Η ταινία, Σμύρνη, απεικονίζει την καταστροφή του 1922 στο τέλος του ελληνοτουρκικού πολέμου που κατέστρεψε μεγάλο μέρος της πόλης της Σμύρνης (σημερινή Σμύρνη). Δείτε πώς ανέφερε ο Guardian τα γεγονότα εκείνη την εποχή
Η Σμύρνη καταλήφθηκε από τις ελληνικές δυνάμεις τον Μάιο του 1919 και ανακαταλήφθηκε από τις τουρκικές δυνάμεις υπό τον Κεμάλ Ατατούρκ στις 9 Σεπτεμβρίου 1922.
Φωτιά λυμαίνονται τη Σμύρνη
15 Σεπτεμβρίου 1922
Ρώμη, Πέμπτη
Ένα τηλεγράφημα που ελήφθη εδώ σήμερα το απόγευμα από τη Σμύρνη αναφέρει ότι μια τρομερή φωτιά έχει ξεσπάσει στην πόλη. Οι ελληνικές και αρμενικές συνοικίες έχουν καταστραφεί και η φωτιά επεκτείνεται και σε άλλες περιοχές. Οι κάτοικοι βρίσκονται σε κατάσταση πανικού και ιταλικά πλοία στο λιμάνι προσπαθούν να απογειώσουν τα μέλη της ιταλικής αποικίας.
Η Σμύρνη καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς
Από τον ανταποκριτή μας
16 Σεπτεμβρίου 1922
Αθήνα, Πέμπτη
Αναφέρεται επίσημα ότι Βρετανοί και Αμερικανοί πρόσφυγες που έφυγαν από τη Σμύρνη χθες το βράδυ αναφέρουν την ολοκληρωτική καταστροφή των ελληνικών, αρμενικών και ξένων συνοικιών της πόλης από πυρκαγιά.
Η φωτιά ξεκίνησε με πετρέλαιο χθες το μεσημέρι από τουρκικά τακτικά στρατεύματα με σκοπό να κρύψουν τα πτώματα των σφαγιασθέντων το προηγούμενο βράδυ. Ο αριθμός των ανθρώπων που σφαγιάστηκαν είναι άγνωστος, αλλά εκτιμάται ότι από Αμερικανούς εργάτες αρωγής που ερεύνησαν πριν από το ξέσπασμα της πυρκαγιάς ξεπερνούσε τους 1.000.
Αντιτορπιλικά στο λιμάνι δίνουν βοήθεια στην ξένη αποικία, η οποία επιβιβάζεται. Το Γαλλικό και το Αμερικανικό Κολέγιο, τα κεντρικά γραφεία YMCA και YWCA για την αρωγή της Εγγύς Ανατολής και όλα τα αποθέματά τους σε τρόφιμα έχουν καταστραφεί. Το προξενείο κινδύνευσε χθες το βράδυ. Η τουρκική πόλη ήταν τότε ανέγγιχτη. Υπάρχουν 60.000 πρόσφυγες στις αποβάθρες που λιμοκτονούν. Η απώλεια που προκαλείται από την καταστροφή του καπνού είναι τεράστια.
Η μοίρα των κοριτσιών κολεγίου
Έχουν ληφθεί εδώ τρομακτικές αναφορές για τουρκικές φρικαλεότητες στη Σμύρνη. Οι Τούρκοι πυρπόλησαν τις αρμενικές και τις ελληνικές συνοικίες και το Αμερικανικό Κολεγιακό Ινστιτούτο Κοριτσιών, καθώς και το Ευαγγελικό Κολλέγιο και το Γαλλικό Κολέγιο St Joseph κάηκαν.
Η δεσποινίς Minnie Mills, η διευθύντρια του Girls' College, είδε έναν Τούρκο αξιωματικό να κουβαλάει ένα δοχείο πετρελαίου κοντά στο σπίτι, το οποίο στη συνέχεια πυρπολήθηκε. Τα κορίτσια του κολεγίου, μαζί με 1.300 πρόσφυγες εντός του εδάφους του κολεγίου, έπεσαν στα χέρια των Τούρκων προσπαθώντας να διαφύγουν.
Τα κτίρια της YMCA, καθώς και οι αποθήκες ανακούφισης της Εγγύς Ανατολής με προμήθειες αλευριού, κάηκαν. Τα βρετανικά και αμερικανικά προξενεία φάνηκαν να είναι καταδικασμένα από τη φωτιά. Όλοι οι Βρετανοί κατέφυγαν σε θωρηκτά, αλλά πολλοί δεν κατάφεραν να ξεφύγουν και σφαγιάστηκαν, συμπεριλαμβανομένου ενός με το όνομα Ρις.
Ο πρόεδρος του International College, Dr Maclachlan, ξυλοκοπήθηκε σχεδόν μέχρι θανάτου από τους Τούρκους, οι οποίοι λήστεψαν όλα τα σπίτια ανεξαρτήτως εθνικότητας, περιφρονώντας τις σημαίες των Συμμάχων.
Χθες το βράδυ οι φλόγες από τα φλεγόμενα σπίτια φώτισαν όλη την πόλη. Στην αποβάθρα του λιμανιού, στο μισοσκόταδο, χιλιάδες πρόσφυγες ήταν στριμωγμένοι κλαίγοντας ή γονατιστοί και προσεύχονταν. Η μόνη συμμαχική βοήθεια που επεκτάθηκε ήταν η κατεύθυνση στις μάζες των προσφύγων των προβολέων από τα συμμαχικά θωρηκτά για να τους σώσει από τις δραστηριότητες των Τούρκων στο σκοτάδι.
Ο Αρμένιος αρχιεπίσκοπος σκοτώθηκε και αναφέρεται ότι το ίδιο τέλος είχε και ο Έλληνας Μητροπολίτης Χρυσόστομος . Οι οικονομικές ζημιές από τη φωτιά υπολογίζονται στα 15 εκατομμύρια λίρες. Η Σμύρνη είναι καταδικασμένη σε πείνα ή σφαγή.
Φλεγόμενο μονοπάτι της ελληνικής υποχώρησης: γεγονότα που οδήγησαν στην τραγωδία της Σμύρνης
25 Σεπτεμβρίου 1922
Η παρακάτω αφήγηση για την πτώση της Σμύρνης έχει ληφθεί ταχυδρομικά από έναν από τους ανταποκριτές του Reuter, ο οποίος παρακολούθησε τα μεταγενέστερα στάδια της ελληνικής υποχώρησης.
Μάλτα, 10 Σεπτεμβρίου
ήμουν στο Ushak, το οποίο βρίσκεται 50 μίλια δυτικά του Afiun Karahissar, όταν ο Kemalξεκίνησε την επίθεσή του και έμεινα εκεί μέχρι που άρχισαν να περνούν οι Έλληνες μεταφορές πρώτης γραμμής και μετά, βλέποντας ότι θα ήταν επικίνδυνο να περιμένω περισσότερο, κατάφερα να επιβιβαστώ σε ένα τρένο προσφύγων και έτσι έφτασα στη Σμύρνη. Είδα τενεκέδες με βενζίνη και εμπρηστικές βόμβες να μοιράζονται σε όλη την πόλη και με προειδοποίησαν προσωπικά από Έλληνες αξιωματικούς ότι η πόλη θα καεί. Καθώς έφευγα από το Ushak είδα τρία χωριά κοντά στα οποία είχαν ήδη πυρποληθεί. Δύο ώρες αφότου άφησα το Ushak πυρπολήθηκε και από αυτόπτες μάρτυρες έμαθα ότι σχεδόν ολόκληρη η πόλη κάηκε και ότι πολλοί από τους Τούρκους κατοίκους είχαν σφαγιαστεί από τους Έλληνες στρατιώτες, καθώς και ότι είχαν γίνει λεηλασίες και λεηλασίες. ήταν η σειρά της ημέρας. Κάτι τέτοιο συνεχίστηκε σε όλη τη διάρκεια της υποχώρησης.
Συνεχίστε την ανάγνωση .
Το κάψιμο της Σμύρνης: αφήγηση αυτόπτη μάρτυρα
Από την Beatrix de Candolle,
30 Σεπτεμβρίου 1922
Προς τον εκδότη του Manchester Guardian,
κύριε, – Η στάση σας απέναντι στην κρίση της Εγγύς Ανατολής, όπως αναφέρει σήμερα το ασύρματο δίκτυο, είναι ακριβώς αυτή που ήλπιζε κανείς ότι θα υιοθετούσε ολόκληρη η Αγγλία απέναντι στην καταστροφή της καύσης του Σμύρνη που τολμώ να σας απολογήσω από πρώτο χέρι την πυρκαγιά και τις αιτίες της.
Συνεχίστε την ανάγνωση .
Μεταξύ των προσφύγων στη Σμύρνη: σκηνές πανικού και φόβου στις αποβάθρες
Τηλεγράφημα Chicago Tribune
4 Οκτωβρίου 1922
Σμύρνη (με καταστροφέα Courier στην Κωνσταντινούπολη), Δευτέρα
Το μίσος ήταν πάντα η κληρονομιά της ανθρώπινης βλακείας. Από τα μαυρισμένα μουσουλμανικά χωράφια, από τα ορεινά χωριά πολύ πίσω από τις τουρκικές γραμμές όπου σχεδόν μισό εκατομμύριο Ισλάμ αναζητούν νέα σπίτια, από τη Σμύρνη σε ερείπια, από στρατόπεδα προσφύγων όπου 500.000 χριστιανοί λιμοκτονούν, πετάγεται για να προσθέσει στη δηλητηριώδη κληρονομιά της η Μέση Ανατολή.
Δυτικά – Χριστιανικά, ανατολικά – Τούρκοι, η μεταξύ τους γη, κάποτε δίκαιη και κατοικήσιμη, είναι τώρα έρημος. Όσοι από εμάς έχουμε παρακολουθήσει την έξοδο 250.000 προσφύγων από αυτή την πληγείσα πόλη ή τους έχουμε δει στριμωγμένους στους καταυλισμούς τους στο ελληνικό νησί ή στην ηπειρωτική χώρα, ήμασταν κοντά στην κόλαση αυτό το τελευταίο δεκαπενθήμερο που θέλουμε να είμαστε ξανά.
Το death-roll της Σμύρνης ήταν μικρό σε σύγκριση με αυτό στο εσωτερικό. Στους δρόμους και τις αποβάθρες έχω δει απερίγραπτες σκηνές. Νέες ζωές έχουν εισαχθεί στον κόσμο σε πέτρες ή αποβάθρες ή στις σανίδες των προβλήτων. Μια γυναίκα, που ήταν κοντά της, καθώς αγωνιζόταν προς τη βάρκα που επρόκειτο να την παρασύρει, πέρασε σκυμμένη από την πύλη με το νεογέννητο μωρό της στα χέρια της, με δύο μικρά παιδιά να τραβούν τις φούστες της. Δεν είχε λάβει ακόμη την απαραίτητη χειρουργική φροντίδα αμέσως μετά τον τοκετό ενός παιδιού. Την φρόντιζαν καθώς βρισκόταν στο φορείο κάτω από ένα φορτηγό βαγόνι. Σχεδόν αμέσως μετά αυτή η γυναίκα επιβιβάστηκε στο πλοίο με τη μικρή της οικογένεια. Ο σύζυγος, στρατιωτικής ηλικίας, παρέμεινε με τους κρατούμενους της ημέρας για να οδηγηθούν στο εσωτερικό.
https://www.theguardian.com/world/2022/nov/30/the-destruction-of-smyrna-archive-1922?utm_term=Autofeed&CMP=twt_gu&utm_medium&utm_source=Twitter#Echobox=1669813692
