Νήσοι Σολομώντα
Οι Νήσοι του Σολομώντα είναι κράτος που βρίσκεται στον νότιο Ειρηνικό Ωκεανό στο Αρχιπέλαγος του Σολομώντος. Πρωτεύουσα του κράτους είναι η Χονιάρα. Η πλειονότητα των κατοίκων της χώρας είναι Μελανήσιοι, οι πρόγονοι των οποίων αποίκησαν τα νησιά του αρχιπελάγους από το 1000 π.Χ.. Το 1893 η χώρα έγινε αποικία της Βρετανίας από την οποία απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1978 στα πλαίσια της Κοινοπολιτείας. Τα νησιά του αρχιπελάγους και κυρίως το Γκουανταλκανάλ, ήταν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο θέατρο πολύνεκρων μαχών μεταξύ των Συμμάχων και των Ιαπώνων. Από το 1998 και μετά η εθνικιστική βία, η κακοδιαχείριση από την κυβέρνηση και η εγκληματικότητα έχουν υπονομεύσει την ασφάλεια της χώρας και έχουν προκαλέσει κοινωνικά προβλήματα. Τα Βόρεια Νησιά Σολομώντα διαιρούνται στα ανεξάρτητα Νησιά του Σολομώντα και στην Επαρχία Μπουγκαινβίλ στην Παπούα Νέα Γουινέα.
Γεωγραφία
Αποτελείται από 922 νησιά συνολικά, από τα οποία 347 είναι κατοικημένα, που βρίσκονται διάσπαρτα σε μια έκταση 645.000 τετρ.χλμ. από τα οποία 28.450 καλύπτει η ξηρά που την κάνει την δεύτερη σε έκταση νησιωτική χώρα του νότιου Ειρηνικού Ωκεανού μετά την Παπούα Νέα Γουινέα, στα ανατολικά της οποίας βρίσκεται. Τα έξι μεγαλύτερα στα οποία κατοικεί και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι το Γκουανταλκανάλ, η Νέα Γεωργία, η Μαλέττα, η Μακίρα, η Τσόιζελ (Σουαζέλ) και η Σάντα Ιζαμπέλ. Το συνολικό μήκος των ακτών τους είναι 5.313 χλμ. Το νησιωτικό σύμπλεγμα εκτείνεται κατά 1.800 χλμ. από δυτικά προς ανατολικά και κατά 900 χλμ. από βορρά προς νότο. Είναι νησιά που βρίσκονται στο όριο της ινδοαυστραλιανής πλάκας.
Νησιά
Τα νησιά που αποτελούν το αρχιπέλαγος χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: σε αυτά που έχουν ηφαιστειακή προέλευση και είναι ορεινά και στα κοραλλιογενή που είναι επίπεδα. Το μεγαλύτερο υψόμετρο βρίσκεται στο μεγαλύτερο από τα νησιά, το Γκουανταλκανάλ (2.311 μ., στο όρος Ποπομανατσέου, ενεργό ηφαίστειο). Αξίζει να σημειωθεί ότι στο νησί Ρένελ, το οποίο αποτελεί το νοτιότερο στο αρχιπέλαγος, βρίσκεται η μεγαλύτερη ανυψωμένη κοραλλιογενής ατόλη στον κόσμο (φυσικό μνημείο της ΟΥΝΕΣΚΟ από το 1998), όπου βρίσκεται και η μεγαλύτερη στο είδος της λιμνοθάλασσα, η Τενάγκο, με έκταση 155 τ. χλμ., όπου φιλοξενούνται πολλά ενδημικά είδη χλωρίδας και πανίδας[3].
Μερικά νησιά είναι:
Σουαζέλ ή Τσόιζελ (Choiseul)
Νήσοι Μικρής Γης (Shortland Islands)
Νήσοι Νέας Γεωργίας (New Georgia Islands)
Σάντα Ιζαμπέλ (Santa Isabel)
Νήσοι Ράσελ (Russell Islands)
Νήσοι Φλόριντα (Florida Islands)
Μαλάιτα (Malaita)
Γκουανταλκανάλ (Guadalcanal)
Σικαγιάνα (Sikaiana)
Μαραμασίκε (Maramasike)
Ουλάουα (Ulawa)
Ούκι (Uki)
Μακίρα (Makira ή San Cristobal)
Σάντα Άνα (Santa Ana)
Ρένελ (Rennell)
Μπελόνα (Bellona)
Νήσοι Σάντα Κρους (Santa Cruz Islands)
Η απόσταση μεταξύ των δυτικότερων και των ανατολικότερων νησιών είναι γύρω στα 1.500 χιλιόμετρα. Ιδιαίτερα, οι Νήσοι Σάντα Κρους, βόρεια του Βανουάτου (από τους οποίους μέρος είναι η Τικόπια) είναι απομονωμένα σε 200 χλμ. και πλέον από τα άλλα νησιά.
Τα ηφαίστεια βρίσκονται σε μερικά από τα μεγαλύτερα νησιά, όπως το Γκουανταλκανάλ, ενώ άλλα μικρότερα νησιά αποτελούν μικροσκοπικές ατόλες , όπως η Όντονγκ Τζάβα, που καλύπτονται από φοινικόδεντρα και άμμο. Τα πλέον ενεργά ηφαίστεια είναι τα Τινακούλα (Tinakula) και Καβάτσι(Kavachi).Το Μπουγκαινβίλ γεωγραφικά είναι μέρος των Νήσων του Σολομώντα, όμως πολιτικά ανήκει στην Παπούα Νέα Γουινέα.
Κλίμα
Το ισημερινό και ωκεάνιο κλίμα των νησιών είναι πολύ υγρό όλο το χρόνο, με τη μέση θερμοκρασία να είναι 27 βαθμοί Κελσίου. Η πιο δροσερή περίοδος είναι από τον Ιούνιο ως τον Αύγουστο. Από το Νοέμβριο ως τον Απρίλιο οι βορειοδυτικοί άνεμοι προκαλούν βροχοπτώσεις, που είναι συχνές και επίσης περιστασιακούς κυκλώνες. Η ετήσια βροχόπτωση κατά μέσο όρο είναι 3.050 χιλιοστά.
Το αρχιπέλαγος των Νήσων του Σολομώντα αποτελεί τμήμα δύο αυτόνομων οικοπεριοχών. Τα περισσότερα από τα νησιά αποτελούν μέρος της οικολογικής περιοχής βρόχινων δασών των Νησιών του Σολομώντα, που περιλαμβάνει επίσης τα νησιά Μπουγκαινβίλ και Μπούκα, τα οποία αποτελούν τμήμα της Παπούα Νέας Γουινέας. Τα Νησιά Σάντα Κρους είναι τμήμα της οικολογικής περιοχής των βρόχινων δασών του Βανουάτου. Περισσότερα από 230 είδη ορχιδέας, καθώς επίσης και άλλα τροπικά φυτά απαντώνται στα νησιά. Ωστόσο, η πανίδα, όπως και η χλωρίδα είναι φτωχές στα νησιά, όπου ζουν αγριόχοιροι, κροκόδειλοι, πόσουμ, έντομα, φίδια και πτηνά.
Ιστορία
Η χώρα έγινε ανεξάρτητη στις 7 Ιουλίου του 1978 από το Ηνωμένο Βασίλειο. Από το 1999 ως το 2004 η οικονομία του κράτους υπέστη πλήγμα εξαιτίας των εμφυλίων συγκρούσεων στο Γκουανταλκανάλ, που είχαν αποτέλεσμα το θάνατο 100 ανθρώπων και τον εκτοπισμό πάνω από 20.000 , οι οποίοι έγιναν εσωτερικοί πρόσφυγες στο σύνολο του νησιού. Στις 29 Απριλίου του 2009 συστάθηκε Επιτροπή Ειρήνης και Συμφιλίωσης, με την αγγλική ονομασία Solomon Islands Truth and Reconciliation Commission (TRC) [4] με σκοπό τη διερεύνηση των υποθέσεων εθνοτικής βίας που έλαβαν χώρα την περίοδο από το 1997 ως το 2003.[5] Το μοντέλο της στηρίχθηκε στην αντίστοιχη επιτροπή της Νότιας Αφρικής και για τη σύστασή της συνεργάστηκε ο τιμημένος με Νόμπελ Ειρήνης, Ντέσμοντ Τούτου.
Τσουνάμι 2007
Στις 2 Απριλίου του 2007, τα Νησιά Σολομώντα επλήγησαν από ένα καταστροφικό τσουνάμι. Οι αρχικές αναφορές έδειξαν ότι το τσουνάμι χτύπησε το νησί του Γκίζο. Το τσουνάμι προκλήθηκε από τον σεισμό μεγέθους 8 βαθμών στην κλίμακα Ρίχτερ του οποίου το επίκεντρο ήταν 349 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Χονιάρα, σε βάθος 10 χιλιομέτρων. Σημειώθηκαν περισσότεροι από 25 μετασεισμοί άνω των 5 Ρίχτερ μεταξύ της 1ης και 2ης Απριλίου.
Ο απολογισμός των νεκρών που προκάλεσε το τσουνάμι ξεπερνά τα 30 άτομα και αναμένεται να αυξηθεί καθώς οι αναφορές συνεχίζονται. Πολλοί, επίσης, είναι οι αγνοούμενοι. Ο μεγαλύτερος σεισμός που έχει σημειωθεί στην θάλασσα του Σολομώντα, από τις αρχές του 20ού αιώνα.
Διακυβέρνηση
Πολίτευμα της χώρας είναι η Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία στα πλαίσια της Κοινοπολιτείας. Αρχηγός του Κράτους είναι η Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και εκπροσωπείται από τον Γενικό Κυβερνήτη (ή Γενικό Διοικητή). Γενικός Διοικητής είναι ο Φρανκ Καμπούι, ο οποίος εξελέγη στις 15 Ιουνίου του 2009[6]. Πρωθυπουργός είναι ο Ντάνι Φίλιπ.
Εκτελεστική εξουσία
Ντε φάκτο αρχηγός Κράτους είναι ο Γενικός Διοικητής, ο οποίος αποτελεί αντιπρόσωπο της Βασίλισσας. Ο Γενικός Διοικητής διορίζεται από το Μονάρχη των Νήσων του Σολομώντα (στην περίπτωση αυτή τον εκάστοτε Μονάρχη του Ηνωμένου Βασιλείου) έπειτα από πρόταση του Εθνικού Κοινοβουλίου για πενταετή θητεία. Το αξίωμα είναι σε μεγάλο βαθμό εθιμοτυπικό και συμβολικό, καθώς η εμπλοκή του Γενικού Διοικητή στα κυβερνητικά ζητήματα είναι περιορισμένη. Πριν τη θεσμοθέτηση του αξιώματος, ο Κυβερνήτης και ένα Εκτελεστικό Συμβούλιο διοικούσαν τα νησιά.
Γενικοί Διοικητές των Νήσων του Σολομώντα.
Σερ Μπάντλεϊ Ντέβεσι, GCMG, GCVO (1978–1988)
Σερ Τζορτζ Λέπινγκ, GCMG (1988–1994)
Σερ Μόζες Πιτακάκα, GCMG (1994–1999)
Σερ Τζον Λάπλι, GCMG (1999–2004)
Σερ Ναθάνιελ Βαένα, GCMG, CSI (2004–2009)
Φρανκ Καμπούι (2009-)
Οι θητείες αρχίζουν και τελειώνουν στις 7 Ιουλίου.
Νομοθετική εξουσία
Η νομοθετική εξουσία ασκείται από το Κοινοβούλιο, το οποίο απαρτίζεται από 50 μέλη, τα οποία εκλέγονται με καθολική ψηφοφορία για 4 χρόνια. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 21 ετών και άνω.[1].
Αρχηγός της κυβέρνησης είναι ο Πρωθυπουργός, ο οποίος είναι ο ηγέτης του κόμματος με την πλειοψηφία εδρών στο Εθνικό Κοινοβούλιο.
Γενικές εκλογές 2010
Στις γενικές εκλογές που διενεργήθηκαν στις 4 Αυγούστου 2010[7] έλαβαν μέρος 509 υποψήφιοι, συμπεριλαμβανομένων και 25 γυναικών.[8] Τις εκλογές επέβλεψαν εκλογικοί παρατηρητές από τα Ηνωμένα Έθνη και ήταν γενικά ειρηνικές, με μοναδικό γεγονός κάποιες παρατυπίες αναφορικά με τις λίστες των υποψηφίων. [9] Σύμφωνα με τα αποτελέσματα 25 βουλευτές επανεξελέγησαν και 25 αντικαταστάθηκαν. Σε επίπεδο κομμάτων, το Δημοκρατικό Κόμμα των Νήσων Σολομώντα (Solomon Islands Democratic Party) κερδίζουν 11 επί συνόλου 50 εδρών, με τα μικρότερα κόμματα να λαμβάνουν 10 έδρες και οι ανεξάρτητοι άλλες 28[10]. Νέος πρωθυπουργός εξελέγη ο Ντάνι Φίλιπ, ωστόσο μια μέρα μετά την εκλογή του (στις 26 Αυγούστου) πέθανε ξαφνικά ένας βουλευτής του, με αποτέλεσμα να μειωθεί η κυβερνητική πλειοψηφία σε μία μόλις έδρα.
Πρωθυπουργοί των Νήσων του Σολομώντα
| Πρωθυπουργός | Θητεία | Πολιτική τοποθέτηση | ||
|---|---|---|---|---|
| Από | Έως | |||
| Πίτερ Κενιλορέα | 7 Ιουλίου 1978 | 31 Αυγούστου 1981 | Ενωμένο Κόμμα των Νήσων του Σολομώντα | |
| Σόλομον Μαμαλόνι | 31 Αυγούστου 1981 | 19 Νοεμβρίου 1984 | Κόμμα Συμμαχίας του Λαού | |
| Σερ Πίτερ Κενιλορέα | 19 Νοεμβρίου 1984 | 1η Δεκεμβρίου 1986 | Ενωμένο Κόμμα των Νήσων του Σολομώντα | |
| Εζέκιελ Αλεμπούα | 1η Δεκεμβρίου 1986 | 28 Μαρτίου 1989 | Ενωμένο Κόμμα των Νήσων του Σολομώντα | |
| Σόλομον Μαμαλόνι | 28 Μαρτίου 1989 | 18 Ιουνίου 1993 | Κόμμα Συμμαχίας του Λαού/Ομάδα για Εθνική Ενότητα και Συμφιλίωση | |
| Φράνσις Μπίλι Χίλι | 18 Ιουνίου 1993 | 7 Νοεμβρίου 1994 | Ανεξάρτητος/Σύμφωνο Εθνικής Συμμαχίας | |
| Σόλομον Μαμαλόνι | 7 Νοεμβρίου 1994 | 27 Αυγούστου 1997 | Ομάδα για Εθνική Ενότητα και Συμφιλίωση | |
| Μπαρτόλομιου Ουλουφαάλου | 27 Αυγούστου 1997 | 30 Ιουνίου 2000 | Φιλελεύθερο Κόμμα των Νήσων του Σολομώντα-Συμμαχία των Νήσων του Σολομώντα για την Αλλαγή | |
| Μανάσε Σογκαβάρε | 30 Ιουνίου 2000 | 17 Δεκεμβρίου 2001 | Προοδευτικό Κόμμα του Λαού | |
| Σερ Άλαν Κεμακέζα | 17 Δεκεμβρίου 2001 | 20 Απριλίου 2006 | Κόμμα Συμμαχίας του Λαού | |
| Σνάιντερ Ρίνι | 20 Απριλίου 2006 | 4 Μαΐου 2006 | Ένωση Ανεξαρτήτων Μελών | |
| Μανάσε Σογκαβάρε | 4 Μαΐου 2006 | 20 Δεκεμβρίου 2007 | Κόμμα για την Κοινωνική Πίστη των Νήσων του Σολομώντα | |
| Ντέρεκ Σικούα | 20 Δεκεμβρίου 2007 | 25 Αυγούστου 2010 | Φιλελεύθερο Κόμμα | |
| Ντάνι Φίλιπ | 25 Αυγούστου 2010 | σημερινός | Αναμορφωτικό Δημοκρατικό Κόμμα | |
Διοικητική διαίρεση
Χάρτης των Νήσων Σολομώντα
Από διοικητική άποψη, η χώρα υποδιαιρείται σε 10 διοικητικές περιοχές (9 επαρχίες και η περιοχή της πρωτεύουσας). Οι 9 επαρχίες διοικούνται από εκλεγμένες επαρχιακές συνελεύσεις , ενώ η πόλη Χονιάρα κυβερνάται από δημοτικό συμβούλιο. Αναλυτικά οι επαρχίες είναι:
Γκουανταλκανάλ
Δυτική
Ιζαμπέλ
Κεντρική
Μακίρα- Ουλάουα
Μαλάιτα
Ρενέλ και Μπελόνα
Τεμοτού
Τσοϊζέουλ (Choiseul)
Χονιάρα, Πόλη
Δημογραφία
Η πλειονότητα των 595.613 κατοίκων των νησιών είναι Μελανήσιοι (94,5%), σύμφωνα με την απογραφή του 1999. Δύο σημαντικές επίσης εθνοτικές ομάδες είναι οι Πολυνήσιοι (3%) και οι Μικρονήσιοι (1,2%).[1]
Σήμερα ομιλώνται 74 γλώσσες στα Νησιά του Σολομώντα, παρότι τέσσερις από αυτές έχουν πια εκλείψει.[11] Στα κεντρικά νησιά, ομιλώνται κυρίως οι μελανησιακές γλώσσες. Οι μετανάστες από το Κιριμπάτι και το Τουβαλού μιλούν μικρονησιακές γλώσσες. Σε άλλα νησιά μιλούν πολυνησιακές γλώσσες. Επίσημη γλώσσα είναι τα αγγλικά, ωστόσο μόλις το 1-2% του πληθυσμού μιλά αγγλικά. Η lingua franca είναι η διάλεκτος πίτζιν (Pijin) των Νήσων του Σολομώντα.
Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009 τα 73,69 χρόνια (71,14 χρόνια οι άνδρες και 76,37 οι γυναίκες).[1]
Μεταφορές
Η οδήγηση γίνεται στα αριστερά.
Πολιτισμός
Αθλητισμός
Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου των νησιών έγινε η πρώτη ομάδα που νίκησε τη Νέα Ζηλανδία για την πρόκριση σε αγώνα πλέι οφ εναντίον της Αυστραλίας, στα πλαίσια της προκριματικής φάσης για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006. Ωστόσο, υπέστησαν δεινή ήττα με 7-0 στην Αυστραλία και 2-1 στην έδρα τους από τα "Καγκουρό".
Στις 14 Ιουνίου του 2008 η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου σάλας των νησιών κατέκτησε το πρωτάθλημα Ωκεανίας στα Φίτζι και προκρίθηκε στο Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου σάλας της FIFA , που έγινε το 2008 στη Βραζιλία. Τέλος, η ομάδα μπιτς σόκερ των Νήσων του Σολομώντα θεωρείται η καλύτερη στην Ωκεανία και έχει προκριθεί στα τρία τελευταία παγκόσμια κύπελλα μπιτς σόκερ της FIFA.
Ονιάρα ή Χονιάρα
-----
Grammar and Vocabulary of the Lau Language , Walter G. Ivens
Εξωτερικές συνδέσεις
Επίσημος τουριστικός οδηγός (Αγγλικά)
Παραπομπές
↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Νήσοι Σολομώντα CIA World Factbook
↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "World Economic Outlook Database". ΔΝΤ. Οκτώβριος 2009. Ανακτήθηκε την 18-10-2009.
↑ Συλλογικό έργο, Παγκόσμιος Γεωγραφικός Άτλας, εκδ. ΔΟΜΗ, 2006, τ. 15, σελ. 374.
↑ Document - Solomon Islands: The Truth and Reconciliation Commission cannot work in isolation | Amnesty International
↑ "PM Sikua Announces TRC Team". Solomon Times. 27-04-2009. Ανακτήθηκε την 29-04-2009.
↑ Radio New Zealand International, Frank Kabui the new Governor General in Solomon Islands, 15 Ιουνίου 2009.
↑ "Solomons preparing for general election". Sydney Morning Herald. 18-1-2010. Ανακτήθηκε την 14-2-2010.
↑ "Confidence handful of women candidates will do well in Solomons election", Radio New Zealand International, 22-7-2010
↑ "2010 Solomon Islands Election - Interim Statement". Ανακτήθηκε την 12-8-2010.
↑ Rulers.org
↑ Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Solomon Islands στο Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International
Βιβλιογραφία
Randell, N. (2003) The White Headhunter Carroll & Graf Publishers, New York
Dinnen (2002), ‘Winners and losers: politics and disorder in the Solomon Islands 2000-2002’, The Journal of Pacific History, Vol.37, No.3, pp.285-98.
Fraenkel, J. (2004) The Manipulation of Custom: from Uprising to Intervention in the Solomon Islands, Pandanus Books, Sydney
Moore, C. (2004) Happy Isles in Crisis: the Historical Causes for a Failing State in Solomon Islands, 1998-2004, Asia Pacific Press, Canberra
Kabutaulaka, T (2001) Beyond ethnicity: the political economy of the Guadalacanal crisis in Solomon Islands, SSGM Working Paper 01/1
Πολιτείες και Επικράτειες της Αυστραλίας Πολιτείες και ηπειρωτικές περιοχές Επικράτεια Αυστραλικής Πρωτεύουσας | Νέα Νότια Ουαλλία | Βόρεια Επικράτεια | Κουίνσλαντ | Νότια Αυστραλία | Τασμανία | Βικτώρια | Δυτική Αυστραλία | Όρμος Τζέρβις Εξωτερικές επικράτειες Νήσοι Άσμορ και Κάρτιερ | Αυστραλική Ανταρκτική Επικράτεια | Νησί Χριστουγέννων | Νήσοι Κόκος (Κήλινγκ) | Νήσοι Θάλασσας των Κοραλλίων | Νήσοι Χερντ και ΜακΝτόναλντ | Νήσος Νόρφολκ |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΝΤΕΟ .....
