Στὶς 17 Μαΐου ὁ Νεομάρτυρας τοῦ Χριστοῦ Στέφανος, ἔπειτα ἀπὸ σχεδὸν τρία χρόνια βασανιστηρίων, ὑπέκυψε στὰ τραύματά του καὶ παρέδωσε στὸν Κύριο τὴν ἁγία του ψυχή.
+ Η Αγία Δάφνη ή Ντύμφνα γεννήθηκε τον 7ο αιώνα όταν η Ιρλανδία ήταν κυρίως Ορθόδοξη. Παραδόξως ο πατέρας της και βασιλέας του Όριελ ήταν ακόμη παγανιστής. Αντίθετα η μητέρα της η οποία καταγόταν από μία αριστοκρατική οικογένεια ήταν αφοσιωμένη Χριστιανή και ήταν επίσης ιδιαίτερα όμορφη. Η Δάφνη ήταν σαν την μητέρα της, χαριτωμένη και όμορφη. Αφέθηκε στην φροντίδα μίας Χριστιανής γυναίκας η οποία την φρόντισε για την βάπτιση της που πραγματοποιήθηκε από τον άγιο Πατέρα Γκέρεμπραν. Ο άγιος πατέρας έγινε οικογενειακός φίλος και δίδαξε στη Δάφνη τη γραφή καθώς και τις αλήθειες της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης. Ήταν εξαιρετική μαθήτρια και γρήγορα αναπτύχθηκαν τα πνευματικά της χαρίσματα. Όπως και άλλες Ιρλανδές συνομήλικες κοπέλες της εποχής της και πριν από αυτήν, έχοντας την καρδιά της γεμάτη από αγάπη για τον Ιησού Χριστό, επέλεξε να αφιερωθεί σε Εκείνον, και να αφιερώσει μία παρθενική ζωή στον Κύριο και στην Υπεραγία Θεοτόκο. Σύντομα η ευτυχισμένη ζωή της πήρε άσχημη τροπή με τον ξαφνικό θάνατο της μητέρας της. Πολλά ήταν τα δάκρυα που έχυσε η νεαρή κοπέλα αλλά βρήκε στήριγμα στην πίστη της η οποία ήταν πολλή ζωντανή και δυνατή. Ο πατέρας της είχε κυριευθεί για καιρό από τη θλίψη του και ταξίδεψε προκειμένου να αναζητήσει μια γυναίκα που θα αντικαθιστούσε τη νεκρή του γυναίκα. Δεν βρήκε καμία και όταν επέστρεψε άκουσε τους αυλικούς να λένε πως η κόρη του είχε γίνει το ίδιο όμορφη με τη μητέρα της. Τότε ένας δαιμονισμένος πόθος τον κατέλαβε και ζήτησε από τη κόρη του να τον παντρευτεί. Τρομοκρατημένη η κοπέλα ζήτησε από τον πατέρα της 40 μέρες για να σκεφτεί την πρόταση του. Απευθύνθηκε αμέσως στον πατέρα Γκέρεμπραν ο οποίος την παρότρυνε να φύγουν αμέσως χωρίς καθυστερήσεις από την χώρα για να σωθεί. Εγκατέλειψαν τελικά τη βασιλική αυλή μαζί με τον γελωτοποιό και τη γυναίκα του. Τελικά κατέληξαν στο χωριό με την ονομασία Gheel στο Βέλγιο και εκεί ξεκίνησαν σχέδια για να αρχίσουν και πάλι τη ζωή τους. Ο πατέρας της σύντομα πληροφορήθηκε τη φυγή της και εξοργισμένος άρχισε να την αναζητά. Τελικά ανακάλυψε τα ίχνη τους και πήγε να τους βρει με μερικούς ακόλουθους του. Μόλις τους ανακάλυψε, ο πατέρας Γκέρεμπραν υπερασπίστηκε την Δάφνη και ζήτησε από τον πατέρα της να αφήσει κατά μέρους τις αρρωστημένες διαθέσεις του. Τότε ο βασιλιάς χωρίς δισταγμό τράβηξε το σπαθί του και έκοψε το κεφάλι του αγίου πατέρα και έτσι προστέθηκε ένας ακόμη άγιος μάρτυρας στον κατάλογο των μαρτύρων του Χριστού. Οι παρακλήσεις του πατέρα της να τον παντρευτεί ήταν άκαρπες. Τότε εξοργισμένος με την κόρη του τράβηξε ένα μαχαίρι από την ζώνη του και έκοψε το κεφάλι του παιδιού του. Η Αγία Δάφνη μαρτύρησε στα 15 της χρόνια στις 15 του Μαΐου κατά το 620 με 640. Τότε εορτάζεται και η μνήμη της. Τα σώματα των μαρτύρων θάφτηκαν έπειτα από λίγο καιρό από τους κατοίκους του Gheel. Έπειτα από λίγο καιρό όμως αποφάσισαν πως άξιζε ένας καλύτερος τρόπος ταφής σε αυτούς του άγιους μάρτυρες και αποφάσισαν να τους ξεθάψουν για να φτιάξουν από την αρχή τους τάφους τους. Τότε έκπληκτοι οι εργάτες που έσκαψαν είδαν πως οι μάρτυρες ήταν τοποθετημένοι μέσα σε δύο εξαίρετους τάφους λαξευμένους τόσο όμορφα με πέτρα που θα έλεγες πως σμιλεύτηκαν από αγγέλους. Όταν άνοιξαν τον τάφο της Αγίας βρήκαν τοποθετημένο το στήθος της ένα κόκκινο τούβλο που έγραφε «Εδώ βρίσκεται η αγία παρθένα και μάρτυρας Ντύμφνα». Μία μεγαλόπρεπη Εκκλησία στήθηκε στο μέρος όπου βρέθηκαν τα οστά και τα οστά τους φυλάσσονται σε χρυσές οστεοθήκες. Τα οστά της Αγίας θεραπεύουν πολλές πνευματικές ασθένειες, επιληψίες, νευρικές διαταραχές, δαιμονικές επιρροές και αποτελεί στήριγμα στα θύματα των βιασμών. Σύντομα κόσμος από πολλά απομακρυσμένα μέρη επισκεπτόταν το ναό για να βρει γιατρειά. Τιμάται ιδιαίτερα στο Gheel όπου η μνήμη της διατηρήθηκε μέχρι και σήμερα.
Τοτέλος των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913 βρήκε την Ελλάδα νικήτρια, αποδίδοντας στο ελληνικό κράτος τα εδάφη της Ανατολικής Μακεδονίας (από την κορυφογραμμή του όρους Κερκίνη μέχρι τις εκβολές του ποταμού Νέστου), όχι όμως και εκείνα της Δυτικής Θράκης (δυτικά του ποταμού Έβρου), τα οποία επιδικάστηκαν στην ηττημένη Βουλγαρία.
Όμως, το 1918 η έκβαση των επιχειρήσεων στο Μακεδονικό Μέτωπο και η νίκη των Συμμαχικών Δυνάμεων στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έθεσε οριστικό τέρμα στην κυριαρχία της Βουλγαρίας στην περιοχή.
Τον Οκτώβριο του 1919, με απόφαση της Διάσκεψης Ειρήνης των Παρισίων, ο Γάλλος Στρατηγός Charles Antoine Charpy ανέλαβε την πολιτική και στρατιωτική διοίκηση της Θράκης, που, για μερικούς μήνες, αποτέλεσε ένα ιδιότυπο διασυμμαχικό κράτος (Διασυμμαχική Θράκη), με έδρα την Κομοτηνή.
Το καθεστώς αυτό διατηρήθηκε στην περιοχή μέχρι τα μέσα Μαΐου 1920, οπότε ο Ελληνικός Στρατός εξουσιοδοτήθηκε να αντικαταστήσει τα συμμαχικά στρατεύματα δυνάμει της Συνθήκης του Σαν Ρέμο (Απρίλιος 1920).
Η αποστολή ανατέθηκε στο Σώμα Στρατού Εθνικής Αμύνης υπό τη διοίκηση του Υποστράτηγου Εμμανουήλ Ζυμβρακάκη.
Το πρωί της 14ης Μαΐου 1920, η Μεραρχία Σερρών εισήλθε στην Κομοτηνή και έτυχε της ενθουσιώδους υποδοχής των κατοίκων της πόλης.
Την ίδια ημέρα αποβιβάστηκε στην Αλεξανδρούπολη το 15ο Σύνταγμα Πεζικού της Μεραρχίας Ξάνθης αντικαθιστώντας τα εκεί γαλλικά τμήματα, και ακολούθησε η κατάληψη του Καραγάτς από την IX Μεραρχία Πεζικού
(16 Μαΐου).
Στις 20 Μαΐου 1920 ολοκληρώθηκε με επιτυχία η κατάληψη της Δυτικής Θράκης, η οποία έκτοτε αποτελεί επίσημα αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής επικράτειας.
Η Ινδία δεν έχει απαντήσει στους ισχυρισμούς του Πακιστάν ούτε έχει παραδεχτεί τυχόν απώλειες αεροσκαφών. Όταν ρωτήθηκε για την εμπλοκή των κινεζικής κατασκευής αεροσκαφών, ένας εκπρόσωπος του κινεζικού Υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε την Πέμπτη ότι δεν ήταν εξοικειωμένος με την κατάσταση.
Η Κίνα είναι ο κύριος προμηθευτής όπλων του Πακιστάν: Η Κίνα πιθανότατα παρακολουθεί στενά για να διαπιστώσει πώς έχουν αποδώσει και ενδεχομένως θα αποδώσουν τα οπλικά της συστήματα σε πραγματικές μάχες.
Μια ανερχόμενη στρατιωτική υπερδύναμη: Η Κίνα δεν έχει εμπλακεί σε μεγάλο πόλεμο εδώ και περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες. Αλλά υπό τον ηγέτη Xi Jinping, έχει τρέξει για να εκσυγχρονίσει τις ένοπλες δυνάμεις της, επενδύοντας πόρους στην ανάπτυξη εξελιγμένων όπλων και τεχνολογιών αιχμής.
Έχει επίσης επεκτείνει αυτή την προσπάθεια εκσυγχρονισμού στο Πακιστάν, το οποίο το Πεκίνο εδώ και καιρό χαιρετίζει ως τον «ακλόνητο αδελφό» του.
Εξαγωγές όπλων: Τα τελευταία πέντε χρόνια, η Κίνα έχει προμηθεύσει το 81% των εισαγόμενων όπλων του Πακιστάν, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη της Στοκχόλμης.
Αυτές οι εξαγωγές περιλαμβάνουν προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη, πυραύλους, ραντάρ και συστήματα αεράμυνας που, σύμφωνα με τους ειδικούς, θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο σε οποιαδήποτε στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ Πακιστάν και Ινδίας.
Ο υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, Ντέιβιντ Λάμι, μίλησε με τους ομολόγους του από την Ινδία και το Πακιστάν την Παρασκευή, σύμφωνα με τα υπουργεία Εξωτερικών και των δύο χωρών, καθώς οι παγκόσμιοι σύμμαχοι προέτρεψαν τους γείτονές τους στη Νότια Ασία να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση στην τελευταία στρατιωτική τους αναζωπύρωση για την εδώ και καιρό αμφισβητούμενη περιοχή του Κασμίρ.
Ο Υπουργός Εξωτερικών της Ινδίας, Σ. Τζαϊσανκάρ, δήλωσε ότι συζήτησε μια προσέγγιση «μηδενικής ανοχής» για την «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας» με τον Λάμι, σε μια ανάρτηση στο X.
Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Εξωτερικών του Πακιστάν, Ισάκ Νταρ, τόνισε ότι η τελευταία επίθεση της Ινδίας «απείλησε την περιφερειακή ειρήνη και ασφάλεια».
Το Νέο Δελχί και η Ισλαμαμπάντ ανταλλάσσουν κατηγορίες για διασυνοριακές επιθέσεις και βομβαρδισμούς για τρίτη ημέρα, αφότου η Ινδία εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου επίθεση στο Παντζάμπ και το Κασμίρ που διοικείται από το Πακιστάν νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα - αναζωπυρώνοντας ιστορικές εντάσεις.
Αν και υπήρχαν μόνο τρεις στον Κόκκινο Στρατό, ο Ρώσος πρόεδρος γιορτάζει τη συμμετοχή των Κουβανών στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Ντίας-Κανέλ δήλωσε ότι για την Κούβα είναι «πολύ σημαντικό» να βρίσκεται στη Μόσχα / Κρεμλίνο
Αβάνα, 7 Μαΐου 2025 — Στον εορτασμό της 80ής επετείου της νίκης επί του Ναζισμού, το Κρεμλίνο έδειξε τη συμβολική και ιδεολογική του ισχύ, ενισχύοντας τις συμμαχίες με τους πιο πιστούς εταίρους του στη Λατινική Αμερική: την Κούβα και τη Βενεζουέλα. Σε μια εβδομάδα γεμάτη χειρονομίες, ομιλίες και υπογραφές συμφωνιών, ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο καγκελάριός του, Σεργκέι Λαβρόφ, κατέστησαν σαφές ότι για τη Μόσχα, ο «άξονας του Μπολιβαριανού» όχι μόνο εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά προβάλλεται και ως γεωπολιτικό αντίβαρο σε περιόδους πολέμου και κυρώσεων.
Ο Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ και ο Νικολάς Μαδούρο, πιστοί στους ρόλους τους ως ιδεολογικοί σύμμαχοι του Κρεμλίνου, παρευρέθηκαν στη συνάντηση στην ώρα τους με ομιλίες, λουλούδια και συνθήκες συνεργασίας. Έφτασαν στη ρωσική πρωτεύουσα ξεχωριστά, αλλά με παρόμοιες ομιλίες. Ο ένας μίλησε για την ιστορική μνήμη, ο άλλος για την πολυπολικότητα, και αμφότεροι χαιρέτησαν την «άρρηκτη φιλία» με τη Ρωσία. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν άδραξε την ευκαιρία να ενισχύσει την εικόνα του ως παγκόσμιου ηγέτη πολιορκημένου αλλά όχι μόνου.
Στην πραγματικότητα, υπήρχαν τρεις Κουβανοί: ο Ενρίκε Βιλάρ και οι αδελφοί Άλντο και Χόρχε Βίβο, οι οποίοι έφτασαν στην ΕΣΣΔ ως παιδιά.
Στη συνάντησή του με τον Ντίαζ-Κανέλ την Τετάρτη, ο Πούτιν τόνισε τον ρόλο του νησιού στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον οποίο οι Ρώσοι ονόμασαν Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. «Η Κούβα συνέβαλε στον αγώνα κατά του Ναζισμού», είπε στον Κουβανό ομόλογό του. «Κουβανοί εθελοντές πολέμησαν δίπλα σε στρατιώτες του στρατού, ιδιαίτερα κοντά στο Λένινγκραντ». Στην πραγματικότητα, υπήρχαν τρεις Κουβανοί: ο Ενρίκε Βιλάρ και οι αδελφοί Άλντο και Χόρχε Βίβο, οι οποίοι έφτασαν στην ΕΣΣΔ ως παιδιά. Από αυτούς, μόνο ο Χόρχε επέζησε της εμπειρίας.
Ο Ντίας-Κανέλ, από την πλευρά του, δήλωσε ότι είναι «πολύ σημαντικό» να βρίσκεται στη Μόσχα με την ευκαιρία της 80ής επετείου από την ήττα του ναζιστικού στρατού στο Ανατολικό Μέτωπο και της 65ης επετείου από την εγκαθίδρυση διπλωματικών σχέσεων μεταξύ του καθεστώτος Κάστρο και της τότε Σοβιετικής Ένωσης.
«Ο ρωσικός λαός έχει την αξία να σώσει την ανθρωπότητα από τον φασισμό», είπε, ενώ κατήγγειλε τις προσπάθειες «μείωσης του ηρωικού και ηρωικού ρόλου» της Σοβιετικής Ένωσης στη νίκη επί του φασισμού. Σύμφωνα με τον πρόεδρο, «η αφήγηση της αληθινής ιστορίας» είναι ο καλύτερος τρόπος για να «διατηρηθεί η ιστορική μνήμη».
Για τα επίσημα κουβανικά μέσα ενημέρωσης, ο Λαβρόφ υπέγραψε ένα άρθρο που θα μπορούσε κάλλιστα να έχει τον τίτλο «Ερωτικά Γράμματα στον Κάστρο». Εκεί επανέλαβε την «άψογη υποστήριξη» του Κρεμλίνου προς τον εταίρο του στην Καραϊβική. «Η Κούβα μπορεί πάντα να βασίζεται στην υποστήριξή μας», έγραψε, και μη αρκούμενος σε αυτό, πρόσθεσε ότι ελπίζει ότι η υποστήριξη θα είναι αμοιβαία. Μια χειρονομία ευγένειας, φυσικά, αλλά και μια διακριτική υπενθύμιση των κανόνων του παιχνιδιού μεταξύ συμμάχων.
Ο τόνος του μηνύματος αναμειγνύει το σοβιετικό έπος και την ωφελιμιστική διπλωματία: «Είμαστε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας», είπε ο Λαβρόφ, χωρίς εμφανή ειρωνεία. Τόνισε επίσης την υποστήριξη της Αβάνας προς τη Μόσχα στον «υβριδικό πόλεμο που εξαπέλυσε η Δύση», αναφερόμενος στη σύγκρουση στην Ουκρανία. Δεν έλειψαν οι αναφορές στη στρατηγική συνεργασία, τα περισσότερα από 100 ρωσικά επενδυτικά έργα στο νησί και η ευγνωμοσύνη για την κουβανική υποστήριξη σε διεθνείς οργανισμούς.
Βυθισμένη στη χειρότερη οικονομική κρίση των τελευταίων δεκαετιών, με διακοπές ρεύματος, ελλείψεις και ανεξέλεγκτο πληθωρισμό, η Κούβα βλέπει τη Ρωσία ως σανίδα σωτηρίας / Κρεμλίνο
Ναι, αυτό που αναζητά επειγόντως η Αβάνα είναι λιγότερη ιδεολογία και περισσότερους πόρους. Στη χειρότερη οικονομική κρίση των τελευταίων δεκαετιών, με διακοπές ρεύματος, ελλείψεις και ανεξέλεγκτο πληθωρισμό, η Κούβα βλέπει τη Ρωσία ως σανίδα σωτηρίας. Αλλά αυτή η σανίδα σωτηρίας συνοδεύεται από όρους: να συμμαχήσει πολιτικά και να παρακολουθήσει τις παρελάσεις στην Κόκκινη Πλατεία εγκαίρως.
Παρά το γεγονός ότι ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών χαρακτήρισε το νησί «εταίρο προτεραιότητας», ο Πούτιν προτίμησε να συναντηθεί πρώτα με τον Μαδούρο. Ενώ ο Ντίας-Κανέλ έκανε βόλτα στη Μόσχα και τοποθέτησε λουλούδια δίπλα στο άγαλμα του Φιντέλ Κάστρο, ο Μαδούρο υπέγραψε μια νέα Συμφωνία Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης και Συνεργασίας στο Κρεμλίνο. Το έκανε αυτό μεταξύ επαίνου για τον Κόκκινο Στρατό, υπενθυμίζοντας ότι έσωσε τον κόσμο με «27 εκατομμύρια μάρτυρες» και δηλώνοντας ότι η Ρωσία είναι σήμερα «η κύρια δύναμη της ανθρωπότητας».
Η συμφωνία με τη Βενεζουέλα επιδιώκει να εδραιώσει τις «μακροπρόθεσμες» σχέσεις σε τομείς όπως η ενέργεια, η εφοδιαστική, η υγεία και οι μεταφορές. Ο Πούτιν χαιρέτισε το γεγονός ότι το διμερές εμπόριο αυξήθηκε κατά 64% το 2024, αν και παραμένει μέτριο σε απόλυτους αριθμούς (περίπου 200 εκατομμύρια δολάρια). Οι φωτογραφίες, ωστόσο, είναι πιο πολύτιμες από τα υπόλοιπα: σε αυτές, ο Πούτιν και ο Μαδούρο χαμογελούν σαν παλιοί σύντροφοι, σφραγίζοντας την αφήγηση μιας παγκόσμιας αντίστασης ενάντια στην «αυτοκρατορία» και τους συμμάχους της.
Η Κούβα και η Βενεζουέλα είναι βασικά κομμάτια: πιστά, προβλέψιμα και πρόθυμα να παρακολουθήσουν τα απαιτούμενα φόρουμ και τελετές.
Η ταυτόχρονη ύπαρξη αυτών των χειρονομιών δεν είναι τυχαία. Στο διεθνές σκάκι, η Μόσχα καλλιεργεί προσεκτικά το δίκτυο των συμμάχων της με λόγους κυριαρχίας, πολυπολικότητας και ιστορικής αδελφοσύνης. Η Κούβα και η Βενεζουέλα είναι βασικά κομμάτια: πιστά, προβλέψιμα και πρόθυμα να παραστούν στα απαιτούμενα φόρουμ και τελετές. Σε αντάλλαγμα, λαμβάνουν πετρέλαιο, σιτάρι, πίστωση και κάτι ακόμη πιο σπάνιο: διεθνή νομιμότητα.
Για τις τρεις κυβερνήσεις - Ρωσία, Κούβα και Βενεζουέλα - αυτό το είδος διπλωματικής σκηνοθεσίας χρησιμεύει στην ενίσχυση της εσωτερικής αφήγησης ότι δεν είναι απομονωμένες, έχουν ισχυρούς εταίρους και ότι η «νέα παγκόσμια τάξη» βρίσκεται σε εξέλιξη. Όλα αυτά, ακόμη και αν οι απλοί πολίτες συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν διακοπές ρεύματος, κυρώσεις, πληθωρισμό και μια θεσμική αδράνεια που είναι δύσκολο να συγκαλύψει με παρελάσεις και αγκαλιές.
