Michael Palmer, MD και Sucharit Bhakdi, MD doktors4covidethics.org
Ισπανική μετάφραση:
Daño vascular y de órganos inducido por vacunas de ARNm: Prueba irrefutable de causalidad
Αυτό το άρθρο συνοψίζει στοιχεία από πειραματικές μελέτες και από αυτοψίες ασθενών που πέθαναν μετά τον εμβολιασμό. Τα συλλογικά ευρήματα το αποδεικνύουν
- Τα εμβόλια mRNA δεν μένουν στο σημείο της ένεσης, αλλά ταξιδεύουν σε όλο το σώμα και συσσωρεύονται σε διάφορα όργανα,
- Τα εμβόλια COVID που βασίζονται σε mRNA προκαλούν μακροχρόνια έκφραση της πρωτεΐνης ακίδας SARS-CoV-2 σε πολλά όργανα,
- Η επαγόμενη από το εμβόλιο έκφραση της πρωτεΐνης ακίδας προκαλεί φλεγμονή παρόμοια με αυτοάνοση,
- Η φλεγμονή που προκαλείται από το εμβόλιο μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη οργάνων, ειδικά στα αγγεία, μερικές φορές με θανατηφόρο αποτέλεσμα.
Σημειώνουμε ότι ο μηχανισμός βλάβης που προκύπτει από τις μελέτες αυτοψίας δεν περιορίζεται μόνο στα εμβόλια COVID-19, αλλά είναι εντελώς γενικός - πρέπει να αναμένεται ότι θα συμβεί παρόμοια με τα εμβόλια mRNA έναντι όλων των μολυσματικών παθογόνων. Αυτή η τεχνολογία έχει αποτύχει και πρέπει να εγκαταλειφθεί.
Ενώ οι αναφορές κλινικών περιπτώσεων (π.χ. [ 1 , 2 ] ) και οι στατιστικές αναλύσεις συσσωρευμένων αναφορών ανεπιθύμητων ενεργειών (π.χ. [ 3 , 4 ] ) παρέχουν πολύτιμες ενδείξεις βλάβης που προκαλείται από εμβόλια COVID-19 που βασίζονται σε mRNA, είναι σημαντικό να καθοριστεί μια αιτιώδης αιτία σχέση σε μεμονωμένες περιπτώσεις. Η παθολογία παραμένει το χρυσό πρότυπο για την απόδειξη της αιτιολογίας της νόσου. Αυτή η σύντομη εργασία θα συζητήσει ορισμένα βασικά ευρήματα σχετικά με το υλικό της νεκροψίας από ασθενείς που πέθαναν μέσα σε λίγες μέρες έως αρκετούς μήνες μετά τον εμβολιασμό. Για το πλαίσιο, μερικές πειραματικές μελέτες συζητούνται επίσης εν συντομία.
1. Τα περισσότερα από τα στοιχεία που παρουσιάζονται εδώ προέρχονται από την εργασία του παθολόγου Καθ. Arne Burkhardt, MD
- Ο Δρ Burkhardt προσεγγίστηκε από τις οικογένειες των ασθενών που πέθαναν μετά από "εμβολιασμό"
- Τα υλικά της αυτοψίας εξετάστηκαν με τυπική ιστοπαθολογία και ανοσοϊστοχημεία
- Με βάση τα ευρήματα, οι περισσότεροι θάνατοι αποδίδονταν σε «εμβολιασμό» με υψηλή έως πολύ υψηλή πιθανότητα
Ο καθηγητής Burkhardt είναι ένας πολύ έμπειρος παθολόγος από το Reutlingen της Γερμανίας. Με τη βοήθεια του συναδέλφου του καθηγητή Walter Lang, έχει μελετήσει πολυάριθμες περιπτώσεις θανάτου που σημειώθηκαν μέσα σε λίγες μέρες έως αρκετούς μήνες μετά τον εμβολιασμό. Σε κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις, η αιτία θανάτου είχε πιστοποιηθεί ως «φυσική» ή «άγνωστη». Ο Burkhardt ενεπλάκη μόνο επειδή οι οικογένειες των πενθούντων αμφισβήτησαν αυτές τις ετυμηγορίες και αναζήτησαν μια δεύτερη γνώμη. Είναι αξιοσημείωτο, επομένως, ότι ο Burkhardt διαπίστωσε ότι όχι μόνο λίγοι, αλλά η πλειονότητα αυτών των θανάτων οφείλονται στον εμβολιασμό.
Ενώ και οι τέσσερις μεγάλοι κατασκευαστές εμβολίων που βασίζονται σε γονίδια εκπροσωπούνταν στο δείγμα ασθενών που μελετήθηκαν από τους Burkhardt και Lang, οι περισσότεροι ασθενείς είχαν λάβει ένα εμβόλιο mRNA είτε από την Pfizer είτε από τη Moderna. Μερικοί από τους νεκρούς ασθενείς είχαν λάβει εμβόλια με βάση mRNA και ιικούς φορείς σε ξεχωριστές περιπτώσεις.
2. Τα πειράματα της ίδιας της Pfizer σε ζώα δείχνουν ότι το εμβόλιο διανέμεται γρήγορα σε όλο το σώμα
Προκειμένου να προκληθεί δυνητικά θανατηφόρος βλάβη, τα εμβόλια mRNA πρέπει πρώτα να διανεμηθούν από το σημείο της ένεσης σε άλλα όργανα. Η κατανομή αυτή προκύπτει από πειράματα σε ζώα που ανέφερε η Pfizer στις ιαπωνικές αρχές με την αίτησή της για έγκριση εμβολίου στη χώρα αυτή [ 5 ] . Οι αρουραίοι ενέθηκαν ενδομυϊκά με ένα ραδιενεργά επισημασμένο εμβόλιο μοντέλου mRNA και η κίνηση της ραδιοσήμανσης πρώτα στην κυκλοφορία του αίματος και στη συνέχεια σε διάφορα όργανα παρακολουθήθηκε για έως και 48 ώρες.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι το επισημασμένο εμβόλιο εμφανίζεται στο πλάσμα του αίματος μετά από πολύ σύντομο χρονικό διάστημα - μέσα σε μόλις ένα τέταρτο της ώρας. Το επίπεδο στο πλάσμα κορυφώνεται δύο ώρες μετά την ένεση. Καθώς πέφτει, το πρότυπο εμβόλιο συσσωρεύεται σε πολλά άλλα όργανα. Η ταχύτερη και μεγαλύτερη άνοδος παρατηρείται στο ήπαρ και τη σπλήνα. Πολύ υψηλή πρόσληψη παρατηρείται επίσης με τις ωοθήκες και τα επινεφρίδια. Άλλα όργανα (συμπεριλαμβανομένων των όρχεων) καταλαμβάνουν σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα του μοντέλου εμβολίου. Σημειώνουμε, ωστόσο, ότι τουλάχιστον τα αιμοφόρα αγγεία θα εκτεθούν και θα επηρεαστούν σε κάθε όργανο και σε κάθε ιστό.
Η ταχεία και ευρεία διανομή του μοντέλου εμβολίου υποδηλώνει ότι πρέπει να περιμένουμε έκφραση της πρωτεΐνης ακίδας σε όλο το σώμα. Για μια πιο σε βάθος συζήτηση αυτής της μελέτης βιοκατανομής, βλέπε Palmer2021b.
3. Η έκφραση των ιικών πρωτεϊνών μπορεί να ανιχνευθεί με ανοσοϊστοχημεία
Ενώ η διανομή του μοντέλου εμβολίου μας οδηγεί να περιμένουμε ευρεία έκφραση της πρωτεΐνης ακίδας, βρισκόμαστε εδώ μετά από βάσιμες αποδείξεις. Μια τέτοια απόδειξη μπορεί να ληφθεί χρησιμοποιώντας ανοσοϊστοχημεία , η οποία μέθοδος απεικονίζεται σε αυτήν τη διαφάνεια για την κωδικοποιημένη από το εμβόλιο πρωτεΐνη ακίδας.
Εάν ένα σωματίδιο εμβολίου - που αποτελείται από το mRNA που κωδικοποιεί την ακίδα, επικαλυμμένο με λιπίδια - εισέλθει σε ένα κύτταρο του σώματος, αυτό θα προκαλέσει τη σύνθεση της πρωτεΐνης ακίδας μέσα στο κύτταρο και στη συνέχεια τη μεταφορά στην κυτταρική επιφάνεια. Εκεί, μπορεί να αναγνωριστεί από ένα ειδικό για την ακίδα αντίσωμα. Μετά το πλύσιμο του δείγματος ιστού για την απομάκρυνση των μη δεσμευμένων μορίων αντισώματος, τα συνδεδεμένα μπορούν να ανιχνευθούν με ένα δευτερεύον αντίσωμα που συνδέεται με κάποιο ένζυμο, συχνά υπεροξειδάση χρένου. Μετά από ένα άλλο στάδιο πλύσης, το δείγμα επωάζεται με μια υδατοδιαλυτή πρόδρομη χρωστική ουσία που μετατρέπεται από το ένζυμο σε μια αδιάλυτη καφέ χρωστική ουσία. Κάθε μόριο ενζύμου μπορεί να μετατρέψει γρήγορα έναν μεγάλο αριθμό μορίων βαφής, γεγονός που ενισχύει πολύ το σήμα.
Στην επάνω δεξιά γωνία της εικόνας, μπορείτε να δείτε δύο κύτταρα που εκτέθηκαν στο εμβόλιο Pfizer και στη συνέχεια υποβλήθηκαν στο πρωτόκολλο που περιγράφεται παραπάνω. Η έντονη καφέ κηλίδα δείχνει ότι τα κύτταρα παρήγαγαν πράγματι την πρωτεΐνη ακίδας.
Εν ολίγοις, οπουδήποτε εναποτίθεται η καφέ χρωστική ουσία, το αρχικό αντιγόνο - σε αυτό το παράδειγμα, η πρωτεΐνη ακίδας - πρέπει να ήταν παρόν. Η ανοσοϊστοχημεία χρησιμοποιείται ευρέως όχι μόνο στην κλινική παθολογία αλλά και στην έρευνα. θα μπορούσε εύκολα να είχε χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση ευρείας έκφρασης πρωτεΐνης ακίδας σε δοκιμές σε ζώα κατά τη διάρκεια της προκλινικής ανάπτυξης. Ωστόσο, φαίνεται ότι η FDA και άλλες ρυθμιστικές αρχές δεν έλαβαν ούτε ζήτησαν ποτέ τέτοια πειραματικά δεδομένα [ 6 ] .
4. Έκφραση πρωτεΐνης ακίδας στον μυ του ώμου μετά την ένεση του εμβολίου
Αυτή η διαφάνεια (από τον Dr. Burkhardt) δείχνει τις δελτοειδή μυϊκές ίνες σε διατομή. Αρκετές (αλλά όχι όλες) από τις ίνες εμφανίζουν έντονη καφέ μελάγχρωση, υποδηλώνοντας και πάλι την έκφραση πρωτεΐνης ακίδας.
Ενώ η έκφραση της πρωτεΐνης ακίδας κοντά στο σημείο της ένεσης είναι φυσικά αναμενόμενη και άκρως ενδεικτική, θα θέλαμε να βεβαιωθούμε ότι αυτή η έκφραση προκαλείται πράγματι από το εμβόλιο και όχι από ταυτόχρονη μόλυνση με τον ιό SARS-CoV-2. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε σχέση με άλλους ιστούς και όργανα που βρίσκονται μακριά από το σημείο της ένεσης.
5. Τα σωματίδια του κορωνοϊού περιέχουν δύο εξέχουσες πρωτεΐνες: ακίδα (S) και νουκλεοκαψίδιο (Ν)
Για να γίνει διάκριση μεταξύ μόλυνσης και ένεσης, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ξανά ανοσοϊστοχημεία, αλλά αυτή τη φορά να την εφαρμόσουμε σε άλλη πρωτεΐνη SARS-CoV-2—δηλαδή, το νουκλεοκαψίδιο, το οποίο βρίσκεται μέσα στο σωματίδιο του ιού, όπου τυλίγεται και προστατεύει το γονιδίωμα RNA. Η λογική αυτού του πειράματος είναι απλή: κύτταρα που έχουν μολυνθεί με τον ιό θα εκφράζουν όλες τις ιικές πρωτεΐνες, συμπεριλαμβανομένης της ακίδας και του νουκλεοκαψιδίου. Αντίθετα, τα εμβόλια COVID που βασίζονται σε mRNA (καθώς και αυτά που βασίζονται σε φορέα αδενοϊού που παράγονται από την AstraZeneca και την Janssen) θα προκαλέσουν έκφραση μόνο της ακίδας.
6. Τα μολυσμένα άτομα εκφράζουν την πρωτεΐνη νουκλεοκαψιδίου (και επίσης την πρωτεΐνη ακίδας)
Αυτή η διαφάνεια απλώς δείχνει ότι η μέθοδος λειτουργεί: πνευμονικός ιστός ή κύτταρα από ρινικό στυλεό ατόμου που έχει μολυνθεί με SARS-CoV-2 είναι θετικά για έκφραση νουκλεοκαψιδίου, ενώ τα καλλιεργημένα κύτταρα που εκτέθηκαν στο εμβόλιο όχι (αλλά χρωματίζονται έντονα θετικά για πρωτεΐνη ακίδας, βλέπε ένθετο επάνω δεξιά στη Διαφάνεια 3 ).
7. Τα άτομα που λαμβάνουν ένεση εκφράζουν μόνο την πρωτεΐνη ακίδας, η οποία εμπλέκει το εμβόλιο
Εδώ, βλέπουμε την ανοσοϊστοχημεία που εφαρμόζεται στον καρδιακό μυϊκό ιστό από ένα άτομο που έχει λάβει ένεση. Η χρώση για την παρουσία πρωτεΐνης ακίδας προκαλεί έντονη εναπόθεση καφέ χρωστικής. Αντίθετα, μόνο πολύ ασθενής, μη ειδική χρώση παρατηρείται με το αντίσωμα που αναγνωρίζει την πρωτεΐνη νουκλεοκαψιδίου. Η απουσία νουκλεοκαψιδίου υποδεικνύει ότι η έκφραση της πρωτεΐνης ακίδας πρέπει να αποδοθεί στο εμβόλιο και όχι σε λοίμωξη με SARS-CoV-2.
Θα δούμε σύντομα ότι η ισχυρή έκφραση της πρωτεΐνης ακίδας στον καρδιακό μυ μετά τον εμβολιασμό συσχετίζεται με σημαντική φλεγμονή και καταστροφή ιστού.
8. Έκφραση πρωτεΐνης ακίδας εντός των τοιχωμάτων μικρών αιμοφόρων αγγείων
Βλέπουμε έκφραση πρωτεΐνης ακίδας στα αρτηρίδια (μικρές αρτηρίες, αριστερά) καθώς και σε φλεβίδια (μικρές φλέβες) και τριχοειδή αγγεία (δεξιά). Η έκφραση είναι πιο εμφανής στο εσώτερο κυτταρικό στρώμα, το ενδοθήλιο . Αυτό κάνει τα ενδοθηλιακά κύτταρα «κάθονται πάπιες» για επίθεση από το ανοσοποιητικό σύστημα.
9. Απογύμνωση ενδοθηλίου και καταστροφή μικρού αιμοφόρου αγγείου μετά τον εμβολιασμό
Τώρα στραφούμε στα στοιχεία της ανοσολογικής επίθεσης στα ενδοθηλιακά κύτταρα που παράγουν την πρωτεΐνη ακίδας. Στα αριστερά, ένα φυσιολογικό φλεβίδιο, που οριοθετείται από ένα άθικτο ενδοθήλιο και περιέχει μερικά ερυθρά αιμοσφαίρια και λίγα λευκά αιμοσφαίρια (βαμμένα μπλε) μέσα.
Η εικόνα στο κέντρο δείχνει ένα φλεβίδιο που δέχεται επίθεση και καταστρέφεται από το ανοσοποιητικό σύστημα. Το περίγραμμα διαλύεται ήδη και τα ατρακτοειδή (και διογκωμένα) ενδοθηλιακά κύτταρα έχουν αποκολληθεί από το τοίχωμα του αγγείου. Επιπλέον, βλέπουμε λεμφοκύτταρα—τα μικρά κύτταρα με σκοτεινούς, στρογγυλούς πυρήνες και με πολύ λίγο κυτταρόπλασμα γύρω τους. ένα μόνο λεμφοκύτταρο (σε πολύ μεγαλύτερη μεγέθυνση) φαίνεται στα δεξιά.
Τα λεμφοκύτταρα είναι η ραχοκοκαλιά του συγκεκριμένου ανοσοποιητικού συστήματος—όποτε αναγνωρίζονται αντιγόνα και παράγονται αντισώματα, αυτό γίνεται από τα λεμφοκύτταρα. Επίσης, μεταξύ των λεμφοκυττάρων βρίσκουμε κυτταροτοξικά Τ κύτταρα και φυσικά κύτταρα δολοφόνους, τα οποία χρησιμεύουν για να σκοτώνουν κύτταρα μολυσμένα από ιό - ή αυτά που τους φαίνονται σαν μολυσμένα, επειδή έχουν αναγκαστεί να παράγουν μια ιική πρωτεΐνη από ένα λεγόμενο εμβόλιο.
Μια κρίσιμη λειτουργία του ενδοθηλίου είναι η πρόληψη της πήξης του αίματος. Έτσι, εάν το ενδοθήλιο είναι κατεστραμμένο, όπως είναι σε αυτήν την εικόνα, και οι ιστοί πέρα από αυτό έρθουν σε επαφή με το αίμα, αυτό θα προκαλέσει αυτόματα την πήξη του αίματος.
10. Μια ρωγμή στο τοίχωμα της αορτής, επενδεδυμένη από συστάδες λεμφοκυττάρων, που οδηγεί σε ρήξη αορτής
Αριστερά, ένα τμήμα μέσα από το τοίχωμα μιας αορτής. Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε σε ακόμη χαμηλότερη μεγέθυνση από την προηγούμενη. τα λεμφοκύτταρα εμφανίζονται τώρα σαν απλώς ένα σύννεφο από μικροσκοπικές μπλε κηλίδες. Στα αριστερά αυτού του μπλε σύννεφου, βλέπουμε μια κάθετη ρωγμή να διατρέχει τον ιστό. Μια τέτοια ρωγμή είναι επίσης ορατή μακροσκοπικά στο αποκομμένο δείγμα μιας αορτής που φαίνεται στα δεξιά.
Η αορτή είναι το μεγαλύτερο αιμοφόρο αγγείο του σώματος. Λαμβάνει το αίμα υψηλής πίεσης που εκτοξεύεται από την αριστερή κοιλία της καρδιάς και έτσι εκτίθεται σε έντονη μηχανική καταπόνηση. Εάν το τοίχωμα της αορτής αποδυναμωθεί από φλεγμονή, όπως είναι εδώ, τότε μπορεί να ραγίσει και να σπάσει. Η ρήξη της αορτής είναι συνήθως αρκετά σπάνια, αλλά ο καθηγητής Burkhardt βρήκε πολλαπλές περιπτώσεις στον περιορισμένο αριθμό των αυτοψιών του. Ορισμένες από τις προσβεβλημένες αορτές αποδείχθηκε επίσης ότι εκφράζουν την πρωτεΐνη ακίδας.
11. Υγιής καρδιακός μυϊκός ιστός, και λεμφοκυτταρική μυοκαρδίτιδα
Στη Διαφάνεια 7 , είδαμε ότι τα κύτταρα του καρδιακού μυός εξέφρασαν έντονα την πρωτεΐνη ακίδας μετά την ένεση του εμβολίου. Εδώ βλέπουμε τις συνέπειες. Η εικόνα δείχνει ένα δείγμα υγιούς καρδιακού μυϊκού ιστού, με τακτικά προσανατολισμένες και ευθυγραμμισμένες καρδιακές μυϊκές ίνες. Στα δεξιά, βλέπουμε δείγμα καρδιακού μυός από μια από τις αυτοψίες. Οι μυϊκές ίνες αποσυναρμολογούνται και αποσυντίθενται και περιβάλλονται από λεμφοκύτταρα εισβολής. Ο Burkhardt βρήκε μυοκαρδίτιδα σε πολλούς από τους νεκρούς ασθενείς του.
12. Λεμφοκυτταρική διήθηση και πολλαπλασιαστική φλεγμονή στον πνευμονικό ιστό
Στα αριστερά, βλέπουμε υγιή πνευμονικό ιστό, με χώρους γεμάτους αέρα (οι κυψελίδες), που οριοθετούνται από ευαίσθητα κυψελιδικά διαφράγματα με ενσωματωμένα τριχοειδή αγγεία γεμάτα αίμα. Βλέπουμε επίσης μερικά μεγαλύτερα αιμοφόρα αγγεία.
Στη δεξιά πλευρά, βλέπουμε πνευμονικό ιστό να υπερκαλύπτεται από λεμφοκύτταρα. Οι χώροι γεμάτοι με αέρα έχουν σε μεγάλο βαθμό εξαφανιστεί και έχουν γεμίσει με ουλώδη (συνδετικό) ιστό. Αυτός ο ασθενής με ένεση εμβολίου θα είχε προφανώς πολύ μεγάλο πρόβλημα στην αναπνοή.
Λεμφοκυτταρική διήθηση, φλεγμονή και καταστροφή παρατηρήθηκαν επίσης σε πολλά άλλα όργανα, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου, του ήπατος, της σπλήνας και πολλαπλών αδένων. Ωστόσο, αντί να τα επεξηγήσουμε όλα, θα ολοκληρώσουμε τα παθολογικά στοιχεία με ένα άλλο αποτέλεσμα ανοσοϊστοχημείας, το οποίο δείχνει εντυπωσιακά τη μεγάλη διάρκεια της έκφρασης της πρωτεΐνης ακίδας.
13. Έκφραση πρωτεΐνης ακίδας που προκαλείται από εμβόλιο σε βρογχική βιοψία εννέα μήνες μετά τον εμβολιασμό
Η διαφάνεια δείχνει ένα δείγμα βρογχικής βλεννογόνου μεμβράνης, από έναν ασθενή που είναι ζωντανός αλλά υπέφερε από αναπνευστικά συμπτώματα από τότε που εμβολιάστηκε. Βλέπουμε αρκετά κύτταρα στο ανώτατο κυτταρικό στρώμα που εκφράζουν έντονα την πρωτεΐνη ακίδας — και αυτό ακόμη και εννέα μήνες μετά την πιο πρόσφατη ένεση του εμβολίου! Αν και αυτή είναι πράγματι η πιο ακραία περίπτωση μακροχρόνιας έκφρασης, υπάρχουν στοιχεία τόσο από τις αυτοψίες του Burkhardt όσο και από δημοσιευμένες μελέτες σε δείγματα αίματος [ 7 ] ή βιοψίες λεμφαδένων [ 8 ] που δείχνουν ότι η έκφραση διαρκεί αρκετούς μήνες.
14. Το mRNA του εμβολίου Pfizer αντιγράφεται ("αντίστροφη μεταγραφή") στο DNA και εισάγεται στο κυτταρικό γονιδίωμα
Η επίσημη αφήγηση του εμβολίου mRNA υποστηρίζει ότι το τροποποιημένο mRNA που περιέχεται στο εμβόλιο δεν θα αντιγραφεί in vivo. Η έκφραση της πρωτεΐνης ακίδας θα πρέπει επομένως να σταματήσει μόλις αποικοδομηθούν τα εγχυόμενα μόρια RNA.
Οι περιορισμένες διαθέσιμες πειραματικές μελέτες [ 9 , 10 ] υποδεικνύουν ότι το εγχυόμενο τροποποιημένο mRNA θα πρέπει να αποικοδομηθεί εντός ημερών έως λίγων εβδομάδων από την ένεση. Αυτό είναι προφανώς δύσκολο να εξισωθεί με την παρατηρούμενη μακροχρόνια έκφραση. με κάποια μορφή, η γενετική πληροφορία φαίνεται να διαιωνίζεται in vivo.
Μια πρόσφατη πειραματική μελέτη από τη Σουηδία [ 11 ] έδειξε ότι τα κύτταρα που προέρχονται από τον άνθρωπο μπορούν να αντιγράψουν το εμβόλιο mRNA Pfizer στο DNA και στη συνέχεια να το εισάγουν στο δικό τους χρωμοσωμικό DNA. Η εικόνα δείχνει τα βασικά στοιχεία από αυτή τη μελέτη. Τα κύτταρα εκτέθηκαν στο εμβόλιο για τα χρονικά διαστήματα που υποδεικνύονται. Στη συνέχεια απομονώθηκε κυτταρικό DNA και εισήχθησαν αντίγραφα DNA του mRNA του εμβολίου που ανιχνεύθηκαν με ενίσχυση PCR ενός θραύσματος μήκους 444 ζευγών βάσεων (bp).
Όλα τα δείγματα που σημάνθηκαν με "BNT" είχαν υποβληθεί σε επεξεργασία με το εμβόλιο και όλα δείχνουν ένα προϊόν PCR του αναμενόμενου μήκους, όπως είναι προφανές από τη σύγκριση με ένα πρότυπο μήκους θραύσματος DNA ("L"). Τα δείγματα επισημασμένα με «Ctrl n » ήταν μάρτυρες: Ctrl 1–4 περιείχαν DNA από κύτταρα που δεν επωάστηκαν με εμβόλιο, Ctrl 5 περιείχε RNA (όχι DNA) από κύτταρα που είχαν υποστεί αγωγή με εμβόλιο. Το Ctrl 6 περιείχε το ίδιο αλλά επιπροσθέτως υποβλήθηκε σε επεξεργασία με RNAse, το οποίο στάδιο πραγματοποιήθηκε επίσης στον καθαρισμό δειγμάτων DNA. Όπως αναμενόταν, κανένα από τα δείγματα ελέγχου δεν περιέχει το προϊόν PCR.
Λαμβάνοντας υπόψη την παρατήρηση του Aldén για την εισαγωγή DNA σε κάθε πειραματικό δείγμα, φαίνεται πολύ πιθανό ότι αυτό θα συμβεί και in vivo. Πέρα από την παροχή ενός εύλογου μηχανισμού για τη διαιώνιση της έκφρασης της πρωτεΐνης ακίδας, η εισαγωγή DNA ενέχει επίσης κινδύνους γενετικής βλάβης, που οδηγεί σε καρκίνους και λευχαιμίες.
15. Περίληψη
Τα στοιχεία που παρουσιάζονται εδώ καταδεικνύουν ξεκάθαρα μια αλυσίδα αιτιολογίας από την ένεση του εμβολίου έως
- ταχεία διανομή του εμβολίου μέσω της κυκλοφορίας του αίματος,
- ευρέως διαδεδομένη έκφραση πρωτεΐνης ακίδας, εμφανώς στα αιμοφόρα αγγεία και
- φλεγμονή που μοιάζει με αυτοάνοση και βλάβη οργάνων.
Οι αγγειακές βλάβες που προκαλούνται από το εμβόλιο θα προάγουν την πήξη του αίματος και ασθένειες που σχετίζονται με την πήξη, όπως καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο, πνευμονική εμβολή είναι πολύ συχνές στις βάσεις δεδομένων ανεπιθύμητων ενεργειών [ 4 , 12 ] .
Εκτός από τη φλεγμονή που μοιάζει με αυτοάνοση, άλλοι μηχανισμοί ασθένειας, συμπεριλαμβανομένου του εκφυλισμού του ΚΝΣ που προκαλείται από πριόν [ 13 ] , της ανώμαλης εναπόθεσης αγγειακής πρωτεΐνης (αμυλοείδωση) [ 14 , 15 ] και της τοξικότητας των νανοσωματιδίων λιπιδίων [ 16 ] , είναι εύλογοι αλλά απαιτούν περαιτέρω μελέτη και επιβεβαίωση. Συνολικά, αυτά τα εμβόλια δεν μπορούν πλέον να θεωρηθούν πειραματικά — το «πείραμα» είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή που πολλοί γιατροί και επιστήμονες είχαν προβλέψει εξαρχής [ 17 ] . Ο εμβολιασμός πρέπει να διακοπεί και όλες οι εγκρίσεις και εξουσιοδοτήσεις χρήσης τους πρέπει να ανακληθούν.
βιβλιογραφικές αναφορές
- Bozkurt, Β. et αϊ. (2021) Μυοκαρδίτιδα με εμβόλια mRNA COVID-19 . Κυκλοφορία 144:471-484
- Ehrlich, Ρ. et αϊ. (2021) Αποδεδειγμένη με βιοψία λεμφοκυτταρική μυοκαρδίτιδα μετά τον πρώτο εμβολιασμό με mRNA COVID-19 σε άνδρα 40 ετών: αναφορά περιστατικού . Κλινική έρευνα στην καρδιολογία επίσημο περιοδικό της Γερμανικής Καρδιολογικής Εταιρείας 110:1855-1859
- Rose, J. and McCullough, PA (2021) Μια αναφορά σχετικά με τις ανεπιθύμητες ενέργειες μυοκαρδίτιδας στο σύστημα αναφοράς ανεπιθύμητων ενεργειών εμβολίου των ΗΠΑ (VAERS) σε σχέση με τα ενέσιμα βιολογικά προϊόντα COVID-19 . Σύγχρονα προβλήματα στην καρδιολογία Σελ. 101011
- Shilhavy, B. (2022) 43.898 νεκροί, 4.190.493 τραυματίες μετά από εμβόλια κατά του COVID στην ευρωπαϊκή βάση δεδομένων ανεπιθύμητων ενεργειών .
- Ανώνυμο, (2020) SARS-CoV-2 mRNA Vaccine (BNT162, PF-07302048) 2.6.4 Συνοπτική δήλωση της φαρμακοκινητικής μελέτης [Αγγλική μετάφραση] .
- Latyopva, A. (2022) Έκανε η Pfizer επαρκείς δοκιμές ασφαλείας για το εμβόλιο mRNA Covid-19 σε προκλινικές μελέτες; Αποδεικτικά στοιχεία επιστημονικής και κανονιστικής απάτης .
- Bansal, S. et αϊ. (2021) Αιχμή: Τα κυκλοφορούντα εξωσώματα με πρωτεΐνη Spike COVID προκαλούνται από τον εμβολιασμό BNT162b2 (Pfizer-BioNTech) πριν από την ανάπτυξη αντισωμάτων: Ένας νέος μηχανισμός για την ανοσολογική ενεργοποίηση από εμβόλια mRNA . J. Immunol. 207:2405-2410
- Röltgen, Κ. et αϊ. (2022) Ανοσολογική αποτύπωση, εύρος αναγνώρισης παραλλαγών και απόκριση βλαστικού κέντρου σε λοίμωξη και εμβολιασμό ανθρώπινου SARS-CoV-2 . Κυψέλη (προεκτύπωση)
- Andries, Ο. et al. (2015) Το mRNA που ενσωματώνεται στη Ν 1 -μεθυλψευδοουριδίνη υπερτερεί του mRNA που ενσωματώνεται στην ψευδουριδίνη παρέχοντας ενισχυμένη έκφραση πρωτεΐνης και μειωμένη ανοσογονικότητα σε κυτταρικές σειρές θηλαστικών και ποντίκια . J. Control. Έκδοση 217:337-344
- Pardi, Ν. et αϊ. (2018) Τα εμβόλια mRNA τροποποιημένα με νουκλεοσίδια επάγουν ισχυρές αποκρίσεις Β-λεμφοκυττάρων Βοηθού Τ ωοθυλακίου και βλαστικού κέντρου . J. Εχρ. Med. 215:1571-1588
- Aldén, Μ. et al. (2022) Ενδοκυτταρική αντίστροφη μεταγραφή του Pfizer BioNTech COVID-19 mRNA Vaccine BNT162b2 In vitro σε κυτταρική σειρά ανθρώπινου ήπατος . Curr. Θέματα Μολ. Biol. 44:1115-1126
- Ανώνυμος, (2021) OpenVAERS .
- Perez, JC et al. (2022) Προς την εμφάνιση μιας νέας μορφής της νευροεκφυλιστικής νόσου Creutzfeldt-Jakob: Είκοσι έξι περιπτώσεις CJD που δηλώθηκαν λίγες ημέρες μετά από ένα «εμβόλιο» COVID-19 Jab . ResearchGate (προεκτύπωση)
- Charnley, Μ. et αϊ. (2022) Νευροτοξικά αμυλοειδογόνα πεπτίδια στο πρωτείωμα του SARS-COV2: πιθανές επιπτώσεις για νευρολογικά συμπτώματα στον COVID-19 . Nat. Commun. 13:3387
- Nyström, S. and Hammarström, P. (2022) Amyloidogenesis of SARS-CoV-2 Spike Protein . Μαρμελάδα. Chem. Soc. 144:8945-8950
- Palmer, M. and Bhakdi, S. (2021) The Pfizer mRNA vaccine: Pharmacokinetics and Toxicity .
- Bhakdi, S. et αϊ. (2021) Επείγουσα ανοιχτή επιστολή γιατρών και επιστημόνων προς τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων σχετικά με τις ανησυχίες για την ασφάλεια του εμβολίου COVID-19 .
- https://doctors4covidethics.org/vascular-and-organ-damage-induced-by-mrna-vaccines-irrefutable-proof-of-causality/
