στὸν χῶρο τῆς δοξολογίας
καὶ ἀντὶ γιὰ τὴν εὐχὴ
εἶχε τὴν δοξολογία.
Συνέχεια ἄκουγε κανεὶς ἀπὸ τὸ
Συνέχεια ἄκουγε κανεὶς ἀπὸ τὸ
στόμα του τὸ «δόξα σοι ὁ Θεός,
δόξα σοι ὁ Θεός», καὶ ὅλες σχεδὸν
οἱ ἡμέρες τοῦ χρόνου
ἦταν γι’ αὐτὸν Διακαινήσιμες,
ἀφοῦ ζοῦσε πάντα τὴν
ἀφοῦ ζοῦσε πάντα τὴν
πασχαλινὴ χαρά.
Ὅσοι βρίσκονται στὴν
προχωρημένη αὐτὴ κατάσταση
ἔχουν συνέχεια Πάσχα,Ἀνάσταση!
Καμπάνες, σήμαντρα, τάλαντα,
ὅλα μαζὶ χτυποῦν χαρμόσυνα.
«Αἰνεῖτε Αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις, αἰνεῖτε ‐ ὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ».
Ὅλη τὴν ἡμέρα δοξολογοῦν τὸν Θεὸ καὶ χτυπᾶ σὰν καμπάνα ἡ καρδιά τους.
Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’
Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’
«Περί Προσευχής».