Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2022
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΙΦΑΣ - ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΙΦΑΣ - ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
ΒΙΝΤΕΟ - «Υγρό στην καρδιά, υγρό στους πνεύμονες, μετά από τα κωλο-εμβόλια»...
Οι νεκροί στο Μάτι και η… αναβολή της δικαίωσής τους...
Η Πολιτεία δεν είχε λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για τη διεξαγωγή τη δίκης. Η πραγματικότητα τους διέψευσε, καθώς στην αίθουσα που έχει προσδιοριστεί η έναρξη της δίκης της ζωής τους, δεν μπόρεσε να χωρέσει ούτε καν τους κατηγορούμενους. Όσο για τους δικηγόρους των δυο πλευρών, τους μάρτυρες, το ακροατήριο και τους εκπροσώπους του τύπου, ούτε λόγος να γίνεται για θέση μέσα στην αίθουσα. Γεγονός, που όπως επισημάνθηκε, τραυματίζει την αρχή της δημοσιότητας της δίκης. Έβλεπες μάρτυρες και δικηγόρους να παρακολουθούν τη διαδικασία από τα… παράθυρα του δικαστηρίου. Στην κεντρική πύλη των δικαστηρίων είχαν τοποθετήσει ένα πανό που έγραφε «104 νεκροί, ουρλιάζουν γιατί, ζητούν δικαίωση». Φτάνοντας στο κτίριο 9, οι μάρτυρες αντίκρισαν την μικρή αίθουσα του δικαστηρίου που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες της πολυπρόσωπης δίκης. Το αποτέλεσμα ήταν συγγενείς θυμάτων και εγκαυματίες να στριμώχνονται και μη πιστεύοντας στα μάτια τους έλεγαν στις μεταξύ τους συζητήσεις ότι αυτό είναι «ντροπή».
ΚΡΑΧ - Πόσο πιθανόν είναι ένα οικονομικό «κραχ» σε Ρώμη και Λονδίνο;
Οι παράλληλες πολιτικές εξελίξεις στις δύο χώρες συνοδεύονται και από έντονους πονοκεφάλους στην οικονομία, πράγμα που κάνει τόσο τις δύο πρωθυπουργούς όσο και τους εταίρους τους στο εξωτερικό να λάβουν δύσκολες αποφάσεις
Οι παράλληλες πολιτικές εξελίξεις στις δύο χώρες και μέχρι σχετικά πρόσφατα εταίρους στην ΕΕ, ωστόσο, συνοδεύονται και από έντονους πονοκεφάλους στην οικονομία. Τόσο έντονους ώστε ορισμένοι δεν αποκλείουν να προκληθεί ένα κραχ, εν μέσω της πανευρωπαϊκής και παγκόσμιας κρίσης που προκαλούν ο πόλεμος και η ακρίβεια στην ενέργεια και πολλά είδη πρώτης ανάγκης. Αυτό το σενάριο, όμως, τρομάζει πολλούς, συμπεριλαμβανομένων των αγορών, καθώς τόσο η Βρετανία όσο και η Ιταλία είναι πολύ μεγάλες για να καταρρεύσουν χωρίς να προκαλέσουν παγκόσμιο σοκ. Γι' αυτό και οι κυβερνήσεις τους, όπως και οι εταίροι τους στο εξωτερικό, βρίσκονται ενώπιον πολύ δύσκολων αποφάσεων.
ΙΤΑΛΙΑ
Η Μελόνι και το «Πρώτα η Ιταλία»
Σε δηλώσεις που είχε κάνει πριν από τις εκλογές, η Τζόρτζια Μελόνι είχε φροντίσει να στείλει το μήνυμα προς τις Βρυξέλλες και τους εταίρους της Ιταλίας στην ΕΕ ότι «το πάρτι τελείωσε» και ότι στο εξής θα έχουν απέναντί τους μια Ρώμη η οποία θα έχει ως «οδηγό» στην πολιτική της το σύνθημα «Πρώτα η Ιταλία». Το Σάββατο, στην πρώτη της ουσιαστική ομιλία μετά τον εκλογικό θρίαμβο της 25ης Σεπτεμβρίου, η ιδρύτρια και επικεφαλής του πρώτου σε δύναμη κόμματος στο κοινοβούλιο και, κατά πάσα πιθανότητα, επόμενη πρωθυπουργός, επανέλαβε το μήνυμά της, αν και με διαφορετικά λόγια.
«Η Ιταλία οφείλει να επιστρέψει στη γραμμή της υπεράσπισης των εθνικών της συμφερόντων. Κι αυτό είναι κάτι που θα αλλάξει τους επόμενους μήνες» είπε χαρακτηριστικά μιλώντας στο Μιλάνο σε μια εκδήλωση την οποία διοργάνωνε το μεγαλύτερο αγροτικό λόμπι της χώρας, η Coldiretti. Η ίδια έσπευσε να διευκρινίσει, επίσης, ότι «αυτό δεν συνεπάγεται κάποια αρνητική στάση απέναντι στην Ευρώπη, αλλά μια θετική στάση για εμάς» - τονίζοντας, παράλληλα, πως «σημείο εκκίνησης πρέπει να είναι τα εθνικά μας συμφέροντα, επειδή και άλλοι κάνουν ακριβώς αυτό».
Το πακέτο-μαμούθ
Με την τελευταία της «αιχμή» η Μελόνι στόχευσε προς την πλευρά του Βερολίνου - και όχι τυχαία. Εξάλλου, αυτή την εβδομάδα η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα πακέτο-μαμούθ για την ενίσχυση των γερμανικών επιχειρήσεων και νοικοκυριών, ύψους 200 δισ. ευρώ, όμως την ίδια στιγμή δεν μοιάζει να δείχνει... κατανόηση για τα αιτήματα και τις ανάγκες αρκετών εταίρων της, που βρίσκονται σε πολύ πιο δυσμενή δημοσιονομική θέση - όπως η Ιταλία, το χρέος της οποίας ανέρχεται στο 150% του ΑΕΠ. Για του λόγου το αληθές, η κυβέρνηση της Γερμανίας εμφανίζεται να αντιδρά τόσο στο αίτημα για την επιβολή πλαφόν στις τιμές αγοράς του φυσικού αερίου όσο και στην περαιτέρω ελαστικοποίηση των κανόνων για το χρέος και το έλλειμμα. Και, φυσικά, στην έκδοση ενός νέου γύρου ευρωομολόγων.
Υποχρεωμένη να πετύχει
Το σίγουρο, σε κάθε περίπτωση, είναι ότι η Μελόνι μοιάζει υποχρεωμένη να πετύχει, καθώς σε διαφορετική περίπτωση δεν θα κινδυνεύσει μόνο η Ιταλία με κατάρρευση, οικονομική και πολιτική, αλλά και ολόκληρη η ΕΕ. Αυτός είναι και ο λόγος που οι Βρυξέλλες, πέρα από τις (μάλλον ατυχείς) δηλώσεις της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, τηρούν στάση αναμονής και εμφανίζονται διαλλακτικές, ενώ έσπευσαν να υποδεχτούν το εκλογικό αποτέλεσμα με την έγκριση μίας ακόμη δόσης, ύψους 21 δισ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης. Είναι ο ίδιος λόγος που κάνει τον απερχόμενο πρωθυπουργό, Μάριο Ντράγκι, να βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή με τη διάδοχό του, κάτι που παραδέχθηκε και η Μελόνι από το Μιλάνο.
Υπενθυμίζεται, άλλωστε, ότι πριν από μερικές ημέρες, η «la Repubblica» είχε δημοσιεύσει ρεπορτάζ σύμφωνα με το οποίο ο Ντράγκι έχει εγγυηθεί προσωπικά ότι η νέα πρωθυπουργός δεν θα πειράξει τους ακρογωνιαίους λίθους στην πολιτική της Ιταλίας και θα αποφύγει κάθε είδους «ακρότητες». Παρά δε το γεγονός ότι το δημοσίευμα διαψεύστηκε από το γραφείο του, είναι γνωστό πως όπου υπάρχει καπνός υπάρχει, συνήθως, και φωτιά.
ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
Η Λιζ Τρας και το βέρτιγκο της στερλίνας
Ο «έρωτας» των Βρετανών για το νόμισμά τους και ο Τζορτζ Σόρος είναι οι δύο βασικές αιτίες που ναυάγησε οριστικά το σχέδιο για «ενσωμάτωση» και της στερλίνας στο ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα και το ευρώ πριν από τρεις δεκαετίες. Εδώ και μερικές εβδομάδες, ωστόσο, οι Βρετανοί είναι βέβαιο ότι αισθάνονται κάπως... άβολα - όπως ακριβώς και η στερλίνα, η ισοτιμία της οποίας πραγματοποιεί τη μία βουτιά μετά την άλλη και φλερτάρει με το (αδιανόητο ως πρόσφατα) ένα προς ένα με το δολάριο. Οι περισσότεροι, μάλιστα, δεν διστάζουν να δείξουν και τη νέα επικεφαλής των Συντηρητικών και πρωθυπουργό, Λιζ Τρας, ως υπεύθυνη για την παραπάνω εξέλιξη. Δεν θεωρούν τυχαίο, εξάλλου, το γεγονός ότι η πτωτική πορεία ακολούθησε (για την ακρίβεια, επιταχύνθηκε μετά από αυτό) τις ανακοινώσεις του υπουργού Οικονομικών, Κουάσι Κουαρτέγκ, για εκτεταμένες φοροαπαλλαγές, ακόμη και προς τους πιο πλούσιους Βρετανούς, μέσω της κατάργησης του ανώτατου συντελεστή του 45%.
Νερό στο κρασί της
Μπροστά στην κατακραυγή και τις έντονες επικρίσεις, ακόμη και από κορυφαία στελέχη των Τόρις, η Τρας αναγκάστηκε χθες να βάλει λίγο νερό στο κρασί της. Μιλώντας πριν από την έναρξη του ετήσιου συνεδρίου του Συντηρητικού Κόμματος - έξω από τον χώρο του οποίου, στο Μπέρμινγκχαμ, είχαν συγκεντρωθεί εκατοντάδες οργισμένοι πολίτες που αποδοκίμαζαν τα κυβερνητικά στελέχη και ειδικά το οικονομικό επιτελείο - η Τρας παραδέχθηκε πως θα έπρεπε να έχει προετοιμάσει καλύτερα το έδαφος πριν γίνουν οι συγκεκριμένες ανακοινώσεις. Επί της ουσίας, ωστόσο, δεν φάνηκε να κάνει ούτε βήμα πίσω από την πολιτική που έχει εξαγγείλει. Οπως δεν φάνηκε να πτοείται ούτε από τα ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων, που δίνουν στην αντιπολίτευση των Εργατικών, του Κιρ Στάρμερ, προβάδισμα που φτάνει και τις 33 ποσοστιαίες μονάδες - μια διαφορά που, όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, όχι απλώς ανατρέπεται δύσκολα, αλλά καθιστά αβέβαιη την ολοκλήρωση της θητείας της κυβέρνησης. Και όχι μόνο αυτό, αλλά άφησε να εννοηθεί χθες ότι για να χρηματοδοτηθούν οι φοροαπαλλαγές ίσως χρειαστεί να περικοπούν οι δημόσιες δαπάνες, κάτι που αναμφίβολα θα πλήξει και τις κοινωνικές παροχές και θα εντείνει τη δυσαρέσκεια σε βάρος της.
Με την πλάτη στον τοίχο
Η αλήθεια, παρ' όλα αυτά, είναι ότι η Τρας βρίσκεται ήδη με την πλάτη στον τοίχο, ενώ και η βρετανική οικονομία αντιμετωπίζει μία από τις χειρότερες κρίσεις εδώ και δεκαετίες. Αδιάψευστη απόδειξη αποτελεί και το γεγονός ότι έχει μπει στο στόχαστρο των μεγαλύτερων δυτικών οίκων αξιολόγησης οι οποίοι, αν και δεν έχουν προχωρήσει στην υποβάθμιση της πιστοληπτικής της ικανότητας, έχουν αναθεωρήσει επί τα χείρω τις προβλέψεις τους. Σε μια στιγμή, μάλιστα, κατά την οποία πληθαίνουν οι φωνές που αμφισβητούν κατά πόσο ήταν ορθή η επιλογή του Brexit - στο οποίο, υπενθυμίζεται, η Τρας αρχικά είχε αντιταχθεί, για να κάνει στη συνέχεια «κωλοτούμπα». Το σίγουρο είναι ότι η ανησυχία για την επόμενη μέρα είναι τόσο έντονη ώστε η Τράπεζα της Αγγλίας αναγκάστηκε να παρέμβει δυναμικά την περασμένη εβδομάδα, αναγγέλλοντας στήριξη των κρατικών ομολόγων και της στερλίνας «για όσο χρειαστεί». Αρκεί, όμως, αυτό για να αποτρέψει μια μεγάλη κρίση και μια ακόμη πολιτική ανατροπή, που θα κάνει το Ηνωμένο Βασίλειο να μοιάζει... Ιταλία;
tanea.gr
Η Ευρώπη σε κρίση: Η οικονομία «βουλιάζει», το επίπεδο ζωής επιδεινώνεται . Tο βρετανικό think tank Economist Intelligence Unit προβλέπει ότι ο ρυθμός ανάπτυξης του 2023 θα διαμορφωθεί στο 0,3% στη Γαλλία, στο -0,6% στο Ην. Βασίλειο, στο -1% στη Γερμανία και στο -1,3% στην Ιταλία.
Οι κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας φαίνεται ότι έχουν φέρει στην επιφάνεια τα πιο οξεία προβλήματα της Ευρώπης, η οποία «βλέπει» την οικονομική της ισχύ να συρρικνώνεται με ταχύ ρυθμό. Ένας μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων ήδη βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας, με αποτέλεσμα οι οικονομίες της Γηραιάς Ηπείρου να βρίσκονται σε πτωτική τροχιά και το επίπεδο διαβίωσης να επιδεινώνεται.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του zerohedge, το 60% των επιχειρήσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται στο χείλος του «λουκέτου» εξαιτίας των υψηλών τιμών ηλεκτρικού ρεύματος. Το 13% των εργοστασίων, παράλληλα, έχει περιορίσει το ωράριο εργασίας, ενώ το 7% έχει αναστείλει προσωρινά τη λειτουργία του. Άλλωστε, οι λογαριασμοί ρεύματος έχουν «φουσκώσει» κατά τουλάχιστον 100% σε σχέση με το 2021.
Στη Γερμανία, όπως μαρτυρούν τα στοιχεία από το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών του Leibniz, ο αριθμός όσων χρεοκόπησαν (είτε ως εταιρείες, είτε ως μεμονωμένα άτομα) τον Αύγουστο εκτινάχθηκε κατά 26%. Κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου, δε, ο αντίστοιχος αριθμός αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω, καθώς το κόστος παραγωγής, ιδίως στον τομέα της ενέργειας, γιγαντώνεται διαρκώς.
Ο Καγκελάριος της Γερμανίας, Όλαφ Σολτς, παραδέχθηκε ότι πολλοί Γερμανοί αντιμετωπίζουν ένα σπιράλ ανατιμήσεων από τα καύσιμα έως τα τρόφιμα. Και το κυριότερο, η «εικόνα» είναι ίδια στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης.
Μία κρίση προ των πυλών
Πολλοί ειδικοί, όπως υποστηρίζει το zerohedge, εκτιμούν ότι η ολική και αμετάκλητη διακοπή της λειτουργίας του αγωγού Nord Stream 1 θα προκαλέσει στην Ευρώπη τη χειρότερη ενεργειακή κρίση των τελευταίων πολλών δεκαετιών.
Οι τιμές στην ευρωπαϊκή αγορά έχουν ήδη βιώσει μια απότομη αύξηση, με αποτέλεσμα οι λογαριασμοί ενέργειας να έχουν αυξηθεί αισθητά. Σύμφωνα με την Goldman Sachs, οι ανατιμήσεις σε ρεύμα και θέρμανση θα κορυφωθούν στις αρχές του 2023, με το σωρευτικό κόστος της κρίσης να διευρύνεται κατά ακόμη 2 τρισ. ευρώ.
Το αυξανόμενο κόστος για αέριο, θέρμανση και ηλεκτρισμό έχει εύλογα αρνητικές επιπτώσεις στα επίπεδα διαβίωσης των Ευρωπαίων. Αλλά ακόμη πιο ανησυχητική είναι η ραγδαία υποχώρηση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών προϊόντων, τα οποία είναι ακριβότερα λόγω του υψηλού ενεργειακού κόστους.
Η ευρωπαϊκή οικονομία, σ’ αυτό το πλαίσιο, οδεύει προς την ύφεση. Στις αρχές Σεπτεμβρίου, η Deutsche Bank παραδέχθηκε ότι η Γερμανία δεν μπορεί να αποφύγει πλέον την ύφεση. Την ίδια στιγμή, το βρετανικό think tank Economist Intelligence Unit προβλέπει ότι ο ρυθμός ανάπτυξης του 2023 θα διαμορφωθεί στο 0,3% στη Γαλλία, στο -0,6% στο Ην. Βασίλειο, στο -1% στη Γερμανία και στο -1,3% στην Ιταλία.
Έρχεται φτώχεια
Το λογικό επακόλουθο των παραπάνω είναι ο περιορισμός της μαζικής παραγωγής και η αύξηση της ανεργίας. Οι ευρωπαϊκές τεχνολογικές εταιρείες ήδη μειώνουν τον αριθμό των υψηλά αμειβόμενων στελεχών.
Αυτό με τη σειρά του, θα επιφέρει μια επιδείνωση στο επίπεδο διαβίωσης των Ευρωπαίων, ενώ δεν αποκλείεται να προσθέσει επιπλέον δημοσιονομικό βάρος στις κυβερνήσεις, οι οποίες θα κληθούν να λάβουν πρόσθετα μέτρα στήριξης της οικονομίας.
Όμως, τέτοιους είδους ενέργειες τροφοδοτούν τον ήδη υψηλό πληθωρισμό, ο οποίος τον Αύγουστο εκτοξεύθηκε στο 9,1% -το υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών.
newmoney.gr
ΚΡΑΧ - Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος χρηματιστηριακού κραχ που εξελίσσεται σε αργή κίνηση. Οι επενδυτές ανά τον κόσμο πείθονται πλέον ότι τα επιτόκια θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν και ότι η παγκόσμια οικονομία θα επιβραδυνθεί ενώ το πιθανότερο είναι ότι θα υπάρξει ύφεση, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη.
Ένα κραχ σε αργή κίνηση βρίσκεται σε εξέλιξη καθώς οι επενδυτές πουλάνε μετοχές και ομόλογα για να μειώσουν το ρίσκο τους, προσαρμοζόμενοι στις αυξήσεις επιτοκίων που κάνουν οι περισσότερες κεντρικές τράπεζες του κόσμου.
Από την αρχή του χρόνου ο δείκτης μετοχών SP500 του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης, που περιλαμβάνει τις ισχυρότερες αμερικανικές εταιρείες και λειτουργεί ως βαρόμετρο για την παγκόσμια αγορά έχει χάσει περίπου 22%, σε μια αργή πορεία διολίσθησης που «ακολουθεί» την πορεία αύξησης επιτοκίων από την αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα (FED) και τις άλλες κεντρικές τράπεζες του κόσμου.
Στο ίδιο χρονικό διάστημα οι επενδυτές ξεπουλάνε και τα ομόλογα, με αποτέλεσμα να ανεβαίνει η απόδοσή τους («επιτόκιο») που κινείται αντίστροφα με την τιμή τους.
Η απόδοση των 10ετών ομολόγων ΗΠΑ έχει εκτιναχθεί από το 1,407% στην αρχή του έτους στο 3,607% την περασμένη εβδομάδα.
Μέχρι τώρα η υποχώρηση των τιμών των μετοχών και των ομολόγων ήταν αργή και σταδιακή, σε συμμετρία με την επίσης και αργή σταδιακή προσαρμογή των επιτοκίων.
Τώρα, όμως, όλο και περισσότεροι αναλυτές εντοπίζουν ενδείξεις ότι η πτώση θα συνεχιστεί καθώς η οικονομική κατάσταση θα επιδεινώνεται.
Ήδη, σύμφωνα με τους financial times, ο όγκος των συμβολαίων put που χρησιμοποιούν οι επενδυτές για να προφυλαχθούν από υποχώρηση των μετοχών, έχει ανέλθει σε ύψος ρεκόρ από το 2009, την εποχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Ο φόβος των αγορών είναι ότι ο οικονομικός «πόνος» για τον οποίο μίλησε ο πρόεδρος της FED Τζερόμ Πάουελ όταν ανακοίνωσε τη νέα αύξηση επιτοκίων, θα φανεί και στα εταιρικά αποτελέσματα, καθώς οι επιχειρήσεις βρίσκονται υπό διπλή πίεση. Από τη μια το κόστος ανεβαίνει λόγω πληθωρισμού, ενώ από την άλλη θα μειωθούν και οι πωλήσεις καθώς η ζήτηση προϊόντων και υπηρεσιών θα μειωθεί λόγω της οικονομικής επιβράδυνσης.
Αυτός είναι και ο λόγος που όλο και περισσότεροι αναλυτές φοβούνται και προετοιμάζονται για ένα χρηματιστηριακό «κραχ» το οποίο πλέον ουδείς μπορεί να αποκλείσει.
Ένα βασικό ερώτημα είναι μέχρι πού θα φτάσουν οι αυξήσεις επιτοκίων.
Πάνω από 60 κεντρικές τράπεζες έχουν προχωρήσει σε αυξήσεις επιτοκίων το τελευταίο διάστημα, ενώ το μεγάλο ερώτημα είναι εάν θα αρκεστούν στη σταδιακή αύξηση των επιτοκίων, ή θα οδηγηθούν σε απότομες και δραστικές κινήσεις για να προκαλέσουν ένα σοκ που θα παγώσει την οικονομία για να σταματήσει η άνοδος των τιμών.
Το ιστορικό προηγούμενο είναι εκείνο της δεκαετίας του 1980 στις ΗΠΑ, όταν ο πληθωρισμός είχε φτάσει στο 14,5% και ο τότε πρόεδρος της FED ανέβασε τα επιτόκια του δολαρίου στο 20%. Ο πληθωρισμός υποχώρησε τα επόμενα χρόνια, αλλά η ύφεση που προκάλεσε στην οικονομία η αύξηση των επιτοκίων τραυμάτισε ανεπανόρθωτα ένα σημαντικό τμήμα της αμερικανικής βιομηχανίας και ένα μεγάλο κομμάτι της μεσαίας τάξης στις ΗΠΑ.
Προς το παρόν, οι κεντρικές τράπεζες δεν δίνουν ενδείξεις για κάτι τέτοιο, αλλά όλα θα εξαρτηθούν από τα οικονομικά δεδομένα.
Οι κεντρικοί τραπεζίτες, μέχρι πέρσι το καλοκαίρι επέμεναν ότι ο πληθωρισμός ήταν «παροδικός», ενώ στη συνέχεια, όταν αντιλήφθηκαν ότι η πεποίθηση αυτή ήταν λάθος, προχώρησαν διστακτικά σε αυξήσεις επιτοκίων. Από τον περασμένο Ιούνιο, ο πρόεδρος της FED έδωσε το μήνυμα ότι πλέον θα κινηθεί επιθετικά, με μεγάλες αυξήσεις επιτοκίων καθώς και ότι θα υπαρξει «πόνος» στην οικονομία, ήτοι αύξηση της ανεργίας, οικονομική επιβράδυνση -και μάλλον ύφεση- προκειμένου να υποχωρήσει η ζήτηση αγαθών και να σταματήσει η άνοδος των τιμών που προκαλεί ο πληθωρισμός.
Η μεταστροφή της νομισματικής πολιτικής ήταν σταδιακή -σε βαθμό που οι κεντρικοί τραπεζίτες να κατηγορούνται για λανθασμένη ανάγνωση των δεδομένων και αβελτηρία, με αποτέλεσμα τώρα πλέον να υιοθετούν πολύ σκληρή πολιτική για να φέρουν αποτέλεσμα.
Επομένως όλα θα εξαρτηθούν από τα οικονομικά στοιχεία και την πορεία του πληθωρισμού. Εάν η σταδιακή προσέγγιση την οποία έχουν υιοθετήσει οι κεντρικές τράπεζες αποδώσει σταματώντας τον πληθωρισμό, οι αγορές θα ανακουφιστούν.
Εάν, όμως, δεν υπάρξουν αποτελέσματα, είναι πιθανόν να τεθεί επί τάπητος και το «σενάριο Βόλκερ».
newmoney.gr
ΚΡΑΧ - Μια μαρτυρία από το κραχ του 1929: Η αρχή της Μεγάλης Ύφεσης.
α πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’20, τα χρόνια που ακολούθησαν το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, υπήρξαν χρόνια ευημερίας για τους περισσότερους Αμερικανούς.
Η οικονομία βρισκόταν σε διαρκή ανάπτυξη, ενώ οι τιμές των μετοχών στα χρηματιστήρια είχαν εκτοξευτεί στα ύψη. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, περισσότεροι από 25 εκατομμύρια Αμερικάνοι είχαν τοποθετήσει χρήματα στο χρηματιστήριο, προκειμένου αυτά να «αβγατίσουν» και να αποκομίσουν σημαντικά κέρδη.
Το «καλύτερο» για τους Αμερικανούς εκείνης της εποχής ήταν πως δεν χρειάζονταν πολλά χρήματα για να πάρεις μέρος σε αυτό το πάρτι. Μπορούσες εύκολα να δανειστείς χρήματα για να αγοράσεις μετοχές, χρησιμοποιώντας ως εγγύηση την αξία των ίδιων των μετοχών, που αγόραζες.
Ωστόσο όπως αποδείχθηκε όλο αυτό το χρυσοφόρο οικοδόμημα δεν ήταν παρά ένα πύργος από τραπουλόχαρτα και ως τέτοιος κατάρρευσε, όταν ξεκίνησε η κατακόρυφη πτώση των τιμών των μετοχών.
Ολόκληρη η δομή ξεχαρβαλώθηκε και η κρίση εξαπλώθηκε σαν ντόμινο σε όλο τον κόσμο, όπως συνέβη στη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, βυθίζοντας τη παγκόσμια οικονομία στη Μεγάλη Ύφεση, ενώ ο κόσμος βάδιζε προς τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η αρχή της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης του 20ου αιώνα
Οι πρώτες δονήσεις του σεισμού που θα ακολουθούσε και θα προκαλούσε τη μεγαλύτερη παγκόσμια οικονομική κρίση του 20ου αιώνα, σημειώθηκαν τον Σεπτέμβριο του 1929. Ήταν οι πρώτες φήμες για μια πτώση των μετοχών και οι αναφορές σε ένα σαθρό χρηματοπιστωτικό οικοδόμημα. Η πρώτη πτώση καταγράφηκε στις αρχές του Σεπτεμβρίου, ωστόσο η αγορά πήρε και πάλι τα πάνω της, μόνο προσωρινά.
Τα σκαμπανεβάσματα στις τιμές των μετοχών θα συνεχιστούν και τον Οκτώβριο. Μέχρι την 24η Οκτωβρίου του 1929. Ήταν η «Μαύρη Πέμπτη», όπως έμεινε στην ιστορία. Σε αντίθεση με ότι είχε συμβεί μέχρι τότε, εκείνη την ημέρα η πτώση των τιμών των μετοχών πυροδότησε μια έκρηξη πανικού και πωλήσεων σε τρελούς ρυθμούς, που το χρηματιστήριο αδυνατούσε να παρακολουθήσει τις συναλλαγές.
Τα μεγάλα κεφαλαία της Wall Street θα επιχειρήσουν να αντιστρέψουν το κλίμα προχωρώντας σε αγορές τις επόμενες δύο ημέρες. Όμως η προσπάθειά τους ήταν μάταια. Η ελεύθερη πτώση είχε ήδη αρχίσει και ο κόσμος θα ερχόταν αντιμέτωπος με μια παγκόσμια οικονομική κρίση, που μέχρι τότε δεν είχε βιώσει ξανά.
Πέντε ημέρες αργότερα, τη «Μαύρη Τρίτη», στις 29 Οκτωβρίου του 1929, ήρθε και το τελειωτικό χτύπημα. Οι αγορές δεν μπορούσαν πλέον να ανατρέψουν το κλίμα και η αίθουσα των συναλλαγών μετατράπηκε σε ένα φρενοκομείο.
Όπως γράφει το eyewitnesshistory, μεταφέροντας τη διήγηση ενός αυτόπτη μάρτυρα, οι επενδυτές «έκλαιγαν και ούρλιαζαν, τραβούσε ο ένας το περιλαίμιο του άλλου. Ήταν ένα μάτσο από τρελούς άνδρες. Κάποιοι κατέρρεαν στο έδαφος». Ήταν η αρχή της συντριβής αν και λίγοι εκείνη την περίοδο μπορούσαν να προβλέψουν τα όσα θα ακολουθούσαν. Τριάντα δισεκατομμύρια δολάρια είχαν χαθεί μέσα σε λίγο χρόνο, πάνω από το διπλάσιο ποσό του αμερικανικού εθνικού χρέους.
Μέσα στο χρηματιστήριο
Ανησυχία έξω από το χρηματιστήριο
Ο Τζόναθαν Λέοναρντ, ένας δημοσιογράφος που κάλυπτε εκείνη την περίοδο τις εξελίξεις από τη Wall Street, διηγείται: «Το Σαββατοκύριακο (μετά την εβδομάδα της “Μαύρης Τρίτης”) τα φώτα στα μεγάλα κτίρια της Wall Street δεν έσβησαν. Οι υπάλληλοι προσπαθούσαν να μείνουν ξύπνιοι, καταρρακωμένοι, συνέχιζαν να δουλεύουν, ώστε να προετοιμάσουν το άνοιγμα της Δευτέρας. Οι χρηματιστές με φρίκη παρακολουθούσαν τις εντολές πώλησης να συσσωρεύονται. Δεν ήταν μια “πλημμύρα”. Ήταν ένας “κατακλυσμός”. Όλοι ήθελαν να πουλήσουν, από αυτόν που είχε πέντε μετοχές μέχρι αυτόν που είχε δέκα χιλιάδες. Το τέλος τις εβδομάδας δεν είχε αλλάξει καθόλου το κλίμα.
Οι υπάλληλοι του χρηματιστηρίου δούλεψαν για 48 ώρες συνεχόμενα. Εδώ κάποιοι έχουν καταρρεύσει σε παρακείμενο γυμναστήριο.
Αν και υποτίθεται πως όλοι ήταν σε επιφυλακή, το άνοιγμα της Δευτέρας ήταν καταστροφή. Η κεφαλαιακή ασπίδα υποστήριξης έσπασε αμέσως. Η έναρξη ήταν πτωτική και η πτώση συνεχίστηκε όλη την ημέρα. Κατά διαστήματα υπήρχαν φήμες πως οι τράπεζες θα γυρίσουν το κλίμα επενδύοντας, ωστόσο αυτό δεν συνέβη. Προφανώς τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα είχαν εγκαταλείψει την αγορά στην τύχη της. Πολλοί σκέφτηκαν πως ίσως σκόπευαν να επωφεληθούν από την πτώση αγοράζοντας φτηνά τις μετοχές μετά το ναυάγιο. “Πολύ καλά”, είπε ο μικρός επενδυτής, “θα κάνω και εγώ το ίδιο”».
Συνεχίζοντας τη μαρτυρία του, ο Λέοναρντ διηγείται πως εκείνο το βράδυ η Wall Street φωτίστηκε σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο από τα φώτα των γραφείων που παρέμειναν ανοιχτά όλη τη νύχτα. Την επόμενη ημέρα, τα πρωτοσέλιδα των πρωινών εφημερίδων ήταν “μαύρα”. Εκτός από την ανεπαίσθητη ελπίδα πως οι μεγάλες τράπεζες κάποια στιγμή θα αντιδράσουν, δεν υπήρχε τίποτα ευοίωνο στα πρωτοσέλιδα. Ωστόσο στις εσωτερικές σελίδες η “χαρούμενη χορωδία” συνέχιζε σε εύθυμους, όπως πάντα ρυθμούς. Τραπεζικά στελέχη υποστήριζαν πως έρχονται μεγάλες αγορές, που θα τονώσουν το χρηματιστήριο, ενώ οι χρηματιστές ανέλυαν γιατί δεν πρόκειται να συνεχιστεί η πτωτική πορεία.
Δεν ήταν όμως μόνο οι οικονομικοί παράγοντες που έστελναν αισιόδοξα μηνύματα. Όλοι προσποιούνταν πως τα ψεύτικα χαμόγελα και θα έδιωχναν μακριά το πρόβλημα. Για παράδειγμα ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Τζίμι Γουόκερ, ζήτησε από τους τότε κινηματογράφους να προβάλουν μόνο χαρούμενες εικόνες. Ο Λέοναρντ αναφέρεται ακόμη στο ρόλο των περιοδικών και του Τύπου που επιχειρούσε να δημιουργήσει έναν κλίμα ευφορίας, δημιουργώντας ψευδαισθήσεις. Καλούσαν τον κόσμο να αγοράσει είδη πολυτελείας επί πιστώσει και να αδιαφορεί για τις εξελίξεις στη Wall Street. Σύμφωνα με αυτά τα δημοσιεύματα οι καλές εποχές θα συνεχίζονταν. Όμως αυτές οι παιδαριώδεις προσπάθειες μαζικής ψυχολογικής τόνωσης απέτυχαν παταγωδώς.
Καθησυχαστικά πρωτοσέλιδα
Τα πρωτοσέλιδα μετά το κραχ
«Η Τρίτη, 29 Οκτωβρίου, ήταν η χειρότερη μέρα από όλες. Με το άνοιγμα του χρηματιστηρίου, στην πρώτη μισή ώρα, είχαν δοθεί προς διαπραγμάτευση 3.259.800 μετοχές, αριθμός που αντιστοιχούσε μέχρι τότε στην κίνηση μιας ολόκληρης ημέρας. Τα αιτήματα για πωλήσεις δεν είχαν προηγούμενο και έρχονταν από παντού με φρενήρεις ρυθμούς. Οι αγοραστές ήταν ελάχιστοι και σε κάποιες περιπτώσεις ήταν απόντες. Οι κάτοχοι μετοχών πιέζαν για πώλησή τους σε οποιαδήποτε τιμή. Επικρατούσε πανικός. Αυτό που εν μέρει είχαν καταφέρει να αποτρέψουν με τις παρεμβάσεις τους οι τράπεζες τις προηγούμενες ημέρες, τώρα βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη».
Πανικός έξω από το χρηματιστήριο
Κόσμος συνωστίζεται στις τράπεζες για να σηκώσει τις καταθέσεις του
Μεγάλα κεφάλαια δοκίμασαν να παρέμβουν αγοράζοντας μετοχές, ωστόσο όλες οι προσπάθειες τους αποδείχθηκαν ανεπαρκείς για να σταματήσουν την καταστροφή.
tvxs.gr
Ο Άγιος Νεκτάριος για τον Ελληνισμό: Το ΜΝΗΜΕΙΩΔΕΣ κείμενο.
Ο Άγιος Νεκτάριος για τον Ελληνισμό: Το ΜΝΗΜΕΙΩΔΕΣ κείμενο. ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ. Ἑλληνικὴ φιλοσοφία. Δυὸ λέξεις· ἀλλὰ λέξεις...
