Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2023

Για αυτούς τους πέντε λόγους είναι αναπόφευκτη η νίκη των Ρώσων.

Ο χρόνος κυλάει εις βάρος της κυβέρνησης του Κιέβου

ΗΠΑ-ΝΑΤΟ ενισχύουν συνεχώς την Ουκρανία με οπλικά συστήματα, με τον Ζελένσκι να δηλώνει ότι είναι σε θέση η χώρα του εξοπλισμένη κατάλληλα από τους συμμάχους της στη Δύση να νικήσει τους Ρώσους, απελευθερώνοντας τα εδάφη που αυτοί κατέκτησαν.

Ωστόσο Ρωσικό ΜΜΕ σε άρθρο του με τίτλο 

“Γιατί είναι πλέον σχεδόν αδύνατο να μπορέσει το Κίεβο να κερδίσει”, έχει αντίθετη εκτίμηση, αναφέροντας τα ακόλουθα:

“Το Κίεβο έχασε την ευκαιρία να κερδίσει, η οποία εμφανίστηκε λόγω των αρχικών λανθασμένων υπολογισμών της Μόσχας, γράφει η Die Welt. Η βοήθεια από την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες φτάνει πολύ αργά, και οι πόροι της Ρωσίας ξεπερνούν κατά πολύ εκείνους της Ουκρανίας. Η Δύση απογοήτευσε τον Ζελένσκι, καταλήγει ο συγγραφέας του άρθρου.

Είναι πικρό να το συνειδητοποιείς, αλλά η νίκη της Ουκρανίας κάθε μέρα γίνεται όλο και λιγότερο πιθανή. 

Ο στρατός του Κιέβου ξεμένει από άνδρες και υλικά και τεχνικά μέσα, ο εχθρός είναι σε καλύτερη θέση, οι πόροι του είναι τεράστιοι. Δεν προκαλεί έκπληξη, επομένως, ότι οι δυτικοί διπλωμάτες μιλούν όλο και περισσότερο για εκεχειρία.

Στις αρχές του χρόνου, στην Ουκρανία, άρχισαν να κυκλοφορούν αισιόδοξα μηνύματα. Για παράδειγμα, ο επικεφαλής της ουκρανικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, Kirill Budanov, είπε ότι η χρονιά  θα φέρει «χαρά και νίκη».

Αλλά πόσο ρεαλιστική είναι η ίδια η ιδέα μιας ουκρανικής νίκης;

Είναι πρακτικά αδύνατο η Ουκρανία να βγει νικήτρια από αυτόν τον αγώνα. Ειδικά αν ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky βλέπει πραγματικά τη νίκη ως «την απελευθέρωση όλων των κατεχόμενων εδαφών, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας».

 Ωστόσο η Ρωσία έχει ήδη θέσει υπό τον έλεγχό της το 18 τοις εκατό της ουκρανικής επικράτειας. Αυτός ο αριθμός θα αυξηθεί αντί να μειωθεί στο μέλλον.

Ποιοι είναι οι λόγοι για την σχεδόν αναπόφευκτη νίκη της Ρωσίας;

Υπάρχει η υποψία ότι η Ρωσία δεν θα περιμένει να φτάσουν τα δυτικά τανκς.

Μάλλον θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να φτάσουν τα τανκς που υποσχέθηκαν στην Ουκρανία και να αρχίσουν να πολεμούν. Η ανταποκρίτρια της εφημερίδας μας Welt, Marie Droste, περιγράφει την τρέχουσα κατάσταση στο μέτωπο και λέει όσα είναι πλέον έτοιμα  για μια πιθανή ρωσική εαρινή επίθεση.

Πρώτον, μετά τη συζήτηση των τελευταίων εβδομάδων, κατέστη σαφές ότι οι ΗΠΑ, η Γερμανία και άλλοι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ φοβούνται περισσότερο την εξάπλωση του πολέμου στο έδαφος του ΝΑΤΟ, ως αποτέλεσμα των εδαφικών κερδών της Ρωσίας στο Ουκρανία.

Η λογική των δυτικών πολιτικών που λαμβάνουν αποφάσεις είναι η εξής: όσο πιο ισχυρά, επικίνδυνα και ακριβή γίνονται τα παραδοθέντα όπλα, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος «εξάπλωσης σύγκρουσης» (spillover), δηλαδή η εξάπλωση των εχθροπραξιών πέρα από τα σύνορα της Ουκρανίας.

Η Δύση υποφέρει από ένα είδος αυτοεκφοβισμού και υποστηρίζει την Ουκρανία μόνο στο βαθμό που δεν χρειάζεται να συνθηκολογήσει αμέσως.

Δεύτερονμέχρι σήμερα, η Ρωσία έχει καταστρέψει το 60 με 70 τοις εκατό της υποδομής ζωτικής σημασίας της Ουκρανίας. Δεν φαίνεται ότι το Κίεβο θα λάβει αρκετά συστήματα αεράμυνας από τη Δύση, όπως το Iris-T, καθώς και τα συστήματα Nasam και Patriot, για να σταματήσει το διευρυνόμενο ρωσικό έργο καταστροφής των υποδομών της.

Αντίθετα, οι  παραδόσεις που έγιναν μέχρι τώρα από τη Δύση είναι κάτι σαν λευκή πετσέτα για τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες, σύμφωνα με τον Eirik Kristoffersen, αρχηγό του γενικού επιτελείου των νορβηγικών στρατευμάτων, έχουν ακόμη ένα τεράστιο οπλοστάσιο πυραύλων και drones.

Η Ουκρανία θα χάσει σύντομα την ευκαιρία να αποκαταστήσει τις κατεστραμμένες υποδομές, και χωρίς αρκετή ενέργεια, ο εφοδιασμός των ανθρώπων θα είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα. Επιπλέον, η ουκρανική στρατιωτική βιομηχανία έχει απόλυτη ανάγκη από ηλεκτρική ενέργεια.

Τρίτονοι Ρώσοι στρατιωτικοί ηγέτες προσπαθούν να καταστείλουν τα δυτικά όπλα ακριβείας με τις τεράστιες μάζες όπλων τους.

Η Ρωσία έχει πολλούς πόρους για αυτό. Αυτό ισχύει κυρίως για τα άρματα. Σύμφωνα με τη δεξαμενή σκέψης International Institute for Strategic Studies (IISS) που εδρεύει στο Λονδίνο, η Ρωσία διαθέτει περισσότερα από 4.000 άρματα μάχης. Μια τέτοια κολοσσιαία μάζα όχι μόνο αποτελεί μεγάλη απειλή για τις Δυτικές Λεοπαρδάλεις, αλλά δίνει επίσης στη Ρωσία την ευκαιρία να προχωρήσει σε επίθεση ανά πάσα στιγμή.

Τέταρτον, η Ουκρανία ξεμένει από στρατιώτες λόγω του συνεχιζόμενου πολέμου. Τώρα τουλάχιστον το όγδοο κύμα κινητοποίησης λαμβάνει χώρα στη χώρα, άνδρες άνω των 60 ετών στέλνονται ήδη στο μέτωπο. Και η Ρωσία θα στείλει σύντομα μια νέα ομάδα 200.000 στρατιωτών στον πόλεμο. Ισχυρίζονται ότι μέχρι το καλοκαίρι θα τους ακολουθήσουν άλλες 500 χιλιάδες στρατιώτες. Η Μόσχα έχει αποθεματικό κινητοποίησης σχεδόν 30 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Πέμπτον είναι πιθανό, για τους λόγους που αναφέρονται παραπάνω, η Ρωσία να βγει από αυτόν τον πόλεμο όχι μόνο ως στρατιωτικός νικητής με εδαφικά κέρδη, αλλά πολιτικά νικήτρια.

Η οικονομική ανάκαμψη της Ουκρανίας, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Συγκριτικής Οικονομικής Έρευνας της Βιέννης, θα είναι πιο δύσκολη από ότι προέβλεπε το Εθνικό Συμβούλιο για την Ανάκαμψη της Ουκρανίας.

Η ένταξη στο ΝΑΤΟ μετά από εκεχειρία ή ειρηνευτικές συνομιλίες θα αποκλειστεί στο άμεσο μέλλον και η ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ θα διαρκέσει στην καλύτερη περίπτωση πολύ περισσότερο από όσο επιθυμεί το Κίεβο.

Η σημερινή κατάσταση στο θέατρο των επιχειρήσεων

Ενώ η Δύση όπως φαίνεται πιο ξεκάθαρα στον καγκελάριο Όλαφ Σολτς διαρκώς υπεκφεύγει και φοβάται να εκπληρώσει τη δική της υπόσχεση «να κάνει ,τι είναι δυνατόν για να στηρίξει την Ουκρανία», το Κίεβο χάνει χρόνο.

Χάνει την τελευταία ευκαιρία να περάσει από τον πόλεμο των χαρακωμάτων στην επίθεση.

Τα ρωσικά στρατεύματα χρησιμοποιούν αυτή τη φορά τον χρόνο για να σκάψουν, να δημιουργήσουν ναρκοπέδια, να οχυρώσουν θέσεις, να φέρουν νέες εφεδρείες και νέο εξοπλισμό.

Αποτέλεσμα, μέχρι την άνοιξη θα είναι καλύτερα προετοιμασμένοι τόσο για επίθεση όσο και για άμυνα.

Με τον υποσχόμενο αριθμό αρμάτων μάχης, η Ουκρανία  ενώ ζήτησε 300 οχήματα  θα λάβει περίπου 130 και δεν θα είναι σε θέση να ξεκινήσει μια επιτυχημένη αντεπίθεση στην περιοχή Kremennaya και κυρίως στο Zaporozhye για να διακόψει τον ανεφοδιασμό από τα ρωσικά στρατεύματα στην Κριμαία.

Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι για μια επιτυχημένη επίθεση αρμάτων μάχης προς την κατεύθυνση της Κριμαίας, η Ουκρανία χρειάζεται επίσης πυραύλους εκτεταμένου βεληνεκούς (ATACMS), περισσότερα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού (100 υποσχέθηκαν, 500-600 ζητήθηκαν από το Κίεβο), περισσότερα συστήματα πυροβολικού (70 υποσχέθηκαν, Ζητήθηκαν 500) και μαχητικά (δεν  υποσχέθηκαν, ζητήθηκαν 180 F-16).”

Από τα παραπάνω διαπιστώνεται ότι ο χρόνος κυλάει  εις βάρος της κυβέρνησης του Κιέβου.

Η Δύση υπό τον φόβο της υπέρβασης των «κόκκινων γραμμών» που χάραξε ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν,  διστάζει να ενισχύσει με τον τρόπο και όγκο  οπλικών συστημάτων που θα έπρεπε  τις Ουκρανικές ένοπλες Δυνάμεις  ακόμη και να βλάψει το ρωσικό σύστημα δορυφορικών επικοινωνιών, κάτι που θα έβλαπτε σε μεγάλο βαθμό τις επιθετικές δυνατότητες της Μόσχας.

ΗΠΑ-ΝΑΤΟ  φοβούνται την κλιμάκωση, ανησυχούν για την κούραση των δημοκρατικών κοινωνιών από «εικόνες» από την εμπόλεμη ζώνη και ελπίζουν για εκεχειρία στο εγγύς μέλλον.

Και σε αυτήν ακριβώς την επικείμενη κατάληξη μιας εκεχειρίας στρέφονται τώρα οι προσπάθειες της Δύσης, αν και δεν μιλούν γι’ αυτό φωναχτά.  

Το αποτέλεσμα θα είναι μια ακρωτηριασμένη Ουκρανία..

pentapostagma.gr

ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΣΑΡΙΔΑΚΗΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΚΡΥΦΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ.

 ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΤΟΥ  ΚΡΥΦΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ.

ΣΠΑΝΙΟ ΒΙΝΤΕΟ



Στο σπάνιο αυτό ηχητικό ντοκουμέντο, ομιλεί και ψάλλει ο άγιος γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης για τον οποίο είχε πει ο Άγιος Πορφύριος ότι είναι ο κρυφός Άγιος των Αθηνών.


Πρόκειται για ένα σπάνιο βίντεο όπου ο άγιος γέροντας Ευμένιος μιλάει για την ταπείνωση και τις άλλες αρετές, το πως θέλει ο Θεός να ζούμε, να αγαπούμε τους ανθρώπους και να μην βλέπουμε τα ελαττώματα των άλλων αλλα μόνο τα δικά μας.

Άλλοτε διδάσκει σαν σύγχρονος πατέρας της Εκκλησίας και άλλοτε ρωτάει τον συνομιλητή του σαν μικρό παιδί.
Η αγία ψυχή του ακτινοβολεί και μεταδίδει την Χάρη του Παναγίου Πνεύματος σε κάθε καλοπροαίρετο ακροατή.



Η ΑΚΡΟΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΝΤΕΟ ΕΧΕΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΑΜΕΣΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΤΕ


Το ηχητικό αυτό ντοκουμέντο είναι πνευματική ιδιοκτησία του Καθηγητή Μιχαήλ Χατζηγεωργίου, ο οποίος και συνομιλεί με τον γέροντα τη δεκαετία του 1980.
http://oimos-athina.blogspot.com/

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΜΕ ΣΧΟΛΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.

 ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ



Ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος, ἔργο τοῦ Φώτη Κόντογλου.

Ἕνας μοναδικὸς ἡγέτης


Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἀναφέρονται συχνὰ στὸν Μέγα Ἀλέξανδρο. Ἐγκωμιάζουν εὐμενέστατα τὴ μοναδικὴ προσωπικότητά του, ἔχοντας βέβαια πάντοτε ὑπ’ ὄψιν τους τοὺς παλαιότερούς τους Ἕλληνες ἱστορικούς, οἱ ὁποῖοι κατέγραψαν, συχνὰ μὲ λεπτομέρειες, τὰ γεγονότα τῆς ἐκστρατείας τοῦ ἀξεπέραστου στρατηλάτη. 

Ἐπαινοῦν τὴν ἁγνότητα καὶ τὴ σωφροσύνη του, τὴ φιλάνθρωπη, συχνά, συμπεριφορά του, τὴν τιμὴ ποὺ, κατὰ κανόνα, ἀπέδιδε στοὺς φίλους του καὶ στὴ φιλία, τὴν ἄρνησή του νὰ πιστεύει στὶς συκοφαντίες, τὸν σεβασμό ποὺ ἔδειχνε σ’ αὐτοὺς ποὺ τοῦ ἐμπιστεύονταν κάποιο μυστικὸ καὶ τὴ μεγάλη σημασία ποὺ ἀπέδιδε στὴν ἐχεμύθεια, τὸν σεβασμό του στὸν Θεό καὶ τὴν ἀναγνώριση τῆς δικῆς του ἀδυναμίας, τὴ φιλοπατρία του, τὴν ἀγάπη στοὺς γονεῖς καὶ στὸν δάσκαλό του, τὴν πολιτική καὶ στρατηγική του δεινότητα, τὴν παλληκαριά του, ἡ ὁποία ἐνέπνεε θάρρος στοὺς στρατιῶτες του, τὴ βαθύτατη ἐκτίμησή του σὲ ἀνθρώπους -ἀκόμη καὶ ἄλλης ἐθνικότητος- ποὺ διακρίνονταν γιὰ τὴν ἀρετή, τὴ σοφία καὶ τὴν κάθε λογῆς ἀξιοσύνη τους. 

Ἐπαινοῦν ἀκόμη τὴν ἀφιλοχρηματία του, τὴν ἐντιμότητα, τὴ δικαιοσύνη του. Ἐγκωμιάζουν τὴν εὐστροφία του, τὴν ταχύτητα λήψης καὶ ἐκτέλεσης καὶ τῶν πλέον δύσκολων ἀποφάσεων, τὸ ἀήττητό του στὶς μάχες, τὴν οἰκουμενικότητα τῶν ὁραμάτων του καὶ τὴν παγκόσμια ἐπὶ τῆς ἐποχῆς του, ἀλλὰ καὶ ἐσαεί, ἀναγνώρισή του, τὴ μεγαλοφροσύνη ἀλλὰ καὶ τὴ μεγαλοψυχία του. 

Καὶ μαζὶ μ’ αὐτὸν ἐγκωμιάζουν καὶ τὸ ἔθνος τῶν Μακεδόνων ποὺ τὸν ἀνέδειξε, τὸ ὁποῖο ὅμως εἶναι ἑλληνικό, καθὼς ὁ Ἀλέξανδρος εἶναι μὲν Μακεδὼν καὶ «τῶν Μακεδόνων βασιλεύς», ἀλλὰ ἐν ταυτῷ, ὡς Ἕλλην, εἶναι καὶ «βασιλεὺς τῶν Ἑλλήνων», ὅπως, παραλλήλως καὶ μὲ τοὺς δύο τίτλους, τὸν ἀποκαλοῦν τόσο οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὅσο καὶ ἡ Παλαιὰ Διαθήκη.


Ἀφοῦ καταγράψουμε ὁρισμένες ἐνδεικτικὲς ἀπόψεις τῶν Πατέρων ἐπί τῇ βάσει κάποιων ἀρετῶν – γνωρισμάτων του, ἀκολούθως θὰ παραθέσουμε μεταφρασμένα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ προφήτη Δανιὴλ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης τὰ χωρία στὰ ὁποῖα περιγράφονται τὰ δύο ὁράματα τοῦ προφήτη γιὰ τὸ Μ. Ἀλέξανδρο καὶ δίνεται ἡ ἐξήγηση τοῦ πρώτου ὁράματος ἀπὸ ἕναν ἄγγελο καὶ τοῦ δεύτερου ἀπὸ τὸν ἀρχάγγελο Γαβριήλ. Θὰ τελειώσουμε μὲ τὴν ἑρμηνεία τὴν ὁποία δίνει στὴν προφητεία ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.

Ἡ ἁγνότητά του





Ἀναμφίβολα, ἡ ἁγνότητα εἶναι ἡ κορυφαία ἀρετή τοῦ νεαροῦ στρατηλάτη, μεγαλύτερη ἀκόμη καὶ ἀπὸ αὐτὴν τὴ μοναδικὴ καὶ ἀνυπέρβλητη ἀνδρεία του. 

Τὸ εἶχαν ἐπισημάνει αὐτὸ οἱ ἀρχαῖοι συγγραφεῖς, ὅπως ὁ Πλούταρχος, ὁ ὁποῖος γράφει ὅτι ὅλοι θαύμαζαν τὸν Ἀλέξανδρο, γιατὶ εἶχε ἐπιδείξει πιὸ μεγάλη ἁγνότητα ἀπέναντι στὶς γυναῖκες τῶν Περσῶν παρὰ ἀνδρεία ἀπέναντι στοὺς Πέρσες («ὡς πλείονα ταῖς Περσῶν γυναιξὶ σωφροσύνην ἢ Πέρσαις ἀνδρείαν ἐπιδεδειγμένον», «Ἀλέξανδρος» 30. 10-11).

 Ἡ ἀπὸ κάθε πλευρὰ ἠθική του καθαρότητα ἦταν πανθομολογούμενη καὶ ὅσο κι ἄν προσπαθήσουν οἱ κατήγοροί του δὲν θὰ βροῦν στὶς πηγὲς ἐρείσματα, γιὰ νὰ στηρίξουν τὶς συκοφαντίες τους. 

Ἡ ἀρετὴ αὐτὴ τοῦ νεαροῦ ἄνδρα μᾶς ἐκπλήσσει, ὅταν ἀναλογιζόμαστε ὅτι στοὺς προχριστιανικοὺς χρόνους ὄχι μόνο δὲ ἐθεωρεῖτο ἡ ἀνηθικότητα ὡς ἁμαρτία, ἀλλὰ διέθετε καὶ τὴ δική της θεά. 
Ὁ Μ. Βασίλειος μνημονεύει ἕνα περιστατικό ποὺ τὸ ἀναφέρει τόσο ὁ Ἀρριανός («Ἀλεξάνδρου Ἀνάβασις», 4,19,6) ὅσο καὶ ὁ Πλούταρχος (Βίος Ἀλεξάνδρου 21κἑ. καὶ Περί Ἀλεξάνδρου τέχν. 6, 338de).

Οἱ στρατιῶτες του παρουσίασαν ἐνώπιόν του στὰ Σοῦσα τὴν αἰχμάλωτη οἰκογένεια τοῦ νικημένου Δαρείου. Ἀνάμεσα στὰ μέλη της ξεχώριζαν γιὰ τὴν ἐξαιρετικὴ ὀμορφιά τους ἡ σύζυγος καὶ οἱ θυγατέρες τοῦ Πέρση βασιλιᾶ. 

Ὁ Ἀλέξανδρος τὶς σεβάστηκε («κατῃδέσθη») καὶ αὐτὸς ὁ τόσο νεαρὸς ἄνδρας -οὔτε τριάντα ἐτῶν τότε, ἀλλὰ καὶ κυρίαρχος τοῦ κόσμου- δὲν ἐπέτρεψε στὸν ἑαυτό του οὔτε κἄν τὸ κεφάλι του καὶ τὰ μάτια του νὰ σηκώσει, γιὰ νὰ δεῖ τὸ πρόσωπό τους, γιατί θεώρησε πὼς εἶναι ντροπὴ γι’ αὐτὸν ποὺ κατανίκησε τόσους ἄνδρες νὰ νικηθεῖ ἀπὸ γυναῖκες («αἰσχρόν εἶναι κρίνων τὸν ἄνδρα ἑλόντα γυναικῶν ἡττηθῆναι» [P.G. 31, 577]).

Τὸ θαυμαστὸ αὐτὸ περιστατικό τὸ ἐξιστοροῦν μὲ ἐγκωμιαστικές κρίσεις γιὰ τὴ σωφροσύνη τοῦ Ἀλέξανδρου καὶ ἄλλοι Πατέρες· ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος (P.G. 37, 738), ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ ὁμολογητής (P.G. 91, 741), ὁ Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης (P.G. 78, 773), ὁ ἱερός Φώτιος (P.G. 102, 688 καὶ 103,1444).


Ἡ φιλανθρωπία του



Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἀναφέρει τὴν ὡραία ἐκείνη στιγμή, κατὰ τὴν ὁποία ὁ Ἀλέξανδρος μὲ μεγαλοψυχία χάρισε τὴ ζωὴ στὸν ἡττημένο βασιλιὰ τῶν Ἰνδῶν Πῶρο· καὶ προβαίνει στὴν ἐκπληκτική παρατήρηση: «Καὶ ἦν αὐτῷ ἡ περιουσία τοῦ θαρρεῖν τὸ φιλάνθρωπον» (=ἡ φιλανθρωπία ἦταν ἐκείνη ποὺ χάριζε στὸν Ἀλέξανδρο τὸ ἀπαράμιλλο καὶ ἀνεξάντλητο θάρρος του [P.G. 35, 565]).

Κι ὅταν μετὰ τὴν κατάληψη κάποιας πόλης ὁ Παρμενίων βλέποντάς τον σκεπτικὸ τοῦ συνέστησε νὰ μὴν τὴ λυπηθεῖ, μᾶς θυμίζει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος πὼς ὁ Ἀλέξανδρος τοῦ ἀπάντησε: «Γνώρισμά σου, Παρμενίων, εἶναι ἡ ὠμότητα. Δικό μου ὅμως γνώρισμα εἶναι ἡ πραότητα καὶ ἡ ἐπιθυμία μου νὰ μὴ διατρέξει κίνδυνο ἡ νικημένη πολιτεία» («σοὶ μὲν γάρ ἐστιν ὠμότης, τὸ δὲ πρᾶον ἐμόν, φυγεῖν τε τὴν πόλιν τοὺς κινδύνους» [P.G. 37, 813]).

Μὲ τὴν ἴδια φιλάνθρωπη διάθεση ἐλευθέρωσε, ὅπως γράφει ὁ Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης, τοὺς αἰχμαλώτους τῶν Σάρδεων, ἱκανοποιώντας τὸ αἴτημα τοῦ χρηστοῦ καὶ περιφρονητοῦ τῶν χρημάτων Ἀθηναίου πολιτικοῦ Φωκίωνα (P.G. 78, 589). 

Κι ὅπως διασώζει ὁ ἱερὸς Φώτιος, σπάνια βρισκόταν ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία δὲν εἶχε εὐεργετήσει κάποιον ἄνθρωπο. Ἂν ὅμως κάποτε τύχαινε νὰ τοῦ συμβεῖ αὐτό, ἔλεγε περίλυπος: «Σήμερον οὐκ ἐβασίλευσα» (P.G. 102, 933).


Τιμὴ στοὺς φίλους




Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Νύσσης γράφει πώς οἱ σοφοὶ θαυμάζουν τὸν βασιλιὰ τῶν Μακεδόνων πρωτίστως γιὰ τὸ ἀπόφθεγμά του: «Ὁ θησαυρός μου εἶναι οἱ φίλοι μου» («τὸν θησαυρὸν ἐν τοῖς φίλοις ἔχειν» [P.G. 46, 1037]).

Τὸν ἴδιο σοφὸ λόγο ἀποδίδει στὸν Ἀλέξανδρο καὶ ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ ὁμολογητής: «Κάποιος ρώτησε τὸν Ἀλέξανδρο: Ποῦ τοὺς ἔχεις τοὺς θησαυρούς σου; Κι ἐκεῖνος ἔδειξε τοὺς φίλους του καὶ ἀπάντησε: Σ’ αὐτοὺς ἐδῶ [ἐν τούτοις]» (P.G. 91, 764).

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἀπευθυνόμενος σὲ δύο φιλοσόφους διηγεῖται πώς, ὅταν κάποτε ἕνας αἰχμάλωτος ἔδωσε μιὰ πολύ χρήσιμη συμβουλή στὸν Ἀλέξανδρο, ὁ Μακεδόνας βασιλιὰς ὑπάκουσε εὐχαρίστως («ὑπήκουσε τῷ αἰχμαλώτῳ»). 

Κι ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλὰ καὶ συγκαταρίθμησε τὸν ἄνθρωπο αὐτόν μεταξύ τῶν φίλων του («τὸν εἰσηγησάμενον μετὰ τῶν φιλούντων ἠρίθμησε») παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἦταν καὶ αἰχμάλωτός του καὶ ἀμόρφωτος (Ε.Π.Ε. 8, 468-9).



Προσοχὴ στοὺς συκοφάντες



Ὁ Μ. Βασίλειος συνιστᾶ: «Ὅταν ἀκοῦμε συκοφαντίες σὲ βάρος κάποιου, νὰ κάνουμε αὐτὸ ποὺ ἔκανε ὁ Ἀλέξανδρος: νὰ τὶς ἀκοῦμε μὲ τὸ ἕνα αὐτί μονάχα καὶ τὸ ἄλλο νὰ τὸ κρατοῦμε ἐλεύθερο , ὥστε ν’ ἀκούσουμε μ’ ἐκεῖνο ὅσα θὰ μᾶς πεῖ αὐτὸς ποὺ συκοφαντεῖται» («τὴν ἑτέραν τῶν ἀκοῶν ἀκεραίαν ταμιευσόμεθα τῷ διαβαλλομένῳ» [P.G. 32, 296]). Τὴν ἴδια συμβουλὴ δίνει καὶ ὁ ἱερὸς Φώτιος σὲ ἐπιστολή του πρὸς τὸν κόμητα Ἀλέξανδρο (P.G. 102, 957).


Φορολογία



Ἐπίκαιρος ἀλλὰ καὶ διαχρονικὸς εἶναι καὶ ὁ παρακάτω λόγος τοῦ Μ. Ἀλέξανδρου. Τὸν διασώζει καὶ πάλι ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής: «Ὅταν κάποιος ποὺ ἔδειχνε πὼς τὸν ἀγαπᾶ τοῦ εἶπε· οἱ πόλεις σου μποροῦν νὰ πληρώνουν περισσότερους φόρους, ὁ Ἀλέξανδρος παρατήρησε· μισῶ τὸν κηπουρὸ ποὺ βγάζει τὰ λαχανικά ἀπὸ τὴ ρίζα («κηπουρόν μισῶ τὸν ἐκ ριζῶν ἐκτέμνοντα τὰ λάχανα» (P.G. 91, 805).


Ἡ προφητεία τοῦ Δανιήλ


8.1. Τὸ πρῶτο ὅραμα τοῦ προφήτη Δανιήλ (Δανιήλ ζ΄ 1,3,6)

1. Κατὰ τὸ πρῶτο ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Βαλτάσαρ τοῦ βασιλιᾶ τῶν Χαλδαίων ὁ Δανιὴλ εἶδε ἕνα ὄνειρο… τὸ ὁποῖο καὶ κατέγραψε·…

3. Καὶ τέσσερα θηρία μεγάλα, διαφορετικὸ τὸ ἕνα ἀπὸ τὸ ἄλλο, ἀνέβαιναν ἀπὸ τὴ θάλασσα. …

6. Ἔπειτα ἀπὸ τὸ δεύτερο θηρίο κοιτοῦσα προσεκτικὰ καὶ αἴφνης εἶδα ἕνα ἄλλο θηρίο ποὺ ἔμοιαζε σὰν λεοπάρδαλις· καὶ στὸ ἐπάνω μέρος τοῦ σώματός της εἶχε τέσσερα φτερὰ πτηνοῦ.

Τὸ θηρίο αὐτὸ εἶχε ἐπίσης τέσσερα κεφάλια καὶ τοῦ δόθηκε μεγάλη ἐξουσία.



Μέγας Ἀλέξανδρος , Ἀρχαιολογικὸ
Μουσεῖο Κωνσταντινούπολης

8.2. Ἑρμηνεία τοῦ πρώτου ὁράματος ἀπὸ ἕναν Ἄγγελο

16. Πλησίασα τότε ἕναν ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους ποὺ ἦταν παρόντες καὶ ζητοῦσα ἀπὸ αὐτόν τὴν ἐξήγηση ὅλων αὐτῶν· κι ἐκεῖνος μοῦ ἐξήγησε καὶ μοῦ φανέρωσε τὴν ἑρμηνεία ὅσων εἶδα καὶ ἄκουσα.

17. (Μοῦ εἶπε)· Αὐτὰ τὰ τέσσερα μεγάλα θηρία εἶναι τέσσερις βασιλεῖες, οἱ ὁποῖες θὰ ἐμφανιστοῦν ἐπάνω στὴ γῆ.
8.3. Τὸ δεύτερο ὅραμα τοῦ Προφήτη Δανιήλ (Δανιήλ η΄ 1, 5-8)

1. Κατὰ τὸ τρίτο ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ Βαλτάσαρ παρουσιάστηκε σὲ μένα τὸν Δανιήλ ἕνα ὅραμα, μετὰ τὸ πρῶτο ὅραμα ποὺ μοῦ εἶχε ἐμφανιστεῖ στὴν ἀρχή. …

5. Καὶ καθὼς ἐγὼ συλλογιζόμουν τὸ ὅραμα μὲ τὸν κριό, ξαφνικὰ εἶδα νὰ ἔρχεται ἕνας τράγος αἰγῶν ἀπὸ τὰ νοτιοδυτικά, μὲ διάθεση νὰ κυριαρχήσει σ’ ὅλη τὴ γῆ. Ὅμως λόγῳ τῆς μεγάλης του ταχύτητας φαινόταν σὰν νὰ μὴν πατοῦσε στὴ γῆ.

Ὁ τράγος αὐτὸς εἶχε ἀνάμεσα στὰ μάτια του ἕνα κέρατο ποὺ φαινόταν ἀπὸ παντοῦ.

6. Ὁ τράγος αὐτὸς προχώρησε μέχρι τὸν κριὸ ποὺ εἶχε τὰ δύο κέρατα, τὸν ὁποῖο εἶχα δεῖ νὰ στέκεται κοντά στὸν ποταμὸ Οὐβάλ, καὶ ὅρμησε ἐναντίον του μὲ ὅλη τὴν ὁρμὴ τῆς δύναμής του.

7. Τὸν εἶδα ποὺ ἔφτασε ὡς τὸν κριὸ καὶ ἔδειξε ἄγριες διαθέσεις ἀπέναντί του καὶ χτύπησε τὸν κριό καὶ συνέτριψε καὶ τὰ δύο του κέρατα· μετὰ ἀπὸ τὴν ἐπίθεση αὐτὴ τοῦ τράγου, ὁ κριός δὲν εἶχε πιὰ δύναμη νὰ τοῦ ἀντισταθεῖ.

Καὶ ἔριξε ὁ τράγος τὸν κριὸ κατὰ γῆς καὶ τὸν καταπάτησε καὶ δὲν ὑπῆρχε κανείς, γιὰ νὰ γλιτώσει τὸν κριὸ ἀπὸ τὴν ἐπίθεση τοῦ τράγου.

8. Καὶ ὁ τράγος τῶν αἰγῶν κατέστη πάρα πολὺ ἔνδοξος.

Ὅμως ἐπάνω στὴν ἀκμὴ τῆς δύναμής του συνετρίβη τὸ κέρατό του τὸ μεγάλο καὶ στὴ θέση ἐκείνου φύτρωσαν ἄλλα τέσσερα κέρατα, τὰ ὁποῖα εἶχαν κατεύθυνση πρὸς τὰ τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα.
8.4. Ἑρμηνεία τοῦ δεύτερου ὁράματος ἀπὸ τὸν Ἀρχάγγελο Γαβριήλ (Δανιήλ η΄ 16-17, 19, 21-22)

16. Καὶ ἄκουσα τὴ φωνή κάποιου ἄνδρα ἀνάμεσα στὶς ὄχθες τοῦ ποταμοῦ Οὐβάλ, ὁ ὁποῖος φώναξε καὶ εἶπε· «Γαβριήλ, ἐξήγησε σ’ ἐκεῖνο τὸν ἄνθρωπο τὸ νόημα τοῦ ὁράματος».

17. Καὶ ἦλθε ὁ Γαβριήλ καὶ στάθηκε κοντά μου. …

19. Καὶ εἶπε· …

21. «Ὁ τράγος τῶν αἰγῶν εἶναι ὁ βασιλιὰς τῶν Ἑλλήνων (ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος)· καὶ τὸ μεγάλο κέρατο, τὸ ὁποῖο βρισκόταν ἀνάμεσα στὰ μάτια του, αὐτὸς εἶναι ὁ πρῶτος καὶ πιὸ σπουδαῖος βασιλιὰς τῶν Ἑλλήνων.

22. Καὶ τὰ τέσσερα κέρατα τὰ ὁποῖα φύτρωσαν στὴ θέση ἐκείνου τὸ ὁποῖο συνετρίβη, σημαίνουν πὼς ἀπὸ τὸ ἔθνος τοῦ βασιλιᾶ αὐτοῦ θὰ ἀναδειχτοῦν τέσσερις βασιλεῖς, οἱ ὁποῖοι ὅμως δὲν θὰ διαθέτουν τὴ δική του δύναμη».
8.5. Ἡ ἑρμηνεία τῆς προφητείας ἀπὸ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο

Ἡ λεοπάρδαλις, τὴν ὁποία ἀναφέρει ὁ προφήτης Δανιήλ, εἶναι ὁ Ἀλέξανδρος ὁ βασιλιὰς τῶν Μακεδόνων, ὁ ὁποῖος πέταξε σὰν πουλὶ ἐπάνω ἀπ’ ὅλη τὴν οἰκουμένη. Γιατὶ κανεὶς δὲν ἦταν πιὸ γρήγορος καὶ πιὸ εὐκίνητος ἀπὸ αὐτόν, ἀλλὰ ἦταν ὁρμητικὸς καὶ εὐκίνητος σὰν αὐτὸ τὸ θηρίο. 

Λέει ὁ προφήτης· «Εἶχε (ἡ λεοπάρδαλις) τέσσερα φτερά πτηνοῦ στὸ ἐπάνω μέρος τοῦ σώματός της». Δηλαδή, ἀπέκτησε ὁλόκληρη τὴ δύναμη. Διότι, ἀφοῦ χώρισε τοὺς Πέρσες σὲ δεκατρία βασίλεια, τὰ ὑπέταξε ὅλα. Εἶδες τὴν ταχύτητά του;

 Αὐτὴ τὴ συμπεραίνουμε καὶ ἀπὸ τὴ φύση τοῦ θηρίου, ποὺ εἶναι ταχύτατο, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ φτερὰ ποὺ φέρει. Διέτρεξε ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη. «Καὶ τὸ θηρίο εἶχε», λέει, «τέσσερα κεφάλια. Καὶ τοῦ δόθηκε ἡ βασιλεία καὶ ἡ ἐξουσία» (P.G. 56, 230).

Ὁ προφήτης διὰ τῆς λεοπαρδάλεως βλέπει τὴ βασιλεία τῶν Μακεδόνων … Προφητεύει, ἀκόμη, πῶς ὁ Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν κατέλυσε τὴ βασιλεία τῶν Περσῶν· μιλώντας γιὰ κριὸ ἐννοεῖ τὸν βασιλιὰ τῶν Περσῶν, ἐνῷ λέγοντας τράγος ἐννοεῖ τὸν Ἀλέξανδρο τὸν Μακεδόνα (P.G. 56, 383).

 Ὅταν ὁ Ἀλέξανδρος ὁ βασιλιὰς τῶν Μακεδόνων κατανίκησε τὸν Δαρεῖο τὸν βασιλιὰ τῶν Περσῶν, ἀπέκτησε ὁ ἴδιος τὴν ἐξουσία στὸ κράτος ἐκείνου. Ὅταν ὁ Ἀλέξανδρος πέθανε, τὸν διαδέχτηκαν τέσσερις βασιλεῖς· …

Ὁ προφήτης, κριό ἀποκάλεσε τὸν Δαρεῖο, τὸν βασιλιὰ τῶν Περσῶν, καὶ τράγο τὸν βασιλιὰ τῶν Ἑλλήνων, ἐννοῶ τὸν Ἀλέξανδρο τὸ Μακεδόνα. Λέγοντας τέσσερα κέρατα ἐννοεῖ τοὺς βασιλεῖς, οἱ ὁποῖοι τὸν διαδέχτηκαν…

Ὅταν πιὸ κάτω μιλάει ὁ προφήτης γιὰ τὸν Μακεδόνα Ἀλέξανδρο, λέει· «Καὶ ἰδού τράγος αἰγῶν ἤρχετο ἀπὸ λιβός…». Κι ὅταν πιὸ κάτω κάνει λόγο γιὰ τὴν πολεμικὴ ἐπιχείρηση τοῦ Ἀλέξανδρου ἐναντίον τοῦ Δαρείου καὶ τὴν κατὰ κράτος νίκη του, λέει· «Ἦλθεν ὁ τράγος ἕως τοῦ κριοῦ…» (P.G. 48, 893-894).

Τὸ ἔθνος τῶν Μακεδόνων ἦταν ξακουστὸ πρὶν ἀκόμη ἀπὸ τὴν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ καὶ παντοῦ ὅλοι τὸ ἐγκωμίαζαν περισσότερο ἀπὸ τοὺς Ρωμαίους.

Οἱ Ρωμαῖοι, ἄλλωστε, γι’ αὐτόν τὸν λόγο θεωροῦνται ἀξιοθαύμαστοι, ἐπειδὴ ὑπέταξαν τοὺς Μακεδόνες. Διότι τὰ κατορθώματα τοῦ βασιλιᾶ τῶν Μακεδόνων ξεπερνοῦσαν κάθε λογική, καθώς, ἐνῷ ξεκίνησε ἀπὸ μιὰ μικρή πόλη, κυρίευσε ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη. 

Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ προφήτης εἶδε στὸ ὅραμά του τὸν Ἀλέξανδρο σὰν λεοπάρδαλη μὲ φτερά· ἤθελε ἔτσι νὰ δηλώσει τὴν ταχύτητα καὶ τὴ δύναμη καὶ τὴν ὁρμητικότητα καὶ τὸ αἰφνιδιαστικό του πέταγμα ἐπάνω ἀπὸ τὴν οἰκουμένη μέσα σὲ τρόπαια καὶ σὲ νίκες.

 Λένε, μάλιστα, πώς, ὅταν ἄκουσε κάποιο φιλόσοφο νὰ λέει ὅτι ὑπάρχουν ἄπειροι κόσμοι, ἀναστέναξε πικρά, γιατί, ὅπως εἶπε, ἂν ὑπάρχουν ἄπειροι κόσμοι, αὐτὸς δὲν κυρίευσε ἀκόμη οὔτε ἕναν.

Ἦταν πάρα πολὺ μεγαλόφρων καὶ μεγαλόψυχος, καὶ ὁλόκληρη ἡ οἰκουμένη μιλοῦσε γι’ αὐτόν. Μαζί, λοιπόν, μὲ τὴ φήμη τοῦ βασιλιᾶ ὅλο καὶ πιὸ πολὺ αὐξανόταν καὶ ἡ δόξα τοῦ ἔθνους. Διότι ὀνομαζόταν Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδών.

Ἑπομένως, καθὼς ὅλοι μιλοῦσαν μὲ θαυμασμὸ γι’ αὐτόν, ποὺ ἦταν Μακεδών, ἦταν φυσικό παντοῦ νὰ μιλοῦν ἐγκωμιαστικὰ καὶ γιὰ ὅσα συνέβαιναν στὴ Μακεδονία. Γιατὶ τίποτε ἀπὸ ὅσα λένε ἢ κάνουν οἱ διάσημοι ἄνθρωποι δὲν περνάει ἀπαρατήρητο.

Οἱ Μακεδόνες, ἑπομένως, ἦταν ἀνώτεροι ἀπὸ τοὺς Ρωμαίους (P.G. 62, 399).



Χάρτης τῆς Αὐτοκρατορίας τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου 334 – 323 π.χ.


Γράμμα στόν Ἀλέξανδρο


Γράµµα στόν Ἀλέξανδρο, ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τοῦ δεύτερου δίσκου µου

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (Δρόµοι πού δέν περπάτησες)

Εἶναι καιρός πού δέν σοῦ ἔγραψα καί θά΄θελα νά σοῦ ἐξηγήσω τό γιατί σοῦ γράφω πάλι τώρα, δεκατρία χρόνια µετά ἀπό ἐκεῖνο τό πρῶτο, σηµαδιακό, γιά µένα τοὐλάχιστον, γράµµα. 

Ἕνα γράµµα, πού µοῦ ἔδωσε πολλή δύναµη καί µέ πῆγε σέ δρόµους, πού ἴσως πάντα ἦταν δικοί µου, ἀλλά δέν τό ‘χα καταλάβει ὡς τότε. Χρειάστηκαν ἡ µορφή κι ἡ µυστική, ἀλλά τόσο ἔντονη παρουσία σου, γιά νά καταλάβω καί νά προχωρήσω.

Εἶναι δρόµοι πού περπάτησες κι εἶναι κι ἄλλοι, πού δέν περπάτησες. Αὐτούς τούς δεύτερους θέλω νά σοῦ «χαρίσω», περπατώντας τους γιά λίγο τώρα, µαζί σου. Δρόµοι ἐσωτερικοί, δρόµοι τῆς φαντασίας καί τοῦ παραµυθιοῦ, δρόµοι τῆς Ἀνατολῆς, δρόµοι τῆς Δύσης. 

Δρόµοι τοῦ µεταξιοῦ, ἀλλά καί τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας, δρόµοι τῆς ὑποψίας τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καί δρόµοι τῆς σωτήριας βεβαιότητας. Δρόµοι στοργῆς, δρόµοι ἀγάπης, δρόµοι ἱδρώτα, πόνου καί δρόµοι αἵµατος. Δρόµοι ζωῆς, δρόµοι θανάτου καί δρόµοι ἀναστάσιµοι. 

Τούς δρόµους αὐτούς µπορεῖ νά µήν τούς βρεῖς ὅλους στήν µουσική µου, ἀλλά εἶναι σίγουρα, γιά πάντα χαραγµένοι στήν ψυχή µου. Γιατί ἡ µουσική εἶναι «τέχνη» καί ἡ τέχνη ἔχει δυστυχῶς καί µαστοριά καί λογική (ἐργαλεῖα ἀνθρώπινα, στά ὁποῖα ἀπό παιδί δίσταζα νά ἐµπιστευτῶ τά πραγµατικά σηµαντικά τῆς ζωῆς µου). 

Ἡ ψυχή ὅµως εἶναι φύσηµα ἀληθινό, καθαρό καί αἰώνιο. Αὐτήν ἄκου. Καί συγχώρα µε, πού σέ πλησιάζω γιά ἄλλη µιά φορά καί προσπαθῶ νά σέ ἀγγίξω, µόνο µέ τά δικά µου ὅπλα, τή µουσική καί τά λόγια µου.

Ξέρεις, ζῶ σέ µιά ἐποχή, πού τό «ποιητικῇ ἀδείᾶ» τείνει νά ἀντικατασταθεῖ ἀπό τό «ἱστορικῇ ἀδείᾳ» καί κάθε µωρο-νεοέλληνας βλέπει τήν ἱστορία, ὅπως προστάζουν τά πεπαλαιωµένα, καί συνήθως ἰδιοτελῆ, πιστεύω του. 

Ἔτσι λοιπόν, αἰσθάνοµαι τώρα, περισσότερο ἀπό ποτέ, τήν ἀνάγκη, νά συνεχίσω νά «ἀγκαλιάζω» µέ τή µουσική µου καί ἐσένα, ἀλλά καί ὅ,τι ἄλλο εἶναι πραγµατικά δικό σου καί δικό µας. 

Ὅ,τι εἶναι, ἦταν καί πάντα θά εἶναι, Ἑλληνικό. Λέω δικό µας, γιατί, δόξα τῷ Θεῷ, εἴµαστε πολλοί πού σκεφτόµαστε ἔτσι καί ἐλπίδα µου εἶναι ὅτι θά γινόµαστε ὅλο καί περισσότεροι. Γιατί ἡ ἀλήθεια τό ‘χει αὐτό. 

Συγκεντρώνει ἥσυχα καί µυστικά γύρω της «ἀληθινά πρόσωπα», πού περιµένουν τή στιγµή, ἤ τόν ἄνθρωπο, γιά νά φανοῦν. Ἔτσι λοιπόν, καί ἀνοίγοντάς σου καί πάλι γιά λίγο τή ψυχή µου, σέ ἀφήνω, δυστυχῶς στά χέρια ἀνθρώπων, πού δέν σ’ ἀγάπησαν καί δέν σέ κατάλαβαν. Ἀλλά κυρίως σέ ἀφήνω στά πιό ἀσφαλῆ µουσεῖα τῆς γῆς. Τίς καρδιές µας.Μέ πολλή ἀγάπη

Σταµάτης Σπανουδάκης


ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΟΝΑΧΟ ΗΣΥΧΙΟ (ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ).

 Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ «ΛΥΣΗΣ» ΚΑΙ ΤΑ 

ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ 



Μετάφραση Γ. Βολουδάκης

Οι Τούρκοι στη Μικρά Ασία, στην κατεχόμενη βυζαντινή Πατρίδα των Ελλήνων (προσωρινά γνωστή ως Τουρκία), σε σχέση με την παράνομη τουρκική κατοχή τμήματος της Κύπρου, μου θυμίζουν τη βιβλική παραβολή των κακών γεωργών, στην οποία ένας ιδιοκτήτης γης έφυγε μακριά και άφησε τον αμπελώνα του στους εργαζομένους του 
(στους κακούς γεωργούς).

Θέλοντας να κρατήσουν την περιουσία μόνο για τον εαυτό τους, οι κακοί γεωργοί σκότωσαν όλους τους απεσταλμένους (προφήτες) που έστειλε ο ιδιοκτήτης τους, προκειμένου να του φέρουν κάποιους από τους καρπούς του κτήματος.

 Στη συνέχεια, ο ιδιοκτήτης έστειλε το γιο του και νόμιμο κληρονόμο της περιουσίας. 

Όμως, οι κακοί γεωργοί όταν συνειδητοποίησαν ότι ήταν ο νόμιμος ιδιοκτήτης της περιουσίας τον σκότωσαν. Φυσικά, στο τέλος οι κακοί γεωργοί πήραν αυτό που τους άξιζε ....

Σε ένα πρόσφατο άρθρο στην Ελληνο-κυπριακή καθημερινή εφημερίδα «Πολίτης», ο τουρκοκύπριος δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ, λέει ότι οι συμπολίτες του (οι Τούρκοι της Κύπρου) θέλουν εγγυήσεις από την Τουρκία, καθώς και την συνεχή παρουσία του τουρκικού στρατού στην Κύπρο, απλά επειδή γνωρίζουν, όπως ο ίδιος λέει, ότι αυτά που κρατούν προσωρινά με τη βία, δεν είναι πραγματικά δικά τους. 

Ο κ Levent συνεχίζει λέγοντας ότι οι Τουρκοκύπριοι ζητούν εγγυήσεις, ώστε να βεβαιωθούν ότι η δικαιοσύνη δεν θα επικρατήσει! Ότι οι νόμιμοι ιδιοκτήτες δεν θα επιστρέψουν για να διεκδικήσουν ό, τι είναι στην πραγματικότητα δικό τους. 

Και το ζητούν αυτό επιμένοντας σε μια διεστραμμένη μορφή πολιτικής «λύσης» όπου συνήθως αναφέρεται ως "BBF (Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία)", η οποία στην  πραγματικότητα είναι μια παρωδία , που βασίζεται στο γεγονός ότι παραβιάζει βάναυσα τον υπάρχοντα νόμο που επιτρέπει την Ένωση (Γάμο) μόνο μεταξύ αντίθετων κοινοτήτων του ιδίου (νησιού), πράγμα που σημαίνει ότι η κάθε μια πλευρά πρέπει να έχει την δική της περιουσία, προκειμένου να είναι σε θέση να την τοποθετήσει κάτω από την κοινή στέγη με την άλλη. 

Δεν υπάρχει πραγματικά καμμία ζώνη / επικράτεια που δικαίως και νομίμως να ανήκει στους Τούρκους ώστε να μπορούν να την χρησιμοποιήσουν για να διαπραγματευτούν - είναι όλα κλεμμένα  από τους Έλληνες - και δεν μπορεί να αποδοθεί η δικαιοσύνη όταν κάποιος αναγκάζεται να διαπραγματευτεί με τον κλέφτη της ιδιοκτησίας του.

Αυτή η υπάρχουσα αποτρόπαια ισοπέδωση θα οδηγήσει σε διάλυση (διότι αυτό είναι ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος), όχι μόνο της Κύπρου, αλλά και της Τουρκίας επίσης και οι λίγοι καλοί Τούρκοι οι οποίοι συνειδητοποιούν τι ζητούν αυτοί,  απεγνωσμένα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, αλλά δεν έχουν απομείνει ευήκοα ώτα για να ακούσουν....



Ο Ελληνισμός πράγματι θα περάσει μέσα από την κόλαση, αλλά μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα και μόνο για να βγάλει "καλό" από το "πονηρό". 

Η τρέλα της Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας θα σώσει την Κύπρο και τον Ελληνισμό, ενώ η Τουρκία ήδη δρέπει αυτό που έχει σπείρει όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Η Τουρκία έχει ήδη χάσει το Κουρδιστάν και εσωτερικά είναι βαθιά διχασμένη. 

Δυστυχώς για τους Τούρκους, οι συμπαντικοί νόμοι είναι πάντα ενεργοποιημένοι και δεν μπορεί να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το κράτος της Τουρκίας είναι ένα κράτος που έχει ήδη λήξει. Δεν είναι η Κύπρος η οποία θα παρέλθει όπως λέει ο Ερντογάν , αλλά η Τουρκία, γιατί αν η Κύπρος είναι διαιρεμένη, η Τουρκία έχει ήδη διαμελισθεί. 

Χωρίς να το καταλάβουν, οι Τούρκοι οι ίδιοι λένε ότι η Τουρκική Δημοκρατία του 1923 έχει φθάσει στο φυσικό της τέλος. Αυτό που δεν μπορούν να δουν, είναι ότι δεν υπάρχει απολύτως η παραμικρή πιθανότητα να αναβιώσει την παλαιά Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αυτά είναι τα σαιξπηρικά «Όνειρα Θερινής   Νυχτός» και βρίσκονται εκατομμύρια έτη φωτός πέρα από το θέλημα του Θεού. 

Έτσι, αυτό που θα γίνει με τους λεγόμενους «Τούρκους», που θα επιζήσουν μετά τον  Αρμαγεδδώνα που αναμένεται στο έδαφος του Βυζαντίου (Μικρά Ασία), θα είναι ότι θα ξύπνησουν μέσα τους οι Ελληνικές Ορθόδοξες ρίζες τους. Διότι εν τέλει, μόνο μια χούφτα βαρβάρων Μογγόλων μπήκε μέσα στην Κωνσταντινούπολη και την μόλυνε το 1453, μετά την αρχική μόλυνση του 1204 από αρχαιοκάπηλους του Πάπα που έκλεψαν τους θησαυρούς και τους μετέφεραν στη Δύση.

 Η συντριπτική πλειοψηφία, αν όχι το σύνολο των ανθρώπων που ζουν στη Μικρά Ασία, έπρεπε σταδιακά να προσχωρήσει  στο Ισλάμ, προκειμένου να επιβιώσει μέσα στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία που είχε κλαπεί από τους μουσουλμάνους. Το 1923, αυτοί οι άνθρωποι είπαν ότι ήταν «Τούρκοι» και τους δόθηκε ένα τεχνητό λατινικό αλφάβητο. 

Όμως, αυτό το προκάλυμμα δεν άλλαξε και τις καρδιές των ανθρώπων. Ήδη εκατομμύρια κεριά (των κρυπτοΧριστιανών)  ανάβουν μυστικά στην Μικρά Ασία. Σύντομα θα ανάψουν και στον ελεύθερο αέρα φέρνοντας το κράτος της Τουρκίας στο τέλος του, μαζί με το κράτος της Γραικίας, γιατί επίσης το 1821 οι Έλληνες είπαν ότι ήταν "Γραικοί". Ο Ελληνισμός ζει μέσα σε δύο ανθρώπους.



Και δεν είναι κρίμα πραγματικά να πούμε ότι η Τουρκία δεν θα υπάρχει πια. Ακόμα και επιφανείς Τούρκοι ακαδημαϊκοί λένε ότι ο όρος «Τούρκος» χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει ένα πλάσμα με ζωή χαμηλού επιπέδου, αποξενωμένο από την ανθρώπινη φύση του, για να αναφέρουμε τα λιγότερα... 

Το γεγονός ότι γεμίζουν με μια τεράστια τουρκική σημαία και με επιγραφές όπως «τι χαρά να είσαι Τούρκος» τις πλαγιές του βουνού στα κλεμμένα εδάφη της Κύπρου, δείχνει  ακριβώς ότι κατά βάθος οι Τούρκοι γνωρίζουν πως δεν είναι οι νόμιμοι ιδιοκτήτες της γης που καταλαμβάνουν τόσο στην Κύπρο όσο και στη Μικρά Ασία. 




Και είναι φοβισμένοι και δυστυχισμένοι, ακριβώς όπως και οι ασεβείς γεωργοί της παραβολής. Ζουν σε κλεμμένη γη και κατά παράβαση κάθε ηθικής και δίκαιου της ύπαρξης. Ο μόνος ανθρωπιστικός δρόμος για λύτρωση, είναι για αυτούς να επιστρέψουν στις πατρογονικές Ελληνική Ορθόδοξες ρίζες τους. Το ίδιο ισχύει και για τους Έλληνες. Και αυτοί θα πρέπει να έρθουν πίσω στις Ορθόδοξες Ελληνικές τους ρίζες .


Η διαίρεση μεταξύ κοσμικών και ισλαμιστών στην Τουρκία είναι τόσο σοβαρή ώστε ήδη τα πρόβατα (οι ελληνικές καρδιές) έχουν αποχωριστεί από τα ερίφια (τους βρωμερούς ισλαμοφασίστες). 
Το θέμα της Κύπρου δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από την πραγματική αιτία, η οποία είναι η κοινή Ελληνική Πατρίδα (Μικρά Ασία) των Ελλήνων είτε μιλάνε ελληνικά είτε μιλάνε τουρκικά. 

Ακόμη και το έμβλημα της τουρκικής σημαίας είναι παρμένο από ένα παλιό Ελληνικό-βυζαντινό νόμισμα. Ακόμη και το «Ισταμπούλ» προέρχεται από την Ελληνική φράση « Εις την  Πόλιν», δηλαδή, εις την Κωνσταντινούπολη. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Πόλη (η καθολική Ελληνική Πόλη). Τίποτα δεν είναι πραγματικά τουρκικό στην Μικρά Ασία. 

Ο Μουσταφά Κεμάλ (γνωστό ως Ατατούρκ - ο πατέρας των Τούρκων), ο βρωμερός, άθλιος και μίζερος αλκοολικός πράκτορας συντάχθηκε με τη Δύση και εκπαιδεύτηκε από αυτούς γιατί ήθελαν να επωφεληθούν από την ηλιθιότητα των σύγχρονων  Ελλήνων πολιτικών, που δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους με τις επιτυχίες του Ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία το 1922, έναντι της αναποτελεσματικότητας και της δειλής στάσης του τουρκικού στρατού. Συνήθιζαν (οι Τούρκοι) να ονομάζουν τον πάντα θριαμβευτή Ελληνικό Στρατό, "Σεϊτάν Ασκέρ», που σημαίνει «Στρατός του διαβόλου». 

Αλλά, επίσης, κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974 (η οποία παρεμπιπτόντως δεν ήταν πόλεμος, αλλά ένα προσχεδιασμένο βήμα), Καναδός στρατηγός των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο, περιγράφει σε ένα μεγάλο ξεχασμένο βιβλίο την ανικανότητα και ηλιθιότητα του τουρκικού στρατού σε αντίθεση με την ανδρεία και εξυπνάδα του νόμιμα σταθμευμένου  στην Κύπρο Ελληνικού στρατιωτικού αποσπάσματος της ΕΛΔΥΚ, που αριθμούσε μόλις 950 άνδρες, 300 από τους οποίους κράτησαν χιλιάδες ανίκανους Τούρκους Ανατολίτες στρατιώτες,    οι οποίοι δεν μπόρεσαν να καταλάβουν το Διεθνές Αεροδρόμιο Λευκωσίας. 

Ακόμα και σήμερα, ο Ερντογάν είναι στοιχειωμένος από το φόβο του Ελληνικού Στρατού, βλέποντας ότι κρύβεται σε όλη την Κύπρο... Και εν τέλει, ο ίδιος ο Ερντογάν είναι κι αυτός Ελληνικής καταγωγής. Κατάγεται από την Ελληνική Ριζούντα του Πόντου! Γι 'αυτό είναι τόσο πολύ φοβισμένος. Γιατί, ξέρει το είδος του, κι ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο απ αυτό.

Προφανώς η μακροχρόνια κατοχή στην Κύπρο δημιουργεί την εντύπωση της ιδιοκτησίας στους Τούρκους, αλλά το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα (για το αντίθετο) είναι η περίπτωση του κράτους του Ισραήλ, όπου η γη διεκδικείται μετά από 2000 περίπου χρόνια. Σίγουρα, υπάρχει μια ανθρωπιστική πτυχή του θέματος, η οποία δεν αφορά μόνο την κατεχόμενη Κύπρο, αλλά επίσης, και κυρίως τα κατεχόμενα της Μικράς Ασίας (την Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, την Έφεσο, κλπ )... Είναι ένα ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί από τους Έλληνες και όντως θα εξετασθεί σε εύθετο χρόνο, αρχής γενομένης από την Κύπρο. 

Δόξα τω Θεώ, υπάρχει αφθονία πολιτικών ηλιθίων σε όλη την Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία. Είναι Πρόνοια του Θεού που τους κρατά γύρω, έτσι ώστε να μπορούν να συνεχίζουν να λένε και να κάνουν τις ανοησίες τους, σε σύγχυση, ούτως ώστε το θέλημα του Θεού να μπορεί να γίνει και η Δικαιοσύνη να αποκατασταθεί χωρίς εμπόδια. 

Ο ρόλος των ηλίθιων στη σύγχρονη ζωή έχει τεράστια σημασία. Χωρίς αυτούς, δεν υπάρχει καμία κίνηση, καμία πρόοδος. Ναι, αυτό είναι η αλήθεια αδέρφια μου. Πάντα μέσα από βεβαιωμένους ηλιθίους τα πράγματα οδηγούνται και  προχωρούν προς την κατεύθυνση της θέλησης του Θεού. 

Και η Πρόνοια του Θεού έχει ευλογήσει τους Έλληνες και τους Τούρκους (τους μη Έλληνες Τούρκους) με ηλιθίους κορυφαίας κατηγορίας ως επικεφαλής της Ελληνικής, της Κύπριακής και της Τουρκικής κυβέρνησης, καθώς και τους αρχηγούς της αντιπολίτευσης σε κάθε χώρα.

Η Κύπρος είναι ένα πρόβλημα  σαν τον «γόρδιο δεσμό», που δεν μπορεί να λυθεί ποτέ. Είναι ένα «έτσι ή αλλιώς» πρόβλημα και όπως ο Μέγας Αλέξανδρος είχε πει κάποτε: «ό,τι δεν λύνεται κόβεται», που σημαίνει ότι το πρόβλημα θα λυθεί από τον πόλεμο, τον οποίος θα κερδίσουν οι Έλληνες και στις δύο πλευρές του Αιγαίου. Η Κύπρος είναι το μικρό βότσαλο στη σφεντόνα του Δαβίδ, αυτό που θα ρίξει την Τουρκία κάτω. 

Χάρη στον Ερντογάν , το Ελληνικό Έπος του 1920 στη Μικρά Ασία δεν έχει ακόμη φτάσει στο τέλος του. Ούτε ο αγώνας της ΕΟΚΑ (ο απελευθερωτικός αγώνας των Κυπρίων εναντίον της βρετανικής κατοχής) έχει φτάσει στο τέλος του, προς μεγάλη έκπληξη πολλών. Οι Βρετανοί θα θερίσουν στη δική τους γη ό,τι έχουν σπείρει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου διότι το πεπρωμένο της Βρετανίας είναι παρόμοιο με εκείνο της Τουρκίας. 

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα συμφέροντα των δύο αυτών χωρών συμπίπτουν πάντα. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να θεωρούν ότι είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι δεν θα υπάρχει πλέον  Τουρκία, και ότι η Βρετανία θα καταστραφεί μαζί με την Ελλάδα, αλλά και πάλι, εδώ έχει καταρρεύσει το σύνολο της Σοβιετικής Ένωσης, όχι η Τουρκία, η Βρετανία και η Ελλάδα! 

Είναι ζήτημα πολύ σύντομου χρονικού διαστήματος. Οι Τούρκοι είναι καταδικασμένοι και μόνο η Ορθόδοξη Ελλάδα  μπορεί να τους σώσει. Στην πραγματικότητα, πολλοί από αυτούς θα σωθούν και θα είναι αυτοί που θα αποτελέσουν τη νέα Χριστιανική Αυτοκρατορία, μαζί με τις λίγους καλούς Έλληνες, από την άλλη πλευρά του Αιγαίου. 

Γραικοί και Τούρκοι θα ξεχαστούν. 

Μόνο Έλληνες θα υπάρχουν. 

Οι νόμιμοι ιδιοκτήτες θα επιστρέψουν σύντομα στα εδάφη τους τόσο στην Μικρά Ασία όσο και στην Κύπρο και οι ισλαμοφασίστες  Τούρκοι του Ερντογάν θα εξαφανιστούν στα βάθη της Ανατολίας και δεν πρόκειται ποτέ να ακουστούν ξανά. Αδελφοί μου, δεν έχω καμία αμφιβολία για την Θεία Δικαιοσύνη. Αυτή είναι η στιγμή, σύμφωνα με τους Αγίους Πατέρες της Ορθοδοξίας, όλοι αυτοί οι Δυτικοί πλιατσικολόγοι θα πληρώσουν για τα εγκλήματά τους. Και θα πληρώσουν, στο έδαφος της Μικράς Ασίας (προσωρινά γνωστή ως Τουρκία).




Πολλοί πιστεύουν ότι οι Έλληνες της Κύπρου έχασαν την ευκαιρία με την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν το 2004. Αλλά δεν είναι έτσι. Ο μεγάλος χαμένος είναι ο Erdoğan. Θα έπρεπε να είναι ταπεινός και «γενναιόδωρος» με τα δικαιώματα και τις ιδιοκτησίες των άλλων λαών και να έκανε τις απαραίτητες  «ανέξοδες παραχωρήσεις» για να δώσει ένα τέλος στο πρόβλημα και να σώσει τον εαυτό του και τη χώρα του. 

Τώρα, είναι και ο ίδιος σε αδιέξοδο και επίσης η ζωή του είναι σε κίνδυνο. Η Κύπρος θα είναι η ταφόπλακα του όπως και η Τουρκία και η Ελλάδα. Όποιος έχει την πίστη για να δει το θέλημα του Θεού και τη δικαιοσύνη Του, μπορεί επίσης να δει την προφανή πορεία των γεγονότων.

 Οποιοδήποτε τέτοιο πρόσωπο δεν μπορεί παρά να παραμείνει ήρεμο και ήσυχο μπροστά στις βλακώδεις παραχωρήσεις που γίνονται από την ελληνική και κυπριακή κυβέρνηση (σίγουρα δεν είναι Έλληνες) υπέρ ενός προσώπου, όπως ο Ερντογάν, καθώς και μπροστά στην καθαρή και απόλυτη υπαρξιακή άγνοια και  ανικανότητα των υπόλοιπων ελληνικών και κυπριακών πολιτικών ηγεσιών, οι οποίες έφεραν τα αρπακτικά ταμεία στο νησί το 2013, (σ.τ.μ. εννοεί το ΔΝΤ και τους δανειστές της Ε.Ε.) έτσι κυριολεκτικά παγίδευσαν  την Κύπρο σε μία λύση BBF (Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία), εναντίον της οποίας τώρα φωνάζουν. 

Για να παραμείνει κάποιος σιωπηλός και να ακολουθήσει αυτή την πορεία της πίστης πρέπει να είναι ή εντελώς ανόητος ή ένα πολύ διορατικό και πιστό πρόσωπο που ζει μέσα του τη Γνώση του Λόγου του Θεού. Και πιστέψτε με, αδελφοί μου οι Έλληνες Ορθόδοξοι Άγιοι Πατέρες ξέρουν τι λένε. 

Η συλλογική τουρκική ψυχή είναι τόσο βρώμικη από αδικίες που  ήδη τρώει το πιάτο με το βρασμένο σιτάρι, το ρόδι και το σουσάμι, αυτό που προσφέρεται στις κηδείες (κόλλυβα), ακριβώς όπως και ο Άγιος Γέρων Παΐσιος λέει. Και θα πάρει επίσης μαζί της κάτω στον τάφο, όλους τους δυτικούς συμμάχους της, στον Μεγάλο (Παγκόσμιο) Πόλεμο που πρόκειται να κηρυχθεί. Μην έχετε καμία αμφιβολία γι 'αυτό. Ελληνισμός (σημαίνει φως) και θα επικρατήσει πολύ σύντομα.




Αλλά πραγματικά, ποια άλλη εναλλακτική λύση έχουν οι Κύπριοι και οι Ελλαδίτες Έλληνες, εκτός από το να παρακολουθούν τις ελληνόφωνες  πολιτικές τους ηγεσίες (δεν μπορούν να λέγονται ελληνικές γιατί δεν είναι φωτισμένες) να κατηφορίζουν στο μονοπάτι της παράνοιας, παράλληλα με όλους αυτούς τους διεθνείς διεστραμμένους που ενεργούν υπόγεια και που ονομάζονται Ηνωμένα Έθνη, EE, κτλ...; Να κηρύξουν στρατιωτικό πόλεμο ενάντια στο θηρίο; 

Θα ήταν ένα αστείο (και μάλιστα πολύ κακόγουστο), ακόμη και να σκεφτεί κανείς ότι το αίτημα για την απόσυρση του τουρκικού στρατού και την εγκατάλειψη των τουρκικών εγγυήσεων βγαίνει από την ελεύθερη βούληση και την πολιτική πρωτοβουλία του Προέδρου της Κύπρου. Υπάρχει κάποιος σοβαρός παρατηρητής που περιμένει να πιστέψουμε ότι η μικροσκοπική Κύπρος έχει τη δύναμη να υπαγορεύει την απόσυρση του τουρκικού στρατού και την παραίτηση των τουρκικών εγγυήσεων, όταν την ίδια στιγμή ο  Κύπριος υπουργός Οικονομικών  δεν μπορούσε να αντέξει οικονομικά να αγοράσει ακόμη και μια καραμέλα χωρίς άδεια από τα «Ταμεία» που κατέχουν την Κύπρο; 

Στην πραγματικότητα, είναι τα «Ταμεία» που διεξάγουν τις διαπραγματεύσεις με τον Erdoğan μέσω του προέδρου της Κύπρου και αυτό που θέλουν τα «Ταμεία» είναι ολόκληρη η Κύπρος υπό τον έλεγχό τους, να μην το αφήσουν να την ελέγχει ο Erdoğan. Αυτός είναι ο λόγος που ο απεσταλμένος του Ερντογάν  εγκατέλειψε την 1η Διάσκεψη της Γενεύης με μανία. Ο Ερντογάν είναι, ας το πούμε έτσι, σωτήρας της Κύπρου διότι "ευτυχώς" δεν θα δεχτεί ποτέ να αφήσει την Κύπρο χωρίς παρουσία του στρατού και των εγγυήσεων.

Από την άλλη πλευρά, εάν οι δυτικές δυνάμεις και το ΝΑΤΟ καταφέρουν να σκοτώσουν τον Erdoğan στο τέλος και να τον αντικαταστήσουν με μια μαριονέτα υπό την άμεση διοίκηση τους, ή αν η Βρετανία καταφέρει τελικά να γίνει μια μαριονέτα ο ίδιος ο Erdoğan (εναντίον του λαού του), τότε ΝΑΙ, αμέσως τα  φιλοπόλεμα «Ταμεία» θα δεχθούν μέσω του Προέδρου της Κύπρου (που είναι μαριονέτα τους) τη συνεχιζόμενη παρουσία του τουρκικού στρατού στην Κύπρο και την συνέχεια των τουρκικών εγγυήσεων.

 Αν αυτό είναι το θέλημα του Θεού, τότε η Κύπρος θα πρέπει να πληρώσει ταπεινά την τιμή της δικής της βλακώδους συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια των δεκαετιών και να περάσει από τη δοκιμασία μιας BBF πολιτικής λύσης  (Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας). Δίκαιη τιμωρία θα έλεγε κανείς ... 

Αλλά, ακόμα κι έτσι δεν θα είναι για πολύ. Επειδή ο λόγος για τον οποίο θα ήθελαν μια μαριονέτα στη θέση του Ερντογάν είναι να ρίξει κυριολεκτικά την Τουρκία κατά της Ρωσίας, στην οποία περίπτωση δεν θα απομείνει τίποτα από την  Τουρκία, ώστε οι Κύπριοι να ανησυχούν για μια λύση τύπου BBF. 

Δεν θα απομείνουν πολλά, ούτε από εκείνους που ρίχνουν την Τουρκία κατά της Ρωσίας και για τον ίδιο λόγο κυρίως δεν θα απομείνουν πολλά από την Βρετανία. Ο πόλεμος εναντίον της Ρωσίας είναι ένα "απαιτούμενο" για όλα αυτά τα Εωσφορικά κράτη που είναι η «βιτρίνα» των «Ταμείων», γιατί πρέπει να σώσουν από την κατάρρευση το οικονομικό τους μοντέλο, το οποίο απλά δεν λειτουργεί.






Απλά προετοιμαστείτε πνευματικά με την προσευχή σας αδελφοί μου και όλα έχουν ήδη προβλεφθεί. Το σκοτάδι δεν μπορεί και δεν θα επικρατήσει. Οι Τούρκοι είναι  εκεί μόνο για να βοηθήσουν τους Έλληνες (Έλληνόφωνους και τουρκόφωνους) να έρθουν πίσω στις πατρογονικές πνευματικές ρίζες και στα σπίτια τους. Τους Τούρκους πρέπει να τους φοβάστε μόνο εφ΄όσον έχουν προκαθορίσει με τους προστάτες τους, την έκβαση ενός πολέμου. Αλλιώς , χωρίς προστάτες μην τους φοβάστε.

 Και τώρα, δεν έχουν κανένα πραγματικό προστάτη. Είναι από μόνοι τους, διαιρεμένοι όπως στην κόλαση και θα διαλυθούν σαν ένα κοπάδι πρόβατα όταν ο Ερντογάν κάνει την τελική του απελπισμένη στρατιωτική κίνηση εναντίον του Ελληνισμού, κατά της δικής του ρίζας και ενάντια στις ρίζες του μισού και πλέον  λαού του. Έλληνες, μην φοβάστε τους Τούρκους,  ή τους Βρετανούς, δεν αξίζει τον κόπο. 

Απλά αφήστε μόνο τους πολιτικά ηλιθίους και στις δύο πλευρές του Αιγαίου και στη Βρετανία να ολοκληρώσουν τη δουλειά τους, έχετε πίστη και αγάπη γενναίοι αδελφοί Έλληνες στην Ελλάδα, η Τουρκία και η Βρετανία βρίσκονται στην κοινή μας επιδίωξη του Φωτός. 


Γέροντας Hσύχιος

(Την ημέρα που εσάλπισε η 4η Σάλπιγγα της Αποκάλυψης - 20 Ιανουαρίου 2017).