Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι έφτασε το πρωί της Τετάρτης στην πρωτεύουσα της Λιθουανίας για μια απροειδοποίητη επίσκεψη στα κράτη της Βαλτικής , πιστούς συμμάχους της κατεστραμμένης από τον πόλεμο χώρας.
Τα τρία κράτη της Βαλτικής — όλες οι πρώην σοβιετικές δημοκρατίες που είναι τώρα μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ — είναι από τους πιο ένθερμους συμμάχους της Ουκρανίας .
"Η Εσθονία, η Λετονία και η Λιθουανία είναι οι αξιόπιστοι φίλοι και οι εταίροι μας με αρχές. Σήμερα, έφτασα στο Βίλνιους πριν πάω στο Ταλίν και τη Ρίγα", είπε ο Ζελένσκι στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X, πρώην Twitter.
«Η ασφάλεια, η ενσωμάτωση στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, η συνεργασία στον ηλεκτρονικό πόλεμο και τα drones και ο περαιτέρω συντονισμός της ευρωπαϊκής υποστήριξης είναι όλα στην ημερήσια διάταξη», είπε.
Η περιοδεία στη Βαλτική σηματοδοτεί το πρώτο επίσημο ταξίδι του Zelensky στο εξωτερικό φέτος.
Στη Λιθουανία, βασικό δωρητή για την Ουκρανία, ο Ζελένσκι είπε ότι θα έχει συνομιλίες με τον πρόεδρο, τον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο του κοινοβουλίου και θα συναντηθεί με την ουκρανική κοινότητα.
Η επίσκεψη πραγματοποιείται καθώς άλλοι σύμμαχοι του Κιέβου αμφιταλαντεύονται για νέα βοήθεια, σχεδόν δύο χρόνια μετά την εισβολή της Ρωσίας .
Η Ουκρανία έχει δεχθεί έντονους ρωσικούς βομβαρδισμούς τις τελευταίες εβδομάδες, απαντώντας με πλήγματα στη συνοριακή πόλη Μπέλγκοροντ της Ρωσίας.
Ο Ζελένσκι προέτρεψε τους συμμάχους να διατηρήσουν τη ροή της στρατιωτικής υποστήριξης και είχε κατ' ιδίαν συνομιλίες με αξιωματούχους από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γερμανία και τη Νορβηγία τον περασμένο μήνα.
Ωστόσο, ένα πακέτο βοήθειας της ΕΕ ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ (55 δισεκατομμύρια δολάρια) έχει κολλήσει στις Βρυξέλλες μετά το βέτο της Ουγγαρίας, ενώ το Κογκρέσο των ΗΠΑ παραμένει διχασμένο σχετικά με την αποστολή πρόσθετης βοήθειας στην Ουκρανία.
“Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου. Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογονεί, φυτόν ουράνιον και Βλάστημα θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην.”Ο Ιησούς Χριστός και οι Έλληνες. Εις τον Ευαγγελιστήν Ιωάννην κεφ. 12 § 20-23 διαβάζουμε: Ήσαν δε τινες Έλληνες εκ των αναβαινόντων ίνα προσκυνήσωσιν εν τη εορτή. Ούτοι ούν προσήλθον Φιλίππω τω από Βηθσαϊδά της Γαλιλλαίας και ηρώτων αυτόν λέγοντες: κύριε θέλομεν τον Ιησούν ιδείν. Έρχεται Φίλιππος και λέγει τω Ανδρέα και πάλιν Ανδρέας και Φίλιππος λέγουσι τω Ιησού, ο δε Ιησούς απεκρίνατο αυτοίς λέγων: “ Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός του Ανθρώπου”. Η φράση αυτή του Ιησού Χριστού είναι ημιτελής, διότι δεν δίδεται εξήγηση πώς θα δοξασθή ο “Υιός του Ανθρώπου”. Όπως αναφέρει ο Μενέλαος Παγουλάτος εις το βιβλίον του “Ανθολόγιον Πατριδογνωσίας”, το έτος 1974 ο καθηγητής Ελευθέριος Πρόκος –επίτιμος καθηγητής ξένων πανεπιστημίων- συμμετέχων σέ επιστημονική επιτροπή της UNESCO, ανεκάλυψε σε μία βιβλιοθήκη τού Βατικανού, χειρόγραφο τού ΕΥΣΕΒΙΟΥ του ΠΑΜΦΙΛΟΥ, επισκόπου Καισαρείας, 265 μ.Χ., τό οποίον περιέχει την συνέχεια της ως άνω φράσεως ως εξής: “Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου. Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογονεί, φυτόν ουράνιον και Βλάστημα θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην.” Διότι μόνη η Ελλάς γεννά ανθρώπους φυτόν εκ του ουρανού και του Θεού Βλάστημα εξακριβωμένον απογεννώσα λογικήν σκέψιν, ιδιοποιουμένη την επιστήμην. Πιστεύω ότι αυτή η περικοπή θά έπρεπε να λέγεται καί νά αναλύεται εις τους ιερούς ναούς ιδιαίτερα, αφού μάλιστα απευθύνεται σέ Έλληνες Ορθοδόξους Χριστιανούς. Αυτό τουλάχιστον απαιτεί καί τό δίπτυχον Ελληνο-Ορθοδοξία. Αλλά γιατί ο Ιησούς Χριστός ομιλεί έτσι καί εναποθέτει τήν δόξαν Του εις τούς Έλληνας και πλέκει εγκώμιον διά τήν Ελλάδα καί δέν πιστεύει ότι θά δοξασθή από τόν “περιούσιον λαόν” τού Θεού δηλαδή τους Εβραίους; Πιστεύω ότι η εξήγησις είναι απλή: Όλη η διδασκαλία του Ιησού Χριστού ταυτίζεται απόλυτα με τήν αρχαίαν Ελληνικήν φιλοσοφίαν και σκέψιν και ως πρός αυτό υπάρχει σωρεία παραδειγμάτων. Ενδεικτικά αναφέρω τα εξής: Ιησούς: “ Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται και ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται.” Χείλων ο Λακεδαιμόνιος (600 π.Χ.): “Τα μεν υψηλά ταπεινούν (ο Θεός), τα δε ταπεινά υψούν.” Ιησούς: “ Αγαπάτε τους εχθρούς υμών” Ματθ.κεφ.5 §44 Κλεόβουλος ο Ρόδιος (500 π.Χ.): “ Τον δε εχθρόν φίλον ποιείν.” Ιησούς: “ Ευεργετείτε εκείνους που σας μισούν” Ματθ.κεφ.5 §44. Κλεόβουλος ο Ρόδιος (500 π.Χ.): “ Τον δε εχθρόν ευεργετείν”. Ιησούς: “ Ουκ επιορκήσεις” Ματθ.κεφ.5 §33. Πυθαγόρας: (580 π. Χ.) “Σέβου όρκον.” Ιησούς: “ Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην.” Πλάτων (427 π.Χ.): “Η δικαιοσύνη είναι το μεγαλύτερον αγαθόν για την ίδια την ψυχήν.” Και ο χρυσός κανών Ιησούς: “Όλα όσα θέλετε να σας κάνουν οι άνθρωποι, κάνετε και σείς τα ίδια σ΄αυτούς.” Ματθ.κεφ.7 §12 Ισοκράτης (430 π.Χ.): “Μην κάνετε στους άλλους εκείνα για τα οποία εσείς θυμώνετε όταν τα κάνουν οι άλλοι σε σας.” Βλέπουμε λοιπόν ότι όλο το ηθικόν δίδαγμα του Ιησού είναι ταυτισμένο μέ τό αρχαίον Ελληνικόν πνεύμα. Και εδώ νομίζω ότι θα έπρεπε να γίνεται αναφορά στους ιερούς Ελληνορθόδοξους Ναούς για το ποίοι πρωτοείπαν τα μεγάλα αυτά ηθικά διδάγματα. Βλέποντας λοιπόν ο Ιησούς Χριστός τούς Έλληνες να έρχονται προς Αυτόν, διαβλέπει ότι μόνον δια μέσου του Ελληνισμού θά ηδύνατο να διαδοθεί η διδασκαλία Του –πράγμα το οποίον ακριβώς έτσι συνέβη- και είναι όντως μία τεράστια αναγνώριση του Ελληνικού πνεύματος από Αυτόν τον ίδιον τον Υιόν του Ανθρώπου. Τι μεγαλείο αλήθεια και τί αρετή στό πρόσωπο τού Θεανθρώπου! Όταν λοιπόν ο ιδρυτής της θρησκείας της αγάπης ομιλεί έτσι για την Ελλάδα και τους Έλληνες, εμείς τι άλλο μπορούμε να πούμε περισσότερον; Δύο χιλιάδες χρόνια τώρα μετά Χριστόν τά λόγια τού Ιησού Χριστού περισσότερον από κάθε άλλη φορά πρέπει να γίνουν ο Φάρος πού θά μάς οδηγήσει διά τής αρετής καί τής δικαιοσύνης εις τήν αναζήτησιν του Θείου, ώστε νά εκπληρώσουμε τήν αποστολήν μας διά τής τελειοποιήσεως ως πνευματικών ανθρώπων επί τής Γής. Πηγή - plataros.gr
Κανένα σχέδιο για το άνοιγμα εκ νέου σημείωνδιέλευσης στα σύνορα με τη Ρωσία, δήλωσε η Φινλανδή υπουργός Εσωτερικών... Το Ελσίνκι δεν θα ανοίξει ξανά σημεία ελέγχου στα σύνορα με τη Ρωσία μετά τις 14 Ιανουαρίου, δήλωσε στο MTV3 η Φινλανδή υπουργός Εσωτερικών Μαρί Ραντάνεν . Όταν ρωτήθηκε εάν τα ανατολικά σύνορα της Φινλανδίας θα παραμείνουν κλειστά, ο Ραντάνεν είπε: «Έτσι θα έπρεπε να είναι». Ο υπουργός υποστήριξε ότι δεν υπήρξε αλλαγή στη μεταναστευτική κατάσταση στα σύνορα με τη Ρωσία, επομένως «υπάρχει κίνδυνος η Ρωσία να συνεχίσει τέτοιες δραστηριότητες εάν ανοίξουν τα σύνορα». Ο Φινλανδός πρωθυπουργός Πέτρι Όρπο, με τη σειρά του, επιβεβαίωσε ότι το Ελσίνκι δεν θα ανοίξει ξανά τα συνοριακά περάσματα μετά τις 14 Ιανουαρίου. », είπε στον τηλεοπτικό σταθμό Yle. Η Orpo επεσήμανε ότι η φινλανδική κυβέρνηση αναμένεται να λάβει απόφαση για το θέμα τις επόμενες ημέρες. Νωρίτερα, η φινλανδική κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει όλα τα σημεία ελέγχου οχημάτων στα σύνορα με τη Ρωσία μεταξύ 30 Νοεμβρίου και 14 Δεκεμβρίου 2023. Στη συνέχεια άνοιξαν ξανά δύο σημεία διέλευσης, αλλά τα σύνορα έκλεισαν και πάλι για μια περίοδο που θα διαρκέσει από τις 15 Δεκεμβρίου 2023. έως τις 14 Ιανουαρίου 2024, λόγω της νέας εισροής μεταναστών από τρίτες χώρες. Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα δήλωσε νωρίτερα ότι η κίνηση της Φινλανδίας να κλείσει τα συνοριακά περάσματα δημιουργεί νέες διαχωριστικές γραμμές στην Ευρώπη και η Μόσχα θα απαντήσει σε αυτές τις ενέργειες μετά από διαυπηρεσιακές διαβουλεύσεις. tass.com/world/1730125
Ο Zhang Yugui, κοσμήτορας της Σχολής Οικονομικών και Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Διεθνών Σπουδών της Σαγκάης, σημειώνει ότι ενώ το ρενμίνμπι έχει κερδίσει έλξη ως παγκόσμιο νόμισμα για εμπορικούς διακανονισμούς, επενδύσεις και ως αποθεματικό νόμισμα, το δολάριο ΗΠΑ θα εξακολουθεί να διατηρεί την ηγεμονία του μέχρι 2030. Ωστόσο, οι ΗΠΑ ανησυχούν περισσότερο ότι η αποδολαριοποίηση θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια μη αναστρέψιμη ιστορική τάση.
Τα τραπεζογραμμάτια κινεζικών RMB και δολαρίων ΗΠΑ φαίνονται σε αυτήν την εικόνα που λήφθηκε στις 10 Μαρτίου 2023. (Reuters/Dado Ruvic)
Με βάση τις εκτιμήσεις μου, σχεδόν 70 χώρες έχουν ξεκινήσει διαδικασίες αποδολαριοποίησης διαφόρων βαθμών από τον Νοέμβριο του 2023. Αυτές οι χώρες προσπαθούν να εξαρτώνται λιγότερο από το δολάριο για εμπορεύματα όπως το πετρέλαιο, καθώς και σε εμπορικούς διακανονισμούς, επενδύσεις και χρηματοδότηση και ως αποθεματικό νόμισμα. Ταυτόχρονα, αναπτύσσουν επίσης ψηφιακά νομίσματα και χτίζουν ανεξάρτητους μηχανισμούς διακανονισμού διασυνοριακών πληρωμών για να απελευθερωθούν από το υπάρχον χρηματοπιστωτικό σύστημα που βασίζεται στις ΗΠΑ, το συντομότερο δυνατό.
Πληρώνοντας το τίμημα της δολαριοποίησης της παγκόσμιας οικονομίας
Η πρώτη σημαντική ανακάλυψη ήρθε στο σύστημα των πετροδολαρίων. Ξεκινώντας από το 1973, η προέλευση του πετροδολαρίου μπορεί να εντοπιστεί στην πετρελαϊκή κρίση που προκλήθηκε από τον Τέταρτο Αραβο-Ισραηλινό Πόλεμο την ίδια χρονιά.
Μέσω των προσπαθειών του τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ, η Σαουδική Αραβία, ο κορυφαίος παραγωγός πετρελαίου, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μόνο το δολάριο για να τιμολογήσει τις εξαγωγές πετρελαίου της. Αυτό οδήγησε στην επακόλουθη ομόφωνη απόφαση του Οργανισμού Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών (OPEC) το 1975 να τιμολογήσει τα προϊόντα πετρελαίου σε δολάρια και να επενδύσει τα έσοδα από τις πωλήσεις σε κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ με αντάλλαγμα τη στρατιωτική προστασία των ΗΠΑ.
Το σύστημα του πετροδολαρίου σχηματίστηκε έτσι και έφτασε να συμβολίζει τον αμερικανικό έλεγχο της παγκόσμιας οικονομίας στο πλαίσιο των Συμφωνιών της Τζαμάικα μετά την κατάργηση του κανόνα του χρυσού.
Μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση που ξέσπασε κάθε έναν αιώνα το 2008, ορισμένες χώρες αισθάνονταν όλο και περισσότερο ότι πλήρωναν ακούσια το τίμημα της δολαριοποίησης της παγκόσμιας οικονομίας.
Για περισσότερες από τρεις δεκαετίες μετά από αυτό, ο κόσμος μπορεί να ειπωθεί ότι υπέφερε από το σύστημα του πετροδολαρίου. Μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση που ξέσπασε κάθε έναν αιώνα το 2008, ορισμένες χώρες αισθάνονταν όλο και περισσότερο ότι πλήρωναν ακούσια το τίμημα της δολαριοποίησης της παγκόσμιας οικονομίας. Έτσι, οι αναδυόμενες οικονομίες με μεγαλύτερη επίγνωση της οικονομικής κυριαρχίας και της εθνικής ασφάλειας άρχισαν να διερευνούν την αποδολαριοποίηση, με τις διμερείς ανταλλαγές νομισμάτων να γίνονται ένα τυπικό εργαλείο για να το κάνουν.
Λόγω των οικονομικών κυρώσεων των ΗΠΑ, το Ιράν έχει υιοθετήσει μεθόδους διακανονισμού, όπως διακανονισμό σε ιρανικό ριάλ, ανταλλακτικό εμπόριο και πετρέλαιο με χρυσό, στο διεθνές εμπόριο πετρελαίου του από το 2012.
Ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου στον κόσμο, η Ρωσία, κυκλοφόρησε συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης αργού πετρελαίου σε ρούβλια αντί για δολάρια για τις συναλλαγές πετρελαίου με το Ιράν και την Κίνα το 2014. Δημιούργησε επίσης ένα χρηματιστήριο φυσικού αερίου για να προωθήσει την εμπορία φυσικού αερίου με τιμή σε ρούβλια . Μετά το ξέσπασμα της σύγκρουσης Ρωσίας-Ουκρανίας το 2022, οι αυστηρές οικονομικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ στη Ρωσία την ανάγκασαν επίσης να αποδολαριοποιήσει τις συναλλαγές εμπορευμάτων της.
Τον Ιανουάριο του 2023, η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσε την πρόθεσή της να επιτρέψει στους οικισμούς του πετρελαίου και του φυσικού αερίου σε νομίσματα εκτός από το δολάριο. Επιπλέον, εξετάζει επίσης το ρενμίνμπι ως νόμισμα διακανονισμού στις συναλλαγές πετρελαίου με την Κίνα και τη συμπερίληψη συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης σε RMB στο σύστημα τιμολόγησης της Saudi Aramco. Αυτή είναι η πρώτη φορά εδώ και 48 χρόνια που η Σαουδική Αραβία έχει εκφράσει την προθυμία της να συναλλάσσεται σε νόμισμα διαφορετικό από το δολάριο, καθιστώντας προάγγελος των ανέμων της αλλαγής.
Ως ο μεγαλύτερος εισαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο, η Κίνα έχει αφιερώσει προσπάθειες για να επεκτείνει τον ρόλο του νομίσματός της στην τιμολόγηση και τον διακανονισμό των συναλλαγών πετρελαίου. ξεκίνησε τα μέλλον αργού πετρελαίου που διατιμώνται και εγκατασταθούν στο Renminbi. και χρησιμοποιώντας το Renminbi στις συναλλαγές φυσικού αερίου με τη Ρωσία. Τον Μάρτιο του 2023, η Κίνα κατέληξε επίσηςστο συμπέρασμα της πρώτης αγοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ) που εγκαταστάθηκε στο Renminbiαπό τη Γαλλία. Τον Οκτώβριο του 2023, έφτασε επίσης σε ορόσημο με τον πρώτο διασυνοριακό ψηφιακό διακανονισμό Renminbi για αργό πετρέλαιο.
Εκτός από την περιορισμένη απειλή που θέτει το ευρώ, κανένα άλλο νόμισμα, συμπεριλαμβανομένου του ρενμίνμπι, δεν μπορεί να απειλήσει σοβαρά το δολάριο εντός τουλάχιστον επτά ετών.
Κανένα κύμα αποδολαριοποίησης
Από τη σκοπιά του χρηματοοικονομικού ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών και της ιστορίας των παγκόσμιων νομισμάτων, ενώ η αποδολαριοποίηση δεν είναι φανταστική, είναι ακόμα στα σπάργανα και πολύ μακριά από το να απειλήσει τα θεμέλια του δολαρίου. Το δολάριο εξακολουθεί να είναι το παγκόσμιο νόμισμα επιλογής για την τιμολόγηση, την πληρωμή, τις επενδύσεις και τη χρηματοδότηση και τα εθνικά αποθεματικά.
Εκτός από την περιορισμένη απειλή που θέτει το ευρώ, κανένα άλλο νόμισμα, συμπεριλαμβανομένου του ρενμίνμπι, δεν μπορεί να απειλήσει σοβαρά το δολάριο εντός τουλάχιστον επτά ετών. Σε αυτό το πλαίσιο, οι περιστασιακές διεκδικήσεις για ένα επικείμενο κύμα αποδολαριοποίησης στα we-media και σε ορισμένα κινεζικά κρατικά μέσα φαίνονται ολισθηροί και ανεύθυνοι.
Σύμφωνα με την Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunications (SWIFT), το 2022, το δολάριο αντιπροσώπευε το 41,3% όλων των διεθνών πληρωμών, πολύ μπροστά από το ευρώ με 35,7%, τη βρετανική λίρα με 6,5%, το γεν με 2,8% και το ρενμίνμπι με 2,3%.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) ανέφερε ότι στα τέλη του 2022, το δολάριο αποτελούσε το 58,4% των επίσημων συναλλαγματικών αποθεματικών νομισμάτων των χωρών παγκοσμίως, σχεδόν τριπλάσιο από αυτό του ευρώ, το οποίο βρίσκεται στη δεύτερη θέση με 20,5%.
Επιπλέον, σύμφωνα με στοιχεία συναλλαγών συναλλάγματος (200% συνολικά για αγορά και πώληση) από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS), το δολάριο έφτασε στην κορυφή με 88,5%, ενώ το ευρώ βρέθηκε στη δεύτερη θέση με μερίδιο 30,5%. Αυτά δείχνουν ότι δεν υπήρξε θεμελιώδης αλλαγή στην παγκόσμια κυριαρχία του δολαρίου.
Οι ΗΠΑ ανησυχούν για μια τάση αποδολαριοποίησης
Ενώ η ίδια η αποδολαριοποίηση δεν είναι κάτι καινούργιο, οι ΗΠΑ ανησυχούν περισσότερο ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια μη αναστρέψιμη ιστορική τάση.
Όσον αφορά τη διεθνή θέση ή τον πραγματικό πλούτο, οι ΗΠΑ σήμερα δεν βρίσκονται στο ίδιο πρωτάθλημα με τον προκάτοχό τους στις πρώτες μέρες του συστήματος του Μπρέτον Γουντς. Οι ΗΠΑ έχουν βαριά χρέη. Από το 1960, η χώρα έχει αυξήσει το ανώτατο όριο του χρέους της περίπου 80 φορές για να φτάσει τα σημερινά 33 τρισεκατομμύρια δολάρια. Η προσέγγισή του να χρησιμοποιεί το χρέος για να οδηγήσει την οικονομική ανάπτυξη είναι ουσιαστικά η ίδια με το να πίνει δηλητήριο για να ξεδιψάσει. Σε συνδυασμό με τους ατελείωτους ελιγμούς τους για να εξοπλίσουν το δολάριο, οι ΗΠΑ θα εξαντλήσουν τελικά τη φήμη που απέκτησαν από την ίδρυση της Federal Reserve το 1913.
... είναι επίσης απόδειξη, από την άλλη πλευρά, ότι η ανάπτυξη και η επέκταση του πεδίου εφαρμογής οποιουδήποτε διαδόχου νομίσματος είναι μια αργή ιστορική διαδικασία.
Από τη Βιομηχανική Επανάσταση, μόνο η λίρα και στη συνέχεια το δολάριο ήταν τα κυρίαρχα παγκόσμια νομίσματα. Πριν από την καθιέρωση του συστήματος Bretton Woods το 1944, το Ηνωμένο Βασίλειο ηγήθηκε του διεθνούς νομισματικού συστήματος και της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής τάξης για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Παρόλο που οι ΗΠΑ ξεπέρασαν ήδη το Ηνωμένο Βασίλειο ως το μεγαλύτερο βιομηχανικό έθνος το 1894, χρειάστηκαν ακόμη σχεδόν 50 χρόνια και η καταστροφή που προκλήθηκε από τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους προτού καταφέρει να καταλάβει το παγκόσμιο οικονομικό σκήπτρο από ένα αποδυναμωμένο Ηνωμένο Βασίλειο. Συνέδριο του Μπρέτον Γουντς. Ενώ αυτό είναι, αφενός, απόδειξη της διαρκούς ηγεμονίας της λίρας ως του κύριου παγκόσμιου νομίσματος, είναι επίσης απόδειξη, από την άλλη πλευρά, ότι η ανάπτυξη και η επέκταση του πεδίου εφαρμογής οποιουδήποτε διαδόχου νομίσματος είναι μια αργή ιστορική διαδικασία.
Μπαίνοντας στον 21ο αιώνα, η ξαφνική εμφάνιση και η σύντομη αισιοδοξία γύρω από το ευρώ έκανε τον Τζιμ Ρότζερς, το αγόρι της αφίσας του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, να ανησυχεί ότι οι μέρες του δολαρίου ως κύριου παγκόσμιου νομίσματος ήταν μετρημένες. Ακόμη και η τυπικά υπεροπτική Wall Street Journal συμμεριζόταν τις ανησυχίες του Rogers και ισχυρίστηκε ότι «βρισκόμαστε στον γκρεμό μιας άνευ προηγουμένου κατάρρευσης νομισμάτων και πολλοί αναζητούν αντικαταστάσεις δολαρίων».
Τον Νοέμβριο του 2010, ο Robert Zoellick, τότε πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, έγραψε στους Financial Times προτρέποντας τις κορυφαίες οικονομίες να εξετάσουν το ενδεχόμενο εκ νέου υιοθέτησης ενός τροποποιημένου παγκόσμιου προτύπου χρυσού που μπορεί να καθοδηγήσει τις νομισματικές κινήσεις. Ζήτησε επίσης τη δημιουργία ενός νέου συστήματος που «πιθανότατα θα χρειαστεί να περιλαμβάνει το δολάριο, το ευρώ, το γιεν, τη λίρα και ένα ρενμίνμπι που κινείται προς τη διεθνοποίηση και στη συνέχεια έναν ανοιχτό λογαριασμό κεφαλαίου».
Πρόσθεσε επίσης ότι «το σύστημα θα πρέπει επίσης να εξετάσει το ενδεχόμενο χρήσης του χρυσού ως διεθνούς σημείου αναφοράς των προσδοκιών της αγοράς για τις πιέσεις των τιμών και τις μελλοντικές αξίες των νομισμάτων».
Προφανώς, ο Zoellick, ο οποίος ήταν άτυχος με τις περιπλοκές του παγκόσμιου ανταγωνισμού, αναγνώρισε ότι οι ΗΠΑ είχαν από καιρό υπερβολική καταβολή και δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το δολάριο για να κυριαρχήσουν στον κόσμο για πάντα. Έτσι, ήλπιζε να προωθήσει τη δημιουργία ενός νέου συστήματος για να τερματιστεί η κατάσταση της αδιευκρίνιστης μετατόπισης στο διεθνές νομισματικό σύστημα μετά την αποσύνδεση του δολαρίου από τον χρυσό.
Το Renminbi ανεβαίνει
Ωστόσο, οι ηπειρωτικές ευρωπαϊκές χώρες με τα μοιραία ελαττώματα τους στερούνται την οικονομική πολυπλοκότητα των ΗΠΑ. Η ευρωπαϊκή κρίση χρέους που ακολούθησε την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 κατέστησε σαφές στον κόσμο για άλλη μια φορά ότι είναι ακόμη δύσκολο έργο για την παγκόσμια οικονομία να απελευθερωθεί από τον έλεγχο του δολαρίου σε ένα διεθνές χρηματοπιστωτικό οικοσύστημα όπου η κατάρρευση του δολαρίου στερείται θεσμικών θεμελίων.
Για τους Αμερικανούς, η Κίνα προσεγγίζει το ρυθμό ανάπτυξής της και απολαμβάνει μεγαλύτερη παγκόσμια επιρροή κάθε μέρα που περνάει και έχει το μεγαλύτερο κίνητρο να πιέσει για αποδολαριοποίηση.
Στα 15 χρόνια μεταξύ 2008 και 2022, το ΑΕΠ των ΗΠΑ αυξήθηκε από 14,77 τρισεκατομμύρια δολάρια σε 25,46 τρισεκατομμύρια δολάρια. Το 2008, το ΑΕΠ της αντιπροσώπευε το 23,03% της παγκόσμιας οικονομίας και το ποσοστό αυτό έφτασε το 25,32% το 2022.
Πηγαίνοντας αποκλειστικά από αυτόν τον βασικό οικονομικό δείκτη, μπορεί να υποστηριχθεί ότι δεν υπάρχει ένδειξη κάποιας αισθητής διολίσθησης στη θέση των ΗΠΑ στην παγκόσμια οικονομία. Αντιθέτως, έχει σημειώσει σταθερά κέρδη.
Όσον αφορά την Κίνα, την οποία οι ΗΠΑ θεωρούν ως τον κύριο στρατηγικό τους ανταγωνιστή, το ΑΕΠ της αυξήθηκε από 4,59 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ (7,16% του παγκόσμιου συνόλου) το 2008 σε 17,96 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ (17,86% του παγκόσμιου συνόλου) το 2022. Για τους Αμερικανούς, Η Κίνα προσεγγίζει το ρυθμό ανάπτυξής της και απολαμβάνει μεγαλύτερη παγκόσμια επιρροή κάθε μέρα που περνά, και έχει το μεγαλύτερο κίνητρο να πιέσει για αποδολαριοποίηση.
Οι ΗΠΑ παρατήρησαν επίσης την αυξημένη χρήση του ρενμίνμπι στον διακανονισμό διμερών συναλλαγών που αφορούν την Κίνα. Συγκεντρώνοντας δεδομένα από εταιρείες και θεσμικούς επενδυτές, διαπιστώθηκε ότι μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου 2023, η χρήση του ρενμίνμπι ως νομίσματος διακανονισμού έφτασε το 49% για να ξεπεράσει για πρώτη φορά αυτή του δολαρίου. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό το ποσοστό δεν περιελάμβανε διακανονισμούς βάσει RMB για εμπορικές και κεφαλαιακές συναλλαγές που δεν εμπλέκουν την Κίνα ως αντισυμβαλλόμενο. Τα στοιχεία της SWIFT δείχνουν ότι από τον Νοέμβριο του 2023, όσον αφορά το μερίδιο των παγκόσμιων διακανονισμών, το δολάριο ήταν πρώτο με 47,08%, ενώ το ρενμίνμπι ήταν τέταρτο πίσω από το δολάριο, το ευρώ και τη λίρα με 4,61%.
Αναμένεται ότι οι ΗΠΑ μπορούν ακόμα να ηγηθούν αποτελεσματικά στο διεθνές νομισματικό σύστημα μέχρι το 2030, αλλά κατά πάσα πιθανότητα, το μερίδιο αγοράς του δολαρίου και η χρήση του στην τιμολόγηση, τις πληρωμές, τις επενδύσεις και τη χρηματοδότηση, καθώς και ως αποθεματικό νόμισμα θα τεθούν υπό πίεση από η άνοδος του ρενμίνμπι.