Διαβάστε με προσοχή: Το σχέδιο Kalergi και τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τη μαζική μετανάστευση σε Ελλάδα και Ευρώπη

 Το ζήτημα της μαζικής μετανάστευσης διχάζει επί του παρόντος το ευρωπαϊκό κοινό. Ενώ οι αριστεροί είναι υπέρ της πολιτικής των ανοικτών συνόρων και της μαζικής μετανάστευσης από τον τρίτο κόσμο, ο αριθμός των Ευρωπαίων που πιστεύουν ότι το πολυπολιτισμικό πείραμα απέτυχε αυξάνεται. Πιστεύουν ότι χρειαζόμαστε ισχυρότερους συνοριακούς ελέγχους που θα σταματήσουν τα κύματα μεταναστών που έρχονται στην Ευρώπη. Σε κάθε περίπτωση, καθίσταται σαφές ότι η ελίτ των Βρυξέλλων έχει ορισμένα προσωπικά συμφέροντα κρυμμένα πίσω από την υποστήριξή της στην μαζική μετανάστευση. Οι νέοι φιλόδοξοι νόμοι και δηλώσεις που θα επιτρέψουν ακόμη πιο σταθερές μεταναστεύσεις δεν είναι ασφαλώς μόνο το αποτέλεσμα κάποιου άδικου ανθρωπισμού αυτης της ελίτ. Αλλά τα κύρια ερωτήματα που προκύπτουν μεταξύ των Ευρωπαίων είναι, ποια είναι αυτά τα κρυφά συμφέροντα; Γιατί πολλοί ευρωπαίοι ηγέτες είναι έτοιμοι να διακινδυνεύσουν τη φήμη τους, ακόμη και τις ψήφους τους, λόγω της σχεδόν φανατικής υποστήριξής τους στην μαζική μετανάστευση από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική στη γηραιά ήπειρό μας;

Μετάφραση Wan Wert

Εάν θέλουμε να γνωρίζουμε τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, πρέπει να ερευνήσουμε το αποκαλούμενο "σχέδιο Kalergi", το οποίο μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τους πραγματικούς στόχους πίσω από τα γεγονότα στην Ευρώπη σήμερα, και πίσω από αυτήν την φαινομενικά παράλογη στήριξη για τη μαζική μετανάστευση. Ο άνθρωπος πίσω από αυτό το δυσοίωνο σχέδιο ήταν ο Richard von Coudenhove Kalergi, ένας από τους κύριους αρχιτέκτονες και ιδεολόγους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά παρά τον σημαντικό του ρόλο στη δημιουργία της ΕΕ, παραμένει άγνωστος στο ευρύ κοινό στην Ευρώπη σήμερα.

Ιδεολογικός Πατέρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Ο Richard von Coudenhove-Kalergi, ένας από τους πρώτους υποστηρικτές της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και ιδρυτής της Πανευρωπαϊκής Ένωσης, θεωρείται ιδεολογικός πατέρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήταν πρόταση του να γίνει ύμνος της Ευρώπης η 9η Συμφωνία του Μπετόβεν και η περίφημη σύνθεσή του "Ωδή στη Χαρά", και επίσης συνεργάστηκε στενά με την ομάδα που σχεδίασε τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά η επιρροή του δεν σταμάτησε στους ύμνους ή τις σημαίες. Λειτούργησε πολύ βαθύτερα, στα ίδια τα θεμέλια της ΕΕ. Αυτός ήταν που με τα έργα του έθεσε το προσχέδιο της ΕΕ, υποστηρίζοντας την ενοποίηση των ευρωπαϊκών κρατών σε μια πανευρωπαϊκή οντότητα.

Ο Kalergi, ο οποίος, όπως θα δούμε, ανακοίνωσε την έλευση του νέου φυλετικά ανάμεικτου ανθρώπου, ήταν ο ίδιος φυλετικά ανάμεικτος. Ήταν μισός Αυστριακός και μισός Ιάπωνας, και γεννήθηκε στο Τόκιο το 1894, όπου ο πατέρας του, διπλωμάτης και μέλος της αριστοκρατιας , διετέλεσε πρεσβευτής στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία. Πέρασε τα περισσότερα νιάτα του στα οικογενειακα κτηματα του ,στην Τσεχοσλοβακία, μέχρι το 1908, όταν πήγε για σπουδές στη Βιέννη, όπου συνέχισε να ζει και να εργάζεται μετά τις σπουδές του. Εντάχθηκε στο διακεκριμένο Masonic Grand Lodas το 1921 και ίδρυσε το κίνημά του στην Πανευρωπαϊκή Ένωση ένα χρόνο αργότερα. Το κίνημα αυτό ήταν κυρίως υπέρ της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, η οποία θα είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία των "Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης με μια κοινή αγορά, κοινό νόμισμα και μια απεριόριστη, ελεύθερη κυκλοφορία του πληθυσμού. Οι αποικίες που κατείχαν τότε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες θα ενσωματώνονταν επίσης σε αυτό το νέο ευρωπαϊκό υπερκράτος, το οποίο στην πραγματικότητα θα επέτρεπε μαζικές μεταναστεύσεις των Αφρικανών στην Ευρώπη. Ο Kalergi ισχυρίστηκε ότι η διαρκής ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την κατάργηση των εθνικών κρατών που ήταν κατά τη γνώμη του, λόγω των διαρκών αντιπαλοτήτων τους, ο κύριος λόγος των πολέμων στην Ευρώπη. Αυτές ήταν οι βασικές ιδέες και αρχές που εξήγησε ο Kalergi στο πανευρωπαϊκό του μανιφέστο, το οποίο δημοσιεύθηκε το 1923.

Υποστήριξη των διεθνών τραπεζιτών

Οι προτάσεις, οι απόψεις και οι ιδέες του Kalergi συγκέντρωσαν μεγάλη προσοχή και υποστήριξη μεταξύ πολλών σημαντικών πολιτικών εκείνης της εποχής, συμπεριλαμβανομένου του Ignaz Seipel, ο οποίος διετέλεσε δύο φορές ομοσπονδιακός καγκελάριος της Αυστρίας, του αυστριακού υπουργού Εξωτερικών Karl Renner, του πρώτου προέδρου της Τσεχοσλοβακίας Tomaš Masaryk, του Edvard Beneš πρώτου Τσεχοσλοβάκου υπουργού Εξωτερικών και δεύτερου πρόεδρόυ της, του Aristide Briand γάλλου πρόεδρου και βραβευμένου με Νόμπελ,του γάλλου πολιτικού Leon Blum , ο οποίος αργότερα διατέλεσε πρόεδρος της Γαλλίας τρεις φορές, και του αυστριακού πολιτικού και δικηγόρου Konrad Adenauer, ο οποίος αργότερα έγινε καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας.

Αλλά δεν ήταν μόνο οι πολιτικοί που υποστήριξαν τις ιδέες και τις απόψεις του Richard von Coudenhove-Kalergi. Κέρδισε επίσης μεγάλη υποστήριξη μεταξύ ισχυρών τραπεζιτών. Μετά τη δημοσίευση του σημαντικότερου έργου του με τίτλο Πρακτικός Ιδεαλισμός το 1925, στο οποίο περιέγραψε λεπτομερώς το όραμά του για τη μελλοντική Ευρώπη, το Πανευρωπαϊκό Κίνημά του έλαβε μια γενναιόδωρη δωρεά 60.000 Γερμανικών χρυσών μάρκων από τον διεθνή τραπεζίτη Max Warburg. Ο Kalergi ήρθε σε επαφή με τον Max Warburg μέσω του Baron Louis Rothschild, εξέχοντος μέλους της περίφημης τραπεζικής οικογένειας Rothschild, η οποία είναι γνωστή ως μία από τις πλουσιότερες οικογένειες στον κόσμο ακόμα και σήμερα. Οι Rothschilds ήταν φυσικά και μεγάλοι υποστηρικτές του Kalergi και των σχεδίων του για τη δημιουργία της Πανευρώπης, του υπερκράτους που θα ενώσει όλα τα ευρωπαϊκά έθνη σε μια ενιαία οντότητα. Με τη βοήθεια των Rothschilds και Max Warburg, ο Kalergi γνώρισε πολλούς ισχυρούς τραπεζίτες από την Wall Street, όπως ο Paul Warburg, ο αδελφός του Max Warburg, ο Jacob Schilf και ο Bernard Baruch. Ο Paul Warburg και ο Jacob Schilf είναι επίσης γνωστοί ως οι άνθρωποι που βοήθησαν στην ίδρυση της Αμερικανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας Καταθέσεων. Αλλά αυτό που είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι ο προαναφερθείς Jacob Schilf, γνωστός καπιταλιστής, χρηματοδότησε τη ρωσική επανάσταση και τους μπολσεβίκους, και αυτός ήταν που έδωσε στον Τρότσκι τα οικονομικά μέσα για την επιστροφή του στη Ρωσία.

Πολλοί άνθρωποι είδαν τις προσπάθειες του Kalergi για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την ενωμένη Ευρώπη ως ευγενή σκοπό. Πίστευαν ότι ο κύριος στόχος του ήταν η άνοδος του βιοτικού επιπέδου και η επίτευξη μιας διαρκούς ειρήνης, διότι ο ίδιος χρησιμοποίησε αυτού του είδους τη ρητορική, όταν έκανε κηρύγματα για τα ιδανικά του. Ισχυρίζονταν ότι αγωνίζεται για την ευημερία ολόκληρης της ανθρωπότητας. Αλλά κρυμμένα κάτω από αυτήν την ευγενή ανθρωπιστική ρητορική, ήταν τα οχι τόσο ευγενή προσωπικά συμφέροντα των κύριων οικονομικών υποστηρικτών του. "Η κρίση που βιώνουμε σήμερα στην Ευρώπη είναι στην πραγματικότητα οι άμεσες συνέπειες των στόχων τους και του αγώνα τους, ο οποίος εξακολουθεί να παρουσιάζεται ως ένα είδος ανθρωπιστικής προσπάθειας.

"Ο άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι μικτής φυλής"

Ο κύριος στόχος των σχεδίων του Kalergi δεν ήταν μόνο η κατάργηση των εθνικών κρατών. Προχώρησε πολύ περισσότερο από αυτό, καθώς ήθελε επίσης να διαγράψει τα ευρωπαϊκά έθνη, τα οποία θα αντικατασταθούν από το νέο είδος ανθρώπων, οι οποίοι θα ταίριαζαν καλύτερα στο όραμά του για ένα μελλοντικό ευρωπαϊκό υπερκράτος. Περιέγραψε αυτό το νέο είδος ανθρώπου στο προαναφερθέν βιβλίο του, Πρακτικός Ιδεαλισμός:
"Ο άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι μικτής φυλής. Οι φυλές και οι τάξεις του σήμερα θα εξαφανιστούν σταδιακά λόγω της κατάργησης του χώρου, του χρόνου και των προκαταλήψεων. Η ευρασιατική-νεγροειδής φυλή του μέλλοντος, παρόμοια με την εμφάνιση των Αρχαίων Αιγυπτίων, θα αντικαταστήσει τη σημερινή ποικιλομορφία των λαών και την ποικιλομορφία των ατόμων. "

Και ακριβώς αυτό το όραμα του μελλοντικού πολίτη της Ευρώπης ήταν εκείνο που χαροποίησε τη διεθνή ελίτ των τραπεζιτών, των ελεύθερων μαζών και άλλων ισχυρών επιχειρηματιών, που άρχισε να χρηματοδοτεί την Πανευρωπαϊκή Ένωση, μετά τη δημοσίευση του Πρακτικού Ιδεαλισμού. Ήταν η ίδια ελίτ που βοήθησε τον Kalergi να μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες στο ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όπου συνέχισε το έργο του και τον αγώνα για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Κατά την παραμονή του στις ΗΠΑ, έλαβε επίσης μεγάλη υποστήριξη από μεγάλες εφημερίδες, όπως η The New York Times, η οποία δημοσίευε τα άρθρα του σε τακτική βάση. Οι ιδέες του Kalergi κέρδισαν ακόμα και την υποστήριξη από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν μετά τον πόλεμο, όταν έπεσε πάνω σε ένα άρθρο γραμμένο από τον Kalergi σε κάποια εφημερίδα. Όσο για τον ίδιο τον Kalergi, μετακόμισε στη Γαλλία μετά τον πόλεμο, όπου συνέχισε τις προσπάθειές του για την ίδρυση του ευρωπαϊκού υπερκράτους. Ήταν πρωτοπόρος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και έθεσε επίσης τα θεμέλια για μια νέα παγκόσμια τάξη στην οποία τα ποικίλα έθνη θα εξαφανιστούν μέσω της ανάμειξης διαφορετικών λαών, και θα αντικατασταθούν σταδιακά από έναν μονοτονικό πληθυσμό, ή με διαφορετικά λόγια, από ένα ανθρώπινο κοπάδι που θα ελέγχεται από τις διεθνείς ελίτ.

Πρωτοπόρος της πολυπολιτισμικότητας

Οι ιδέες και οι απόψεις του Kalergi αντιπροσωπεύουν το σχέδιο για τη δημογραφική αντικατάσταση των ιθαγενών Ευρωπαίων μέσω του συνδυασμού φυλών και της προγραμματισμένης μαζικής μετανάστευσης. 

Λάβετε υπόψη ότι ο Kalergi συμπεριέλαβε επίσης αφρικανικές αποικίες στη νέα του Παναφρικανική Ευρώπη, πράγμα που θα σήμαινε ότι ο πληθυσμός της μαύρης ηπείρου θα μπορούσε ελεύθερα να μετακομίσει στην Ευρώπη.

 Οι συνέπειες αυτού θα ήταν φυσικά ένας νέος πληθυσμός μεταναστών, χωρίς μια σαφώς καθορισμένη ταυτότητα, ή μια αίσθηση ότι ανήκουν καπου και αν είναι πιστοί σε οποιαδήποτε κουλτούρα ή έθνος. 

Και αυτό ακριβώς είναι το είδος του πληθυσμού που θα ταίριαζε στις διεθνείς ελίτ, διότι γνωρίζουν καλά ότι είναι ευκολότερο να ελέγχουν μάζες ατόμων.

 Αυτές οι ελίτ προσδοκούν πλήρη εξουσία πανω μας και γνωρίζουν ότι δεν θα μπορούσαν ποτέ να επιτύχουν πλήρη κυριαρχία επί των άλλοτε ομογενών εθνών της Ευρώπης, τα οποία θα έμεναν πάντα πιστά στη δική τους παράδοση, πολιτισμό και θρησκεία.

 Έτσι ο μόνος τρόπος για να επιτύχουν την πλήρη κυριαρχία τους είναι η ανάμειξη διαφορετικών λαών και φυλών σε ένα ανθρώπινο κοπάδι, όπως ακριβώς αυτό που υποστήριξε ο Kalergi στα σχέδιά του. 

Τα σχέδια αυτά υλοποιούνται από ορισμένες ελίτ από τις Βρυξέλλες ακριβώς για τους προαναφερθέντες λόγους. 

Ο κύριος στόχος τους είναι η δημιουργία ενός νέου ολοκληρωτισμού της πολιτικής ορθότητας υπό τη μάσκα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

 Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος πίσω από τη συνεχή υποστήριξή τους για τη μαζική μετανάστευση, για την διαρκη πιεση τους για Χαρτες και ψηφίσματα τύπου Μαρακές , και για την υποτιθέμενη λατρεία τους τους στην πλουραλιστική πολυπολιτισμικότητα που προωθούν καθημερινά μέσω των συμβατικών μέσων ενημέρωσης. Φαίνεται λοιπόν ότι ο Kalergi δεν ήταν μόνο πρωτοπόρος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, αλλά ήταν επίσης πρωτοπόρος της πολυπολιτισμικότητας και αρχιτέκτονας μιας νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων.

Η «Πανευρώπη» του Richard N. Coudenhove-Kalergi – H νέα «φυλή» που θα αντικαταστήσει τους Ευρωπαίους. Ποιος ήταν ο Ricahard N. Coudenhove-Kalergi– Η Ευρώπη που οραματίστηκε πριν από εκατό χρόνια δεν διαφέρει σε τίποτα από τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση – Το απαγορευμένο βιβλίο του «Praktischer Idealismus» και το όραμά του για την «αντικατάσταση» των λευκών Ευρωπαίων από ανθρώπους μιας μεικτής φυλής

 Η ιδέα για την ενωμένη Ευρώπη είναι πολύ παλιά. Δεν αναπτύχθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως νομίζουν πολλοί. Ήδη ο Βίκτορ Ουγκό από τα μέσα του 19ου αιώνα υπήρξε ένθερμος θιασώτης αυτής της ιδέας, κάτι που αποτυπώνεται και στο βιβλίο του «Ύμνος στην Ενωμένη Ευρώπη».

Ανάμεσα στους πρώτους οραματιστές της ενωμένης Ευρώπης ήταν και ο Έλληνας Ανδρέας Ρηγόπουλος από την Πάτρα (1821 – 1889). Άσκησε τη δικηγορία για μικρό χρονικό διάστημα, εκλέχθηκε βουλευτής και άφησε αξιόλογο συγγραφικό έργο. Ταξίδεψε στην Ευρώπη και την Αμερική, φορώντας πάντα φουστανέλα (!). Γνωρίστηκε με σημαντικούς Ευρωπαίους, όπως ο Μαρξ, ενώ ήταν στενός φίλος του Ουγκό. Οραματίστηκε τις «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης». Ήταν φανατικός αντιβασιλικός και πίστευε ότι πρέπει να απελευθερωθούν και οι αλύτρωτες ελληνικές περιοχές. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από κατάθλιψη. Αυτοκτόνησε το 1889, πέφτοντας από το καράβι που θα τον μετέφερε στη Σύρο, στον Σαρωνικό κόλπο. Η σορός του βρέθηκε στο Πόρτο Χέλι, όπου και τάφηκε…

Ο Richard N. Coudenhove-Kalergi

Μετά το τέλος του Α ’Παγκοσμίου Πολέμου η ανάγκη για ενοποίηση της Ευρώπης αρχίζει να γίνεται πιο επιτακτική. Τότε εμφανίζεται στο προσκήνιο ο Richard N. Coudenhove-Kalergi(Ρίτσαρντ Κούντενχοφ – Καλλέργη). Γεννήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1894 στο Τόκιο. Πατέρας του ήταν ο διπλωμάτης της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας Heinrich von Coudenhove-Kalergi και μητέρα του η Γιαπωνέζα Mitsuko Aoyama, κόρη πλούσιου γαιοκτήμονα και εμπόρου πετρελαίου. Το 1919 ο Richard έγινε Τσεχοσλοβάκος πολίτης, ενώ το 1939 πήρε την γαλλική υπηκοότητα, την οποία κράτησε ως τον θάνατό του. Είχε έναν μεγαλύτερο αδελφό.

Ο πατέρας του Heinrich(1859 – 1906) μιλούσε 16 γλώσσες και είχε αριστοκρατικές ρίζες. Οι Coudenhoves ήταν μια πλούσια οικογένεια φλαμανδικής καταγωγής, που εγκαταστάθηκαν στην Αυστρία κατά τη Γαλλική Επανάσταση (1789). Όσο για το ελληνικό το επίθετο, η οικογένεια Καλλέργη ήταν πλούσια και καταγόταν από την Κρήτη. Ωστόσο, είχε βυζαντινές ρίζες, οι οποίες έφταναν ως τον Νικηφόρο Φωκά. Ο Richard σπούδασε στο Augustiner-Gymnasium στο Brixenκαι στη συνέχεια στη Theresianische Akademie στη Βιέννη από το 1908 ως το 1913. Το 1917 απέκτησε το διδακτορικό του στη φιλοσοφία από το πανεπιστήμιο της Βιέννης με διατριβή στο «Die Objectivitat als Grundprinzip der Moral» («Αντικειμενικότητα ως θεμελιώδης αρχή των ηθικών»).Το 1915 παρά τις φοβερές αντιρρήσεις της μητέρας του παντρεύτηκε τη σπουδαία Βιενέζα ηθοποιό Ida Poland. Καθώς όμως τα επόμενα χρόνια άρχισε να γίνεται γνωστός, η μητέρα του που του είχε απαγορεύσει κάθε σχέση με την οικογένειά του, τον δέχτηκε ξανά με τη σύζυγό του αυτή τη φορά.

Η δράση του Coudenhove-Kalergi

Μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ο Richard αρχίζει την πολιτική του δράση. Ένθερμος υποστηρικτής των «Δεκατεσσάρων Σημείων», που είχε αναπτύξει σε λόγο του ο Αμερικανός πρόεδρος Woodrow Wilson(8 Ιανουαρίου 1918) και των ιδεών του Kurt Hiller(1885 – 1972), Γερμανού δημοσιογράφου εβραϊκής καταγωγής, ανοιχτά ομοφυλόφιλου κομμουνιστή, που αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των gay τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, ο οποίος πίστευε ότι αν οι ομοφυλόφιλοι ήθελαν αλλαγή θα έπρεπε να την κάνουν οι ίδιοι, ο Richard προσχώρησε τον Δεκέμβριο του 1921 στην Τεκτονική Στοά «Humanitas» στη Βιέννη. Το 1922 ίδρυσε μαζί με τον αρχιδούκα Otto von Habsburg την «Πανευρωπαϊκή Ένωση», που θεωρούσε ότι ήταν ο μόνος τρόπος προστασίας από τη Ρωσία. Οι επιρροές του προέρχονταν από τους Καντ, Σπένγκλερ, Σοπενχάουερ, Νίτσε κ.α. Το 1923 δημοσίευσε το έργο του «Pan-Europa» («Πανευρώπη»), του οποίου μια σπάνια έκδοση στα ελληνικά από το μακρινό 1962 έχουμε στη διάθεσή μας και θα παραθέσουμε αποσπάσματά της στη συνέχεια.

Το 1925 κυκλοφόρησε το πλέον πολύκροτο έργο του το «Praktischer Idealismus», («Πρακτικός Ιδεαλισμός»). Τουλάχιστον μέχρι πριν λίγο καιρό το βιβλίο αυτό ήταν απαγορευμένο στη Γερμανία. Το άλλο απαγορευμένο βιβλίο στη χώρα είναι το «Ο αγών μου», του Χίτλερ. Όπως είδαμε, πρόσφατα κυκλοφόρησε και στα αγγλικά με τον τίτλο «Praktikal Idealism» και υπότιτλο: «Το σχέδιο του Καλλέργη να καταστρέψει τους ευρωπαϊκούς λαούς». Μέχρι σήμερα το βιβλίο αυτό δεν έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά. Εντοπίσαμε όμως στο διαδίκτυο κάποια αποσπάσματά του ιδιαίτερα ενδιαφέροντα, όπως η αντικατάσταση των λευκών Ευρωπαίων από μία μεικτή φυλή. Θα αναφερθούμε στο συγκεκριμένο απόσπασμα στη συνέχεια.

Ας επανέλθουμε όμως στον R. N. Coudenhove-Kalergi.Στις αρχές του 1924 ο φίλος του βαρόνος Louis de Rothschild (Ρότσιλντ),τον σύστησε στον φίλο του Max Warburg, ο οποίος δέχτηκε να τον χρηματοδοτήσει για τα επόμενα τρία χρόνια με 60.000 χρυσά μάρκα. Παράλληλα, ο Warburg τον σύστησε σε ισχυρούς χρηματοδότες, όπως ο Bernard Baruch.Το 1926 πραγματοποιήθηκε στη Βιέννη το πρώτο συνέδριο της Πανευρωπαϊκής Ένωσης και οι 2.000 εκπρόσωποι εξέλεξαν τον Coudenhove-Kalergi ως πρόεδρο του Κεντρικού Συμβουλίου, μία θέση που κατείχε ως τον θάνατό του, το 1972. Η προσπάθειά του να επηρεάσει τον Μουσολίνι απέβη άκαρπη. Αντίθετα οι ιδέες του επηρέασαν τον Γάλλο Aristide Brian. Η άνοδος στην εξουσία του Χίτλερ ήταν ένα τεράστιο πλήγμα για τον Coudenhove-Kalergi. Ο Χίτλερ τον αποκαλούσε κάθαρμα, ενώ αποκάλυψε την ένταξη του Richard στην Τεκτονική Στοά, η οποία κυνηγήθηκε από τους ναζί. Μετά την προσάρτηση της Αυστρίας από το Γ’ Ράιχ ο Coudenhove-Kalergi κατέφυγε στην Τσεχοσλοβακία κι έπειτα στη Γαλλία. Μετά την κυρίευση της Γαλλίας από τους ναζί το 1940, μέσω Ελβετίας και Πορτογαλίας έφτασε στις ΗΠΑ. Και στα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου συνέχισε τις προσπάθειές του για ευρωπαϊκή ενοποίηση.

Μετά τον Β ’Παγκόσμιο Πόλεμο
Τον Δεκέμβριο του 1945 ο Coudenhove-Kalergi δημοσίευσε στο περιοδικό «Collier» ένα άρθρο για την ενοποίηση της Ευρώπης. Ο Χάρι Τρούμαν διάβασε αυτό το άρθρο και εντυπωσιάστηκε. Υιοθέτησε δε όσα γράφονταν σ’ αυτό ως επίσημη πολιτική των ΗΠΑ. Ο Τσόρτσιλ στην περίφημη ομιλία του στην ακαδημαϊκή νεολαία στη Ζυρίχη (19 / 9 / 1946) επαίνεσε τις προσπάθειες της Πανευρωπαϊκής Ένωσης, που οφείλει τόσα στον κόμη Coudenhove-Kalergi, ο οποίος τον Νοέμβριο του 1946 και την άνοιξη του 1947 έκανε μία έρευνα μεταξύ των μελών των ευρωπαϊκών κοινοβουλίων.

Αυτή η έρευνα είχε σαν αποτέλεσμα την ίδρυση της EPU ( Ευρωπαϊκής Κοινοβουλευτικής Ένωσης), που έκανε το προκαταρκτικό της συνέδριο στο Γκστάαντ της Ελβετίας, ενώ το πρώτο πλήρες συνέδριο της έγινε λίγους μήνες αργότερα. Εκεί ο Condenhove - Kalergi, μίλησε πρώτη φορά για ενιαία αγορά και σταθερό νόμισμα. Το 1950 έλαβε το πρώτο Karlspreis ( Βραβείο Καρλομάγνου ) που θεσπίστηκε από την πόλη Άαχεν για όσους συνέβαλαν στην ευρωπαϊκή ιδέα και την ευρωπαϊκή ειρήνη. Το 1955 πρότεινε την «Ωδή στη Χαρά» του Μπετόβεν ως μουσική για τον Ευρωπαϊκό Ύμνο μια πρόταση που το Συμβούλιο της Ευρώπης υιοθέτησε 16 χρόνια αργότερα. Στη δεκαετία του 1960, συνέστησε διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελευθέρων Συναλλαγών, με τη δημιουργία μιας ΄΄Ευρωπαϊκής Τελωνειακής Ένωσης,, που θα ήταν απαλλαγμένη από πολιτικές και στρατιωτικές συνδέσεις και θα υιοθετούσε τελικά μια νομισματική ένωση.

Υποστήριξε επίσης τη χρήση της αγγλικής, ως ενιαίας ευρωπαϊκής γλώσσας και θεωρούσε ότι οι Ευρωπαίοι, εκτός από τη μητρική τους γλώσσα, θα έπρεπε να γνωρίζουν οπωσδήποτε και αγγλικά. Σύμφωνα με μια τεκτονική αναφορά ο Coudenhove - Kalergi πέθανε στις 27 Ιουλίου 1972 από εγκεφαλικό επεισόδιο. Ωστόσο, ο γραμματέας του είπε ότι μάλλον αυτοκτόνησε και ότι ο θάνατός του είχε κρατηθεί μυστικός. Τάφηκε στο Gruben, χωριό των Ελβετικών Άλπειων κοντά στο Gstaad. Στον τάφο του έχει χαραχτεί o ‘’τίτλος,, ‘’Pionner des Etats-Unis d’ Europe,, ( ‘’Πρωτοπόρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης,,). O Coudenhove - Kalergi έκανε 3 γάμους. Εκτός από την ΙdaRoland ( 1881-1951) στην οποία αναφερθήκαμε, παντρεύτηκε την Alexandra Grafin von Tiele-Winckler (1896-1968) και την Melanie Benatzky- Hoffman (1909-1983).Θεωρείται ο εμπνευστής της σημαίας της ενωμένης Ευρώπης με τα 12 αστέρια. Για όσους δεν το έχουν προσέξει, η σημαία δεν άλλαξε ποτέ, όσες χώρες και αν έγιναν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επισήμως, ο αριθμός δώδεκα συμβολίζει την τελειότητα και την ενότητα, το σύνολο. Κάποιοι γράφουν στο διαδίκτυο ότι τα 12 αστέρια συμβολίζουν τις 12 φυλές του Ισραήλ. Γιατί να μη συμβολίζουν τους 12 θεούς του Ολύμπου προσθέτουμε εμείς; Βασικό ρόλο στο σχεδιασμό της έπαιξε ο Βέλγος δημοσιογράφος και καθηγητής Paul M.Levy.

Με το βραβείο Καρλομάγνος έχουν τιμηθεί ως σήμερα σημαντικές προσωπικότητες: Μονέ,Αντενάουερ,Τσόρτσιλ,Σούμαν,Μιτεράν,Βέιλ,Κίσινγκερ,Ντελόρ,Κλίτον,Πάπας
Ιωάννης Παύλος Β’, Γιούνκερ, Μέρκελ ,Μακρόν, Γκουτέρες κ.ά. Ο μόνος Έλληνας που είχε λάβει το βραβείο αυτό, ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1978 ( τα περισσότερα στοιχεία του κεφαλαίου αυτού προέρχονταν από την WIKIPEDIA )

Η «Πανευρώπη» του Coudenhove–Kalergi

Το μόνο βιβλίο του Coudenhove - Kalergi που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, απ’ όσο γνωρίζουμε, είναι η ‘’Πανευρώπη,,. Έχουμε στη διάθεσή μας την έκδοση του 1962( ΕΚΔΟΣΙΣ ‘’ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ,,-ΑΘΗΝΑI 1962). Θα αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα από αυτή, καθώς είναι αδύνατον να μεταφέρουμε το περιεχόμενο των 150 σελίδων του. Εδώ υπενθυμίζουμε ότι το βιβλίο γράφτηκε το 1923. Έχουμε προσαρμόσει το κείμενο στη δημοτική, καθώς ήταν μεταφρασμένο στην καθαρεύουσα.
‘’Και το ευρωπαϊκό πρόβλημα δεν θα λυθεί χωρίς τη συγχώνευση των λαών της Ευρώπης, συγχώνευση η οποία θα γίνει είτε οικειοθελώς, με την ίδρυση της Πανευρωπαϊκής Ομοσπονδίας είτε και βίαια με τη ρωσική κατοχή. Η Ευρώπη δηλαδή θα σωθεί μόνη της ή θα καταληφθεί από τη Ρωσία. Γιατί είναι αδύνατο τα ευρωπαϊκά κρατίδια να συμβιώσουν μαζί με τις τέσσερις μεγάλες διεθνείς δυνάμεις του αύριο. Η διεθνής ηγεμονία της Ευρώπης χάθηκε για πάντα, όχι όμως η ανεξαρτησία και το μέλλον της. (σελ.27)

‘’Τα διάφορα ευρωπαϊκά σύνορα και τελωνεία εμποδίζουν κάθε μεγαλοφυή βιομηχανία, ενώ οι πόλεμοι και τα μίση θα καταστρέψουν το υπόλοιπο της ευρωπαϊκής ευημερίας… Και όμως υπάρχει ακόμα καιρός να σωθεί η Ευρώπη από την απειλούμενη συμφορά.Η σωτηρία της ονομάζεται Πανευρώπη: η πολιτική και βιομηχανική συγχώνευση όλων των κρατών της Ευρώπης από την Πολωνία μέχρι την Πορτογαλία σε μια ομοσπονδία κρατών. (σελ. 29-30).

Ο Coudenhove - Kalergi, όχι μόνο δεν θεωρεί τη Ρωσία τμήμα της Ευρώπης, αλλά αντίθετα εχθρό της!

‘’ Ο Μπολσεβικισμός διέλυσε στη Ρωσία τον ευρωπαϊκό πολιτισμό τον οποίο είχε εισαγάγει ο Πέτρος ο Μέγας ( γύρω στο 1700) και οι διάδοχοί του, τους οποίους εκδίωξε ή θανάτωσε, απομακρυνόμενος έτσι από τη χριστιανική και δημοκρατική Ευρώπη, προσπαθεί με ευρωπαϊκή θεωρία και ασιατική πρακτική να εφεύρει νέο πολιτισμό. Αν όμως το εγχείρημα αυτό της Ρωσίας πετύχει, όπως μαντεύει Σπένγκλερ είναι ακόμα πρόβλημα, γιατί μπορεί πάλι η Ρωσία να συνεχίσει τον εξευρωπαϊσμό της,οπότε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός θα επεκταθεί ως τον Ειρηνικό Ωκεανό. Εφόσον λοιπόν το μέλλον της Ρωσίας εκπολιτιστικά είναι άδηλο, τα πολιτικά σύνορα της Ευρώπης ανατολικά, σταματούν όπου και ο ευρωπαϊκός πολιτισμός ( σελ. 37-38)

Στην Πανευρώπη ο Coudenhove - Kalergi, δεν περιλαμβάνει ούτε την Μ. Βρετανία, ενώ κάνει λόγο ( το 1923 ), για έκταση 5 εκ. χλμ και πληθυσμό περίπου 300 εκατομμυρίων. Ενημερωτικά, ο πληθυσμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι σήμερα γύρω στα 450 εκατομμύρια. Στη συνέχεια, ο Coudenhove - Kalergi, επανέρχεται στον ρωσικό κίνδυνο: ‘’ Ο σημερινός ευρωπαϊκός κίνδυνος, είναι η Ρωσία …Και σε μια οργανωμένη και βιομηχανικά αναπτυγμένη Ρωσία, κανένα ευρωπαϊκό κράτος δεν θα ήταν στρατιωτικά ικανό να ανταπεξέλθει.

Έτσι, η Ρωσία θα είναι συνεχώς πίεση για τα κράτη της Ευρώπης και η πίεση αυτή θα αυξάνει μέρα με τη μέρα, αφού η αύξηση του πληθυσμού της Ρωσίας δεν είναι δυνατόν να συγκριθεί με αυτή της Ευρώπης ( σελ.53 ). Στη συνέχεια ο Coudenhove - Kalergi, θέτει τις βασικές αρχές της Πανευρώπης. Αυτές είναι:
Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, ισότητα και βιομηχανική συνεργασία. Ο παγκόσμιος αφοπλισμός στον οποίο αναφέρεται, είναι μάλλον αδύνατο να πραγματοποιηθεί στο ορατό τουλάχιστον μέλλον…

Την συνέχεια ο Kalergi, αναφέρεται στις ΗΠΑ, την Κοινωνία των Εθνών και τις σχέσεις Γαλλίας Γερμανίας και ακολούθως ασχολείται με την έννοια του έθνους.
‘’ Το δόγμα του ευρωπαϊκού εθνικισμού εκλαμβάνει τα έθνη σαν να έχει το καθένα κοινή συγγένεια αίματος. Και το δόγμα αυτό είναι μύθος. Γιατί μετά τις τόσες βαρβαρικές εισβολές στην Ευρώπη, κατά τους προϊστορικούς και τους ιστορικούς ακόμη χρόνους, δεν μπορεί κανείς να λέει ότι υπάρχουν και αμιγείς φυλές σ ’αυτή. Οι λαοί της Ευρώπης (ίσως με εξαίρεση τους Ισλανδούς) είναι κράμα φυλών του Βορρά,των Άλπεων και της Μεσογείου, Άριοι δηλαδή και Μογγόλοι μετανάστες που έχουν χρυσές ή καστανές τρίχες, πλατύ ή βραχύ μέτωπο. Και είναι τελείως επιπόλαιο να ισχυρίζεται κάποιος ότι υπάρχει λατινική, γερμανική και σλαβική φυλή, αναλόγως της γλώσσας που χρησιμοποιούν, γιατί δεν έχουν καμία συγγένεια αίματος (εκτός της ευρωπαϊκής), Γάλλοι π. χ. και οι Ρουμάνοι που είναι αμφότεροι εκρωμαϊσθέντες Γαλάτες οι μεν, Δάκες οι δε. Οι Ισπανοί είναι εκρωμαϊσθέντες Ίβηρες, Βάσκοι και Βησιγότθοι μαυριτανικής καταγωγής.

Οι Γάλλοι, Γαλάτες και Φράγκοι. Οι Ιταλοί Ετρούσκοι, Κέλτες και Γερμανοί, έχουν δε μικρή αναλογία ελληνικής και αλβανικής καταγωγής.Οι Σέρβοι είναι κράμα σλαβικού, γερμανικού και αλβανικού αίματος, στους Έλληνες δε καμία επίδραση δεν είχαν οι διάφορες βαρβαρικές επιδρομές, αντίθετα αυτοί ( οι Έλληνες ), εξελλήνισαν κάθε ξένο στοιχείο. Οι Βούλγαροι είναι εκσλαβισμένοι Ούγγρο- Φιλανδοί. Οι Γερμανοί της Νότιας και της Δυτικής Γερμανίας έχουν κελτικό αίμα, ενώ αυτοί της Ανατολικής όχθης του Έλβα, είναι εκγερμανισμένοι Σλάβοι. Και για αυτό οι Πρώσοι έχουν περισσότερη συγγένεια αίματος με τους Τσέχους και τους Σουάβους. Ούτε καν οι Σκανδιναβοί είναι γερμανικής μόνο καταγωγής, επειδή έχουν και φιλανδικό και λαπωνικό αίμα. Τόσο δε στηρίζουν οι φανατικοί εθνικιστές την άποψή τους στο μύθο αυτό των φυλών, ώστε παντού προσπαθούν, ακόμη και με τη βία να υποτάξουν τις εθνικές μειονότητες στις εθνικιστικές σοβινιστικές τους ιδεολογίες…
Οποιοσδήποτε υποστηρίζει τη θεωρία ότι το έθνος είναι κοινή καταγωγή αίματος απατάται σε αυτό…»( σελ. 115-116).

Στην συνέχεια ο Kalergi, ασχολείται με τα (ευρωπαϊκά) σύνορα :

‘’ Κατάργηση αντί μεταφοράς συνόρων,,
«Οι Ευρωπαίοι οφείλουν επιτέλους να κατανοήσουν ότι η απαίτησή τους για δίκαια σύνορα είναι ανεφάρμοστη, ενώ μόνιμα σύνορα είναι αδύνατον να βρεθούν. Η πανευρωπαϊκή προστασία των μειονοτήτων αφαιρεί τη σημασία των κρατικών συνόρων των εθνών. Η πανευρωπαϊκή «Συνθήκη Αλληλεγγύης», τη στρατηγική σημασία των συνόρων και η ευρωπαϊκή τελωνειακή σύμβαση τη βιομηχανική σημασία. Όταν οι τρεις αυτές απόψεις επικρατήσουν όλες οι αιτίες νέου ευρωπαϊκού πολέμου παύουν. Τα σύνορα των κρατών θα είναι σύνορα νομών ή διοικήσεων και δεν θα έχουν στο εξής καμία σημασία» (σελ. 127).
Κλείνουμε το κεφάλαιο αυτό με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της πανευρώπης του Kalergi. Τα κυριότερα πλεονεκτήματα:

α) Ασφάλεια από κάθε ενδοευρωπαϊκό πόλεμο.
β) Ουδετερότητα της Ευρώπης σε διεθνείς διαφορές.
γ) Αλληλεγγύη και συνεπώς αλληλοπροστασία σε περίπτωση ρωσικής εισβολής.
δ) Δυνατότητα αφοπλισμού.
ε) Η δυνατότητα του βιομηχανικού ανταγωνισμού όχι μόνο απέναντι στην αμερικανική και την αγγλική βιομηχανία, αλλά και στο μέλλον, απέναντι στη ρωσική και τη βιομηχανία της Άπω Ανατολής. Αν συνεχιστεί όμως η σημερινή (1923) ευρωπαϊκή πολιτική, τα αποτελέσματα θα είναι:
α) Νέος ευρωπαϊκός πόλεμος που θα καταλήξει στην τελική καταστροφή και ερήμωση της Ευρώπης.
β)Διαρκείς πολιτικοστρατιωτικές επεμβάσεις μη ευρωπαϊκών δυνάμεων σε καθαρά ευρωπαϊκά προβλήματα.
γ) Ρωσική εισβολή και ίδρυση δικτατορίας στην Ευρώπη.
δ)Ανάγκη ευρωπαϊκών εξοπλισμών μέχρι τελικής καταστροφής της ηπείρου.
ε) Απόλυτη αδυναμία ανταγωνισμού της αγγλοαμερικανικής βιομηχανίας, γενική χρεοκοπία και οικονομική - βιομηχανική υποταγή και υποδούλωση ( σελ.132-133)

Οι ‘’νέοι,, Ευρωπαίοι κατά του Condenhove - Kalergi

Στο βιβλίο του ‘’Praktischer Idealismus, o Kalergi αναφέρει ότι οι κάτοικοι των μελλοντικών ‘’Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης,,δεν θα είναι οι παλιοί λαοί της Ευρώπης, αλλά ένα είδος υπανθρώπων από επιμειξία ( Η Γκρίζα φυλή). Γράφει ξεκάθαρα ότι θα πρέπει οι λαοί της Ευρώπης να διασταυρωθούν με ασιατικές και έγχρωμες φυλές, ώστε να δημιουργηθεί ένα πολυεθνικό μείγμα χωρίς ποιότητα, ιστορία, μνήμη, πολιτισμό που θα χειραγωγείται εύκολα από την ελίτ του μέλλοντος. Μήπως λοιπόν, όλα όσα βιώνουμε σήμερα με τα εκατομμύρια των προσφύγων και (λαθρο) μεταναστών που έχουν κατακλύσει την Ευρώπη και φυσικά τη χώρα μας είναι μέρος ενός σχεδίου που εξυφαίνεται μεθοδικά εδώ και πολλά χρόνια ή πρόκειται για μια από τις, πολλές, θεωρίες συνωμοσίας που κυκλοφορούν: εμείς παραθέσαμε τα τεκμηριωμένα καθένας ας σκεφτεί και ας απαντήσει ανάλογα…

https://www.protothema.gr/stories/article/1144362/i-paneuropi-tou-richard-n-coudenhove-kalergi-h-nea-fuli-pou-tha-adikatastisei-tous-europaious/

ΣΧΕΔΙΟ KALERGI Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

 

Ποτέ ένας λαός δεν αγκάλιασε τον πολιτικό και πολιτιστικό του αφανισμό με τέτοιο εφησυχασμό όπως οι κάτοικοι της Ευρώπης, της Βόρειας Αμερικής και της Αυστραλίας.

Μην κατευθύνετε τη δυσαρέσκεια σας στους μετανάστες οι οποίοι απλώς προσπαθούν να βρουν καλύτερες συνθήκες.

Κατευθύνετε το θυμό σας στους πολιτικούς και πολιτιστικούς μας ηγέτες οι οποίοι, ως εντολοδόχοι των κεντρικών τραπεζιτών, είναι αποικιοκράτες και προδότες.

Το παρακάτω άρθρο είναι μετάφραση Ιταλικού άρθρου που δημοσιεύθηκε αρχικά στην ιστοσελίδα Identità.

(με επεξεργασία και πρόσθετες πληροφορίες από το ‘Off The Record’)

Το σχέδιο Coudenhove-Kalergi: Η Γενοκτονία των Λαών της Ευρώπης

Η μαζική μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο, τα αίτια του οποίου εξακολουθούν να κρύβονται έξυπνα από το σύστημα, και η πολυπολιτισμική προπαγάνδα προσπαθεί να την παρουσιάσει ψευδώς ως αναπόφευκτη. Με αυτό το άρθρο σκοπεύουμε να αποδείξουμε μια για πάντα, ότι αυτό δεν είναι ένα αυθόρμητο φαινόμενο. Αυτό που θέλουν να παρουσιάσουν ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα του σύγχρονου τρόπου ζωής, είναι στην πραγματικότητα ένα σχέδιο που σχεδιάστηκε γύρω από ένα τραπέζι και προετοιμαζόταν για δεκαετίες, για να καταστρέψει εντελώς το πρόσωπο της ηπείρου.

Η Παν-Ευρώπη

Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι ένας από τους βασικούς εμπνευστές της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ήταν επίσης ο άνθρωπος που σχεδίασε το σχέδιο γενοκτονίας των λαών της Ευρώπης. Πρόκειται για ένα σκοτεινό πρόσωπο, του οποίου η ύπαρξη είναι άγνωστη στις μάζες, αλλά η ελίτ τον θεωρεί ως τον ιδρυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το όνομά του είναι Richard Coudenhove Kalergi. Ο πατέρας του ήταν ένας Αυστριακός διπλωμάτης που ονομαζόταν Heinrich von Coudenhove-Kalergi (με συνδέσεις με τη βυζαντινή οικογένεια των Καλλέργηδων) και η μητέρα του, η Γιαπωνέζα Mitsu Aoyama. Ο Kalergi, χάρη στις στενές επαφές του με όλους τους ευρωπαίους αριστοκράτες και πολιτικούς, εξαιτίας των σχέσεων του άρχοντα-διπλωμάτη πατέρα του, και κινούμενος πίσω από τα παρασκήνια, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, κατάφερε να προσελκύσει τους πιο σημαντικούς αρχηγούς κρατών στο σχέδιό του, καθιστώντας τους υποστηρικτές και συνεργάτες για το «εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης».

Το 1923 ίδρυσε την «Πανευρωπαϊκή» κίνηση στη Βιέννη (εδώ η επίσημη ιστοσελίδα σήμερα), που στόχευε στη δημιουργία μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης, που βασίζεται σε μια ομοσπονδία εθνών υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση θα ήταν το πρώτο βήμα για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης. Μεταξύ των πρώτων οπαδών, συμπεριλαμβανόντουσαν οι Τσέχοι πολιτικοί Tomáš Masaryk και Edvard Beneš και ο τραπεζίτης Max Warburg, ο οποίος επένδυσε τα πρώτα 60.000 μάρκα. Ο Αυστριακός καγκελάριος Ignaz Seipel και ο επόμενος πρόεδρος της Αυστρίας, Karl Renner, ανέλαβαν την ευθύνη για την καθοδήγηση της «Πανευρωπαϊκής» κίνησης. Αργότερα, Γάλλοι πολιτικοί, όπως οι Léon Bloum, Aristide Briand, Alcide De Gasperi, κλπ θα προσφέρουν τη βοήθειά τους.

Με την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη, το σχέδιο εγκαταλείφθηκε και το «Πανευρωπαϊκό» κίνημα αναγκάστηκε να διαλυθεί, αλλά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Kalergi, χάρη στην ξέφρενη και ακούραστη δραστηριότητα και την υποστήριξη του Ουίνστον Τσώρτσιλ, της εβραϊκής μασονικής Στοάς B’nai B’rith και μεγάλων εφημερίδων όπως η New York Times, το σχέδιο καταφέρνει να γίνει αποδεκτό από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Η CIA αναλαμβάνει αργότερα την ολοκλήρωση του έργου.

Ο συγγραφέας Eustace Mullins μας παρέχει κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες στο βιβλίο του ”The World Order: A Study in the Hegemony of Parasitism”, Κεφάλαιο 8:

”Την 1η Μαΐου 1776, ο Adam Weishaupt εξέδωσε περαιτέρω οδηγίες στους Ιλουμινάτι της Βαυαρίας, «Εργαζόμαστε πρώτα απ ‘όλα να φέρουμε στην Ένωσή μας όλους τους καλούς και γνωστούς συγγραφείς. Αυτό φανταζόμαστε θα είναι το πιο εύκολο να γίνει, δεδομένου ότι πρέπει να αντλήσουν προφανές όφελος από αυτό. Δίπλα σε τέτοια άτομα επιδιώκουμε να κερδίσουμε τους διευθυντές και τους γραμματείς των Ταχυδρομικών Γραφείων, προκειμένου να διευκολυνθεί η αλληλογραφία μας». Η οικογένεια Tasso της Μπολόνια, αργότερα Thurn και Taxis, απέκτησε τον έλεγχο των ταχυδρομικών γραφείων και την εργασία πληροφοριών στην Ευρώπη και κράτησε αυτήν την εξουσία για πέντε αιώνες. Παρά το γεγονός ότι αυτές οι ομάδες εμφανίστηκαν ως φιλανθρωπικοί οργανισμοί ή για τις καλές τέχνες, οι στόχοι της αναρχίας ήταν κρυμμένοι σε όλες τις προσπάθειές τους. Στον εικοστό αιώνα, κορυφώθηκαν με την Κοινωνία των Εθνών, των Ηνωμένων Εθνών, το Κομμουνιστικό Κόμμα, το Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων, το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων, τα θεμέλια, και μια σειρά από μικρότερες ομάδες.

Το κίνημα της Παν-Ευρώπης του Κόμη Coudenhove-Kalergi, με την ισχυρή υποστήριξή του από τους διεθνείς χρηματοδότες και αριστοκράτες, εκπροσωπήθηκε στις ΗΠΑ από το Αμερικανικό του υποκατάστημα, που ιδρύθηκε από τον Χέρμπερτ Χούβερ και τον συνταγματάρχη House, οι οποίοι δημοκοπούσαν τις ΗΠΑ για την επικύρωση της Κοινωνίας των Εθνών (ο πρόδρομος του ΟΗΕ). Ο Coundenhove Kalergi αναφέρει στην αυτοβιογραφία του ότι είχε χρηματοδοτηθεί από τους Ρόθτσιλντς και τους Warburgs, και στις ΗΠΑ, από τον Paul Warburg και Bernard Baruch. Ήταν συνδεδεμένος με τις οικογένειες Thurn και Taxis. Ο παππούς του, ο Κόμης Francis Coudenhove-Kalergi, Πρέσβης της Αυστρίας στο Παρίσι, είχε παντρευτεί την Μαρί Καλλέργη το 1850. Ήταν μία από τις πλουσιότερες κληρονόμους στην Ευρώπη, απόγονος του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά. Το 1300, όταν η Βενετία ήταν η κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή της Μεσογείου, ο Αλέξιος Καλλέργης είχε υπογράψει Συνθήκη, η οποία έκανε την Κρήτη κυριαρχία της Βενετίας. Ένας πρόσφατος Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Εμμανουήλ Τσουδερός, ήταν ένας Καλλέργης.” (μπορείτε να βρείτε όλο το βιβλίο εδώ ή να το κατεβάσετε σε pdf εδώ)

Η ουσία του σχεδίου Kalergi

Στο βιβλίο του «Praktischer Idealismus» (Πρακτικός Ιδεαλισμός), ο Kalergi δείχνει ότι οι κάτοικοι των μελλοντικών “Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης” δεν θα είναι οι άνθρωποι της Γηραιάς Ηπείρου, αλλά ένα νέο είδος, προϊόντα της επιμειξίας. Δηλώνει με σαφήνεια ότι οι λαοί της Ευρώπης θα πρέπει να διασταυρωθούν με τους Ασιάτες και με έγχρωμες φυλές, δημιουργώντας έτσι ένα πολυεθνικό κοπάδι χωρίς ποιότητα και εύκολα ελεγχόμενο από την άρχουσα ελίτ.

Ο Kalergi διακηρύσσει την κατάργηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης και, στη συνέχεια, την εξάλειψη των εθνών με τη χρήση εθνοτικών αυτονομιστικών κινημάτων και τη μαζική μετανάστευση. Προκειμένου η Ευρώπη να ελέγχεται από μια ελίτ, θέλει να μετατρέψει τους ανθρώπους σε μια ομοιογενή μικτή φυλή Μαύρων, Λευκών και Ασιατών. Ποιά είναι αυτή η ελίτ όμως; Ο Kalergi είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικός για το θέμα αυτό:

Ο άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι μιγάδας. Οι φυλές και οι τάξεις του σήμερα θα εξαφανισθούν σταδιακά λόγω της εξάλειψης του χώρου, του χρόνου και των προκαταλήψεων. Η Ευρασιατική-νεγροειδής φυλή του μέλλοντος, παρόμοια στην εμφάνιση με τους Αρχαίους Αιγύπτιους, θα αντικαταστήσει την πολυμορφία των λαών και την διαφορετικότητα των ατόμων. Αντί της καταστροφής του Ευρωπαϊκού Ιουδαϊσμού, η Ευρώπη, παρά τη θέλησή της, εκλέπτυνσε και μόρφωσε αυτόν τον λαό, οδηγώντας τους στο μελλοντικό καθεστώς τους ως ηγετικό έθνος μέσω αυτής της τεχνητής εξελικτικής διαδικασίας. Δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι οι άνθρωποι που διέφυγαν από το Γκέτο-Φυλακή, έγιναν η πνευματική αριστοκρατία της Ευρώπης. Έτσι, η παρηγορητική περίθαλψη που δόθηκε από την Ευρώπη, δημιούργησε μια νέα φυλή αριστοκρατών. Αυτό συνέβη όταν η Ευρωπαϊκή φεουδαρχική αριστοκρατία συνετρίβη εξαιτίας της απελευθέρωσης των Εβραίων [οφείλεται στις ενέργειες που έγιναν από τη Γαλλική Επανάσταση].

Η ψυχολογία (ή μήπως ψυχοπαθολογία;) του Kalergi που μπορεί ίσως να εξηγήσει τις ιδέες του, εντοπίζεται μάλλον στην δική του προσωπική εμπειρία ως απόγονος μικτών οικογενειών και αποτυπώνεται πολύ χαρακτηριστικά από τα λόγια του Αμερικανού συγγραφέα Whittaker Chambers, ο οποίος αναφέρει: “Οι Coudenhoves ήταν μια εύπορη οικογένεια της Φλάνδρας, που κατέφυγε στην Αυστρία κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης. Οι Καλλέργηδες ήταν μια εύπορη ελληνική οικογένεια από την Κρήτη. Η γραμμή πέρασε περαιτέρω με τους Πολωνούς, τους Νορβηγούς, Βάλτες, Γάλλους και Γερμανούς, αλλά δεδομένου ότι οι οικογένειες ήταν επιλεκτικές, καθώς και κοσμοπολίτικες, ο υβριδισμός ήταν σταθερά επιτυχής.“

Ο Kalergi στη σημερινή εποχή

Αν και κανένα βιβλίο δεν αναφέρει τον Kalergi, οι ιδέες του είναι οι κατευθυντήριες αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πεποίθηση ότι οι λαοί της Ευρώπης θα πρέπει να αναμιχθούν με Αφρικανούς και Ασιάτες, για να καταστραφεί η ταυτότητά μας και να δημιουργηθεί μια ενιαία φυλή μιγάδων, είναι η βάση όλων των κοινοτικών πολιτικών που στοχεύουν στην προστασία των μειονοτήτων. Όχι για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά εξαιτίας των οδηγιών που εκδόθηκαν από το αδίστακτο καθεστώς που μηχανεύεται τη μεγαλύτερη γενοκτονία στην ιστορία.

Το Ευρωπαϊκό Βραβείο Coudenhove-Kalergi απονέμεται κάθε δύο χρόνια για τους Ευρωπαίους που έχουν διαπρέψει στην προώθηση αυτού του εγκληματικού σχεδίου. Μεταξύ εκείνων που τιμήθηκαν με ένα τέτοιο βραβείο είναι η Άνγκελα Μέρκελ και ο Herman Van Rompuy.

Η υποκίνηση σε γενοκτονία, αποτελεί επίσης τη βάση για τις συνεχείς εκκλήσεις των Ηνωμένων Εθνών, που απαιτεί να δεχόμαστε εκατομμύρια μετανάστες για να βοηθήσει με τα χαμηλά ποσοστά γεννήσεων στην Ε.Ε. Σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2000 στην Έκθεση για το «Τμήμα Πληθυσμού» (Population division) των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, υπό τον τίτλο «Μετανάστευση αντικατάστασης: Μια λύση στη μείωση και γήρανση του πληθυσμού», η Ευρώπη θα χρειαστεί μέχρι το 2025, 159 εκατομμύρια μετανάστες.

Θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί πώς μπορεί να υπάρξει τέτοια ακρίβεια σχετικά με τις εκτιμήσεις της μετανάστευσης, αν και δεν ήταν ένα προμελετημένο σχέδιο. Είναι βέβαιο ότι το χαμηλό ποσοστό γεννήσεων θα μπορούσε εύκολα να αντιστραφεί με τα κατάλληλα μέτρα για τη στήριξη των οικογενειών.

Αντ’ αυτού όμως, εντελώς ‘τυχαία’, όλες οι χώρες που αυτή τη στιγμή έχουν μεγάλο πρόβλημα υπογεννητικότητας αντιμετωπίζουν και τεράστιο πρόβλημα εισροής παράνομων μεταναστών – η Ιταλία είναι ”μια χώρα που πεθαίνει” σύμφωνα με την Ιταλική Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, στη Βρετανία οι Άγγλοι θα είναι μειονότητα σε λιγότερο από 10 χρόνια στο ίδιο τους το έθνος σύμφωνα με την Βρετανική Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, και η Ελλάδα είναι τέταρτη στον κόσμο σε ρυθμό μείωσης πληθυσμού σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.

Είναι εξίσου σαφές ότι η συμβολή των ξένων γονιδίων δεν προστατεύουν τη γενετική μας κληρονομιά, αλλά επιτρέπουν την εξαφάνισή τους. Ο μοναδικός σκοπός αυτών των μέτρων είναι να στρεβλώσουν πλήρως τους ανθρώπους μας, ώστε να μετατραπούν σε μια ομάδα ανθρώπων χωρίς εθνική, ιστορική και πολιτισμική συνοχή. Με λίγα λόγια, οι πολιτικές του σχεδίου Kalergi ήταν και εξακολουθούν να είναι, η βάση των επίσημων κυβερνητικών πολιτικών που αποσκοπούν στην γενοκτονία των λαών της Ευρώπης, μέσω της μαζικής μετανάστευσης.

O G. Brock Chisholm, πρώην διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (OMS), αποδεικνύει ότι έχει μάθει το μάθημα του Kalergi καλά, όταν λέει: «Αυτό που οι άνθρωποι σε όλα τα μέρη πρέπει να κάνουν είναι να περιορίσουν τις γεννήσεις και να προωθήσουν μικτούς γάμους (μεταξύ διαφορετικών φυλών), αυτό έχει ως στόχο να δημιουργήσει μια ενιαία φυλή σε ένα κόσμο που θα κατευθύνεται από μια κεντρική αρχή.”

Τα ΜΜΕ, έχουν το δικό τους ρόλο στην προώθηση αυτού του πλάνου. Το 2014 το National Geographic δημοσίευσε μια σειρά φωτογραφιών για την εξέλιξη της ανθρώπινης φυλής, προβλέποντας ότι ”τα χρόνια που έρχονται οι διαφυλετικές σχέσεις θα έχουν αυξητικές τάσεις και στο τέλος η ανθρώπινη φυλή θα είναι ένα αμάλγαμα διαφορετικών εθνικοτήτων”.

Συμπέρασμα

Αν κοιτάξουμε γύρω μας, το σχέδιο Kalergi φαίνεται να υλοποιείται πλήρως. Αντιμετωπίζουμε σύντηξη της Ευρώπης με τον Τρίτο Κόσμο. Ο διαφυλετικός γάμος παράγει κάθε χρόνο χιλιάδες νέους μιγάδες: «Τα παιδιά του Kalergi». Υπό τη διπλή πίεση της παραπληροφόρησης και την ανθρωπιστική αποβλάκωση, που προωθείται από τα ΜΜΕ, οι Ευρωπαίοι διδάσκονται να αποκηρύξουν την καταγωγή τους, να απαρνηθούν την εθνική τους ταυτότητα.

Οι υπηρέτες της παγκοσμιοποίησης προσπαθούν να μας πείσουν ότι το να αρνούμαστε την ταυτότητά μας, είναι μια προοδευτική και ανθρωπιστική πράξη, ότι ο «ρατσισμός» είναι λάθος, επειδή θέλουν όλοι μας να είμαστε τυφλοί καταναλωτές. Είναι απαραίτητο, τώρα περισσότερο από ποτέ, να αντιμετωπίσουμε τα ψέματα του συστήματος, να αφυπνίσουμε το επαναστατικό πνεύμα των Ευρωπαίων. Ο καθένας πρέπει να δει αυτή την αλήθεια, ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ισοδυναμεί με γενοκτονία. Δεν έχουμε άλλη επιλογή, η εναλλακτική λύση είναι η εθνική αυτοκτονία.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Η απονομή του βραβείου Coudenhove-Kalergi στον Πρόεδρο Van Rompuy

Στις 16 Νοεμβρίου 2012, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Herman Van Rompuy, τιμήθηκε με το βραβείο Coudenhove-Kalergi, κατά τη διάρκεια ειδικής διάσκεψης στη Βιέννη, για τον εορτασμό 90 χρόνων του πανευρωπαϊκού κινήματος. Το βραβείο απονέμεται κάθε δύο χρόνια σε κορυφαίες προσωπικότητες για την εξαιρετική συμβολή τους στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Ένας καθοριστικός παράγοντας που τον βοήθησε να κερδίσει το βραβείο ήταν ο ισορροπημένος τρόπος με τον οποίο ο Πρόεδρος Van Rompuy εκτέλεσε τα καθήκοντα του στη νέα θέση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το οποίο ιδρύθηκε από τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Χειρίστηκε αυτόν τον ιδιαίτερα ευαίσθητο ηγετικό και συντονιστικό ρόλο με πνεύμα αποφασιστικότητας και συμφιλίωσης, ενώ έμφαση δόθηκε επίσης στην επιδέξια διαιτησία του επί ευρωπαϊκών θεμάτων και την αδιάλειπτη δέσμευση για στις Ευρωπαϊκές ηθικές αξίες.

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο κ. Van Rompuy περιέγραψε την ενοποίηση της Ευρώπης ως έργο ειρήνης. Η ιδέα αυτή, η οποία ήταν και ο στόχος της εργασίας του Coudenhove-Kalergi, μετά από 90 χρόνια εξακολουθεί να είναι σημαντική. Το βραβείο φέρει το όνομα του Count von Richard Nicolaus Coudenhove-Kalergi (1894-1972), φιλόσοφος, διπλωμάτης, εκδότης και ιδρυτής του Πανευρωπαϊκού Κινήματος (1923). Ο Coudenhove-Kalergi ήταν ο πρωτοπόρος της Ευρωπαϊκής ενοποίησης και διέδωσε την ιδέα μιας ομοσπονδιακής Ευρώπης με τη δουλειά του.

Μεταξύ των νικητών του βραβείου, η Ομοσπονδιακή Καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ (2010) και ο Πρόεδρος της Λετονίας Vaira Vike-Freiberga (2006), περιλαμβάνονται.

https://www.newsplanet09.info/2020/03/kalergi.html