Μικρό παιδάκι, πόσο μὲ βοηθοῦσε
ποὺ πήγαινα στὴν Ἐκκλησία!
Εἴχαμε καλό δάσκαλο στὸ Δημοτικό
καὶ μᾶς βοηθοῦσε καὶ αὐτός.
Μᾶς μάθαινε ἐθνικά ἄσματα
καὶ ἐκκλησιαστικούς ὕμνους.
Στὴν Ἐκκλησία τὶς Κυριακές
ψάλλαμε τὴν Δοξολογία,
«Ταῖς πρεσβείαις...»,
«Ἅγιος ὁ Θεός»,
τὸ Χερουβικό.
– Καὶ τὰ κοριτσάκια ψάλλανε;
– Ναί, ὅλα μαζί τὰ παιδιά.
Παλιά, ἡ Ἐκκλησία ἦταν δίπλα
στὸ σχολεῖο καὶ παίζαμε
γύρω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία,
στὴν αὐλή της.
Μᾶς πήγαιναν στὴν Ἐκκλησία
οἱ δάσκαλοι στὶς γιορτές,
καὶ ἄς χάναμε κανένα μάθημα.
Προτιμοῦσε ὁ δάσκαλος
νὰ χάση μία ὥρα, γιὰ νὰ
λειτουργηθοῦν τὰ παιδιά.
Ἔτσι τὰ παιδιά διδάσκονταν,
ἁγιάζονταν, γίνονταν ἀρνάκια.
Εἴχαμε καὶ ἕναν δάσκαλο Ἑβραῖο,
ἀλλὰ θρησκευτικά δὲν μᾶς δίδασκε∙
ἐρχόταν μία δασκάλα καὶ μᾶς
ἔκανε θρησκευτικά.
Πάρ ́ ὅλο ὅμως ποὺ ἦταν Ἑβραῖος,
μᾶς πήγαινε μέχρι τὴν Ἐκκλησία.
Καὶ στὴν Ἐκκλησία ὅλα τὰ παιδιά
στεκόμασταν ὄρθια, ἥσυχα.
Καὶ βλέπω σήμερα ποὺ ἀπομακρύνουν
τὰ παιδιά ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία,
πῶς ἔχουν ἀγριέψει!
Ἐνῶ στὴν Ἐκκλησία τὸ παιδάκι
θὰ ἠρεμήση, θὰ γίνη καλό παιδί,
γιατί δέχεται τὴν εὐλογία
τοῦ Θεοῦ, ἁγιάζεται.
Δὲν τὰ ἀφήνουν νὰ πηγαίνουν
στὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ μήν
ἐπηρεασθοῦν ἀπὸ τὰ πνευματικά!
Ἀπὸ τὶς ἄλλες ἀνοησίες ὄχι μόνον
δὲν τὰ ἀπομακρύνουν, ἀλλὰ τούς
τὶς διδάσκουν κιόλας!
Μά δὲν καταλαβαίνουν ὅτι
τὰ παιδάκια,ἄν ἐπηρεασθοῦν,
ἄς ὑποθέσουμε, ἀπὸ τὴν
Ἐκκλησία,ἀπὸ τὴν θρησκεία,
στὸ κάτω‐κάτω δὲν
θὰ κάνουν ἀταξίες,
θὰ εἶναι φρόνιμα,
θὰ ἔχουν ἐπιμέλεια
στὰ μαθήματά τους,
δὲν θὰ εἶναι ζαλισμένα
ὅπως τώρα.
Μέχρι νὰ μεγαλώσουν,
καὶ στὰ θέματα τὰ ἐθνικά
θὰ εἶναι σωστὰ τοποθετημένα,
δὲν θὰ μπλέξουν μὲ παρέες,
μὲ ναρκωτικά, νὰ ἀχρηστευθοῦν.
Ὅλα αὐτὰ δὲν θὰ εἶναι μία
προϋπόθεση νὰ γίνουν
καλοί ἄνθρωποι;
Αὐτὸ τουλάχιστον δὲν τὸ
ἀναγνωρίζουν;
Δὲν τὸ σέβονται;
Ἀλλά σκοπός τούς τώρα εἶναι
νὰ ἀπομακρύνουν τὰ παιδιά
ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία.
Τὰ δηλητηριάζουν, τὰ μολύνουν
μὲ διάφορες θεωρίες, κλονίζουν
τὴν πίστη τους.
Τὰ ἐμποδίζουν ἀπὸ τὸ καλό,
γιὰ νὰ τὰ ἀχρηστέψουν.
Τὰ καταστρέφουν ἀπὸ μικρά.
Καὶ τὰ παιδάκια, φυσικά,
ἀπὸ ἀρνάκια γίνονται κατσικάκια.
Ἀρχίζουν μετά νὰ χτυποῦν
ἄσχημα καὶ τούς γονεῖς τους
καὶ τούς δασκάλους καὶ αὐτούς
ποὺ τὰ κυβερνοῦν.
Τὰ κάνουν ὅλα ἄνω‐κάτω∙
συλλαλητήρια, καταλήψεις,
ἀποχή ἀπὸ τὰ μαθήματα.
Καὶ τελικά, ὅταν φθάσουν
νὰ ξεκοιλιάσουν αὐτούς
ποὺ τὰ κυβερνοῦν, τότε
θὰ βάλουν καὶ αὐτοί μυαλό.
Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου:
ΛΟΓΟΙ Α’
«Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη»
‐ 163 ‐
