Ακούσατε έθνη και Λαοί της Οικουμένης πάσης
και συ αναγνώστα πρόσεχε σ’ αυτό που θα διαβάσης.
Είναι σκληρά και λυπηρά άλλ’ είναι πεπρωμένα
να γίνουν όσα στας Γραφάς ευρίσκονται γραμμένα.
Τάγραψαν οι Πατέρες μας ο κόσμος για να μάθη
από αυτόν τον πόλεμο τί μέλλεται να πάθη.
Για να προσφύγη στον Θεόν και να μετανοήση
αν θέλη δια να σωθή και ευτυχής να ζήση.
Με μιας θ’ ανάψη η φωτιά από μικρή αιτία
κραυγή πολέμου έρχεται από τη Βουλγαρία.
Η δε Ρωσία ξαφνικά είσβάλλει στην Τουρκία
και ως χείμαρρος ορμητικός σαρώνει την Περσία.
Και προχωρεί ακάθεκτη φθάνει στην Παλαιστίνη
διότι κοσμοκράτηρα του κόσμου θε να γίνη.
Τότε κατέρχονται ομού της Δύσεως τα κράτη
ουαί στα Έθνη του Βορρά γίνονται όλα στάχτη.
Με λύσσα αμύνεται σκληρά η Άρκτος ( Ρωσία ) στην Τουρκία
που αδίκησε την Ελλάδα,
και όλη καταφλέγεται και καίει σαν λαμπάδα.
Ματαίως αγωνίζεται η Άρκτος να κρατήση
τα περιβόητα Στενά στο τέλος θ’ απηυδήση.
Γιατί απ’ την Ανατολή, Κορέα, Μαντζουρία
εισβάλλει η Αμερική με την Ιαπωνία.
Και προχωρεί ολοταχώς γραμμή στη Σιβηρία
ενώ στη Δυτική πλευρά νικά η Γερμανία.
Και τότε είναι αδύνατον να κρατηθή η Ρωσία
και εγκαταλείπει τα Στενά, Αίγυπτον και Τουρκία.
Κτυπιέται η Άρκτος πανταχού και φεύγει προτροπάδην
όπως διασκορπίζεται εν άτακτο κοπάδι.
Τότε ομού θα ηττηθή και η δόλιος Τουρκία
γιατί θα πράξη πονηρά μεγάλη προδοσία.
Γιατί αφού καταβληθή όλη απ’ τη Ρωσία
θα συμμαχήση μετ’ αυτής και με τη Βουλγαρία.
Για τούτο όσοι χριστιανοί ευρίσκονται στην Πόλι ( Κωνσταντινούπολι )
και τα περίχωρα αυτής πρέπει να φύγουν όλοι.
Γιατί η Πόλις θα καή και ουδείς θα απομείνη
κάτοικος ζων εντός αυτής, μόν’ η Σιών θα μείνη.
Ο οίκος ούτος και Ναός της του Θεού Σοφίας
όστις θα μείνη αείφωτος φάρος της Εκκλησίας.
Εξ’ ου το φως θα ξαπλωθή σ’ όλη την Οικουμένη
της Βασιλείας του Χριστού και ο κόσμος αναμένει.
Η πρώτη φάσις έληξε του τρομερού πολέμου
τόσα δεινά πέντε μηνών δεν επαρκούν Θεέ μου;
Και πάλιν νέος πόλεμος θ’ αρχίση να ξεσπάση
αλλοίμονο στον άνθρωπο τί έχει να περάση.
Το ζήτημα τής πόλεως πάλι θα βγη στη μέση
κι ό κόσμος θα περιπλεχθή και δε θα ξεμπερδεύση.
Αμέσως η διχόνοια ενσκήπτει εις την Κρήτη
και ανάπτουν εις τα αυθωρεί ( αμέσως ) τα πάθη και τα μίση.
Αφού οι ισχυροί της γης απογοητευθώσιν
τότε θα γίνη πόλεμος που ουδέποτε έχει γίνει,
αλλοίμονο στους ασεβείς κανείς δε θ’ απομείνη.
Τότε η Ελλάς ουδέτερη και πάντα αδικημένη
το δίκαιό της θα ζητή και έτοιμη θ’ αναμένη, χωρίς ν’ αναμειχθή.
Και τότε θα μιλήση η σάλπιγξ του Θεού
εκ του ουρανού σαλπίση για να δικαιωθή.
Τότε τα έθνη μεληδόν θα σφάζωνται αγρίως
στα όρια της Πόλεως για τα στενά κυρίως.
Τότε θα πλεύση και πνιγή στο αίμα το μοσχάρι
τότε θα εκκαθαριστή η ήρα από το στάρι.
Στη θάλασσα όπου βρεθή πλοίο δεν θ’ απομείνη
και από το αίμα η θάλασσα κοκκινωπή θα γίνη.
Η Πόλις θα κατακαυσθή και ίχνος δεν θα υπάρξη
πλέον ανθρώπου υλιστή γιατί πολλά έχει πράξει.
Μόνο θα μείνη ο Ναός της του Θεού Σοφίας
το στόλισμα της Νύμφης Του και Αγίας Του Εκκλησίας.
Τρία ημερόνυχτια θα διαρκέση η μάχη
όποιος εξέλθη ζωντανός μεγάλη τύχη θάχη.
Κράτη ομού δέκα οκτώ με πείσμα αγριεμένα
θα σφάζωνται αλλόφρονα στο αίμα βουτηγμένα.
Την τρίτη ημέρα ακριβώς όσοι εξαντλημένοι
από τη μάχη όσοι ζουν θα δούνε ξαφνιασμένοι,
εκεί ψηλά στον ουρανό στα δεξιά τα μέρη
να λάμπη υπέρ τον ήλιον ένα μεγάλο αστέρι.
Και από τ’ αστέρι κάτωθεν ένας Σταυρός ν’ αστράπτη
Πύρινος κατακκόκινος και έκπληκτα τα Κράτη,
ακούσανε εκ του ουρανού μία φωνή βροντώδη
Αγγέλου απροσδόκητου που θα σταθούν στο πόδι.
Τα όπλα θα πετάξουνε στη γη και τρομαγμένοι
τ’ αστέρι θα κοιτάζουνε σαν απολιθωμένοι.
Σταθήτε θ’ ακουστή φωνή. Σταθήτε επί τόπου
γιατί αρκετά εχύθηκε το αίμα του ανθρώπου.
Σπεύσατε πάραυτα εκεί στα δεξιά τα μέρη
το τόξο ακολουθήσατε που βγαίνει από το αστέρι.
Και εκεί θα βρήτε άνθρωπο άγιον, δικόν μου
Ποιμένα αυτόν εξέλεξα διά το ποίμνιόν μου.
Τούτον και σεις εκλέξατε ποιμένα να ποιμάνη
τα πρόβατά μου που γυρνούν έρημα δίχως στάνη.
Νύκτα θ’ ακουστή η φωνή μου και ο κόσμος τρομαγμένος
εκ της φωνής της σάλπιγγος θα μείνη σαστισμένος.
Κι ευθύς το τόξον θα στραφή προς νότον στην Ελλάδα
που απ’ το φως το ουράνιο θα φέγγη σαν λαμπάδα.
Τότε θα καταφθάνουνε οι Πρέσβεις στην Ελλάδα
ολόχαρη δε η ‘Ελλάς με βία και γρηγοράδα.
Τότε η Ελλάς θα σηκωθή πρώτη με το στρατό της
να εκπληρώση ολόχαρη τον ιερόν σκοπόν της.
Να καταλάβη αμαχητί, τα ιερά της μέρη
που της τα πήραν οι εχθροί που όλος ο κόσμος ξέρει.
Τότε οι Πρόσφυγες ομού από χαρά σκιρτώντας
θα τρέξουν στα μέρη τους σαν αετοί πετώντας.
Τότε ο Ελλην Βασιλεύς, ο εκλεκτός Κυρίου
εις πάντα θάναι άριστος και επί της υφηλίου,
θα άρχη και θα διοική μετά δικαοσύνης
και η γη θα χαίρεται εκ διαρκούς ειρήνης.
Τα όπλα τα πολεμικά θα γίνουν εργαλεία
και άροτρα γεωργικά, κι ειρήνη και ευτυχία.
Θα βασιλεύση πανταχού, κι ως αδελφοί να ζώσι
οι άνθρωποι επί της γης και δε θα ερωτώσι,
ο εις τον άλλον άνθρωπον μήπως και είναι ξένος
αλλά θα λέγεται αδελφός και εκ του Αδάμ το γένος.
Έλληνες ανανήψατε αυτή είναι η αλήθεια
μη σας πλανούν οι άπιστοι πως είναι παραμύθια.
‘Ολα αυτά θα γίνουνε η ώρα πλησιάζει
το σύμπαν ανταράσσεται και εσάς δεν σας τρομάζει;
Η συμφορά που έρχεται τους ασεβείς θα πλήξη
και εκ της γης αλύπητα θα τους εξαφανίση.
Πάρετε την απόφασι και λογικά σκεφθήτε
αν θέλετε να ζήσετε και αιώνια να σωθήτε,
όλοι μετανοήσατε στραφείτε προς τα Θεία
γιατί ουδεμία απ’ αυτήν υπάρχει σωτηρία.
Ο πόλεμος που έρχεται ουδέποτε έχει γίνει,
τόσον μεγάλος και φρικτός και δεν θα γίνη ειρήνη,
εάν δεν εκκαθαρισθή η ήρα από το σιτάρι
και τα ζιζάνια καούν σαν το ξηρό χορτάρι.
Ποίημα :+ Γέροντος Ιωσήφ Ι. Μεγ. Μονή Βατοπαιδίου, ”Αγιον όρος 26 Ιουλίου 2006.
Πηγή: Οι προφήτες μας αποκαλύπτουν …
