ΒΙΝΤΕΟ - Sherri J. Tenpenny «Έτσι σκοτώνει το εμβόλιο το ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ σύστημα».

 
             https://rumble.com/v240sg0-sherri-j.-tenpenny-.html

Ἡ ἀναγκαστική ἀνταλλαγή πληθυσμῶν,τοῦ 1923,ὑπῆρξε ἡ μεγαλύτερη ἱστορική προδοσία τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

 

Ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος ἐνῷ ὑπογράφει  τό 1923 τήν Συνθήκη τῆς Λωζάννης μαζύ μέ τόν Ἰσμέτ Ἰνονοῦ. Ὁ Βενιζέλος μελετοῦσε, ὅπως ὁ ἴδιος ἐδήλωνε, τήν ἀνταλλαγή πληθυσμῶν,πολύ πρίν ἀπό τήν Μικρασιατική Καταστροφή. ( φωτό) 

Γράφει ὁ Παναγιώτης Λ. Κουβαλάκης 

 Ἡ Μικρασιατικὴ ἐκστρατεία καὶ ἡ συνακόλουθη συνθήκη τῆς Λωζάννης (1923) ἔχουν συχνὰ χαρακτηρισθεῖ ὡς ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα ὁρόσημα τῆς ἱστορικῆς πορείας τοῦ Ἕλληνισμοῦ. Ὁ ἱστορικὸς Ν. Μηλιώρης1, γράφει, ὅτι «ἡ καταστροφὴ τοῦ 1922 θεωρεῖται τόσο καὶ περισσότερο, ὅσο περνάει ὁ καιρός, τὸ σοβαρότερο συμβὰν τῆς νεώτερης ἱστορίας τοῦ Ἔθνους μας: τῆς αὐτῆς, ἂν ὄχι καὶ μεγαλύτερης -- καὶ μονάχα ἀντιθετικῆς -- σοβαρότητας μὲ τὴν ἐθνικὴ ἐξέγερση τοῦ 1821».

 Ὁ Σπῦρος Μαρκεζίνης2,ἀναφερόμενος στὴν ὑποχρεωτικὴ ἀνταλλαγὴ τῶν πληθυσμῶν γράφει: «ἡ πρότασις ἐξεταξομένη μὲ κριτήρια πολιτισμένων ἀνθρώπων ἀπετέλει μέτρον ἀπάνθρωπον καὶ ἀδιανόητον». Πραγματικὰ ἡ ᾿Επανάσταση τοῦ 1821 ὁδήγησε στὴν δημιουργία τῆς πολιτικῆς (κρατικῆς) ὑπόστασης ἑνὸς ἐλαχίστου μέρους τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Ἡ ἑλληνική Σμύρνη ( φωτό)

 Ὅμως τὰ γεγονότα τοῦ 1922 καὶ ἡ συνθήκη τῆς Λωζάννης ὁδήγησαν στὸν ὁλοκληρωτικὸ ἀφανισμὸ τοῦ μεγαλυτέρου μέρους τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ὁ Ἑλληνισμὸς τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης καὶ τῆς Κωνσταντινούπολης, τῆς Μικρᾶς ᾿Ασίας καὶ τοῦ Πόντου στὶς ἀρχὲς τοῦ παρόντος αἰῶνος βρισκόταν ὑπὸ συνεχῆ πρόοδο καὶ ἄνθηση. Τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς οἰκονομικῆς δραστηριότητας τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας ἦταν στὰ χέρια τῶν ἐκεῖ Ελλήνων. Ὅπως εἶναι γνωστό, τὸ Κοράνι καὶ ἡ διδασκαλία του ἀπαγόρευαν στοὺς Μουσουλμάνους τὶς ἐμπορικὲς δραστηριότητες, οἱ ὁποῖες ἀσκοῦνταν κυρίως ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες. Τὸ τουρκικὸ στοιχεῖο σταδιακὰ ἐπάνδρωνε τὸ κατώτερο καὶ ἀνειδίκευτο προσωπικὸ τῶν ἑλληνικῶν βιομηχανικῶν καὶ ἐμπορικῶν ἐπιχειρήσεων. Ἡ οἰκονομικὴ αὐτὴ ἄνθηση ἐπέφερε πολιτιστικὴ καὶ πνευματικὴ ἀνάπτυξη. Ἡ Σμύρνη καταξιώθηκε ὡς τὸ πρῶτο ἐμπορικὸ καὶ πνευματικὸ κέντρο τῆς Ἀνατολῆς. 

 Ἡ αἰτιολόγηση τῆς καταστροφῆς μπορεῖ νὰ ἰδωθεῖ μέσα ἀπὸ δύο διαφορετικὲς ἱστορικὲς ὄψεις. Ἡ πρώτη ἀφορᾶ στὴν ἰδεολογικὴ καὶ πολιτικὴ στάση τοῦ ᾿Ελλαδικοῦ κρατιδίου ἔναντι τοῦ  Ἑλληνισμοῦ, «στολισμένη» μὲ τὸ ὅραμα τῆς Μεγάλης Ἰδέας. Ἡ δεύτερη ἀφορᾶ στὸ ἱστορικὸ πρόσωπο τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου καὶ τὸν ρόλο ποὺ διαδραμάτισε στὰ ἐλληνικὰ πράγματα. 

Ἄς ξεκινήσουμε ἀπὸ τὴν πρώτη. 

ΤΥΦΛΟΣ ΚΡΑΤΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ

 Ἀπὸ τὰ πρῶτα χρόνια τῆς ἐθνεγερσίας τοῦ 1821 καὶ σ᾽ ὅλη τὴν ἱστορικὴ διάρκεια τοῦ Ἀγῶνα οἱ ἡγέτες τῆς ᾿Επανάστασης ἐπεδίωκαν τὴν κατάκτηση τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας καὶ τὴν μεταφορὰ τοῦ ἐθνικοῦ πλούτου ἀπὸ τὴν τουρκικὴ διοίκηση στὴν δική τους δικαιοδοσία. ᾿Επηρεασμένοι ἀπὸ τὴν προνομιοῦχο θέση τους στὸ ὀθωμανικὸ διοικητικὸ καθεστὼς (πρόκριτοι, ἀρχιερεῖς κιλπ.). στόχευαν στὴν δημιουργία ἑνὸς ἑλληνικοῦ κράτους μὲ ὅσο τὸ δυνατὸν διευρυμένα ὅρια καὶ μὲ ἀπόλυτη ἐθνικὴ ὁμοιογένεια. Γιὰ τὴν διευκόλυνση τοῦ ἐξουσιαστικοῦ τους ὁράματος οἱ Ἕλληνες πολιτικοὶ ἀντικατέστησαν τὸν φυλετικό, ἱστορικὸ καὶ πολιτισμικὸ προσδιορισμὸ τοῦ Ἑλληνισμοῦ μὲ τὸν κρατικὸ καὶ θρησκευτικό. Ἔτσι ὁ ὅρος «Ἑλλὰς» σήμαινε τὴν ἐδαφικὴ ἐπικράτεια, στὴν ὁποία κατοικοῦσαν οἱ ᾿Ορθόδοξοι πι- στοί. Ἡ Μεγάλη ᾿Ιδέα, ἡ κυρίαρχη κρατιστικὴ ἰδεολογία, ποὺ συνόδευσε τὴν πορεία τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους ὡς τὴν συνθήκη τῆς Λωζάννης, ἐπεδίωκχε τὴν δημιουργία ἑνὸς ἑλληνορθόδοξου κράτους ἑκατέρωθεν τοῦ Αἰγαίου πελάγους. Δὲν ἀποσαφήνιζε ποτὲ τὴν θέση της ἀπέναντι σὲ ἄλλες ἐθνικὲς ἢ θρησκευτικὲς ὀντότητες, ποὺ συνυπῆρχαν στὸν ἴδιο γεωγραφικὸ χῶρο (Τοῦρκοι, Βούλγαροι, Πομάκοι, Μουσουλμᾶνοι κιλπ.). Ἁπλᾶ ὑπῆρχε σὰν ἕνα κρατιστικὸ ὅραμα χωρὶς λογικὴ ἐπεξεργασία. Αὐτὸ δικαιολογεῖ καὶ τὴν κρυφὴ πίστη τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους, ὅτι μετὰ τὸν μεγάλο ἀφανισμὸ τοῦ 1922 βγῆκε κερδισμένο παρ᾽ ὅλη τὴν καταστροφὴ τῆς Λωζάννης τὰ σύνορά του εἶχαν φτάσει σὲ τέτοια ὅρια, ποὺ στὴν βραχύχρονη ἱστορία τοὺ δὲν εἶχε ποτὲ ξανά. 

Κέρδισε τὴν Μακεδονία, τὴν Δυτικὴ Θράκη καὶ τὰ νησιὰ τοῦ Βορείου Αἰγαίου (πλὴν τῆς Ἴμβρου καὶ Τενέδου). 

 Ἐλάχιστοι Ἕλληνες -ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς ἐθνικῆς ἀφύπνισης- μπόρεσαν νὰ δοῦν τὸ μέλλον τοῦ Ἑλληνισμοῦ πέρα τῆς ἐθνοκρατικῆς ἀντίληψης. Σχεδὸν πρῶτος ἀπ᾽ ὅλους ὁ Ρήγας Βελεστινλῆς, ἀλλὰ ὁ ἐθνεγερτικός του λόγος σύντομα ξεχάστηκε. Ὁ Ρήγας ἀπευθυνόταν ὄχι μόνο πρὸς τοὺς Ἑλληνορθόδοξους, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς λοιποὺς λαοὺς τῆς Βαλκανικῆς, καθὼς καὶ στοὺς Αἰγυπτίους καὶ Ἀρμενίους. Ἀπευθυνόταν καὶ πρὸς τὸν Πασβάνογλου καὶ ἄλλους ἀντάρτες πασᾶδες, νὰ συνδράμουν ὑπὲρ τῆς ἐπαναστάσεως, ὑποσχόμενος ἀδελφότητα καὶ πολιτικὴ ἰσότητα: «Βουλγάροι κι ᾿Αρβανίτες, Ἀρμένοι καὶ Ρωμιοί, Ἀράπηδες καὶ ἄσπροι, μὲ μιὰ κοινὴν ὀρμή»3. Ἀργότερα τὴν ἰδέα τοῦ Ρήγα ἐπανέφερε ὁ Ἴων Δραγούμης. Τὸ 1911 μίλησε γιὰ «ἀνατολικὴ αὐτοκρατορία μὲ ὅλα τὰ ἔθνη μέσα της καὶ μὲ τὴν διοίκηση στὰ χέρια τῶν Ἑλλήνων»4 καὶ ἐπεσήμαινε, ὅτι «τώρα ποὺ κομματιάστηκε ἡ Ῥωμιοσύνη, ἀφότου ἔγινε τὸ ᾿Ελλαδικὸ Βασίλειο, πολιτικὴ ἑνότητα ἔχει λιγότερη, παρὰ τὸν καιρὸ ποὺ τὴν ὄριζε σχεδὸν ὁλόκληρη ὁ Τοῦρκος».5

 Τὸ τέλος τοῦ Ρήγα ὅσο καὶ τοῦ Ι. Δραγούμη τὰ γνωρίζουμε. Στὰ χρόνια τῆς Μικρασιατικῆς ἐκστρατείας ἡ ἀντίληψη τοῦ Ἰ. Μεταξᾶ ἢταν ριζοσπαστικὰ διαφορετικὴ ἀπὸ ἐκείνη τοῦ ἐπισήμου ἑλληνικοῦ κράτους. Ὅταν τοῦ ζητήθηκε νὰ προσφέρει τὴν συνδρομή του στὸ μέτωπο ἀπὸ τὸν τότε πρωθυπουργὸ Δ. Γούναρη, εἶπε: «Προτείνω νὰ παραιτηθῶμεν τῆς στρατιωτικῆς κατοχῆς τῆς Σμύρνης καὶ φυσικὰ τῆς κυριαρχίας μας ἐκεῖ. ᾿Αλλὰ νὰ δημιουργήσωμεν ἐκεῖ ἕνα καθεστὼς αὐτόνομον, τὸ ὁποῖον νὰ ἐξασφαλίζη τὴν ἐλευθέραν ἀνάπτυξιν καὶ βαθμηδὸν τὴν ἐπικράτησιν τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ζητεῖτε τὴν κατάκτησιν ἐν Μικρᾷ ᾿Ασίᾳ, χωρὶς ὅμως νὰ προετοιμάσητε αὐτὴν διὰ τῆς ἐξελληνίσεως τῆς χώρας». 6

 Συμπεραίνει λοιπὸν κανείς, ὅτι στὴν προσπάθεια τῶν Ἑλλήνων πολιτικῶν νὰ ἐπεκτείνουν τὰ κρατικὰ ὅρια τῆς Ἑλλάδος, θυσίασαν τὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ ᾿Ελληνισμοῦ, ποὺ ἀπὸ χιλιετίες πρὶν ζοῦσε στὴν Ἐγγὺς Ἀνατολὴ καὶ μάλιστα τὴν ἐποχὴ ποὺ ἔτεινε νὰ ἐξελληνίσει ὁλόκληρη τὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία. Γι᾿ αὐτὸ ἡ Μικρασιατικὴ καταστροφὴ τοῦ Σεπτεμβρίου τοῦ 1922 μπορεῖ νὰ δικαιολογηθεῖ σὰν ἀποτέλεσμα κρατικοῦ ἐπεκτατισμοῦ. Σὲ καμμία ὅμως περίπτωση δὲν μπορεῖ νὰ δικαιολογήσει τὴν ὑπογραφὴ τῆς ἀναγκαστικῆς ἀνταλλαγῆς τοῦ 'Ἑλληνισμοῦ στὴν Λωζάννη. Οὐδεὶς Ἕλλην πολιτικὸς θὰ μποροῦσε νὰ διανοηθεῖ τὴν ἐξαφάνιση τοῦ ἐν Μικρᾷ Ἀσιᾳ Ἑλληνισμοῦ καὶ μάλιστα μὲ ἑλληνικὴ διπλωματικὴ-παρασκηνιακὴ πρωτοβουλία. 

 Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 

Ἔχει καλλιεργηθεῖ ἡ ἐσφαλμένη ἐντύπωση, ὅτι ἡ ἀνταλλαγὴ τῶν πληθυσμῶν ἐπιβλήθηκε ὑποχρεωτικὰ στὴν ἑλληνικὴ πλευρὰ εἴτε ἀπὸ τοὺς τότε Συμμάχους εἴτε ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Ἡ ἱστορικὴ ἔρευνα ὅμως δίνει τὸ ἀντίθετο πόρισμα:

  Ὁ ἴδιος ὁ ᾿Ελευθέριος Βενιζέλος -ἀρχηγὸς τῆς ἑλληνικῆς διπλωματικῆς ἀντιπροσωπείας στὴν Λωζάννη-- προετοίμασε παρασκηνιακά τὴν πρόταση τῆς ὑποχρεωτικῆς ἀνταλλαγῆς. Μὲ τηλεγράφημά του7 στὶς 13 Ὀκτωβρίου τοῦ 1922 πρὸς τὸν Δανὸ ἐμπειρογνώμονα Φρίντγιοφ Νάνσεν τοῦ μετέδωσε τὴν ἰδέα τῆς ἀνταλλαγῆς καὶ ζήτησε «νὰ γίνει ἡ μεταφορὰ τῶν πληθυσμῶν πρὶν ὑπογραφεῖ ἡ εἰρήνη »8. 

Καὶ πραγματικὰ στὴν συνδιάσκεψη τῆς Λωζάννης ἕνα μῆνα ἀργότερα ἦταν ὁ Φρίντγιοφ Νάνσεν, ποὺ ἔφερε πρὸς συζήτησιν τὸ θέμα τῆς ἑλληνοτουρκικῆς ἀνταλλαγῆς. Ὁ Τοῦρκος διαπραγματευτὴς ᾿Ισμὲτ ἀντέδρασε λέγοντας. ὅτι ἡ ἰδέα τῆς ἀνταλλαγῆς ἀνήκει στὸν Βενιζέλο9. Τελικῶς ἡ πρόταση ἔγινε καθολικὰ δεκτὴ καὶ ὑπογράφτηκε ἢ σχετικὴ συμφωνία στὶς 17-30-1-23, ἡ ὁποία ἐνσωματώθηκε στὴν τελικὴ συνθήκη τῆς 24ης ᾿Ιουλίου τοῦ 1923. 

φωτό

Ἄλλωστε ὁ ἴδιος ὁ Βενιζέλος ἀργότερα, τὸ 1932. σὲ σχετικὴ συζήτηση στὴ Βουλή, ἀναφερόμενος στὸ Λαϊκὸ Κόμμα καὶ τὴν νίκη του στὶς ἐκλογὲς τοῦ 1920, εἶπε γιὰ τὸ κόμμα αὐτό, ὅτι «οὔτε τὸ στοιχειῶδες θάρρος εἶχε μετὰ τὴν ἐπιτυχίαν του εἰς τὰς ἐκλογὰς νὰ φανῆ συνεπὲς πρὸς ἑαυτὸ ἐγκαταλεῖπον, ὡς ἦτο εὔκολον τότε, κατόπιν συμφωνίας μὲ τὸν Κεμὰλ πασᾶν τὴν Μικρὰν ᾿Ασίαν καὶ διατηροῦν τὴν ᾿Ανατολικὴν Θράκην, φροντίζον δέ, ἀπὸ κοινῆς ἐπίσης συνεννοήσεως, νὰ γίνη κανονικὴ ἡ ἀνταλλαγὴ τῶν πληθυσμῶν»10. 

 Τὰ λόγια τοῦτα τοῦ Βενιζέλου ἀποκαλύπτουν κάτι τὸ συνταρακτικό: εἶχε μελετήσει τὴν ἀνταλλαγὴ τουλάχιστον ἀπὸ τὸ 1920 καὶ ὁπωσδήποτε πρὶν τὴν Μικρασιατικὴ ἧττα! Σχεδίασε λοιπὸν τὴν Μικρασιατικὴ ἐκστρατεία μὲ στόχο νὰ ἐκριζώσει ὁλόκληρο τὸν Μικρασιατικὸ Ἑλληνισμό, γιὰ νὰ κερδίσει, ὑποτίθεται, τὴν ᾿Ανατολικὴ Θράκη; Οὔτε ὅμως καὶ τὴν ᾿Ανατολικὴ Θράκη ὑπερασπίστηκε στὶς διαπραγματεύσεις. 

Ὁρισμένοι ἱστορικοὶ ἐπιχειροῦν νὰ δικαιολογήσουν τὴν πράξη τούτη τοῦ Βενιζέλου ὑποστηρίζοντας ὅτι κατὰ τὴν ὑπογραφὴ τῆς ἀνταλλαγῆς τὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρᾶς ᾿Ασίας βρισκόταν ἤδη στὴν Ἑλλάδα καὶ ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐθνικιστὲς ἦταν ἀποφασισμένοι νὰ ἐκριζώσουν τὸ ἑλληνικὸ στοιχεῖο ἐξ ὁλοκλήρου. Ὅμως ἕνα μέρος μόνο ἀπὸ τοὺς Μικρασιάτες Ἕλληνες εἶχαν φύγει προσωρινά. γιὰ νὰ ἀποφύγουν τὶς ἐχθροπραξίες, καὶ μὲ ἀπώτερο στόχο ὅταν ἀποκατασταθεῖ ἡ ἔννομος τάξη, νὰ ἐπιστρέψουν στὶς ἐστίες τους. 

Τοῦτο περίμεναν οἱ Μικρασιάτες νὰ ὑπερασπίσουν οἱ Ἕλληνες διαπραγματευτὲς στὶς διαπραγματεύσεις τῆς Λωζάννης καὶ ὄχι τὴν ἀνταλλαγῆ τους. Γι᾿ αὐτὸ καὶ στὶς 9-22 1-1922 προκλήθηκε στὴν ᾿Αθήνα ἀναστάτωση, ὅταν μαθεύτηκε ἡ ὑπογραφὴ τῆς ἀνταλλαγῆς. Πραγματοποιήθηκε ἐπιβλητικὸ συλλαλητήριο11,στὸ ὁποῖο συμμετεῖχαν πρόσφυγες καὶ Ἀρμένιοι καὶ ἐκδηλώθηκε διαμαρτυρία τῶν προσφύγων. Ἐπιδόθηκε ψήφισμα στὸν ἀρχηγὸ τῆς ἐπαναστάσεως Γονατᾶ καὶ στοὺς ἐκπροσώπους τῶν συμμαχικῶν δυνάμεων. Ὅμως τίποτα φυσικὰ δὲν ἀλλαξε.

 Ἆραγε οἱ Ἕλληνες τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης γιατὶ ὑπήχθησαν στὴν ἀνταλλαγή. ἀφοῦ ἐκεῖνοι δὲν κινδύνεψαν ποτὲ ἀπὸ Τούρκους; Ὅσο γιὰ τὸν ἰσχυρισμὸ περὶ τουρκικοῦ σωβινισμοῦ, εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ παρουσία καὶ ἡ συμπεριφορὰ τοῦ ἐν Μικρᾷ ᾿Ασίᾳ ἑλληνικοῦ στρατοῦ τὸν τροφοδοτοῦσε καθημερινά. Οἱ τουρκικοὶ πληθυσμοὶ τῆς Μικρᾶς ᾿Ασίας εἶδαν τοὺς Ἕλληνες ὡς κατακτητές, γι᾿ αὐτὸ ἀντιδροῦσαν μὲ ἀντίποινα. 

Χένρυ Μοργκεντάου, Ὁ ἀμερικανοεβραῖος «φιλάνθρωπος» καὶ «φιλέλλην», πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς Ἀποκατάστασης τῶν Προσφύγων. Ἤθελε νὰ μὴν ἀφήσει οὔτε μιὰ οἰκογένεια ἑλληνικὴ στὴν Μ.Ἀσία καὶ στὸν Πόντο. Μετὰ τὴν λήξη τῆς πολεμικῆς ἔντασης τοῦ 1922 καὶ ὅταν ἡ εἰρήνη εἰχε ἀντικαταστήσει τὸν πόλεμο, ὁ Μοργκεντάου ὑποχρέωνε τοὺς ἑκατοντάδες χιλιάδες Ἕλληνες ποὺ εἶχαν παραμείνει στὴ Μικρὰ Ἀσία νὰ φορτωθοῦν σὲ πλοῖα καὶ νὰ ἀφεθοῦν σὲ κάποιο Ἑλλαδικὸ λιμάνι. Ἔτσι συνέβαλε στὴν ὁλοκληρωτικὴ ἐκρρίζωση τοῦ ἐλληνικοῦ στοιχείου τῆς Ἀνατολῆς, καὶ γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ τὸ ἑλληνικὸ κράτος τὸν τίμησε χρίζοντάς τὸν ἐπίτιμο διδάκτορα τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ ἐπίτιμο δημότη Ἀθηνῶν,Θεσσαλονίκης καὶ ἄλλων πόλεων...( φωτό)

Ἀλλά, κι ἂν ἔτσι ἔχουν τὰ πράγματα, γιατί ἡ ἀνταλλαγὴ ἔπρεπε νὰ εἶναι ὑποχρεωτική; Καὶ σὲ τοῦτο τὸ σημεῖο φαίνεται ἀκριβῶς ἡ προδοσία ποὺ διεπράχθη κατὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ: Τὸ ξερίζωμα τῶν ἑλληνικῶν πληθυσμῶν θὰ ᾿ταν ὁριστικὸ καὶ παντοτεινό. Ἔτσι σ᾽ ὅλη τὴν ὀκταετία 1922-1930 τὸ ἴδιο τὸ Ἑλληνικὸ κράτος μετέφερε μὲ τὴν βία (καὶ χωρὶς νὰ κινδυνεύουν ἀπὸ κανέναν) τοὺς Μικρασιάτες τῶν παραλίων καὶ τοῦ Πόντου στὰ ἑλλαδικὰ λιμάνια. Ὁ ἀμερικανοεβραῖος Χ. Μοργκεντάου -ὡς πρόεδρος τῆς ἐπιτροπῆς ἀποκατάστασης προσφύγων-- διέπρεψε σ᾽ αὐτὸν τὸν ἀναγκαστικὸ ξερριζωμό, ἐφαρμόζοντας κατὰ γράμμα τὴν Συνθήκη τοῦ Βενιζέλου. Κατὰ τὸν ἱστορικὸ David Mitrany 12 ἡ ἀναγκαστικὴ μεταφορὰ πληθυσμῶν «ἐρχόταν σὲ ἀντίθεση μὲ ὅλες τὶς παραδεδεγμένες ἀρχὲς τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου, ἀλλὰ καὶ μὲ τὶς ἀνθρωπιστικὲς παραδόσεις τῆς Εὐρώπης». Ἡ Συνθήκη τῆς Λωζάννης περιέχει ἀκόμη ἕνα σπουδαῖο νόημα: Ὁ Βενιζέλος δὲν ἐπεδίωκε τὴν ἐθνικὴ ὁμοιογένεια τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους, γιατὶ δέχθηκε χωρὶς ἀντίδραση νὰ παραμείνη ἡ συμπαγέστερη τουρκικὴ πληθυσμιακὴ νησίδα μέσα στὴν ἐπικράτεια, οἱ Μουσουλμᾶνοι τῆς Δυτικῆς Θράκης, ἔξω ἀπὸ τὸ καθεστὼς τῆς ἀνταλλαγῆς. ᾿Ακόμα καὶ ἡ ἀποχώρηση τῶν ἑλληνικῶν στρατευμάτων ἀπὸ τὴν ᾿Ανατολικὴ Θράκη ἄνευ οὐσιαστικῆς αἰτίας ὀφείλεται σὲ πρωτοδουλία τοῦ Βενιζέλου. 

Σὲ τηλεγράφημά του πρὸς τὴν ᾿Επαναστατικὴ Ἐπιτροπὴ στὶς 24/7 ᾿Οκτωβρίου τοῦ 1922 χωρὶς καμμία ἁρμοδιότητα ὑποδείκνυε τὴν στρατιωτικὴ ἐκκένωσή της. Μιὰ μέρα ἀργότερα, στὶς 25/8 ᾿Οκτωβρίου. νέο τηλεγράφημα τοῦ Βενιζέλου ὑποδείκννε στοὺς Ἕλληνες ἀντιπροσώπους τῆς διάσκεψης τῶν Μουδανιῶν νὰ «δεχθοῦν τὰς ληφθησομένας ἀποφάσεις, ἐφ᾽ ὅσον παραστοῦν καὶ συμφωνήσουν οἱ ἀντιπρόσωποι τῶν ᾿Αγγλων»13. Ὑποδείκνυε δηλαδὴ πιστὴ ὑπακοὴ στοὺς Ἄγγλους. 

Πιστὴ στὸν Βενιζέλο ἡ ᾿Επαναστατικὴ Ἐπιτροπὴ (Ν. Πλαστήρας, Σ. Γονατᾶς, Δ. Φωκάς) ἔστειλε τὶς σχετικὲς ἐντολὲς στὴν ἑλληνικὴ ἀντιπροσωπεία στὰ Μουδανιά.  Ἑπομένως δὲν ἦταν ἀπὸ τὰ πράγματα δυνατόν, ἡ ἀνακωχὴ τῶν Μουδανιῶν (28/11 ᾿Οκτωβρίου 1922) νὰ ἔχει ἄλλα ἐκτὸς ἀπὸ δυσάρεστα ἀποτελέσματα γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Δὲν ὑπάρχει πλέον καμμιὰ ἀμφιβολία, ὅτι στὴ Συνθήκη τῆς Λωζάνης διεπράχθη τὸ μεγαλύτερο ἱστορικὸ ἔγκλημα σὲ βάρος τοῦ Ἑλληνισμοῦ στὴν μακραίωνη ἱστορική του παρουσία. Πουθενὰ ἀλλοῦ ἡ ἀνθρώπινη ἱστορία δὲν καταμαρτυρεῖ μιὰ τόσο ἀπάνθρωπη μεταχείριση ἑνὸς ὁλόκληρου λαοῦ καὶ μάλιστα μὲ πρωταίτιο τὸν ἴδιο τὸν ἡγήτορά του. Γι' αὐτὸ ἀναγκαστικὰ κανεὶς ἔρχεται νὰ διερωτηθεῖ γιὰ τὸ ἱστορικὸ πρόσωπο τοῦ Ἐλευθερίονυ Βενιζέλου καὶ τὸν ὕποπτο ρόλο ποὺ διεδραμάτισε τόσο στὰ Ἑλληνικὰ πράγματα, ὅσο καὶ στὸ εὐρωπαϊκὸ πολιτικὸ παρασκήνιο. 

Ἀπὸ πολὺ νωρὶς ὁ Βενιζέλος φαίνεται νὰ ἀπολαμβάνει μιᾶς ὑπερβολικὰ παράδοξης εὔνοιας ἀπὸ τοὺς εὐρωπαϊκοὺς πολιτικοὺς κύκλους. Ἤδη ἀπὸ τὸ 1903, ὅταν ὁ πρίγκιπας Γεώργιος, ὕπατος ἁρμοστὴς τῆς αὐτόνομης Κρήτης, ἐξέθεσε στὸν πρόξενο τῆς ᾿Αγγλίας τὴν ὑπονομευτικὴ στάση τοῦ Βενιζέλου, ὁ Ἄγγλος πρόξενος ἀπάντησε: «Ἐὰν τὸν συλλάβετε, ἡμεῖς θὰ τὸν ἐλευθερώσωμεν»14. Ἀκόμη εἶναι ἀπορίας ἄξιον, πῶς τὸ 1910 ὁλόκληρος ὁ πολιτικὸς καὶ στρατιωτικὸς κόσμος τῆς Ἑλλάδος παραμέρισε, γιὰ νὰ ἀναλάβει τὶς τύχες τοῦ κράτους ἕνας «ἀντάρτης» τῆς Κρητικῆς ὑπαίθρου, ποὺ ὄχι σπάνια ἐπιδιδόταν σὲ θηριωδίες πρὸς τοὺς κατοίκους της. 15

 Τὸν Ἰούλιο τοῦ 1920 (εἶχε ὑπογραφεῖ ἡ Συνθήκη τῶν Σεβρῶν) ὁ Ἄγγλος ναύαρχος Ντὲ Ρόμπεκ ἔγραφε στὸν τότε ὑπουργὸ λόρδο Κῶρζον (ἀναφερόμενος στὸ ἐνδεχόμενο γενικοῦ πολέμου λόγω τῆς ἀπόβασης τῶν Ελλήνων στὴν Σμύρνη): «Καὶ διατί; Διὰ νὰ διατηρηθὴ ὁ κ. Βενιζέλος εἰς τὴν ἐξουσίαν εἰς τὴν Ελλάδα, τὸ ὁποῖον ἀπὸ τὴν φύσιν τῶν πραγμάτων δὲν ἠμπορεῖ νὰ εἶναι παρὰ τὸ πολὺ διὰ μερικὰ ἔτη; Εἶναι ἀδύνατον νὰ μὴ διερωτῶμαι, ἂν πραγματικὰ ἀξίζει τὸν κόπον; Μὲ ἀλλα λόγια ὁ κ. Βενιζέλος δὲν εἶναι ἡ  Ἑλλάς. ᾿Εν κυριολεξίᾳ δὲν εἶναι κἂν Ἕλλην. Αἱ ὑπηρεσίαι τοῦ Βενιζέλου πρὸς τὴν ᾿Αντὰντ εἶναι μεγάλαι, ἀλλὰ εἶναι φρόνιμον νὰ διατρέξωμεν τὸν κίνδυνον νὰ αἱματοκυλίσωμεν τὴν Ἀσίαν, διὰ νὰ ἀνταμείψωμεν τὴν Ἑλλάδα ἀναλόγως πρὸς τὰς ὑπηρεσίας τοῦ κ. Βενιζέλου, αἱ ὁποῖαι εἶναι πολὺ διαφορετικαὶ ἀπὸ τὰς ὑπηρεσίας τῆς Ἑλλάδος;»16. 

 Μέσα ἀπὸ τὴν παραπάνω ἐπιστολὴ ἀπορρέουν σημαντικὰ στοιχεῖα: Πρῶτον, ὅτι οἱ Ἄγγλοι διπλωμάτες στήριζαν τὸν Βενιζέλο στὴν ἐξουσία τῆς Ἑλλάδος. Δεύτερον, ὅλοι ἤξεραν ὅτι ἡ ἀπόβαση τῶν Ἑλλήνων στὴν Μ. ᾿Ασία θὰ ἐπέφερε αἱματοχυσία (ὅπως καὶ ἔγινε). Τρίτον, ὅτι ὁ Βενιζέλος προσέφερε «ὑπηρεσίες» στὴν Εὐρώπη «πολὺ διαφορετικὲς» ἀπὸ αὐτὲς ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ τὴν ἰδιότητα τοῦ Ἕλληνα πρωθυπουργοῦ. Ὅντως τὰ λόγια τοῦ Οὐΐνστον Τσῶρτσιλ (ἀναφερόμενου στὸν Βενιζέλο) ἦταν ἀποκαλυπτικά: «ἦταν ἕτοιμος νὰ διακινδυνεύσει τὴν προσωπική του δημοτικότητα στὴν Ἑλλάδα καὶ νὰ τεθεῖ σὲ μιὰ θανάσιμη μειονεξία στὴν διάστασή του μὲ τὸν βασιλέα, μὲ τὸ νὰ προβάλλει τὴν προθυμία του γιὰ τὴν παραχώρηση τῆς Καβάλας στὴ Βουλγαρία, προκειμένου ἡ Βουλγαρία νὰ πεισθεῖ νὰ προσχωρήσει στὴν Ἀντάντ». Ὁ Βενιζέλος μ᾽ ἄλλα λόγια ἔβαζε τὰ συμφέροντα τῆς Ἀντάντ πάνω ἀπ’ τὰ συμφέροντα τῆς Ἑλλάδος. 

Τέταρτον, ὁ Ντὲ Ρόμπεκ ἀναφέρει, ὅτι ὁ Βενιζέλος δὲν εἶναι Ἕλληνας. Εἶναι γνωστόν, ὅτι ὑπάρχουν διάφορες φῆμες γιὰ τὴν καταγωγή του. Κακῶς οἱ πρόγονοι τοῦ Βενιζέλου σχετίζονται ἀπὸ ὡρισμένους μὲ τοὺς Μπενιζέλους τῶν Ἀθηνῶν, διότι ἱστορικὰ γράφεται ὅτι ἦοθαν (οἱ πρόγονοί του) στὴν Κρήτη ἀπὸ τὸν Μιστρᾶ. Τὸ ἐπώνυμο Βενιζέλος ἢ Μπενιζέλος οἱ πρόγονοι τοῦ Βενιζέλου τὸ χρησιμοποιοῦσαν ὡς βαπτιστικὸ ὄνομα. Ἡ λέξη «Μπενὶ» στὰ ἑβραϊκὰ σημαίνει «Υἱός». "Μπενισραέλοι"18 (Υἱοὶ ᾿Ισραὴλ) καὶ προφανῶς Μπενιζέλοι καλοῦνταν συνήθως οἱ Ἑβραῖοι τῶν ἀποικιῶν, ὅπως οἱ ἄποικοι στὸ Μαλαμπὰρ τῶν Ἰνδιῶν. Πάντως δὲν γνωρίζουμε, ποῦ στήριζε ὁ ἄγγλος ναύαρχος τὴν μὴ ἑλληνικὴ καταγωγὴ τοῦ Βενιζέλον. Ὅμως ἀνεξάρτητα τῆς ἐγκυρότητας τῶν ὑποθέσεων περὶ καταγωγῆς. ἀλλὰ καὶ αὐτὴ ἡ καταγωγὴ δὲν θὰ πρέπει νὰ ἐπηρεάζει τὴν ἱστορικὴ κριτικὴ τοῦ προσώπου τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου. Ὑπῆρξε καὶ ἔδρασε ὡς πολιτικὸς τοῦ ᾿Ελληνικοῦ κράτους καὶ ὡς τέτοιος θὰ πρέπει νὰ ἰδωθεῖ. Ὡστόσο ἀπορεῖ κανείς, γιατὶ πλήρωσαν τὴν συμφορὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ οἱ «ἕξι», ποὺ ἐκτελέστηκαν στὸ Γουδί, ἀφοῦ ὁ Βενιζέλος εἶχε σχεδιάσει τὴν ἀνταλλαγὴ ἀπ' τὸ 1918. Μέσα ἀπὸ τὴν δίκη καὶ ἐκτέλεση τῶν «ἕξι» ὁ Βενιζέλος πέτυχε δύο σημαντικοὺς στόχους. Πρῶτον, κατόρθωσε νὰ ἐπιρρίψει τὶς εὐθύνες του σὲ ἄλλους καὶ δεύτερον, μὲ τὴν ἐκτέλεση τῶν πολιτικῶν του ἀντιπάλων γλύτωνε ὁριστικὰ ἀπὸ τὴν ἐπικείμενη κριτική τους, τὴν πιθανὴ ἀποκάλυψη τοῦ δόλου καὶ τὴν τιμωρία του. 

Γιὰ τοὺς λόγους αὐτοὺς παρὰ τὶς συστάσεις ὅλων σχεδὸν τῶν Εὐρωπαϊκῶν κυβερνήσεων καὶ ἰδιαιτέρως τῆς Ἀγγλίας, γιὰ νὰ παρέμβει ὁ Βενιζέλος καὶ νὰ ἀποτραπεῖ ἡ ἐκτέλεση, ἔμεινε ἀμετακίνητος. Ἡ ἐπαναστατικὴ κυβέρνηση τοῦ Ν. Πλαστήρα, πιστὴ καὶ τυφλὰ ὑποταγμένη στὸν Βενιζέλο, ἐκτέλεσε ἕξι πολιτικοὺς -- κάτι τὸ πρωτόγνωρο στὴν ἑλληνικὴ ἱστορία -- δημιουργώντας παγκόσμια κατακραυγή. 19

 ΕΠΙΛΟΓΟΣ 

 Μὲ τὴ συνθήκη τῆς Λωζάννης τοῦ 1923 τὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ ᾿Ελληνισμοῦ (Μικρὰ ᾿Ασία, Πόντος, ᾿Ανατολικὴ Θράκη) ξερριζώνεται καὶ ἀφανίζεται ὁριστικὰ καὶ ἀμετάκλητα ἀπὸ τὶς πανάρχαιες ἑστίες του, ἀπὸ τὸν φυσικό του χῶρο καὶ τὴν ἱστορία του. Ἡ ὑπογραφὴ καὶ ἡ ἀποδοχὴ τοῦ ξερριζωμοῦ δὲν μπορεῖ νὰ δικαιολογηθεῖ οὔτε ὡς ἀναγκαστικὴ ἐπιβολὴ ἀπὸ τρίτους (Σύμμαχοι, Τοῦρκοι) καὶ κυρίως οὔτε σὰν ἀποτέλεσμα τῆς Μικρασιατικῆς ἥττας τοῦ 1922. Ὅπως ἀποδείχθηκχε στὰ παραπάνω. ἡ ἐπινόηση καὶ ἡ πραγμάτωση τοῦ ἀπάνθρωπου καὶ ἀνιστόρητου τούτου ἐγχειρήματος ἀνήκει στὸν ᾿Ελευθέριο Βενιζέλο. Ἡ ἀναγκαστικὴ ἀνταλλαγὴ ὑπῆρξε ἡ μεγαλύτερη ἱστορικὴ προδοσία τοῦ Ἑλληνισμοῦ,ἀσφαλῶς βαρύτερη ἐκείνης τοῦ Ἐφιάλτη τῶν Θερμοπυλῶν. Καί ὁπωσδήποτε δέν ἀφορᾷ μονον τόν Ἑλληνισμό καί τήν ὕπαρξίν του ἀλλά κάθε ἀνθρώπινη κοινωνία καί πολιτισμό πού ξερριζώνεται καί διώκεται ἀπό τίς προαιώνιες ἱστορικές καί φυσικές του ἑστίες. Ἡ ἐπίσημη πολιτική ἱστορία, ἄν πραγματικά ἀποδέχεται τόν διδακτικό της ῥόλο, θά πρέπει νά ἀποκαταστήσει τήν ἀλήθεια μέ τήν ἀποδοση τῶν εὐθυνῶν στόν πρωταίτιο τῆς προδοσίας. 

φωτό

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ 

1. Μηλιώρης Ν. : Ἡ πνευματικὴ εἰσφορὰ τῶν Μικρασιατῶν, Ἀθήνα 1963, σελ. 46. 

2. Μαρκεζίνης Σ: Πολιτικὴ ᾿Ιστορία τῆς Νεωτέρας Ελλάδος, τόμ. 4ος, «Πάπυρος», σελ. 282. 

3. Ρήγας Βελεστινλῆς: Θούριος.  

4. Δραγούμης Ι.: Ὅσοι ζωντανοί, «Πὲλλα», σελ. 105. 

5. Ὁμοίως. σελ. 122. 

6. Ὅπως τὸ 2 (σελ. 72 τοῦ παραρτήματος).

7. «᾿Ελευθέριος Βενιξέλος: Κοινωνία- Οἰκονομία- Πολιτικὴ », «Γνώση», σελ. 448. 

8. Ὁμοίως., σελ. 448-449. 

9. Μαρκεζίνης Σ.: Πολιτικὴ ᾿Ιστορία τῆς Συγχρόνου Ελλάδος, τόμ. 2ος, «Πάπυρος», σελ. 281-282.

10. Ὁμοίως, τόμ. 2ος, σελ. 282.

11. Ὁμοίως, τόμ. 2ος, σελ. 285.

12. Ὅπως τὸ 7 (σελ. 455).

13. Ὅπως τὸ 9 (σελ. 117).

14. Μαρκεζίνης Σ.: Πολιτικὴ ᾿Ιστορία τῆς  Νεωτέρας ᾿ Ελλάδος, τόμ. 3ος, «Πάπυρος», σελ. 37.

15. Ὁμοίως, τόμ. 3ος, σελ. 40.

 16. Ὅπως τὸ 2, τόμ. 4ος, σελ. 306.

17. Ὅπως τὸ 14, τόμ. 3ος, σελ. 40.

18. Μεγάλη Ἑλληνικὴ ᾿Εγκυκλοπαίδεια Παύλου Δρανδάκη, τόμ. 17ος, σελ. 594.

19. Ὅπως τὸ 9. τόμ. 2ος, σελ. 190.

http://sxolianews.blogspot.com/2023/01/1923.html#comment-form

Β Ι Ν Τ Ε Ο - ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ταχύτατα καί ο πληθυσμός της Ιρλανδίας! Demographic replacement in Ireland. The Irish are going to be a minority in their own country, in a few short years....

                       https://twitter.com/i/status/1611633988015390720

Operation Acoustic Kitty: Πώς οι Αμερικάνικες υπηρεσίες πληροφοριών εκπαίδευσαν γάτες ως κατασκόπους!! Η CIA χρησιμοποιεί Βιορομπότ, cyborgs εντόμων, νανορομπότ για πόλεμο και κατασκοπεία αλλά και παραψυχολογία,τηλεκίνηση, τηλεπάθεια, LSD!

 

Operation Acoustic Kitty: Πώς οι Αμερικάνικες υπηρεσίες πληροφοριών εκπαίδευσαν κατασκόπους

Η CIA ξόδεψε έξι χρόνια και 20 εκατομμύρια δολάρια για έρευνα που θα επέτρεπε τη χρήση οικόσιτων γατών για ειδικές επιχειρήσεις.

Η έρευνα που έκανε η CIA τη δεκαετία του 1960 ενέπλεκε παραψυχολογία και τηλεκίνηση,τηλεπαθεια, προσπάθησαν να υποτάξουν το ανθρώπινο μυαλό, έκαναν ψυχολογικά πειράματα σε εθελοντές, δοκίμασαν τις επιπτώσεις του LSD και ήλπιζαν να βγάλουν έναν υπερ-στρατιώτη.
Ωστοσο η Επιχείρηση Acoustic “Acoustic Kitty”ξεπέρασε καθε όριο: η CIA προσπάθησε να θέσει τις συνηθισμένες γάτες στην υπηρεσία της κατασκοπείας.
Ο στόχος της κατασκοπείας, βεβαίως, θα έπρεπε αρχικά να ήταν σοβιετικοί πολίτες, διπλωμάτες και πρεσβείες που εργάζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κατα δεύτερο – υποτιθέμενοι πράκτορες του Κρεμλίνου , και κατα τρίτο – όλους όσους η CIA θα μπορούσε να υποψιαστεί ότι συμπαθούν τους Ρώσους.

Στη δεκαετία του 1960, η CIA μελετωντας τον Ρώσο επιστήμονα Pavlov, ο οποίος έγραψε έργα σχετικά με εξαρτημένα και χωρίς όρους αντανακλαστικά των ζώων, πίστεψε ότι κάθε ζώο, είτε είναι αράχνη είτε αλιγάτορας, μπορεί να εκπαιδευτεί.
Η Κεντρική Διεύθυνση Πληροφοριών και Τεχνολογίας δεν δούλευε μόνο με γάτες. Οι πράκτορές της εκπαίδευαν τα κοτόπουλα να παίζουν παιχνίδια λογικής με τους ανθρώπους, τα ρακούν να παίζουν βόλεϊ, εκπαίδευσαν δελφίνια και προσπάθησαν να διδάξουν τα κουνούπια να ανιχνεύουν την παρουσία ανθρώπων. Για καθήκοντα πληροφοριών, η CIA προσπάθησε ακόμη και να προσαρμόσει τα κοράκια της Βόρειας Αμερικής: οι Αμερικανοί έλκονταν από την ικανότητά τους να εκπαιδεύουν και να καταλάβουν – το πουλί μπορούσε να αναγνωρίσει και να ταξινομήσει αντικείμενα, να ανοίξει πόρτες και συρτάρια τραπεζιών και να μεταφέρει αρκετά μεγάλα αντικείμενα.

Ως εκ τούτου, κανείς δεν αμφισβήτησε την επιτυχία με τις γάτες. Επιπλέον, ένας διπλωμάτης ή ένας επαναστάτης δεν θα μπορούσε να υποψιαστεί ως κατάσκοπο ένα κατοικίδιο!
Είναι γνωστό ότι ο τότε εκκολαπτόμενος αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών, βετεράνος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου Victor Marchetti γνώριζε για το πρόγραμμα. Και ο διευθυντής του προγράμματος εκπαίδευσης για τα δελφίνια, Μπομπ Μπέιλι, μπορεί να συμμετείχε άμεσα σε αυτό. Συνολικά, 20 εκατομμύρια δολάρια διατέθηκαν για το πρόγραμμα εκπαίδευσης γάτας – εκείνη την εποχή τα χρήματα αυτα ήταν ενα τεράστιο ποσο.

Τεχνογνωσία γάτας

Δεδομένου ότι οι γάτες υποτίθεται ότι χρησιμοποιούνταν για να κρυφακούουν διπλωμάτες στη σοβιετική πρεσβεία, έπρεπε να αναπτυχθεί ένα μικρό μικρόφωνο, το οποίο οι επιστήμονες επρόκειτο να τοποθετήσουν στο αυτί της γάτας, έναν ραδιοπομπό που θα βρισκόταν στο λαιμό της, μια κεραία που θα μπορούσε να μεταδώσει ένα σήμα σε μεγάλες αποστάσεις και μια μικρή παροχή ρεύματος. Εκείνη την εποχη, όλος ο ραδιοφωνικός εξοπλισμός ήταν πολύ δυσκίνητος, επομένως η μερίδα του λέοντος του προϋπολογισμού δαπανήθηκε για την ανάπτυξη μικροσκοπικών συσκευών και τη διασφάλιση ότι όλα αυτά δεν παρεμβαίνουν στο ζώο. Αποφασίστηκε να εγκατασταθεί η κεραία κάτω από το δέρμα του ζώου υποδόρια κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης και η μπαταρία – στο, όπως θα λέγαμε, “κόντρα φιλέτο” του ζώου. Τελικά, οι επιστήμονες κατάφεραν να εμφυτεύσουν όλες τις προσαρμογές στο ζώο, οι οποίες χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να αναπτυχθούν. Ταυτόχρονα, έγιναν πειράματα για την εκπαίδευση των γατών.

Η βασική ιδέα ήταν ότι, συνειδητά ή ακούσια, οι γάτες ακούνε σχεδόν πάντα τις ανθρώπινες φωνές. Αυτό σημαίνει ότι το μόνο που έπρεπε να διδαχθούν ήταν να πλησιάζουν αγνώστους, να μένουν κοντά τους για μια συγκεκριμένη ώρα και μετά να φεύγουν με εντολή. Ομως, την πιο κρίσιμη στιγμή, οι γάτες άρχισαν να χασμουριούνται, προκλητικά να αποστρέφονται και να αγνοούν τις εντολές των εκπαιδευτών με κάθε δυνατό τρόπο. Τους ενδιέφερε οτιδήποτε, από μια λεπίδα γρασιδιού που ταλαντεύεται μέχρι ένα πουλί που κελαηδάει ή ένα ξερό φύλλο λεύκας που βρίσκεται στο έδαφος, αλλά όχι οι συνομιλιες των ανθρώπων.

Επισης, η σίτισή τους ειχε γίνει μεγάλο πρόβλημα. Αργότερα, αξιωματικοί των πληροφοριών που μίλησαν για το πρόγραμμα ανέφεραν ότι για να εξαλειφθεί το αίσθημα της πείνας, οι κτηνίατροι της CIA έπρεπε να επέμβουν στο σώμα της γάτας επιχειρησιακά. Τι ακριβώς έγινε, κανείς δεν διευκρίνισε, αλλά ο ίδιος Marchetti ανέφερε κατά κάποιο τρόπο μετά από αυτο, μια τέτοια «γάτα δεν θα μπορουσε να ζήσει πολύ έτσι κι αλλιώς».

Ωστόσο, με τη βοήθεια ενός ραβδιού και ενός καρότου, οι κατάφεραν κάποια επιτυχία. Η γάτα ελεγχόταν με υπέρηχο και διδάχτηκε να κινείται αριστερά, δεξιά και ευθεία.

Το 1966, η Operation Acoustic Kitty προσέγγισε τις επιχειρησιακές δοκιμές.

Για να δοκιμαστεί η χειρουργημένη γάτα, επιλέχθηκε ένα πάρκο όχι μακριά από τη σοβιετική διπλωματική αποστολή στην Ουάσιγκτον. Το έργο ήταν αρκετά απλό: το ζώο επρόκειτο να παραδοθεί στο πάρκο με ένα κανονικό βαν της CIA γεμάτο εξοπλισμό. Εκεί έπρεπε να είχε αφεθεί ελεύθερη. Η γάτα έπρεπε να πάει με σήμα σε δύο άντρες που περπατούσαν στα σοκάκια του πάρκου, να κάνει κύκλους γύρω τους και να επιστρέψει πίσω στο βαν. Φαίνεται ότι το ζώο δεν είχε κανένα σούπερ καθήκον, ωστόσο, η γάτα κατάφερε όχι μόνο να αποτύχει στα πάντα, αλλά και να θέσει ένα τέλος σε ολόκληρο το πρόγραμμα.

Όταν το ζώο απεγκλωβίστηκε από το βαν κοντά στο πάρκο, η γάτα τρόμαξε από τους δυνατούς ήχους της πόλης και τα λαμπερά φώτα που τη χτύπησαν και, αντί να τρέξει στο πάρκο, πέρασε στον δρόμο μακριά του, έπεσε αμέσως κάτω από τις ρόδες ενός ταξί και πέθανε πριν προλάβει να πει “Mιαου!”. Ήταν μια αποτυχία. Αργότερα, ο Victor Marchetti θα περιγράψει : «Και εδώ κάθονται στο φορτηγό υψηλής τεχνολογίας τους, γεμισμένοι μέχρι τα μάτια με ακριβό εξοπλισμό, και κοιτάζουν ανέκφραστα όλα αυτά τα καντράν… Και δεν έχουν τίποτα στα χέρια τους παρά μια νεκρή γάτα – το αποτέλεσμα έξι ετών έρευνας».

Το 1966, το αντισοβιετικό αίσθημα ήταν τόσο μεγάλο που οι πράκτορες της CIA συνέλαβαν αμέσως τον οδηγό ταξί που συνέτριψε την πειραματική γάτα και τον υπέβαλαν σε μια σειρά ανακρίσεων. Πίστευαν σοβαρά ότι ήταν ένας σοβιετικός αξιωματικός πληροφοριών που κατέστρεψε μια άκρως απόρρητη αμερικανική ανάπτυξη. Ευτυχώς, κάποιος ήταν αρκετά έξυπνος για να καταλάβει ότι μπροστά τους ήταν απλώς ένας φοβισμένος οδηγος που δεν είχε ιδέα για τη γάτα, ούτε για τους Σοβιετικούς, ούτε για τις μυστικές εξελίξεις της CIA.

Ο ταξιτζής έπρεπε να αφεθεί ελεύθερος και το πρόγραμμα έκλεισε το 1967 με μια πονηρή διατύπωση: «δεν ανταποκρίνεται στις ιδιαίτερα εξειδικευμένες ανάγκες μας». Η έκθεση ανέφερε «τη μεγάλη αξία του προσωπικού <…> του οποίου η ενέργεια και η φαντασία θα μπορούσαν να γίνουν πρότυπα για επιστημονικούς πρωτοπόρους!».

Οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ στράφηκαν σε πιο υποσχόμενους τομείς: δελφίνια, σκαθάρια και σκυλιά, και αργότερα – ρομποτική.

Οι πληροφορίες για το πώς η CIA βασάνιζε γάτες έγιναν γνωστές στο ευρύ κοινό μόλις το 2001, όταν ορισμένα προγράμματα της CIA της δεκαετίας του 1960 αποχαρακτηρίστηκαν. Παρεμπιπτόντως, στην ευρεία κάλυψη αυτών των προγραμμάτων συμμετείχε και το περιβόητο site «Wikileaks». Ένας καταιγισμός χλευασμών και αστείων έπληξε τη CIA, αλλά μάταια. Γιατί αν και οι πρακτορες κάλυψαν το πρόγραμμα, δεν εγκατέλειψαν τις ιδέες. Εξακολουθούν να αναζητούν ευκαιρίες να χρησιμοποιήσουν βιορομπότ για πόλεμο και κατασκοπεία.

Είναι γνωστό ότι από το 2006, η DARPA – η Defense Advanced Research Projects Agency- αναπτύσσει cyborgs εντόμων. Αυτά τα cyborg προορίζονται να είναι μικροσκοπικά ιπτάμενα ρομπότ ικανά για αναγνώριση. Είναι αρκετά μικρά ώστε να είναι αόρατα, αλλά αρκετά ισχυρά για να μεταφέρουν βιντεοκάμερες, εξοπλισμό ήχου και μπαταρίες. Ήδη, οι Αμερικανοί έχουν δημιουργήσει το νανορομπότ Nano Hummingbird με άνοιγμα φτερών μόλις 6,5 ίντσες και το DelFly Micro, το οποίο έχει μέγεθος 4 ίντσες. Ωστόσο, τέτοια μικρά ρομπότ έχουν τα μειονεκτήματά τους: μπορούν να μείνουν στον αέρα μόνο για τέσσερα έως δέκα λεπτά. Αν Αμερικανοί επιστήμονες καταφέρουν να συνδυάσουν ηλεκτρονικά με ένα ζωντανό έντομο που μπορεί να πετάει για ώρες, το πρόβλημα θα λυθεί. Ήδη, ο αμερικανικός στρατός γλείφει τα χείλη του και μόνο στη σκέψη του πώς θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τέτοια έντομα cyborg στον πόλεμο κατά των Ρώσων. Και ποιος ξέρει, ίσως έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί …

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΓΑΤΕΣ!!!!

dimpenews.com

Mε το Ελληνικό εθνόσημο μαρκαρισμένο με το Ζ στην πρώτη γραμμή μάχης στο Ντονμπάς! Ποιός είναι…

 Mε το Ελληνικό εθνόσημο μαρκαρισμένο με το Ζ στην πρώτη γραμμή μάχης στο Ντονμπάς! 

Βιρτουόζος βιολιστής γόνος διάσημων Ρώσων μουσικών.

 Έπαιξε Μπαχ τριακόσια μέτρα από την έκρηξη των οβίδων ο βιολιστής Petr Lundstrem στο Donbass.

Ο Pyotr Lundstrem είναι ένας βιρτουόζος βιολιστής, ο διάδοχος δύο ισχυρών καλλιτεχνικών δυναστειών: ο ανιψιός του θρυλικού τζαζμάν Oleg Lundstrem από την πατρική πλευρά και από τη μητρική πλευρά, ο εγγονός του διάσημου πιανίστα Mikhail Voskresensky, γιος του βιολονίστα Leonid. Lundstrem και της πιανίστριας Maria Voskresenskaya.

 Ο Πέτρος είναι απόφοιτος του Ωδείου της Μόσχας, της Ανώτατης Μουσικής Σχολής Queen Sofia στη Μαδρίτη (σπούδασε με τον σπουδαίο Zakhar Bron), βραβευμένος με πολυάριθμους διεθνείς διαγωνισμούς. 

Από το 2019, η σφαίρα των ενδιαφερόντων του είναι το Donbass. 

Ταξιδεύει συνεχώς εκεί με συναυλίες, και οι περισσότερες δίνονται στην πρώτη γραμμή.

Από συνέντευξή του.

— Το πρώτο σας ταξίδι στο Donbass πραγματοποιήθηκε το 2019. 

Πώς προέκυψε αυτό το θέμα?

Στις 10 Απριλίου δώσαμε μια συναυλία στη Μαριούπολη.

 Μερικά χιλιόμετρα από εμάς έγιναν σκληρές μάχες

Έχετε παίξει ποτέ στην πρώτη γραμμή;

Επανειλημμένα. 

Πηγαίνω στο Ντονμπάς κάθε μήνα για 5-6 μέρες.

 Στη συνέχεια, τον Μάιο, πήγαμε στις θέσεις μάχης του τάγματος 1117 «Rus». Τέσσερις διαφορετικές εταιρείες, καθεμία από τις οποίες βρισκόταν σε θέσεις μάχης στην πρώτη γραμμή. Είχα οκτώ συναυλίες, από τις οποίες οι μισές έγιναν κυριολεκτικά 300-500 μέτρα από τις θέσεις των Ναζί.

Έχουμε ακόμη και ένα βίντεο για το πώς ο Ταμερλάνος και εγώ παίζουμε στο τανκ και μετά κατεβαίνουμε από αυτό. Μετά από αυτό, οι μαχητές αφαιρούν τα κλαδιά από το τανκ και πηγαίνει κατευθείαν στη μάχη.

 dimpenews.com

ΕΥΧΗ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΟΥ.

Αφού ο χρόνος είναι ο καλύτερος κριτής,έκρινε και εκ των αποτελεσμάτων τις φοβερές συνέπειες των πονηρών εμβολίων σε σημείο που να μην υπάρχει πλέον κάποιος  άνθρωπος που να μην έχει, στο στενότερο συγγενικό ή φιλικό περιβάλλον, συναντήσει εμβολιασμένους να υποφέρουν ψυχή και σώματι από τα δεινά αποτελέσματα των δολιοεμβολίων.

Παραθέτουμε  ευχές και προσευχές για όσους αδελφούς μας εκουσίως ή ακουσίως ,από πλάνη ,απάτη ή φοβία,έκαναν αυτό το απονενοημένο βήμα να εμβολιαστούν.

Η μετάνοια όλα τα νικά και ο έχων το πέλαγος της ευσπλαχνίας ,ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός όπου την βρεί εκχέει πλούσια τα ελέη του και την γιατρειά του.

***

ΕΥΧΗ-ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΕΙΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΘΕΝΤΑΣ

Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (γ΄)
Δόξα… καὶ νῦν…
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα… καὶ νῦν…
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα, τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Κύριε ἐλέησον. (ιβ΄)
Δόξα… καὶ νῦν…
Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ Βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.
Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ τῷ Βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.
Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ Χριστῷ τῷ Βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν.

Και ευθύς αναγινώσκεται ο 63^ος Ψαλμός (Τον χρησιμοποιούσε ο Άγιος Αρσένιος  για «Όταν δαγκωθεί ο άνθρωπος από λύκο ή σκύλο λυσσασμένο (τους έδινε και από το διαβασμένο νερό, για να πιουν)».

«ΕΙΣΑΚΟΥΣΟΝ, ὁ Θεός, τῆς φωνῆς μου, ἐν τῷ δέεσθαί με πρὸς σέ, ἀπὸ φόβου ἐχθροῦ ἐξελοῦ τὴν ψυχήν μου.  ἐσκέπασάς με ἀπὸ συστροφῆς πονηρευομένων, ἀπὸ πλήθους ἐργαζομένων ἀδικίαν,  οἵτινες ἠκόνησαν ὡς ρομφαίαν τὰς γλώσσας αὐτῶν, ἐνέτειναν τόξον αὐτῶν πρᾶγμα πικρὸν  τοῦ κατατοξεῦσαι ἐν ἀποκρύφοις ἄμωμον, ἐξάπινα κατατοξεύσουσιν αὐτὸν καὶ οὐ φοβηθήσονται.  ἐκραταίωσαν ἑαυτοῖς λόγον πονηρόν, διηγήσαντο τοῦ κρύψαι παγίδας, εἶπαν· τίς ὄψεται αὐτούς;  ἐξηρεύνησαν ἀνομίαν, ἐξέλιπον ἐξερευνῶντες ἐξερευνήσεις. προσελεύσεται ἄνθρωπος, καὶ καρδία βαθεῖα,  καὶ ὑψωθήσεται, ὁ Θεός. βέλος νηπίων ἐγενήθησαν αἱ πληγαὶ αὐτῶν,  καὶ ἐξησθένησαν ἐπ᾿ αὐτοὺς αἱ γλῶσσαι αὐτῶν. ἐταράχθησαν πάντες οἱ θεωροῦντες αὐτούς,  καὶ ἐφοβήθη πᾶς ἄνθρωπος. καὶ ἀνήγγειλαν τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ ποιήματα αὐτοῦ συνῆκαν.  εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν τῷ Κυρίῳ καὶ ἐλπιεῖ ἐπ᾿ αὐτόν, καὶ ἐπαινεθήσονται πάντες οἱ εὐθεῖς τῇ καρδίᾳ.»

*

Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον.

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (δεῖνα) τῶν  εκ δαιμονικής συναρπαγής,φόβου, πλάνης,απάτης ,εξ’αγνοίας ,εξ’ιδίας διαθέσεως, εκουσίως ή ακουσίως , πείραν δαιμονικών φαρμακευμάτων και δολίων εμβολίων έλαβον.

ΕΥΧΗ  ΙΕΡΕΩΣ

Δίδεται δε και έλαιον αγαλλιάσεως εκ του πλεονάζοντος  από του Θείου Βαπτίσματος(*)  εις πόσιν τοις ασθενούσι.

Ἀγαθὲ καὶ φιλάνθρωπε, εὔσπλαγχνε καὶ πολυέλεε, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ὁ πολὺς ἐν ἐλέει καὶ πλούσιος ἐν ἀγαθότητι, ὁ Πατὴρ τῶν οἰκτιρμῶν καὶ Θεὸς πάσης παρακλήσεως, ὁ ἐνισχύσας ἡµᾶς διὰ τῶν ἁγίων σου Ἀποστόλων, ἐλαίῳ μετὰ προσευχῆς τάς ἀσθενείας τοῦ λαοῦ θεραπεύεσθαι· Αὐτός  · ὁ Ποιμὴν ὁ καλός, ὁ εἰς ἀναζήτησιν ἐλθὼν τοῦ πλανηθέντος προβάτου ἄνες, ἄφες, συγχώρησον τάς ἀνομίας καὶ τάς ἁμαρτίας τῶν δούλων σου τούτων, όσα εκ δαιμονικής συναρπαγής,φόβου,πλάνης,απάτης ,εξ’αγνοίας ,εξ’ιδίας διαθέσεως, εκουσίως ή ακουσίως ,  ἢ ἐν οἱαδήποτε κινήσει σαρκὸς καὶ πνεύματος ,εμβολής και εμβολίου δαιμονικού, τοῦ Σοῦ ἀπηλλοτριώθησαν θελήματος καὶ τῆς Σῆς ἁγαθότητος και αγάπης.

Συ , ὁ µὴ βουλόμενος τὸν θάνατον τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ὡς τὸ ἐπιστρέψαι καὶ ζῆν αὐτόν καὶ μετανοῶν ἐπὶ ταῖς κακίαις ἡµῶν, καὶ χαίρων ἐπὶ τῇ ἐπιστροφῇ τῶν πεπλανημένων·

Αυτός,  φιλεύσπλαχνε  Κύριε Ιησού Χριστέ σύνταξον το ἀγαλλιέλαιον (**) τοῦτο εἰς  ἴασιν τοῖς ἐξ αὐτοῦ μεταλαμβάνουσιν , εἰς ἀπαλλαγὴν πάσης νόσου,πνεύματος ασθενείας καὶ δαιμονικής βλάβης και επηρείας , εἰς ἀπολύτρωσιν τῶν κακῶν τῶν ἀπεκδεχομένων τὴν παρὰ σοῦ σωτηρίαν.

Ναί, Δέσποτα Κύριε ὁ Θεὸς ἡµῶν, δεόμεθά Σου, παντοδύναμε, τοῦ σῴζειν πάντας ἡμάς·  ἐπίσκεψαι αὐτοὺς ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς Σου· ἀποδίωξον ἀπ’ αὐτῶν πᾶσαν ἀρρωστίαν ,ἀσθένειαν και διαβολική ενέργειαν και ανακαίνισον  ολοτελώς ψυχή κα σώματι ·   ἵνα, ἑξαναστάντες τῇ χειρί Σου τῇ κραταιᾷ, δουλεύωσί Σοι μετὰ πάσης εὐχαριστίας·

Σύ γάρ εἰ ὁ ἀληθινός ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἠμων καί σοί τήν δόξαν ἀναπεμπομεν τῷ Πατρι καί τῷ Υἱῳ καί τῷ Ἁγιῳ Πνευματι,νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.Ἀμήν

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΟΛΥΤΡΙΑΣ

Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Tῶν μαρτύρων ταῖς χρείαις διακονήσασα, μαρτυρικῶς ἐμιμήσω τὰς ἀριστείας αὐτῶν, δι’ ἀθλήσεως ἐχθρὸν καταπαλαίσασα· ὅθεν βλαστάνεις δαψιλῶς χάριν ἄφθονον ἀεί, θέοφρων Ἀναστασία, τοῖς προσιοῦσιν ἐκ πόθου τῇ ἀρωγῇ τῆς προστασίας σου.

ΑΠΟΛΥΣΗ…

Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας αὐτοῦ μητρός, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ἁγίων καὶ θαυματουργῶν Ἀναργύρων,της ἁγίας ενδόξου μάρτυρος Αναστασίας της φαρμακολυτρίας, των ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, [τοῦ ἁγίου τῆς ἡμέρας] οὗ καὶ τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμάς, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός.

Δι’ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμάς. Ἀμήν.

———————————————–

(*) Βλ. Ιωάννου Μ. Φουντούλη, «ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ», τομ. «άγιον Βάπτισμα», εκδ. Ιερά Μητρόπολη Δράμας, Δράμα 1996, σελ 212 -215.

(**)Δια την ευχή του επορκιστού ελαίου βλέπε

https://www.pemptousia.gr/2015/02/i-efches-tou-vaptismatos/

-ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ-

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2023/01/blog-post_9.html#more