Η ύπνωση του μαζικού εμβολιασμού εξηγείται από τον καθηγητή Mattias Desmet.
Ο Mattias Desmet είναι καθηγητής κλινικής ψυχολογίας
στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης στο Βέλγιο .
Παραδίδει μαθήματα ατομικής ψυχανάλυσης
ψυχοθεραπείας και ψυχολογίας πλήθους.
Είναι ειδικός στην τυραννία, τον
ολοκληρωτισμό και τη μαζική ύπνωση.
Σε ένα podcast που δημοσιεύεται στο διαδίκτυο , σε άρθρα και συνεντεύξεις (για παράδειγμα εδώ), ο καθηγητής Desmet εξηγεί πώς σχηματίζεται η μαζική ύπνωση. Όταν αυτή η δυστοπική περίοδος καταλήξει στα βιβλία της ιστορίας, θα αναρωτηθούμε πώς θα μπορούσαν να έχουν συμβεί όλα αυτά, αλλά η ανάλυση του Ντεσμέτ μας δίνει ήδη σήμερα ακριβείς ενδείξεις για το τι εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας σήμερα.
Πώς, δηλαδή, είναι δυνατόν η ανθρώπινη ζωή να έχει περιοριστεί σε αλυσοδέσμευση και υποδούλωση από έναν Κώδικα QR, με την ελευθερία που δίνουν οι κυβερνώντες στο τέλος των διαφόρων ενέσεων εμβολίων.
Πώς ήταν δυνατόν να ανταλλάσσεται η ελευθερία με ένα spritz στο μπαρ και να διαιρείται η κοινωνία μεταξύ si-vax και no-vax.
Πώς η ζωή μας περιορίστηκε σε σάρωση από μια εφαρμογή, σαν να ήταν φαγητό που αγοράστηκε στον πάγκο του σούπερ μάρκετ.
Πώς ήταν δυνατόν να δικαιολογηθεί αυτή η μετατόπιση στο όνομα μιας μόνιμης έκτακτης ανάγκης, με ένα εκβιαστικό κράτος το οποίο, ενώ προστατεύεται από κάθε ποινική και αστική ευθύνη, μας λέει τι να κάνουμε με το σώμα μας στο όνομα υποτιθέμενων συλλογικών αιτημάτων; και την υγεία ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ.
Πώς ήταν δυνατόν να μετατραπεί η επιστήμη σε θρησκεία και το τοτέμ του εμβολίου σε πανάκεια για όλα τα δεινά της ανθρωπότητας.
Πώς, όλα αυτά ήταν δυνατά, μεταξύ άλλων, σε ένα έθνος όπως η Γαλλία, αψηφώντας το υπέροχο Σύνταγμά της, το Διαφωτιστικό παρελθόν και τις ιερές αρχές της Ελευθερίας, Ισότητας, Αδελφότητας.
Πάνω απ' όλα, καθώς μέσα σε μόλις δύο χρόνια κατέστη δυνατό να διαγραφούν δεκαετίες αγώνων και αιματοχυσίας για να επιβεβαιωθούν οι ελευθερίες που μας ανήκουν ως ανθρώπινα όντα.
Ο Βέλγος ερευνητής αναρωτιέται εδώ και καιρό για τη συλλογική ύπνωση που λαμβάνει χώρα, ακόμη και μπροστά στα παράλογα και αντιφατικά κυβερνητικά μέτρα. Μια ύπνωση που οδηγεί τα άτομα να θυσιάζουν οικειοθελώς την ελευθερία τους, ακόμη και τώρα που η εξαιρετικά μεταδοτική αλλά μη θανατηφόρα παραλλαγή Omicron φαίνεται να σηματοδοτεί το σημείο καμπής προς το τέλος της πανδημίας του Covid 19.
Σύμφωνα με τον Desmet, υπάρχουν τέσσερις βασικές προϋποθέσεις για να είναι η κοινωνία ευάλωτη στη μαζική ύπνωση:
1) Έλλειψη κοινωνικών σχέσεων, απομόνωση και συνακόλουθος φόβος.
2) Αποτυχία σύλληψης του νοήματος ή του σκοπού της ζωής.
3) κυμαινόμενο άγχος (απλώς κοιτάξτε τον αριθμό των φαρμάκων κατά του άγχους και της κατάθλιψης που συνταγογραφούνται κάθε χρόνο).
4) Υψηλά επίπεδα απογοήτευσης και επιθετικότητας.
Τα ψέματα και οι αντιφάσεις που τροφοδοτούνται από το κυρίαρχο ρεύμα
πιστεύεται ότι είναι αληθινά από τις μάζες, ατελείωτα τεταμένες από μια
αφήγηση που εμπνέεται από τον φόβο του ιού και το μίσος προς εκείνους
που διστάζουν να κανουν το εμβόλιο ή εκείνους που κάνουν ερωτήσεις
αντίθετες με τις αποφάσεις. Τους τελευταίους τους θεωρούν παρίες και
γελούν με αυτους και αποκλείοντας τους από την κοινωνία, ακόμα
κι αν είναι γιατροί, επιστήμονες και νομπελίστες.
Ο Ντεσμέτ λέει, «Γονείς που τρυπούν τόσο λαίμαργα
τα παιδιά τους μπαίνουν στη συνείδηση του λεγόμενου πλήθους
«μαζικού σχηματισμού».
Αυτή η κοινωνική αλλαγή συμβαίνει όταν υπάρχει ή υπήρξε μια περίοδος κυμαινόμενου φόβου και είναι ένα βήμα στο δρόμο προς ένα ολοκληρωτικό κράτος.
Ο ολοκληρωτισμός ξεκινά πάντα με ένα μαζικό σχηματισμό μεταξύ του πληθυσμού.
Δεν είναι το ίδιο με μια δικτατορία.
Σε μια δικτατορία, οι άνθρωποι υπακούουν από βασικό φόβο για τον δικτάτορα στην κορυφή, αλλά ο ολοκληρωτισμός είναι το αντίθετο.
Ο κόσμος υπνωτίζεται να υπακούει «το καλό της συλλογικότητας».
(...) Δεν είναι πια ορθολογικοί ή επικριτικοί όπως πριν,
δεν ακολουθούν πια τη λογική».
Ο λόγος που τόσοι πολλοί άνθρωποι είναι πρόθυμοι να συμμετάσχουν σε
αυτό το συλλογικό παραλήρημα, «είναι ότι σε αυτή την αφήγηση βρίσκουν
έναν νέο κοινωνικό δεσμό.
Η επιστήμη, η λογική και η δικαιοσύνη δεν έχουν καμία
σχέση με τίποτα από όλα αυτά».
Ο Ντεσμέτ υπογραμμίζει τη διαφορά μεταξύ
μιας ανερχόμενης δικτατορίας
και του ολοκληρωτισμού:
«Κατά κανόνα,σε μια
κλασική δικτατορία,
ο δικτάτορας
γίνεται πιο ήπιος και
λιγότερο επιθετικός
μόλις φιμωθούν οι
διαφωνούμενες φωνές,
η αντίθεσή του.
Μόλις πάρει την πλήρη εξουσία,
δεν χρειάζεται πλέον
να είναι επιθετικός
και μπορεί να καταφύγει
σε άλλα
μέσα για να διατηρήσει
τον έλεγχο.
Σε ένα ολοκληρωτικό κράτος
συμβαίνει το αντίθετο.
Αυτό είναι θεμελιώδες
για να το καταλάβουμε,
γιατί σε μια ολοκληρωτική
κοινωνία,
από τη στιγμή που
η αντιπολίτευση φιμωθεί,
τότε το κράτος διαπράττει
τις μεγαλύτερες
και σκληρότερες
φρικαλεότητες του».
Τα τελευταία δύο χρόνια,
οι αντικρουόμενες ιδέες
για τον Covid και τα
εμβόλια αποσιωπήθηκαν κατά καιρούς.
Τότε αναρωτιέται κανείς πότε η επιστήμη
έχει γίνει οριστική και
αδιαμφισβήτητη και πότε είναι κλειστή
σε κάθε διάλογο.
Και γιατί, μετά από δύο χρόνια, η προπαγάνδα
σφυρίζει όλο και περισσότερο το ενιαίο εμβόλιο
για όλους, καταλήγοντας σε πραγματικές
μορφές δίωξης για υγιείς ανθρώπους,
ένοχους μόνο για την άρνηση μιας
επιβεβλημένης ιατρικής θεραπείας;
Πώς γίνεται μετά τα χρόνια του να σημειώνεται
ο μεγαλύτερος αριθμός μολύνσεων μεταξύ
των κατόχων του δελτίου υγείας,
αφού οι μη εμβολιασμένοι μάλιστα
εμποδίζονταν να ζουν
και να κυκλοφορούν ελεύθερα;
Πού είναι η λογική όλων αυτών
των μέτρων που είναι πολιτικά
και φυσικά όχι υγειονομικά;
Στην πραγματικότητα, σήμερα,
η πολιτική έχει καταλάβει τη βιολογική ζωή.
Ο περίφημος Κώδικας της Νυρεμβέργης
και η «ενημερωμένη συναίνεση»
γεννήθηκαν ακριβώς ως υπεράσπιση
του ατόμου έναντι ορισμένων επικίνδυνων
επεκτάσεων πολιτικής εξουσίας.
Η ιστορία μας διδάσκει ότι οι μάζες
ανέκαθεν πίστευαν στον δικτάτορα
της συνοικίας και ότι το λάθος
κράτησε έως ότου τα έθνη
βυθίστηκαν στην άβυσσο
των πολέμων και της λεηλασίας
των θεμελιωδών
δικαιωμάτων των λαών.
Σήμερα, στην ψηφιακή εποχή,
βιώνουμε μια άνευ προηγουμένου
μορφή πραξικοπήματος
που μεταμφιέζεται σε
πολιτική υγείας,
μεταξύ διαταγμάτων
που εκδίδονται σε σύντομο
χρονικό διάστημα και
αέναου εμβολιασμού
που στηρίζεται σε μια
νέα μορφή
σωτηριολογικής πίστης.
Όλα κατακλύζονται από τη βιασύνη
και την αλαζονεία του υγειονομικού
Λεβιάθαν, όλο και πιο νευρικού
και ολοένα πιο καταβροχθίζοντας
τις ζωές όλων,
εμβολιασμένων ή μη,
τώρα πιο «ανθρώπινων».
Η ιστορία μας διδάσκει
ότι ακόμη και τα ξόρκια σπάνε,
όσο καιρό κι αν χρειαστεί.
Είναι μια περίοδος
επαγρύπνησης
να περιμένεις να πέσει
η αυλαία αυτής
της κωμωδίας
του παραλόγου,
με όλους τους
θλιβερούς
χαρακτήρες της,
και τη Ζωή που,
παρά τη βία
που συναντά κυκλικά,
κερδίζει τα πάντα,
ενώ αυτή η ψευδής
χρηστή διακυβέρνηση
καταλήγει
καταβροχθίζοντας
τον εαυτό του.
https://www.agoravox.fr/tribune-libre/article/l-hypnose-vaccinale-de-masse-238913
