Πατήρ Gheorghe Calciu, Ζωντανές λέξεις !
«Πολλοί άνθρωποι μου λένε: «Πατέρα, δεν προσεύχομαι. Προσεύχομαι το βράδυ, αλλά το πρωί δεν έχω χρόνο να προσευχηθώ». Και σκέφτομαι: οι εναρκτήριες προσευχές, δηλαδή το Βασιλευ Ουράνιε , ο Άγιος Θεός, η Υπεραγία Τριάδα και το πάτερ ημών μας, διαρκούν τρία λεπτά. Αν προσθέσετε το Σύμβολο της Πίστεως, τον Ψαλμό 50 και μια προσευχή στη Μητέρα του Θεού, μου απομένουν πέντε λεπτά. Συνολικά δέκα λεπτά, ας πούμε! Δεν δίνεις στον Θεό δέκα λεπτά…;!
Όλη σου η ζωή είναι στα χέρια του διαβόλου! Όλη μας η ζωή είναι στα χέρια του διαβόλου, γιατί όλες οι κυβερνήσεις και όλοι οι νόμοι είναι δαιμονικοί.
Δεν έχουν καμία σχέση με τον Θεό.
Η δράση τους είναι απολύτως ανθρώπινη, χωρίς καμία σχέση με τον Θεό, αλλά ακόμη και δαιμονική.
Μόνο αν απαιτείται αγιότητα σε αυτό, θα υπηρετήσει τον Θεό.
Γι’ αυτό προσευχόμαστε να δώσει ο Θεός την καλή σκέψη στους άρχοντες των εθνών, να τους κάνει πιστούς.
Αυτός ο δαιμονισμός γίνεται αισθητός σε κοινωνικό επίπεδο.
Στον εργοδότη, εάν ο εργοδότης είναι κερδοσκόπος, στην επιχείρηση όπου δουλεύεις δουλεύεις για τον διάβολο, δηλαδή για την καλή σου ζωή.
Εργάζεστε για να κερδίσετε τα προς το ζην από έναν κόσμο δαιμονισμένο.
Λοιπόν, η πρωινή προσευχή είναι η στιγμή του χωρισμού σας από όλο τον δαιμονισμό του κόσμου. Ζητάς από τον Θεό να σε προστατεύσει εκείνη την ημέρα από πειρασμούς, θυμούς, ατυχήματα, γιατί σήμερα είσαι, αύριο όμως μπορεί να είσαι νεκρός.
Χωρίς τη βοήθεια του Θεού δεν μπορούμε να βάλουμε το δεξί μας πόδι μπροστά από το αριστερό μας πόδι για να κάνουμε ένα βήμα.
Γι’ αυτό η προσευχή μας πρέπει να είναι συνεχής: το πρωί ευχαριστούμε τον Θεό που αυτό το κρεβάτι μας δεν ήταν τάφος για τις αμαρτίες μας και το βράδυ ευχαριστούμε επίσης τον Θεό για άλλη μια μέρα που πέρασε».