που έχουν οι σημερινοί άνθρωποι.
Σήμερα ο κόσμος γέμισε
ασφάλειες-ανασφάλειες,
αλλά, για να είναι
απομακρυσμένος
από τον Χριστό,
νιώθει την
μεγαλύτερη
ανασφάλεια.
Σε καμιά εποχή δεν υπήρχε
η ανασφάλεια που έχουν
οι σημερινοί άνθρωποι.
Και επειδή δεν τους βοηθούν
οι ανθρώπινες ασφάλειες,
τρέχουν τώρα να μπουν
στο καράβι της Εκκλησίας,
για να νιώσουν
πνευματική ασφάλεια,
γιατί βλέπουν ότι το
κοσμικό καράβι
βούλιαξε.
Αν όμως δουν ότι και
στο καράβι της Εκκλησίας
μπαίνει λίγο νερό, ότι και
εκεί έχουν πιαστεί από το
κοσμικό πνεύμα και δεν
υπάρχει το Άγιο Πνεύμα,
τότε θα απογοητευθούν
οι άνθρωποι, γιατί δεν
θα έχουν μετά από
που να πιαστούν.
Ο κόσμος υποφέρει, χάνεται
και δυστυχώς είναι αναγκασμένοι
όλοι οι άνθρωποι να ζουν
μέσα σ’ αυτήν την κόλαση
του κόσμου.
Νιώθουν οι περισσότεροι
μια μεγάλη εγκατάλειψη,
μια αδιαφορία
-ιδίως τώρα- από παντού.
Δεν έχουν από που να κρατηθούν.
Είναι αυτό που λένε:
“Ο πνιγμένος απ’ τα
μαλλιά του πιάνεται”.
Αυτό δείχνει ότι ο πνιγμένος
ζητάει από κάπου να πιαστεί,
να σωθεί.
Βλέπεις, το καράβι βουλιάζει
και ο άλλος πάει να
πιαστεί από το κατάρτι.
Μα, αφού το καράβι κινδυνεύει
να βουλιάξει, δεν σκέφτεται
ότι και το κατάρτι θα βουλιάξει.
Πιάνεται από το κατάρτι
και βουλιάζει πιο γρήγορα!
Θέλω να πω ότι οι άνθρωποι
ζητούν κάπου να ακουμπήσουν,
από κάπου να πιαστούν.
Και αν δεν έχουν πίστη να
ακουμπήσουν σ’ αυτήν,
αν δεν εμπιστευθούν
στον Θεό, ώστε να
εγκαταλείψουν τελείως
τον εαυτό τους
σ’ Αυτόν,
θα βασανίζονται.
Μεγάλη υπόθεση
η εμπιστοσύνη στον Θεό!
Τα χρόνια που περνούμε
είναι πολύ δύσκολα
και πολύ επικίνδυνα,
αλλά τελικά
θα νικήσει ο Χριστός.
Αγιου Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου .
