«Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν» Ευριπίδης
Τον Δεκέμβριο του 1924 η εφημερίδα «New York Times» δημοσίευσε την παρακάτω είδηση :
«Μια απίθανη ιστορία από ένα φορτίο με ανθρώπινα οστά»
«Η Μασσαλία είναι σε αναταραχή από μια ασύλληπτη ιστορία (που οφείλεται) στην άφιξη στο λιμάνι ενός πλοίου που φέρει βρετανική σημαία και ονομάζεται "Ζαν" και μεταφέρει ένα μυστήριο φορτίο 400 τόνων ανθρώπινων οστών για να χρησιμοποιηθούν στις εκεί βιοτεχνίες . Λέγεται ότι τα οστά φορτώθηκαν στα Μουδανιά , στη θάλασσα του Μαρμαρά και είναι τα απομεινάρια θυμάτων από τις σφαγές στη Μικρά Ασία . Εν όψει της φήμης που κυκλοφορεί αναμένεται να διαταχθεί έρευνα».
Για το ίδιο θέμα η γαλλική εφημερίδα «Midi» έγραψε :
«Πένθιμο φορτίο»
«Συζητιέται πολύ στη Μασσαλία η προσεχής άφιξη του πλοίου μεταφοράς εμπορευμάτων "Ζαν", που μεταφέρει για τις βιομηχανίες της Μασσαλίας 400 τόνους ανθρώπινα λείψανα . Αυτά προέρχονται από τα στρατόπεδα της σφαγής στην Τουρκία και τη Μικρά Ασία κυρίως» .
Το θέμα αυτό πρέπει να έγινε γνωστό και στην Ελλάδα , αφού η είδηση δημοσιεύθηκε και σε αθηναϊκές εφημερίδες ως εξής :
«Το προσεγγίσαν εις την Θεσσαλονίκην αγγλικόν πλοίον "Ζαν" μετέφερε τετρακοσίους τόνους οστών Ελλήνων από τα Μουδανιά . Οι εργάται του λιμένος Θεσσαλονίκης, πληροφορηθέντες το γεγονός, ημπόδισαν το πλοίον να αποπλεύση . Επενέβη όμως ο Αγγλος πρόξενος και επετράπη ο απόπλους» .
Πίσω απ’ αυτήν τη μικρή σε έκταση δημοσίευση κρύβεται μια τρομερή ιεροσυλία σε βάρος νεκρών , αλλά και μια φοβερή γενοκτονία που συντελέστηκε στην κεμαλική Τουρκία σε βάρος Ελλήνων , Αρμενίων και άλλων μειονοτήτων . Διότι αυτοί οι 400 τόνοι ανθρώπινων οστών που κουβάλησε το γαλλικό πλοίο – φέρετρο «ΖΑΝ» δεν ήταν παρά τα κόκαλα 50.000 περίπου θυμάτων του Κεμάλ , τα οποία αγόρασαν από την Τουρκία , χωρίς κανένα ηθικό ενδοιασμό , για «βιομηχανική χρήση» , οι ιθύνουσες γαλλικές ελίτ , πολιτικές και οικονομικές , οι οποίες στήριξαν με κάθε τρόπο τις γενοκτονίες του Κεμάλ για τη δημιουργία έθνους-κράτους καθαρού από τα «καρκινώματα» (όπως αποκαλούσαν οι Νεότουρκοι σύντροφοί του τους Ελληνες και τους Αρμένιους).
Τα περισσότερα από τα λείψανα αυτά ήταν οστά Ηρώων , Ελλήνων στρατιωτών που πιάστηκαν αιχμάλωτοι κι εξοντώθηκαν κατά παράβαση όλων των διεθνών κανόνων και συνθηκών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Τούρκων με πρώτο ανάμεσά τους το στρατόπεδο ΟΥΣΑΚ , ήταν οστά Ελλήνων αμάχων που σφάχτηκαν από τις ορδές του Κεμάλ όταν κατέρρευσε το μέτωπο της Μ. Ασίας ύστερα από την προδοσία των μέχρι τότε συμμάχων, που έντρομοι μπροστά στην επερχόμενοι επικράτηση των Ελλήνων στο μικρασιατικό πόλεμο εγκατέλειψαν την Ελλάδα και πήγαν με την Τουρκία . Οι δολοφόνοι των αμάχων και των αιχμαλώτων (πάνω από 1.000.000 αθώα θύματα) , οι Νεότουρκοι , Τζεμάλ , Ενβέρ , Ταλαάτ - πασά και ο Μουσταφά Κεμάλ , φρόντισαν να εξαφανίσουν ένα μέρος από τα απομεινάρια της σφαγής , πουλώντας ακόμα και τα οστά των θυμάτων τους στους Γάλλους για "βιομηχανική χρήση" .
«Οι Τούρκοι τα πούλησαν, οι Γάλλοι τα αγόρασαν, οι Άγγλοι διευκόλυναν και οι Γερμανοί, αργότερα, μιμήθηκαν»
Αυτά τα 400.000 κιλά ανθρώπινα οστά αντιστοιχούσαν σε 50.000 ανθρώπους , Έλληνες της Μ. Ασίας κυρίως , που οι Τούρκοι τα συσκεύασαν σε κιβώτια σαν να ήταν εμπόρευμα και τα έστειλαν , έναντι πληρωμής , στα γαλλικά εργοστάσια για επεξεργασία και μετατροπή τους σε ζωοτροφές ή λίπασμα , σε καλλυντικά , σε κουμπιά και άλλα κοκάλινα είδη , ακόμα και σε ποιοτικά οδοντιατρικά υλικά κυρίως για σφράγισμα .
Αυτοί οι 400 τόνοι ανθρώπινων οστών ήταν Έλληνες που , πάππου προς πάππου , είχαν ζήσει στη ιερή ελληνική γη της Ιωνίας , ήταν τα λείψανα της ζωής ανθρώπων , ήταν τα θλιβερά απομεινάρια από τα όνειρα , τις χαρές , τις πίκρες , τις ελπίδες γενεών και γενεών Ελλήνων , που πότισαν τα χώματα της πατρίδας εκείνης με το αίμα και τον ιδρώτα τους . Ακόμα και μετά τη σφαγή , οι θύτες δεν τους χάρισαν ούτε την ησυχία του τάφου αλλά ούτε και τον πανάρχαιο σεβασμό που από πάντα οι άνθρωποι έδειχναν απέναντι στα λείψανα των ανθρώπων .
Φυσικά , η Τουρκία ΠΟΤΕ δεν τιμωρήθηκε από κάποιο διεθνές δικαστήριο ούτε είχε την παραμικρή καταδίκη και κύρωση από διεθνείς οργανισμούς και «πολιτισμένα» κράτη της δύσης για τη γενοκτονία και για την πρωτοφανή σύληση των λειψάνων . Για το λόγο αυτό , 20 περίπου χρόνια αργότερα , ο Χίτλερ , που υπήρξε μέγας θαυμαστής του Κεμάλ , των μεθόδων εκκαθάρισης των αντιπάλων του αλλά και των ιδεολογικών του «πιστεύω» για «εθνική καθαρότητα» , μιμήθηκε τον «δάσκαλό του»:
Ο Τούρκος συγγραφέας και δημοσιογράφος, στενός φίλος του Κεμάλ , Falih Rıfkı Atay στα απομνημονεύματά του με τίτλο «Çankaya» που δημοσιεύτηκαν το 1961 αναφέρει :
"Στα πεντηκοστά του γενέθλια επισκεφθήκαμε τον Χίτλερ με μια τουρκική αντιπροσωπεία .
Ο Χίτλερ, κατεχόμενος από την μανιακή υπερηφάνειά του , είπε: «ο Μουσταφά Κεμάλ (...) ο Mussolini ήταν ο πρώτος του μαθητής κι εγώ [ο Χίτλερ] είμαι ο δεύτερος μαθητής του»".
Ήταν τότε, στα 1939 , που με τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία, θα ξεκινούσε το τρομερότερο αιματοκύλισμα που είδε ποτέ η ανθρωπότητα , κατά τη διάρκεια του οποίου ο Χίτλερ και η Ναζιστική Γερμανία είχαν την ευκαιρία να εφαρμόσουν όσα τους είχε διδάξει ο «δάσκαλός τους» ο Κεμάλ , με τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν σε βάρος των ελεύθερων λαών και τις μαζικές απάνθρωπες εξοντώσεις στα στρατόπεδα συγκέντρωσης , προκειμένου να υπηρετηθεί η ναζιστική θεωρία για την υπεροχή της αρίας φυλής και τη φυλετική καθαρότητα .
Δυστυχώς, οι εκάστοτε Έλληνες κυβερνώντες , εκείνοι , δηλαδή , που έχουν την ευθύνη συγγραφής των βιβλίων ιστορίας του ελληνικού σχολείου , όχι μόνο αποκρύπτουν αυτές τις μαύρες σελίδες της ιστορίας , αλλά (αντίθετα) εξωραΐζουν εκείνους που τις έγραψαν
( όπως τον Κεμάλ) σε μια προσπάθεια να γίνουν τα αρεστοί στους άσπονδους γείτονες, αλλά και να υπακούσουν στις επιταγές των σκοτεινών κέντρων , που προωθούν την εξάλειψη των Εθνών και της Ιστορίας τους χάριν της Παγκοσμιοποίησης .
Ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα πρόσωπα της περιόδου της Παλιγγενεσίας , ο Διονύσιος Σολωμός , είπε :
«Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ότι είναι αληθές».
Κι όμως , αυτή ακριβώς η ιστορική αλήθεια αποκρύπτεται και παραχαράσσεται μέσα στα σχολικά βιβλία ώστε να ξεθυμάνει η Εθνική Ελληνική Συνείδηση των παιδιών του Ελληνικού λαού ..
Όμως , αν αποκόψεις την ιστορία από το παρελθόν , δεν μπορείς - ως Έθνος - να έχεις «παρόν» και «μέλλον» .
Αν αυτή η παραχάραξη και η συρρίκνωση της Ελληνικής Ιστορίας δεν σταματήσει και δεν γίνει ένα νέο , υγιές ξεκίνημα συγγραφής της Ιστορίας πάνω στις βάσεις που έβαλαν οι ιστορικοί του παρελθόντος με πρώτον τον Θουκυδίδη , τότε τα Ελληνόπουλα θα τελειώνουν το σχολείο χωρίς να μάθουν ποτέ ΤΙ σημαίνει να είσαι Έλληνας .
Η Ελληνική Ιστορία μαζί και η Ελληνική Γλώσσα είναι τα θεμέλια του Ελληνικού Πολιτισμού . Όποιος υπονομεύει αυτά τα θεμέλια οδηγεί την Ελλάδα σε κατάρρευση ιστορική , κατάρρευση που θα καπηλευθούν οι έμποροι της παγκοσμιοποίησης αλλά και οι εχθροί του Ελληνισμού για να υπηρετήσουν τα δικά τους σχέδια και τους δικούς τους σκοπούς.
«Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν» Ευριπίδης
https://www.notospress.gr/politiki/story/37758/tetrakosioi-tonoi-osta-ellinon-tis-m-asias
