Ποιος είχε λόγο να σκοτώσει την κόρη του Ντούγκιν.

 Του Leonid Bershidsky

Ως πατέρας με κόρες, δεν αντέχω να φανταστώ τι πρέπει να περνά ο ακροδεξιός φιλόσοφος Αλεξάντερ Ντούγκιν μετά την ανατίναξη της κόρης του, Ντάρια, σε έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου στις 20 Αυγούστου. Υποψιάζομαι ότι το βίντεο του Ντούγκιν να κρατά το κεφάλι του με απόγνωση στη σκηνή της δολοφονίας και τα δάκρυά του καθώς εκφωνούσε τον επικήδειο, λένε περισσότερα για την εσωτερική του κατάσταση από τη μεγαλεπίβολη δήλωση που έκανε εκ μέρους του Ντούγκιν ο χρηματοδότης, φίλος και υποστηρικτής του, Κονσταντίν Μαλοφέεφ: "Οι καρδιές μας δεν διψούν απλώς για εκδίκηση ή ανταπόδοση. Αυτό είναι εξαιρετικά επουσιώδες και μη-ρωσικό. Χρειαζόμαστε μόνο τη Νίκη μας. Είναι στον βωμό της Νίκης που η κόρη μου άφησε τη νεαρή της ζωή".

Οι μόνοι παθιασμένοι οπαδοί της εισβολής

Ωστόσο, η δήλωση - και το παρόμοιο περιεχόμενο του επικήδειου - είναι σχεδόν εκτός θέματος. Η δολοφονία της Ντάρια Ντούγκινα, η οποία αποδίδεται από το Κρεμλίνο και τις ρωσικές ειδικές υπηρεσίες στην Ουκρανία και από τους Ουκρανούς στο Κρεμλίνο ή στους εχθρούς του Ντούγκιν εντός Ρωσίας, ρίχνει τον προβολέα του φωτός επάνω στη μόνη δύναμη εντός Ρωσίας που υποστηρίζει την εισβολή του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία με ειλικρινές πάθος: την κοινότητα των Ρώσων εθνικιστών, της οποίας ο Ντούγκιν είναι εξέχον μέλος και στην οποία δραστηριοποιείτο και η κόρη του.

Remaining Time-0:00

Fullscreen

Mute

Χωρίς τη θέρμη των εθνικιστών ως κινητήρια δύναμη, η εισβολή θα ήταν μια καθαρά μισθοφορική επιχείρηση. Χωρίς την ιδεολογική πλατφόρμα την οποία έχουν δημιουργήσει από τη δεκαετία του 1990, ο Πούτιν, ισόβιος πολιτικός καιροσκόπος και μαφιόζικου τύπου οικονομικός διαχειριστής, δύσκολα θα έβρισκε τις λέξεις που χρησιμοποιεί σήμερα για να δικαιολογήσει την προσπάθειά του (αργά μάλιστα στην καριέρα του) για ιμπεριαλιστική δόξα.

Ο Ντούγκιν, ο οποίος περιγράφεται ποικιλοτρόπως ως "ο εγκέφαλος του Πούτιν" και "ναζί κλόουν", δεν ταιριάζει σε κανέναν από τους δύο χαρακτηρισμούς. Στη δεκαετία του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000, Ρώσοι διανοούμενοι και δυτικοί οπαδοί τους αρέσκονταν στο να κοροϊδεύουν τους περιθωριοποιημένους Ρώσους υπερεθνικιστές, που έκφραζαν τις "εξωτικού" τύπου πεποιθήσεις τους σε σκοτεινούς ιστότοπους, φαινομενικά χωρίς ελπίδα για χρήματα, δύναμη ή επιρροή, τα μόνα μέτρα επιτυχίας στη Μόσχα. Στη συνέχεια, μετά την αρπαγή της ουκρανικής Κριμαίας το 2014 από τη Ρωσία - μια κίνηση την οποία υποστήριζε ο Ντούγκιν και οι σύμμαχοί του ήδη από την εποχή της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης - η αναζήτηση της προέλευσης της ιμπεριαλιστικής στροφής του Πούτιν στα γραπτά των εθνικιστών φιλοσόφων έγινε μόδα.

Η φρενίτιδα γύρω από τις σχέσεις Τραμπ-Ρωσίας μετά το 2016 ενίσχυσε αυτή την τάση και η προσέγγιση του πολύγλωσσου Ντούγκιν προς τους εθνικιστές σε όλη την Ευρώπη, καθώς και οι δεσμοί του με κόμματα που το Κρεμλίνο φαινόταν να "γαμπρίζει" ως ρωσική πέμπτη φάλαγγα μέσα στη Δύση, άρχισε να μοιάζει εντελώς μοχθηρή.

Ακόμη και πέρα ​​από αυτούς τους δεσμούς και το μακροχρόνιο όνειρό του για μια ευρασιατική αυτοκρατορία με τη Ρωσία στο κέντρο της, υπάρχουν σοβαροί λόγοι να μην απορρίπτει κανείς τον Ντούγκιν ως κλόουν ή τρελό. Πίσω στο 2000, αμέσως μετά την άνοδο του Πούτιν στην εξουσία - ακόμη τότε ως σχετικά "φιλελεύθερου" κληρονόμου του προέδρου Μπόρις Γέλτσιν, φιλοδυτικού πολιτικού που προσπάθησε να γίνει φίλος με τις ΗΠΑ και έκανε μεταξύ αστείου και σοβαρού λόγο για ένταξη της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ - ο Ντούγκιν έγραφε στην εθνικιστική εφημερίδα Zavtra ότι η άνοδος του αξιωματούχου της KGB Πούτιν στην προεδρία σήμαινε ότι η Ρωσία θα κυβερνηθεί από μια νέα KGB και πρότεινε το παρακάτω πρόγραμμα για το "Ευρασιατικό Πρότζεκτ" αυτής της νέας εποχής:

"- απώθηση της αμερικανικής ηγεμονίας σε πλανητική κλίμακα σε όλους τους στρατηγικούς τομείς (συμπεριλαμβανομένης της οικονομίας, της πολιτικής, του πολιτισμού, της τεχνολογίας κ.λπ.)

- αναδημιουργία ενός ισχυρού, κυρίαρχου ευρασιατικού κράτους που να έχει τη Ρωσική Ομοσπονδία ως θεμέλιο για τη στρατηγική ολοκλήρωση των κρατών της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών [δηλ. των πρώην Σοβιετικών δημοκρατιών]·

- δημιουργία ενός δικτύου οικονομικών, στρατιωτικών και πολιτικών συμμαχιών με άλλες μεγάλες ευρασιατικές δυνάμεις·

- εντατική ανάπτυξη της ρωσικής οικονομίας με βάση στο πλαίσιο μιας ευρείας "τελωνειακής ένωσης"·

- πολιτική σταθεροποίηση της Ρωσίας, με μετάβαση σε ένα ευρασιατικό δικομματικό σύστημα, με περιθωριοποίηση του εξτρεμισμού στον οικονομικό, εθνικό και κοινωνικό τομέα".

Αν μπορείτε να υπερβείτε τον ρητορικό στόμφο, αυτό είναι το σχέδιο στο οποίο βασίστηκε ο Πούτιν χρόνια αργότερα, αφού οι προσπάθειές του να ενσωματώσει τη Ρωσία στον δυτικό κόσμο με τους δικούς του όρους απέτυχαν. Το βιβλίο του Ντούγκιν "Τα θεμέλια της γεωπολιτικής" του 1997 μοιάζει με μια πιο διανοουμενίστικη απόδοση των πρόσφατων ομιλιών του Πούτιν.

Ο Πούτιν δεν χρωστά χάρες

Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Πούτιν άκουγε τον Ντούγκιν όλη αυτή την περίοδο – ή, Θεός φυλάξοι, ότι θα αναγνώριζε ποτέ οποιοδήποτε είδος πνευματικού χρέους στον εθνικιστή φιλόσοφο. Ο Πούτιν δεν λειτουργεί έτσι. Ακριβώς όπως επέλεξε τη φιλελεύθερη οικονομική ανάλυση και ανάλογες αξίες στις πρώτες φάσεις της εξουσίας του, οικειοποιείται τώρα το ρητορικό οπλοστάσιο το οποίο δημιούργησαν οι εθνικιστές κατά τη διάρκεια των χρόνων που αυτοί πέρασαν στο περιθώριο. Ο Πούτιν δεν αναγνωρίζει δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στις ιδέες: αν ταιριάζουν με τους στόχους του, είναι δικές του και στην πίστη και στη χρήση.

Ακόμη και τώρα που οι αντιλήψεις των οποίων ο Ντούγκιν ήταν από παλιά φορέας - συμπεριλαμβανομένης εκείνης ότι η Ουκρανία είναι ένα τεχνητό μη κράτος που χτίστηκε από τους πονηρούς "ατλαντιστές" ως άμυνα κατά της Ρωσίας - διαμορφώνουν το κυρίαρχο ρωσικό ιδεολογικό ρεύμα, ο ίδιος ο Ντούγκιν δεν έχει "πλημμυρίσει" με χάρες, οφίτσια και χρήματα από το Κρεμλίνο.

Η ιδιότητά του ως πολιτικού αουτσάιντερ μοιάζει με την περιθωριακή θέση του Ιγκόρ Γκίρκιν (Στρέλκοφ), Ρώσου απόστρατου συνταγματάρχη ο οποίος βοήθησε στην έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία το 2014 και στον οποίο το ρωσικό κράτος αρνήθηκαν οποιοδήποτε ρόλο στην τρέχουσα "ειδική στρατιωτική επιχείρηση". Ο Στρέλκοφ και πολλοί άλλοι στην εθνικιστική κοινότητα - εκείνοι που έχουν προσφερθεί εθελοντικά να πολεμήσουν στην Ουκρανία για ιδεολογικούς λόγους και οι ακόλουθοί τους στον δημόσιο λόγο - θεωρούν τον Ντούγκιν έναν σημαντικό Ρώσο στοχαστή, πνευματικό ηγέτη ενός μεγάλου έθνους στον οποίο ούτε η Σοβιετική Ένωση, ούτε η μετασοβιετική Ρωσία έχουν αποδώσει πλήρως όσα του αναλογούν.

Εθνικισμός χωρίς τους εθνικιστές

Το Κρεμλίνο, ωστόσο, φαίνεται να θέλει την εθνικιστική ζέση χωρίς τους ίδιους τους εθνικιστές. Εκείνοι - και ο Ντούγκιν πρώτος ανάμεσά τους - υποστηρίζουν μια γενική επιστράτευση, σκληροπυρηνικά αντίποινα κατά των φιλελεύθερων, έναν μικρότερο ρόλο για τις μη ρωσικές εθνότητες της Ρωσίας στην πολεμική προσπάθεια, μια μη καπιταλιστική, σχεδιασμένη πολεμική οικονομία. Το να προχωρήσει κανείς μέχρι το τέλος μαζί τους θα σήμαινε μη αναστρέψιμες αλλαγές που ο Πούτιν απορρίπτει ως υπερβολικά ριζοσπαστικές, τουλάχιστον προς το παρόν.

Το πάθος των εθνικιστών είναι, ωστόσο, ένας πεπερασμένος πόρος. Δεν μπορούν και να αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης και να περιθωριοποιούνται για πάντα. Όπως έγραψε στο Facebook ο συντηρητικός θρησκευτικός στοχαστής Αντρέι Κουράγιεφ:

"Λέγεται συχνά αυτή την περίοδο ότι οι ριζοσπάστες πατριώτες είναι πιο επικίνδυνοι για το Κρεμλίνο από τους φιλελεύθερους. Ο Ντούγκιν, με τις πνευματικές του αποσκευές, δεν θα μπορούσε να γίνει δημοφιλής ηγέτης. Σαφώς όμως προετοίμαζε την Ντάρια, την καλλονή, για τον ρόλο της Ρωσίδας Μαρίν Λεπέν".

Η ταυτόχρονη έλξη και άπωση μεταξύ του Κρεμλίνου και των υπερεθνικιστών θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί το Κρεμλίνο μπορεί να επωφελείται από ένα έμμεσο χτύπημα ενάντια σε μια προσωπικότητα τόσο κεντρική στην εθνικιστική κοινότητα όπως ο Ντούγκιν. Στέλνει μια προειδοποίηση σε εκείνους τους "πατριώτες" που ενδεχομένως να ελπίζουν να επωφεληθούν πολιτικά από τον πόλεμο του Πούτιν - ενώ ταυτόχρονα μπορεί να πυροδοτήσει την εθνικιστική ζέση κατηγορώντας τους Ουκρανούς για την τρομοκρατική επίθεση.

Η FSB, η εσωτερική μυστική αστυνομία της Ρωσίας, έκανε ακριβώς αυτό, αποδίδοντας τη δολοφονία σε μια Ουκρανή, η οποία φέρεται να συνδέεται με το εθνικιστικό Τάγμα Αζόφ της Ουκρανίας, και η οποία, σύμφωνα με την FSB, κατέφυγε στην Εσθονία μετά τον θάνατο του Ντούγκινα.

Οι πιστοί του Πούτιν στο "εξημερωμένο" κοινοβούλιο άρχισαν αμέσως να φωνάζουν για εκδίκηση, ορισμένοι αποκαλώντας τη δολοφονία "επίθεση εναντίον ολόκληρου του ρωσικού κόσμου". Αν και ο ίδιος ο Πούτιν απέφυγε τέτοιες ρητορικές υπερβολές, τα επίσημα συλλυπητήρια που έστειλε στον Ντούγκιν και τη σύζυγό του δείχνουν ότι οι "αποκαλύψεις" της FSB (χωρίς στοιχεία) και η συνακόλουθη κατακραυγή έχουν την έγκρισή του.

Είναι πολιτικά λογικό γι' αυτόν να ψάχνει έναν λόγο για να κατηγορήσει την Ουκρανία - και ειδικότερα το Τάγμα Αζόφ για τρομοκρατία: η Ουκρανία πιέζει τις δυτικές κυβερνήσεις να ανακηρύξουν τη Ρωσία "κράτος-τρομοκράτη", ενώ η Ρωσία και οι πληρεξούσιοί της προετοιμάζονται για μια μαζική δίκη επίδειξης αιχμαλώτων στρατιωτών του Αζόφ στην κατεχόμενη ουκρανική Μαριούπολη, ένα σχέδιο για το οποίο ο Ουκρανός πρόεδρος Βολόντιμιρ Ζελένσκι έχει δηλώσει ότι θα καθιστούσε αδύνατη οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με τον Πούτιν.

Οι μόνοι

Τόσο το Τάγμα Αζόφ όσο και η ουκρανική κυβέρνηση έχουν αρνηθεί οποιαδήποτε συμμετοχή στη δολοφονία της Ντούγκινα, λέγοντας ότι δεν θα καταφύγουν ποτέ σε τρομοκρατικές μεθόδους για να νικήσουν τους εισβολείς.

Οι Ουκρανοί προπαγανδιστές, την ίδια ώρα, τόνιζαν ότι ο "τρελόγερος" Ντούγκιν δεν ήταν αρκετά σημαντικός για να γίνει στόχος - ένα πολύ διαφορετικό επιχείρημα. Όμως, όπως ισχύει για τον μηχανισμό ασφαλείας της Ρωσίας και το φιλοπόλεμο στρατόπεδό της, έτσι και η ουκρανική κοινωνία δεν είναι ομοιόμορφη στην κατανόηση του αγώνα κατά της Ρωσίας. Δεν είναι παράλογο να σκεφτεί κανείς ότι ορισμένοι Ουκρανοί μπορεί κάλλιστα να προσπαθούν να κυνηγήσουν εξέχοντες Ρώσους εθνικιστές, ακριβώς επειδή αυτοί οι εθνικιστές έχουν επενδύσει ακόμη περισσότερο στον πόλεμο κι από τον ίδιο τον Πούτιν.

Ο Πούτιν διέταξε την εισβολή, ωστόσο απέφυγε μια γενική επιστράτευση και μια εκστρατεία μαζικών αντιποίνων. Η Ρωσία, ως παθητικός γίγαντας, έχει συναινέσει στην επίθεση στην Ουκρανία και φτωχοί, χρεωμένοι και απελπισμένοι άνδρες έχουν προσληφθεί για να πολεμήσουν σε αυτήν.

Για τους εθνικιστές ωστόσο - όπως ο Ντούγκιν, ο Γκίρκιν και οι σύμμαχοί τους τόσο εντός όσο και εκτός του ρωσικού στρατού και των ειδικών υπηρεσιών - η εισβολή είναι η ευκαιρία μιας ζωής για την αναβίωση του αυτοκρατορικού ονείρου και ενός "ρωσικού κόσμου", η ευκαιρία για μια πολιτική επιστροφή. Είναι η μόνη δύναμη στη Ρωσία της οποίας τα κίνητρα και η αποφασιστικότητα μπορούν να συγκριθούν με εκείνα των αμυνόμενων Ουκρανών. Είναι η καρδιά αυτού του πολέμου. Το ότι και τα δύο "επίσημα" μέρη της σύγκρουσης είχαν ισχυρούς λόγους να χτυπήσουν αυτή τη δύναμη είναι ενδεικτικό - ακόμη κι αν τελικά αποδειχθεί ότι ούτε το Κρεμλίνο ούτε οι Ουκρανοί σκότωσαν την Ντάρια Ντούγκινα.

https://www.capital.gr/bloomberg-view/3654040/poios-eixe-logo-na-skotosei-tin-kori-tou-ntougkin

ΒΙΝΤΕΟ - Ντούγκιν: Η κόρη μου έγινε μάρτυρας για τη Ρωσία.

ΒΙΝΤΕΟ - Κηδεύτηκε η κόρη του υποστηρικτή του Πούτιν.

ΒΙΝΤΕΟ - ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ...

Η συνωμοτική Skull & Bones του Γέιλ, οι αμερικανοί πρόεδροι και όσα λαμβάνουν χώρα στο νησί των ζυμώσεων

 Το αλλιώτικο μέρος που ελέγχεται από μια διαβόητη μυστική αδελφότητα

Η συνωμοτική Skull & Bones του Γέιλ, οι αμερικανοί πρόεδροι και όσα λαμβάνουν χώρα στο νησί των ζυμώσεων

Στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2004 κάτι αναπάντεχο συνέβη: τόσο ο Ρεπουμπλικανός όσο και ο Δημοκρατικός υποψήφιος ήταν μέλη της ίδιας μυστικής αδελφότητας.

Τζορτζ Μπους και Τζον Κέρι είχαν περάσει από τη διαβόητη πανεπιστημιακή αδελφότητα Skull & Bones του Γέιλ, που έχει τη φήμη -και την έχει αποδείξει συχνά- πως αποδίδει προέδρους, γενικούς διευθυντές, πετυχημένους και εκατομμυριούχους.

Όταν ρώτησαν τον Τζον Κέρι τι σήμαινε το γεγονός ότι τόσο ο ίδιος όσο και ο αντίπαλός του ήταν Bonesmen, όπως αποκαλούνται τα μέλη της μυστικής εταιρίας, εκείνος απάντησε ξερά: «Όχι πολλά. Γιατί είναι μυστικό».

Όσο για τον Μπους, είχε προλάβει να δώσει τη δική του απάντηση στην αυτοβιογραφία του το 1999: 

«Στο τελευταίο μου έτος πρόλαβα να ενταχτώ στη Skull & Bones, μια μυστική οργάνωση. Τόσο μυστική, που δεν μπορώ να πω κάτι περισσότερο». Και δεν είπε είναι η αλήθεια.

Εξίσου αλήθεια είναι και το γεγονός ότι για τη συγκεκριμένη φοιτητική λέσχη έχουν χυθεί τόνοι μελάνης. 

Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, θα τη βρεις συνήθως από κάτω.

Κι έτσι κάποια στιγμή έγινε γνωστό πως η αδελφότητα έχει και εξοχικό. 

Ένα νησάκι στη Νέα Υόρκη που περιήλθε επισήμως στην κατοχή της το 1949 και, όπως είναι φυσικό για κάτι τόσο μυστικοπαθές, λέγονται πολλά και διάφορα…

Τι είναι φανερά το Deer Island

Η πλέον γνωστή μυστική εταιρία της Αμερικής έχει ένα όχι και τόσο μυστικό νησί για τις καλοκαιρινές της δραστηριότητες. Η αναψυχή των Bonesmen του Πανεπιστημίου Γέιλ λαμβάνει χώρα σε ένα νησάκι 50 στρεμμάτων που δεν γεμίζει ακριβώς το μάτι. Μάλλον το αντίθετο.

Το πώς περιήλθε στην κατοχή της Skull & Bones είναι γνωστό. Όπως γνωστή είναι και η θέση του. Είναι τμήμα των Χιλίων Νήσων, αυτού του συμπλέγματος των 1.800 μικρών νησιών που βρίσκονται μεταξύ Καναδά και ΗΠΑ, κοντά στις ακτές της Νέας Υόρκης.

Το Deer Island είναι ιδιοκτησίας του Russell Trust Association, της επιχειρηματικής οντότητας που καλύπτει τις δράσεις της οργάνωσης. Το νησί το βλέπεις από κοντά στις κρουαζιέρες που διοργανώνουν αμερικανικές και καναδικές εταιρίες που λειτουργούν στην περιοχή, η πρόσβαση απαγορεύεται ωστόσο σε μη μέλη. Το δείχνουν απλώς ως αξιοθέατο.

Τι περιέχει; Όπως είναι γνωστό, μέσα στην πυκνή βλάστηση ξεχωρίζει μόνο ένας μικρός ξύλινος ξενώνας στο νότιο τμήμα του νησιού. Στο νησί υπάρχουν και τρία χαλάσματα, καμμένα ερείπια παλιότερων κτισμάτων.

Παρά το γεγονός ότι το Χόλιγουντ ήθελε το θέρετρο της οργάνωσης υπερπολυτελές, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Όπως έχουν επισημάνει πολλοί και με νόημα, μοιάζει περισσότερο με στέκι για μισομεθυσμένα παιδαρέλια παρά για στρατηγείο μυστικής οργάνωσης που απεργάζεται το μέλλον της υπερδύναμης.

Τα ελίτ βλαστάρια που απαρτίζουν τις τάξεις της Skull & Bones στελεχώνουν όταν μεγαλώσουν το Κογκρέσο, το Ανώτατο Δικαστήριο και τους μεγαλύτερους κολοσσούς.

Και το Deer Island με το ταπεινό κατάλυμα δεν μοιάζει με το είδος του resort που θα περίμενες να περνούν τις διακοπές τους άνθρωποι όπως οι δύο πρόεδροι Μπους, ο συνιδρυτής της Morgan Stanley κι ένα τσούρμο γερουσιαστές, επιχειρηματίες και γενικοί διευθυντές.

Εκτός κι αν αυτός είναι ο σκοπός. Να περάσει σαν άλλη μία κολεγιακή αδελφότητα δηλαδή και όχι σαν το προνομιακό έδαφος πάνω στο οποίο γεννιέται και γαλουχείται η αμερικανική ελίτ.

Επισήμως, το Deer Island υπάρχει για να δίνει στους Bonesmen την ευκαιρία να «μαζεύονται και να αναζωπυρώνουν τις παλιές φιλίες». Έναν αιώνα πριν, το νησί ήταν γεμάτο από γήπεδα του τένις και του σόφτμπολ. Τα γιοτ συνωστίζονταν στις ακτές του και στρατιές από προσωπικό διασφάλιζαν πως καμία απαίτηση δεν θα έμενε ανικανοποίητη.

Πώς μετατράπηκε σε έναν σωρό ερειπίων, κανείς δεν ξέρει. Γιατί αφέθηκε να βαλτώσει, επίσης άγνωστο. Ίσως ευθύνεται το γεγονός ότι η Skull & Bones, αντίθετα με όλες τις άλλες αδελφότητες του Γέιλ, δεν είχε ποτέ ετήσια συνδρομή. Τα μέλη παίρνουν απλώς μια επιστολή κάθε χρόνο που τους ζητά «εθελοντική συνεισφορά στο Russell Trust Association».

Σταμάτησαν να πληρώνουν; Είναι πάντως γνωστό, ακόμα και μέσα από τα επτασφράγιστα χείλη των μελών, πως κάθε νέο μέλος πρέπει να περάσει από το νησί, στο πλαίσιο της μακράς και βασανιστικής διαδικασίας μύησης.

Τι είναι η Skull & Bones

Στη High Street, στο κέντρο του campus του Γέιλ, στέκεται ένα ψυχρό κτίριο «ελληνο-αιγυπτιακού ρυθμού», με κλειδωμένες σιδερένιες πόρτες και χωρίς παράθυρα σχεδόν. Αυτό είναι το σπίτι της Skull & Bones, γνωστό και ως «Τάφος».

Από κει πέρασε ο Πρέσκοτ Μπους, παππούς του πρώτου προέδρου Μπους, το 1917, από κει και ο εγγονός του το 1968. Ο Πρέσκοτ ήταν θρυλικός Bonesman, μέλος της περίφημης κομπανίας που έκλεψε για λογαριασμό της αδελφότητας το πιο σπουδαίο κειμήλιό της: ένα κρανίο που λέγεται ότι ανήκει στον επίσης θρυλικό αρχηγό των Απάτσι, Τζερόνιμο!

Ο Πρέσκοτ έγινε γερουσιαστής τελικά. Ο γιος του, και πατέρας του Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου, ήταν Bonesman το 1948. Κι αυτός ιδιαιτέρως πετυχημένος όταν αποφοίτησε. Μέσα στο κτίριο κρέμονται εξάλλου τα πελώρια πορτρέτα των γνωστότερων μελών της αδελφότητας.

Μεταξύ αυτών και ο γιος ενός από τους ιδρυτές της οργάνωσης, κάποιος… Γουίλιαμ Ταφτ. Ναι, ο 27ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Αλλά και όλοι οι Μπους λίγο-πολύ, με τελευταίο και καλύτερο τον Τζορτζ τον νεότερο.

Έτσι τον ξέρουμε βέβαια εμείς, μιας και στο εσωτερικό της αδελφότητας όλοι αποκτούν μυστικά ονόματα κι έτσι αποκαλούνται μεταξύ τους διά παντός.

Η Skull & Bones είναι η παλιότερη από τις μυστικές αδελφότητες του περίφημου πανεπιστημίου και αναμφίβολα η πιο απόκρυφη. Κι έτσι μαγνήτιζε πάντα τα βλέμματα, γεννώντας άπειρες ιστορίες συνωμοσιών και μηχανορραφιών. Και συνεχίζει να το κάνει.

Μέχρι το 1992, όταν έγινε η τελευταία αδελφότητα που άνοιξε τις πύλες της για τις γυναίκες, συνήθιζε να επιλέγει με εμμονή τον ίδιο τύπο μελών ξανά και ξανά. Την οικονομική ελίτ. Τα αστέρια των σπορ. Τον επικεφαλής της εφημερίδας του πανεπιστημίου (Yale Daily News). Και μερικούς πολλά υποσχόμενους νέους.

Δικαιωνόταν συνεχώς για τις επιλογές της λοιπόν. Οι περισσότεροι τα κατάφερναν πολύ καλά στη ζωή τους. Λόγω δυνατοτήτων προφανώς, αλλά και μέσω της απαραίτητης δικτύωσης. Κι έτσι έγινε το φυτώριο των ηγετών, το σημείο συνάντησης κάθε γενιάς που θα σήκωνε στις πλάτες της τις τύχες του κόσμου.

Από την άλλη πλευρά, δεν χρειάζεται να ψάξεις και πολύ για να ακούσεις τις κατηγορίες για άρρηκτους δεσμούς με τη CIA, την Τριμερή Επιτροπή, τους Illuminati, το διαβόητο Council on Foreign Relations, ακόμα και τους Ναζί. Οι Bonesmen ορκίζονται εξάλλου εχεμύθεια κατά τη μακρόχρονη τελετή μύησης και σπανίως ανοίγουν το στόμα τους. Όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Ένα από τα γνωστά -και επιβεβαιωμένα- περιστατικά της αδελφότητας έλαβε χώρα κατά την κούρσα του γιου Τζορτζ Μπους για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών, όταν στάλθηκε μια επιστολή σε όλους τους Bonesmen υπενθυμίζοντάς τους τον όρκο εχεμύθειας που είχαν πάρει.

Έτσι δουλεύει η οργάνωση ήδη από την ίδρυσή της τον Δεκέμβριο του 1832. Επέλεξε για σύμβολο τη νεκροκεφαλή με τα κόκαλα και τον αριθμό 322 (ως Τάγμα 322 ήταν αρχικά γνωστή), τη χρονιά που πέθανε ο ρήτορας Δημοσθένης (322 π.Χ.). Στην εσωτερική επικοινωνία, η αδελφότητα μετρά τον χρόνο τοποθετώντας το «σημείο 0» στο 322 π.Χ.

Ο αριθμός διαδραματίζει μεγάλο ρόλο στην αδελφότητα. Το 1967, για παράδειγμα, τελειόφοιτος φοιτητής δώρισε στη Skull & Bones ακριβώς 322.000 δολάρια.

Το 1856 ο Daniel Coit Gilman, που θα γινόταν ο ιδρυτής και πρόεδρος του Johns Hopkins University, έδωσε επιχειρηματική οντότητα στην αδελφότητα, ονομάζοντάς τη Russell Trust Association. Από το όνομα του William Huntington Russell, συνιδρυτή της Skull & Bones.

Η οργάνωση απέκτησε τον δικό της κοιτώνα, τον «Τάφο», που είναι διακοσμημένος με σκελετούς και κρανία, ανθρώπινα και ζώων. Όσο για το περίφημο κρανίο του Τζερόνιμο, η Skull & Bones δέχτηκε στη δεκαετία του 1980 να αφήσει να το ερευνήσουν και αποδείχτηκε πως δεν ανήκε τελικά στον ινδιάνο φύλαρχο.

Αν είναι απλώς ένα λόμπι για την επόμενη γενιά των ισχυρών ή και κάτι ακόμα, αυτό παραμένει αντικείμενο συζήτησης. Μόλις 15 μέλη δέχεται εξάλλου κάθε χρόνο, διατηρώντας τον αριθμό σε πολύ περιορισμένα επίπεδα. Υπολογίζεται πως κάπου 700 Bonesmen υπάρχουν σήμερα εν ζωή.

Ο δημοσιογράφος Ron Rosenbaum που ετοίμαζε το 1977 ένα άρθρο για την αδελφότητα έγραψε πως δέχτηκε αρκετές συστάσεις από μέλη να μη φτάσει πολύ κοντά.

«Η δύναμη των Bonesmen είναι απίστευτη», έγραψε πως του είπε κάποιος από τα ανήσυχα μέλη, «έχουν βάλει χέρι σε κάθε επίπεδο εξουσίας στη χώρα. Θα δεις, είναι σαν να προσπαθείς να ξεσκεπάσεις τη Μαφία».

Και με το νησί, τι γίνεται με το νησί;

Αυτό το αγόρασε το 1856 ο επιχειρηματίας Samuel Miller έναντι 175 δολαρίων για να φτιάξει ένα εξοχικό για τον γιο του. Ο γιος, George Douglas Miller, ήταν απόφοιτος του Γέιλ και μέλος της αδελφότητας, πριν γίνει άλλος ένας βαθύπλουτος Νεοϋορκέζος.

Το Deer Island ήταν μάλιστα ένα από τα πρώτα νησιά της συστάδας που μεταμορφώθηκαν σε θέρετρο, γεννώντας ένα προηγούμενο που θα έβρισκε κατόπιν μιμητές.

To μόνο που θα βρεις σήμερα να κυκλοφορεί είναι αστήρικτες ιστορίες για τρελά πάρτι στο νησί, όπου οι Bonesmen επιδίδονται υποτίθεται σε όλων των ειδών τις αμαρτίες. Και τότε συναντάς μερικές διάσπαρτες φωτογραφίες που έχουν διαρρεύσει στο Facebook και βλέπεις πιτσιρικάδες στο καθιερωμένο φοιτητικό μεθύσι. Τίποτα το τρομακτικό, τίποτα το συνωμοτικό.

Ένας τους μάλιστα ομολογεί πως το νησί είναι σωστή απογοήτευση: «Είναι σκουπιδότοπος, αλλά είναι όμορφο». Αν το Deer Island είναι δείγμα της παρακμής της Skull & Bones ή ένα έξυπνο τρικ παραπληροφόρησης για να μοιάζει εντελώς αθώα η αδελφότητα, αυτό είναι ξανά μυστήριο.

Και πώς να μάθεις δηλαδή; Τα μέλη δεν ανοίγουν το στόμα τους και ο Τύπος δεν είναι ακριβώς πρόθυμος να ψάξει τι πραγματικά συμβαίνει με τη Skull & Bones. Ποιοι να ερευνηθούν και από ποιους;

Λες να αναζητήσεις πληροφορίες σε σοβαρά περιοδικά, όπως τα «Time», «Life» και «Fortune», που όλα τους έχουν και από ένα άρθρο για τη Skull & Bones. Και μετά μαθαίνεις πως όλα τους ανήκουν στον Henry Luce. Bonesman κι αυτός…

 https://famagusta.news/entertainment/stories/to-alliotiko-meros-pou-elegchete-apo-mia-diavoiti-mystiki-adelfotita/

Τι είναι η οργάνωση skull & bones;

Η οργάνωση «Κρανίο και Οστά» είναι μια από τις κρυφές σύγχρονες λέσχες, η οποία έχει έδρα το Πανεπιστήμιο του Γέιλ.Είναι η παλαιότερη από τις σύγχρονες λέσχες που επιδιώκουν την επιβολή της Νέας Παγκόσμιας Τάξης και η μοναδική που διατηρεί τυπικά μύησης και δράσης που θυμίζουν έντονα τις παραδοσιακές μυστικές εταιρίες.
Μέλη της, όπως ειπώθηκε, είναι κορυφαίες προσωπικότητες της πολιτικής και της οικονομίας των ΗΠΑ.
Το "Κρανίο και Οστά" ιδρύθηκε το 1832 πανεπιστήμιο του Γέιλ από τον στρατηγό Γουίλιαμ Χ. Ράσελ με την βοήθεια του Αλφόνσο Ταφτ, πατέρα του μετέπειτα προέδρου των ΗΠΑ Γουίλιαμ Ταφτ.

Αρχικά φάνηκε ότι ήταν άλλη μια συνηθισμένη φοιτητική λέσχη. Γρήγορα όμως αποδείχτηκε ότι ήταν μια μυστική και κλειστή σχολή των μετέπειτα αρχηγών της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής και οικονομίας. Χαρακτηριστικό είναι ότι η υποστήριξη προς τα μέλη της ξεκινά αφού αποφοιτήσουν. Εκτιμάται ότι η οργάνωση χρηματοδοτείται με 55 εκατομμύρια δολάρια από τα διάσημα μέλη της.
Τα σύμβολά της είναι ένα κρανίο, δύο κόκαλα χιαστί και ο αριθμός 322. Πολλοί ερευνητές θεωρούν ότι ο αριθμός 322 συμβολίζει το έτος που πέθανε ο ρήτορας Δημοσθένης, δηλαδή ο τελευταίος εχθρός της αυτοκρατορίας. Το κύριο σύνθημά της είναι Novus Ordo Seclorum, δηλαδή Νέα Παγκόσμια Τάξη.
Η οργάνωση συνδέεται με διεθνείς οργανώσεις που προωθούν την Νέα Τάξη Πραγμάτων όπως η Λέσχη Bilderberg, η Τριμερής Επιτροπή και το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (CFR).

Σχετικά με την ίδρυση της οργάνωσης, άλλοι υποστηρίζουν ότι αποτελεί καθαρά αμερικάνικο δημιούργημα που υιοθέτησε κάποιες τελετουργίες του ελευθεροτεκτονισμού, άλλοι πως έχει τις ρίζες σε γερμανικές εθνικιστικές μυστικές αδελφότητες του 19ου αιώνα και άλλοι πως αποτέλεσε εξέλιξη μία βρετανοσκωτικής ομάδας ελευθεροτεκτονικού προσανατολισμού.
Η επικρατέστερη όμως εκδοχή είναι ότι ο ιδρυτής Γ. Ράσελ είχε μυηθεί σε μία από τις στοές των Βαυαρών Illuminati κατά ένα την διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Γερμανία.
Επιστρέφοντας στις ΗΠΑ θέλησε με μερικούς συνεργάτες του να δημιουργήσει μία μυστική οργάνωση –αδελφότητα που θα δρούσε παρασκηνιακά και θα προωθούσε τα μέλη της σε θέσεις κλειδιά, επιδιώκοντας τον έλεγχο της οικονομικοπολιτικής ζωής της Αμερικής και κατόπιν ολόκληρου του κόσμου.
Πρόθεση του Ράσελ ήταν να εξασφαλίσει την κληρονομικότητα της προνομιακής κοινωνικής θέσης των γόνων των ισχυρότερων αμερικάνικων οικογενειών και την ανάδειξή τους σε υπέρμαχους της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Για να μυηθεί κάποιος στην αδελφότητα πρέπει να επιλεγεί από τα υπάρχοντα μέλη βάσει κάποιων κριτηρίων. Σημαντικότατο κριτήριο αποτελεί το γενεαλογικό δέντρο το υποψηφίου και οι δυνατότητές του για μελλοντική εξέλιξη.
Οι επιλεγέντες κάθε χρόνο είναι μόνο 15 και θα πρέπει ν αδιαλέξουν ένα μυστικό όνομα.
Τα ονόµατα των Bonesmen (Σκελετάνθρωπων) παλαιότερα καταγράφονταν στα φοιτητικά έντυπα. Όµως τα τελευταία χρόνια κρατούνται κι αυτά μυστικά.

Οι τελετές τους μοιάζουν µε τις μασονικές, αλλά είναι ακόμα πιο «ακραίες». Χρησιμοποιούν φέρετρα, οστά και κρανία, υποτίθεται για να υπενθυμίζουν στους µυηµένους ότι η ζωή είναι μικρή και ο θάνατος πλησιάζει. Άρα, πρέπει να µη σπαταλούν το χρόνο τους αλλά να βαδίζουν ενωμένοι και αποφασισμένοι για την εκπλήρωση των (σκοτεινών) ιδανικών τους.
Σύµφωνα µε δηµοσιεύµατα υπάρχει µια σειρά από πρακτικές που σκοπό έχουν να σφραγίσουν τους µεταξύ τους δεσµούς. Εκτός από τα τελετουργικά µε τα οστά, µέσα στο κτίριο Tomb, (φωτο) που µοιάζει µε µαυσωλείο, πέτρινο, βαρύ και χωρίς παράθυρα, κάθε µέλος είναι υποχρεωµένο να περιγράψει ενώπιον των υπολοίπων κάθε λεπτοµέρεια της σεξουαλικής του ζωής. Ξεγυµνώνοντας τον εαυτό του µπροστά στους άλλους 14 και αποδεχόµενος έπειτα τις αντίστοιχες βαθύτερες εκµυστηρεύσεις τους, δένεται µαζί τους περισσότερο από ό,τι µε την οικογένειά του. Μετά η διαπλοκή είναι ισόβια.

Ο Ρον Ροζενµπάουµ, δηµοσιογράφος της New York Observer, υπήρξε φοιτητής στο Yale πριν 32 χρόνια και κατοικούσε απέναντι από το Tomb.
Είχε εντυπωσιαστεί από αυτή την ελίτ επτασφράγιστη λέσχη και έβαλε σκοπό της ζωής του να αποκαλύψει τα µυστικά της. Βιντεοσκόπησε κινήσεις, µαγνητοφώνησε κραυγές που ακούγονταν στο σκοτάδι, συζήτησε µε ανθρώπους και κατέληξε στο συµπέρασµα ότι πρόκειται για ένα είδος µαφίας. «Μόνο που η Skull and Bones», λέει, «έχει λίγο µεγαλύτερη επιτυχία από τη µαφία. Όταν αποκαλυφθούν, αντί να πάνε 100 χρόνια στη φυλακή, κάνουν τέσσερα στον Λευκό Οίκο».

Το 1986 ο αρχηγός της φυλής των Απάτσι, Νεντ Άντερσον, απόγονος του Τζερόνιµο, μαθαίνει για την τυμβωρυχία. Ζητάει από το FBI να την ερευνήσει. Ταυτόχρονα, κλείνει ραντεβού µε έναν θείο του μετέπειτα προέδρου Μπους, τον Τζόναθαν. Στην πρώτη συνάντηση ο θείος ήταν φιλικός. Μετά από έντεκα ημέρες προσφέρει στον Απάτσι ένα κρανίο και του ζητάει να υπογράψει ότι δεν έχει άλλες αξιώσεις. Όμως ο Άντερσον αρνείται γιατί βλέπει πως το κρανίο ανήκει προφανώς σε μικρό παιδί.

Επτά χρόνια αργότερα η υπόθεση έρχεται πάλι στο προσκήνιο µε το βιβλίο «Secrets of the Tomb» (Τα μυστικά του Τάφου) της Αλεξάντρα Ρόµπινς.
Η συγγραφέας χρησιμοποιεί παλιά χειρόγραφα που υποτίθεται πως ανήκαν σε µέλη της οργάνωσης και σε ένα περιγράφεται πως ο Πρέσκοτ Μπους σύλησε τον τάφο του Τζερόνιµο.
«Συζήτησα µε περίπου 100 µέλη της Skull and Bones και υπήρξαν µέλη που είχαν βαρεθεί τη μυστικότητα και γι’ αυτό ήθελαν να µου μιλήσουν», λέει η Ρόµπινς. «Αλλά υπήρξαν πολλοί περισσότεροι που µου έκλεισαν το τηλέφωνο ή µε απείλησαν».
Τα στοιχεία που δηµοσίευσε δεν κρίθηκαν αρκετά.
Όμως µια άκρη από το πέπλο είχε σηκωθεί.
Άλλοι συγγραφείς και ερευνητές πήραν τη σκυτάλη έως ότου, πριν από µήνες, ο ιστορικός Μαρκ Γουόρτµαν ανακάλυψε στα αρχεία του Yale ένα γράµµα-φωτιά, γραµµένο το 1918 από ένα µέλος προς ένα άλλο που περιγράφει µε λεπτομέρειες την απόκτηση του μακάβριου τροπαίου.
«Το κρανίο του άξιου Τζερόνιµο του Τροµερού ξεθάφτηκε από τον τάφο του στο Φορτ Σιλ από τη λέσχη σας… Είναι τώρα ασφαλές [στο Tomb] µαζί µε τα φθαρμένα μηριαία οστά», πανηγυρίζει μεταξύ άλλων ο αποστολέας.
Το Φορτ Σιλ είναι το στρατόπεδο στην Οκλαχόµα όπου θάφτηκε ο Τζερόνιµο το 1909.
Η ιστορία προβλήθηκε ελάχιστα στα αµερικανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αν δούμε τα γνωστά χαρακτηριστικά της «λέσχης» θα καταλάβουμε γιατί.
Το ρολόι µέσα στο Tomb είναι ρυθµισµένο να πηγαίνει πέντε λεπτά µπροστά. Άλλο ένα σύµβολο. Η αλαζονεία τους είναι τέτοια που πιστεύουν πως βρίσκονται µπροστά από τον υπόλοιπο πλανήτη.

ΠΗΓΉ:
κόκκινος ουρανός
 

SKULL AND BONES - Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΚΕΛΕΤΑΝΘΡΩΠΩΝ

 Οι μυστικές λέσχες υπάρχουν και λειτουργούν εδώ και αιώνες, και ακόμα περισσότερο σε διάφορα σημεία του πλανήτη, και ακριβώς για τον λόγο ότι είναι μυστικές έχουν προξενήσει το ενδιαφέρον εκατοντάδων ανθρώπων ερευνητών, ιστορικών, δημοσιογράφων, συγγραφέων κ.τ.λ. να ασχοληθούν μαζί τους.

Και βέβαια το ενδιαφέρον ακόμα περισσότερων ανθρώπων να μάθουν το τι συμβαίνει σε αυτές τις λέσχες.

Τα μέλη αυτών των μυστικών οργανώσεων συνεδριάζουν πάντα μυστικά, πάντα σε κλειστό κύκλο μυημένων και πάντα με δρακόντεια μέτρα ασφαλείας. 

Ολη αυτή η μυστικοπάθεια είναι που προκαλεί τις υποψίες, κυρίως κακοπροαίρετες.

Οι πιο γνωστές από αυτές τις οργανώσεις είναι οι ILLUMINATI (Πεφωτισμένοι), Λέσχη BILDERBERG ΤΡΙΜΕΡΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ, ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΟΙ, ΝΑΙΤΕΣ ΙΠΠΟΤΕΣ κ.τ.λ.

Ολες αυτές οι οργανώσεις φέρονται να έχουν σχέση με μασονικές στοές και οργανώσεις του διεθνούς σιωνισμού.

Κατά την γνώμη μου υπογείως συνδέονται μεταξύ τους και δουλεύουν για τον ίδιο σκοπό. 

Την παγκόσμια κυριαρχία.

 Ολες αυτές οι μυστικές λέσχες κρίνονται ιδιαίτερα επικίνδυνες και έχουν χαρακτηριστεί από πολλούς ιστορικούς ως αναμεμειγμένες σε γεγονότα που σημάδεψαν το ρου της ιστορίας σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Οι ίδιες βέβαια, αρνούνται τις όποιες κατηγορίες.

Αν όλες οι παραπάνω λέσχες χαρακτηρίζονται επικίνδυνες τότε η οργάνωση SKULL AND BONES (κρανίο και οστά) θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται η πλέον επικίνδυνη. 

Η αδελφότητα του θανάτου ΚΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΟΣΤΑ, όπως έχει χαρακτηριστεί, ιδρύθηκε το 1832 στο πανεπιστήμιο του YALE στις ΗΠΑ, από τον William Russel, ο οποίος είχε ταξιδέψει στην Γερμανία και μυήθηκε στους ILLUMINATI που είχε ιδρύσει ο Adam Weishaupt.

Σύμβολο της οργάνωσης είναι μια νεκροκεφαλή με δύο κόκκαλα χιαστί, και από κάτω ο μυστικός αριθμός 322 (στον οποίο θα αναφερθούμε πιο κάτω) και τα μέλη της ονομάζονται «σκελετάνθρωποι».

Η οργάνωση συνεδριάζει σε ένα ειδικό κτίριο στο προαύλιο του πανεπιστημίου του ΥΑLE τον οποίο ονόμαζαν «ο τύμβος» (THE TUMB), ο οποίος δεν έχει καθόλου παράθυρα, δείγμα του πόσο απόκρυφα πράγματα λάμβαναν χώρα εκεί μέσα.

Οι βαριές πόρτες, οι σιδερένιες μπάρες, τα πολλά λουκέτα και η μεσαιωνική αρχιτεκτονική του κτιρίου ολοκλήρωναν την εικόνα.

Το 1876 μια ομάδα φοιτητών ωθούμενη από περιέργεια θέλησαν να εισχωρήσουν στον «τύμβο» μιας και για αρκετά χρόνια δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στις συνεδριάσεις της οργάνωσης. 

Ήθελαν να μάθουν τι ακριβώς συνέβαινε πίσω από τις βαριές πόρτες του κτιρίου.

Πράγματι μια νύχτα που δεν ήταν κανείς εκεί και αργά μετά τα μεσάνυχτα με πλήρη μυστικότητα κατάφεραν να παραβιάσουν μια πολύ μικρή πόρτα στην πίσω μεριά του κτιρίου, αυτό όμως που θα έβλεπαν θα τους σημάδευε για όλη τους την ζωή. 

Παντού, κεριά στους τοίχους με αμυδρό φωτισμό, βελούδινα υφάσματα με το σήμα της οργάνωσης, περίεργα σύμβολα, μαχαίρια, φέρετρα και μια μεγάλη συλλογή από κόκκαλα και νεκροκεφαλές.

Επίσης συνάντησαν μυστικές αίθουσες αριθμημένες άλλες κλειστές και άλλες ανοιχτές και όλα αυτά σε ένα κτίριο που εσωτερικά έμοιαζε με λαβύρινθο. 

Το ενδιαφέρον τους προκάλεσε η κυρίως αίθουσα με τον αριθμό 322 που υπήρχε και στο έμβλημα της οργάνωσης. 

Εκεί υπήρχαν ολόκληροι σκελετοί και κρανία διασήμων προσωπικοτήτων όπως του αρχηγού των Ινδιάνων Απάτσι και του Μεξικανού επαναστάτη Πάντσο Βίλα καθώς και άλλων.

Ήταν τρομερό, τα μέλη της οργάνωσης «ΚΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΟΣΤΑ» άνοιγαν τάφους και έπαιρναν τα κόκκαλα και τα κρανία για την συλλογή τους.

Τυμβωρύχοι λοιπόν.

 Αυτό, λοιπόν, που θα έπρεπε να μας προβληματίσει όλους τους ελεύθερους ανθρώπους, το πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι μια οργάνωση που συλεί τάφους και κλέβει σκελετούς;

Το τι συμβαίνει στις τελετές μυήσεως και στις συνεδριάσεις νομίζω ότι μπορεί να το καταλάβει ο καθένας.

Με το πέρασμα των χρόνων έφθασαν στο φως της δημοσιότητας και άλλα στοιχεία για αυτή την σκοτεινή οργάνωση, από ανθρώπους που προσπάθησαν να ξεσκεπάσουν τα μυστικά της.

Τα νέα στοιχεία αποκάλυψαν τις τελετές εισδοχής νέων μελών γυμνών μέσα σε φέρετρα πίνοντας αίμα, παρουσία παλαιοτέρων μελών που φορούσαν περίεργες μάσκες με εξίσου περίεργους συμβολισμούς. 

Οι τυμβωρυχίες επιβεβαιώθηκαν, ενώ όποιος αποκάλυπτε μυστικό αυτής της οργάνωσης ή επιθυμούσε να σταματήσει, φονευόταν.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μόλις 15 άτομα κάθε χρόνο επιλέγονται για να εισέλθουν στην αδελφότητα του θανάτου. Ένα ακόμα δείγμα του πόσο αυστηρά και μυστικά λειτουργεί αυτή η οργάνωση.

Μέλη, αποδεδειγμένα της οργάνωσης «ΚΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΟΣΤΑ» υπήρξαν ο George Bous ο νεότερος καθώς και ο πατέρας του αλλά και ο παππούς του.

Επίσης και ο πολιτικός του αντίπαλος John Keri.

 Μέλη επίσης της οργάνωσης φέρονται άνθρωποι της οικογένειας Rockfeller, των γνωστών μεγιστάνων του πλούτου και υπερτραπεζιτών. 

Αυτά είναι μερικά από τα ονόματα. Ακολουθούν διάσημοι πολιτικοί, τραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες, καναλάρχες κ.τ.λ. που φέρονται να έχουν περάσει μέσα από τον «τύμβο».

Με λίγα λόγια άνθρωποι που κατέχουν θέσεις κλειδιά και κινούν τα νήματα παγκοσμίως και επηρεάζουν τις ζωές όλων των λαών της γης.

Όσον αφορά τον αινιγματικό αριθμό 322 δόθηκαν διάφορες ερμηνείες από πολλούς συγγραφείς.

 Άλλοι είπαν ότι συμβολίζει το 3 κεφάλαιο 22 εδάφιο από το βιβλίο «Γένεσις» της Παλαιάς Διαθήκης, άλλοι ότι συμβολίζει κωδικοποιημένη αριθμολογικά έννοια. 

Οι πιο πολλοί ερευνητές, όμως, κατέληξαν στο ότι σχετίζεται με την ημερομηνία θανάτου του γνωστού ρήτορα Δημοσθένη.

Ο γνωστός ρήτορας Δημοσθένης γεννήθηκε το 384 π.Χ. και πέθανε το 322 π.Χ. Όμως ο Δημοσθένης ήταν γνωστός πολέμιος της ελληνικής – μακεδονικής αυτοκρατορίας του Φίλιππου του Β’ και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Συνεπώς, προκύπτει ένας τρομακτικός συνειρμός σκέψεων από αυτή την αλληλουχία των συμβολισμών.

Η Αδελφότητα του θανάτου «ΚΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΟΣΤΑ» θέλει να καταστρέψει τον Ελληνισμό όπως ο Δημοσθένης. 

Γνωρίζω ότι αυτή η αποκάλυψη θα συγκλονίσει και θα συζητηθεί.

Έχει όμως και συνέχεια. 

Ο Δημοσθένης φέρεται από την επίσημη ιστορία να αυτοδηλητηριάστηκε όταν άρχισε να εγκαθιδρύεται και να απλώνεται η μακεδονική αυτοκρατορία.

Το ίδιο, είναι πολύ πιθανόν να συμβαίνει και με όσα μέλη της οργάνωσης αποτυγχάνουν στο σκοπό που τους ανατέθηκε από την ηγεσία.

Αυτό, λοιπόν, είναι το μυστικό των μυστικών που συμβολίζει ο μυστικός αριθμός 322 στο έμβλημα της οργάνωσης, και αυτό που συντάραξε τους ερευνητές όταν άρχισαν να συνδυάζουν τους συμβολισμούς και τα γεγονότα.

 Αυτή η οργάνωση δεν είχε σχέση με τις άλλες, αυτή η οργάνωση ήταν πραγματικά πολύ επικίνδυνη.

Θα έπρεπε να δούμε κάποιες από τις ενέργειες που αποδίδονται στην αδελφότητα του θανάτου «ΚΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΟΣΤΑ», γεγονότα με πολύ σκοτεινό παρασκήνιο.

Της καταλογίζουν, λοιπόν, τα εξής:

- Οι «σκελετάνθρωποι» φέρονται να έχουν ανάμειξη παρασκηνιακά στο μεγάλο οικονομικό κραχ που έπληξε τις ΗΠΑ το 1929 κι όλο τον δυτικό κόσμο (οι όποιοι συσχετισμοί με την μεγάλη οικονομική κρίση του 2008 δικοί σας).

- Στενές επαφές με την μεγάλη μασονική στοά Ρ2 της Ιταλίας

- Την βλέπουν πίσω από την βύθιση του υπερωκεάνιου «LOUSITANIA» που υπήρξε η αφορμή για την εμπλοκή των ΗΠΑ στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

- Η εμπλοκή επίσης των ΗΠΑ στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο φέρεται να έχει σχέση με την οργάνωση

- Μέλη της φέρονται να βρίσκονται πίσω από δολοφονίες πολιτικών, τραπεζιτών κ.τ.λ. στις ΗΠΑ και όχι μόνο.

- Οι ατομικές βόμβες σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι φέρεται να υποκινήθηκαν σε παρασκηνιακό επίπεδο από τους «σκελετάνθρωπους».

- Μέλη της φέρονται πίσω από το χτύπημα στους δίδυμους πύργους της Ν. Υόρκης καθώς και στο χτύπημα στο Πεντάγωνο με άγνωστο τρόπο.

- Μέλη της φέρεται να υποκινούν όλες τις αντιδράσεις εναντίον του ορθόδοξου Ρώσου ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν.

Σε αυτά και άλλα πολλά γεγονότα που συγκλόνισαν την παγκόσμια ιστορία με αμέτρητα θύματα φέρονται να εμπλέκονται μέλη της οργάνωσης «ΚΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΟΣΤΑ». 

Δεν είναι τυχαίο που έχει χαρακτηριστεί από συγγραφείς βιβλίων και δημοσιογράφους ως η πλέον επικίνδυνη μυστική οργάνωση. Τα γεγονότα που φέρονται να εμπλέκονται μέλη της το αποδεικνύουν περίτρανα.

Για περισσότερες πληροφορίες θα συνιστούσα να μελετήσετε το εξαιρετικό βιβλίο του ANDREAS VON RETYI «Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ – SKULL AND BONES». 

Ένα άλλο όμως στοιχείο που αφορά αυτή τη λέσχη και ήρθε πρόσφατα στο φως συντάραξε. 

Μετά το χτύπημα στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης, που όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, φέρονται αναμεμειγμένα μέλη της οργάνωσης, ξεκίνησε η μεγάλη εκστρατεία των ΗΠΑ από τον George Buss (μέλος της οργάνωσης) εναντίον της τρομοκρατίας και ο πόλεμος κατά του Ιράκ.

Η επίθεση αυτή κατά του Ιράκ ξεκίνησε στο 22 Μαρτίου του 2003 δηλαδή στις 22/3/2003. 

Με μια μεγάλη διαφορά, όμως, που πρόσεξαν λίγοι. 

Οι Αμερικανοί γράφουν πρώτα τον μήνα και μετά την ημέρα στην χρονολόγηση, έτσι έχουμε 3/22/2003.

Και πάλι τα στοιχεία και οι απόκρυφοι συμβολισμοί τρομάζουν, και πάλι ο μυστικός αριθμός 322 παρών. 

Και πάλι πίσω από γεγονότα που στοίχειωσαν την παγκόσμια ιστορία οι «σκελετάνθρωποι».

Σύμπτωση; Ισως, για τους πολλούς, όχι όμως για αυτούς που μπορούν να βλέπουν πίσω από τα γεγονότα.

 Οι συμβολισμοί πάντα χρησιμοποιούνταν σε αποκρυφιστικό επίπεδο και όλα αυτά δεν μπορεί να φαντάζουν τυχαία.

Συνέλληνα, Συνελληνίδα απέναντι σε αυτά που σχεδιάζουν οι παγκόσμιοι εξουσιαστές μέσα σε πανίσχυρες μυστικές λέσχες η καλύτερη άμυνα είναι η αποκάλυψη της δράσης τους.

Αυτό είναι που τους φοβίζει, γιατί είναι άνθρωποι του σκότους, σατανικοί και συνωμότες που δεν διστάζουν ακόμα και στο μεγαλύτερο κακό μπροστά στον υπέρτατο στόχο τους. Την παγκόσμια κυριαρχία.

Αυτό είναι και το καθήκον όλων των σκεπτομένων και ελευθέρων Ελλήνων, η αναζήτηση της αιτίας των συμφορών μας, και σε αυτό θέλει να συνεισφέρει και το παρόν άρθρο. 

Στην Ελλάδα, δυστυχώς, λίγοι γνωρίζουν την εν λόγω οργάνωση και ακόμη λιγότεροι έψαξαν να βρουν στοιχεία.

Κλείνοντας να θυμάστε: Μπροστά στην οργάνωση «ΚΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΟΣΤΑ» οι ILLUMINATI και οι άλλες μασονικές οργανώσεις, φαντάζουν ακίνδυνες.