Ο χρόνος κυλάει εις βάρος της κυβέρνησης του Κιέβου
ΗΠΑ-ΝΑΤΟ ενισχύουν συνεχώς την Ουκρανία με οπλικά συστήματα, με τον Ζελένσκι να δηλώνει ότι είναι σε θέση η χώρα του εξοπλισμένη κατάλληλα από τους συμμάχους της στη Δύση να νικήσει τους Ρώσους, απελευθερώνοντας τα εδάφη που αυτοί κατέκτησαν.
Ωστόσο Ρωσικό ΜΜΕ σε άρθρο του με τίτλο
“Γιατί είναι πλέον σχεδόν αδύνατο να μπορέσει το Κίεβο να κερδίσει”, έχει αντίθετη εκτίμηση, αναφέροντας τα ακόλουθα:
“Το Κίεβο έχασε την ευκαιρία να κερδίσει, η οποία εμφανίστηκε λόγω των αρχικών λανθασμένων υπολογισμών της Μόσχας, γράφει η Die Welt. Η βοήθεια από την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες φτάνει πολύ αργά, και οι πόροι της Ρωσίας ξεπερνούν κατά πολύ εκείνους της Ουκρανίας. Η Δύση απογοήτευσε τον Ζελένσκι, καταλήγει ο συγγραφέας του άρθρου.
Είναι πικρό να το συνειδητοποιείς, αλλά η νίκη της Ουκρανίας κάθε μέρα γίνεται όλο και λιγότερο πιθανή.
Ο στρατός του Κιέβου ξεμένει από άνδρες και υλικά και τεχνικά μέσα, ο εχθρός είναι σε καλύτερη θέση, οι πόροι του είναι τεράστιοι. Δεν προκαλεί έκπληξη, επομένως, ότι οι δυτικοί διπλωμάτες μιλούν όλο και περισσότερο για εκεχειρία.
Στις αρχές του χρόνου, στην Ουκρανία, άρχισαν να κυκλοφορούν αισιόδοξα μηνύματα. Για παράδειγμα, ο επικεφαλής της ουκρανικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, Kirill Budanov, είπε ότι η χρονιά θα φέρει «χαρά και νίκη».
Αλλά πόσο ρεαλιστική είναι η ίδια η ιδέα μιας ουκρανικής νίκης;
Είναι πρακτικά αδύνατο η Ουκρανία να βγει νικήτρια από αυτόν τον αγώνα. Ειδικά αν ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky βλέπει πραγματικά τη νίκη ως «την απελευθέρωση όλων των κατεχόμενων εδαφών, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας».
Ωστόσο η Ρωσία έχει ήδη θέσει υπό τον έλεγχό της το 18 τοις εκατό της ουκρανικής επικράτειας. Αυτός ο αριθμός θα αυξηθεί αντί να μειωθεί στο μέλλον.
Ποιοι είναι οι λόγοι για την σχεδόν αναπόφευκτη νίκη της Ρωσίας;
Υπάρχει η υποψία ότι η Ρωσία δεν θα περιμένει να φτάσουν τα δυτικά τανκς.
Μάλλον θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να φτάσουν τα τανκς που υποσχέθηκαν στην Ουκρανία και να αρχίσουν να πολεμούν. Η ανταποκρίτρια της εφημερίδας μας Welt, Marie Droste, περιγράφει την τρέχουσα κατάσταση στο μέτωπο και λέει όσα είναι πλέον έτοιμα για μια πιθανή ρωσική εαρινή επίθεση.
Πρώτον, μετά τη συζήτηση των τελευταίων εβδομάδων, κατέστη σαφές ότι οι ΗΠΑ, η Γερμανία και άλλοι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ φοβούνται περισσότερο την εξάπλωση του πολέμου στο έδαφος του ΝΑΤΟ, ως αποτέλεσμα των εδαφικών κερδών της Ρωσίας στο Ουκρανία.
Η λογική των δυτικών πολιτικών που λαμβάνουν αποφάσεις είναι η εξής: όσο πιο ισχυρά, επικίνδυνα και ακριβή γίνονται τα παραδοθέντα όπλα, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος «εξάπλωσης σύγκρουσης» (spillover), δηλαδή η εξάπλωση των εχθροπραξιών πέρα από τα σύνορα της Ουκρανίας.
Η Δύση υποφέρει από ένα είδος αυτοεκφοβισμού και υποστηρίζει την Ουκρανία μόνο στο βαθμό που δεν χρειάζεται να συνθηκολογήσει αμέσως.
Δεύτερον, μέχρι σήμερα, η Ρωσία έχει καταστρέψει το 60 με 70 τοις εκατό της υποδομής ζωτικής σημασίας της Ουκρανίας. Δεν φαίνεται ότι το Κίεβο θα λάβει αρκετά συστήματα αεράμυνας από τη Δύση, όπως το Iris-T, καθώς και τα συστήματα Nasam και Patriot, για να σταματήσει το διευρυνόμενο ρωσικό έργο καταστροφής των υποδομών της.
Αντίθετα, οι παραδόσεις που έγιναν μέχρι τώρα από τη Δύση είναι κάτι σαν λευκή πετσέτα για τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες, σύμφωνα με τον Eirik Kristoffersen, αρχηγό του γενικού επιτελείου των νορβηγικών στρατευμάτων, έχουν ακόμη ένα τεράστιο οπλοστάσιο πυραύλων και drones.
Η Ουκρανία θα χάσει σύντομα την ευκαιρία να αποκαταστήσει τις κατεστραμμένες υποδομές, και χωρίς αρκετή ενέργεια, ο εφοδιασμός των ανθρώπων θα είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα. Επιπλέον, η ουκρανική στρατιωτική βιομηχανία έχει απόλυτη ανάγκη από ηλεκτρική ενέργεια.
Τρίτον, οι Ρώσοι στρατιωτικοί ηγέτες προσπαθούν να καταστείλουν τα δυτικά όπλα ακριβείας με τις τεράστιες μάζες όπλων τους.
Η Ρωσία έχει πολλούς πόρους για αυτό. Αυτό ισχύει κυρίως για τα άρματα. Σύμφωνα με τη δεξαμενή σκέψης International Institute for Strategic Studies (IISS) που εδρεύει στο Λονδίνο, η Ρωσία διαθέτει περισσότερα από 4.000 άρματα μάχης. Μια τέτοια κολοσσιαία μάζα όχι μόνο αποτελεί μεγάλη απειλή για τις Δυτικές Λεοπαρδάλεις, αλλά δίνει επίσης στη Ρωσία την ευκαιρία να προχωρήσει σε επίθεση ανά πάσα στιγμή.
Τέταρτον, η Ουκρανία ξεμένει από στρατιώτες λόγω του συνεχιζόμενου πολέμου. Τώρα τουλάχιστον το όγδοο κύμα κινητοποίησης λαμβάνει χώρα στη χώρα, άνδρες άνω των 60 ετών στέλνονται ήδη στο μέτωπο. Και η Ρωσία θα στείλει σύντομα μια νέα ομάδα 200.000 στρατιωτών στον πόλεμο. Ισχυρίζονται ότι μέχρι το καλοκαίρι θα τους ακολουθήσουν άλλες 500 χιλιάδες στρατιώτες. Η Μόσχα έχει αποθεματικό κινητοποίησης σχεδόν 30 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Πέμπτον είναι πιθανό, για τους λόγους που αναφέρονται παραπάνω, η Ρωσία να βγει από αυτόν τον πόλεμο όχι μόνο ως στρατιωτικός νικητής με εδαφικά κέρδη, αλλά πολιτικά νικήτρια.
Η οικονομική ανάκαμψη της Ουκρανίας, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Συγκριτικής Οικονομικής Έρευνας της Βιέννης, θα είναι πιο δύσκολη από ότι προέβλεπε το Εθνικό Συμβούλιο για την Ανάκαμψη της Ουκρανίας.
Η ένταξη στο ΝΑΤΟ μετά από εκεχειρία ή ειρηνευτικές συνομιλίες θα αποκλειστεί στο άμεσο μέλλον και η ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ θα διαρκέσει στην καλύτερη περίπτωση πολύ περισσότερο από όσο επιθυμεί το Κίεβο.
Η σημερινή κατάσταση στο θέατρο των επιχειρήσεων
Ενώ η Δύση όπως φαίνεται πιο ξεκάθαρα στον καγκελάριο Όλαφ Σολτς διαρκώς υπεκφεύγει και φοβάται να εκπληρώσει τη δική της υπόσχεση «να κάνει ,τι είναι δυνατόν για να στηρίξει την Ουκρανία», το Κίεβο χάνει χρόνο.
Χάνει την τελευταία ευκαιρία να περάσει από τον πόλεμο των χαρακωμάτων στην επίθεση.
Τα ρωσικά στρατεύματα χρησιμοποιούν αυτή τη φορά τον χρόνο για να σκάψουν, να δημιουργήσουν ναρκοπέδια, να οχυρώσουν θέσεις, να φέρουν νέες εφεδρείες και νέο εξοπλισμό.
Αποτέλεσμα, μέχρι την άνοιξη θα είναι καλύτερα προετοιμασμένοι τόσο για επίθεση όσο και για άμυνα.
Με τον υποσχόμενο αριθμό αρμάτων μάχης, η Ουκρανία ενώ ζήτησε 300 οχήματα θα λάβει περίπου 130 και δεν θα είναι σε θέση να ξεκινήσει μια επιτυχημένη αντεπίθεση στην περιοχή Kremennaya και κυρίως στο Zaporozhye για να διακόψει τον ανεφοδιασμό από τα ρωσικά στρατεύματα στην Κριμαία.
Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι για μια επιτυχημένη επίθεση αρμάτων μάχης προς την κατεύθυνση της Κριμαίας, η Ουκρανία χρειάζεται επίσης πυραύλους εκτεταμένου βεληνεκούς (ATACMS), περισσότερα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού (100 υποσχέθηκαν, 500-600 ζητήθηκαν από το Κίεβο), περισσότερα συστήματα πυροβολικού (70 υποσχέθηκαν, Ζητήθηκαν 500) και μαχητικά (δεν υποσχέθηκαν, ζητήθηκαν 180 F-16).”
Από τα παραπάνω διαπιστώνεται ότι ο χρόνος κυλάει εις βάρος της κυβέρνησης του Κιέβου.
Η Δύση υπό τον φόβο της υπέρβασης των «κόκκινων γραμμών» που χάραξε ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν, διστάζει να ενισχύσει με τον τρόπο και όγκο οπλικών συστημάτων που θα έπρεπε τις Ουκρανικές ένοπλες Δυνάμεις ακόμη και να βλάψει το ρωσικό σύστημα δορυφορικών επικοινωνιών, κάτι που θα έβλαπτε σε μεγάλο βαθμό τις επιθετικές δυνατότητες της Μόσχας.
ΗΠΑ-ΝΑΤΟ φοβούνται την κλιμάκωση, ανησυχούν για την κούραση των δημοκρατικών κοινωνιών από «εικόνες» από την εμπόλεμη ζώνη και ελπίζουν για εκεχειρία στο εγγύς μέλλον.
Και σε αυτήν ακριβώς την επικείμενη κατάληξη μιας εκεχειρίας στρέφονται τώρα οι προσπάθειες της Δύσης, αν και δεν μιλούν γι’ αυτό φωναχτά.
Το αποτέλεσμα θα είναι μια ακρωτηριασμένη Ουκρανία..
