«Να παρακαλούμε να δίνει ο Θεός μετάνοια στον κόσμο, για να αποφύγουμε την δικαία οργή του Θεού.
Η μέλλουσα οργή του Θεού δεν μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί διαφορετικά παρά μόνο με μετάνοια και τήρηση των εντολών Του».
Με “θυμό δικαιοτατον” μιλούσε για τους άρχοντες της χώρας που ψήφιζαν νόμους αντίθετους με τον νόμο του Θεού, και έσπρωχναν την νεολαία στην ανηθικότητα.
Με ιερή αγανάκτηση διάβαζε γι αυτούς τον 93ο ψαλμό που λέει: “Θεός εκδικήσεων κύριος, Θεός εκδικήσεων επαρρησιασατο… έως πότε αμαρτωλοί, Κύριε, έως πότε αμαρτωλοί καυχήσονται;”. Και τον 82ο ψαλμό που επίσης λέει:
”Ο Θεός, τις ομοιωθησεται σοι; μη σιγησης μηδέ καταπραΰνει, ο Θεός, ότι ιδού οι εχθροί Σου ήχησαν, και οι μισουντες Σε ήταν κεφαλήν, επί τον λαόν Σου κατεπανουργευσαντο γνώμην και εβουλευσαντο κατά των αγίων Σου… Πλήρωσον τα πρόσωπα αυτών ατιμίας, και ζητήσουσι το όνομά Σου, Κύριε “.
Συγχρόνως ο όσιος παρακαλούσε τον Θεό να παρουσιάσει σωστούς ανθρώπους, νέους Μακκαβαίους, και είχε όλη την ελπίδα του σ Αυτόν.
Σε πολλούς που ανησυχούσαν για το μέλλον της Ελλάδος είχε πει με βεβαιότητα: “Μην στεναχωριέστε, η Ελλάδα δεν πρόκειται να χαθεί, διότι είναι το προπύργιο της Ορθοδοξίας.
Αν ήταν στα χέρια των πολιτικών, θα είχε σβήσει. Ευτυχώς που είναι στα χέρια του Θεού, ο Οποίος την προστατεύει σκανδαλωδώς.
Κάθε φορά που κινδυνεύει να χαθεί, κάτι κάνει την τελευταία στιγμή και την σώζει.
Και τώρα θα υπάρχει αναμπουμπούλα, γιατί ο διάβολος οργώνει.
Αλλά μην ανησυχείτε, τελικά θα σπείρει και θα θερίσει ο Χριστός.
Ο Καλός Θεός δεν επιτρέπει να γίνει κάτι κακό, αν μετά από αυτό δεν πρόκειται να βγει κάτι καλύτερο.
Θα περάσουμε γερό τράνταγμα, αλλά θα επακολουθήσει η δόξα της Ελλάδος και η λάμψη της Ορθοδοξίας.
