Η Ιταλία, οι Κροάτες, και το ΕΜΕΟ, (VMRO)
συνεργάστηκαν για τη δολοφονία του
Βασιλιά της Γιουγκοσλαβίας.
Η Ιταλία του Μουσολίνι, διεκδικούσε ότι της είχαν δώσει
οι Αγγλογάλλοι με τη μυστική συνθήκη του Λονδίνου που
υπεγράφη στις 26 Απριλίου 1915 δεν τα είχε πάρει.
Μετά τη νίκη κατά της Γερμανίας , η Αντάντ είχε
υποσχεθεί στην Ιταλία τον λιμένα της Τεργέστης
τη Ριέκα , το Ζάντα, και το Σίμπενικ στη Δαλματία,
και το λιμάνι της Αυλώνας στην Αλβανία.
Μετά την ένοπλη εξέγερση των Κροατών φασιστών,
Ούστασι στη Λίκα 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1932,
ο Αλέξανδρος είχε δηλώσει έξω από τα δόντια
στον ιταλό πρέσβη στο Βελιγράδι το Νοέμβριο του 1932 :
«Αν θέλετε να προκαλέσετε σοβαρές ταραχές
στη Γιουγκοσλαβία ή να κάνετε αλλαγή καθεστώτος,
θα πρέπει να με σκοτώσετε, γιατί αυτός είναι ο μόνος
τρόπος για να κάνετε αλλαγές στη Γιουγκοσλαβία».
Και αυτό έκαναν.
Την Τρίτη 9 Οκτώβρη 1934,
αποβιβάστηκε στη Μασσαλία,
για να αρχίσει την επίσημη
επίσκεψη του στη Γαλλία,
για την ενίσχυση της συμμαχίας
των δύο χωρών στη Μικρή Αντάντ.
Ενώ ο Αλέξανδρος κινούνταν αργά με αυτοκίνητο
μαζί με τον Γάλλο υπουργό Εξωτερικών Λουίς Μπαρτού ,
βγήκε μέσα από το πλήθος ο βούλγαρος δολοφόνος
Βέλιτσκο Ντιμιτρόφ Κερίν και τον πυροβόλησε
με ένα ημιαυτόματο πιστόλι Mauser C96.
Ο δολοφόνος που είχε πλαστά χαρτιά
ως Βλάντο Τσερνοζέμσκι , είχε γεννηθεί
στο χωριό Καμενίτσα στην Βουλγαρία.
Το 1922, ο Βέλιτσκο Ντιμιτρόφ Κερίν ,
εντάχθηκε στο ΕΜΕΟ, (VMRO) και έκανε
τον τσέτη, (αντάρτη) ,
στην «Μακεδονία του Βαρδάρη» και
συμμετείχε σε περισσότερες από
15 μάχες με τη Γιουγκοσλαβική αστυνομία..
Το 1925 ,που ο Ιβάν Μιχαήλοφ έγινε ηγέτης
του VMRO και έλαβε μέτρα κατά των πρώην
αριστερών ακτιβιστών, ανεθεσε στον
«Βλάντο τον σωφέρ» να δολοφονήσει τον
βουλευτή Ντίμο Χατζηντίμοφ.
Τότε ο «Βλάντο ο σωφέρ» καταδικάστηκε σε θάνατο,
αλλά το ΕΜΕO τον βοήθησε να δραπετεύσει.
Το 1927 επρόκειτο να κάνει επίθεση αυτοκτονίας με εκρηκτικά
στην Κοινωνία των Εθνών για να δώσει δημοσιότητα στην
καταπίεση των Βουλγάρων στη Μακεδονία, αλλά το σχέδιο ματαιώθηκε.
Το 1929, η ηγεσία του ΕΜΕΟ (VMRO) συμφώνησε
να συνεργαστεί με τον Άντε Πάβελιτς και τους Ούστάσι .
Το 1930, ο Βλάντο, ο σωφέρ ,με εντολή του Μιχαήλοφ
δολοφόνησε τον Βλάχο δήμαρχο Κρουσόβου
Ναούμ Τομαλέφσκι και τον σωματοφύλακα του.
Για τη διπλή δολοφονία καταδικάστηκε και πάλι σε θάνατο
αλλά του δόθηκε χάρη το 1932.
Μετά την αποφυλάκιση του, μετακόμισε στην Ιταλία,
όπου έγινε εκπαιδευτής των Ουστάσι σε ένα στρατόπεδο
στο «Borgotaro» και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο
στρατόπεδο των Ουστάσι στην Ουγγαρία, όπου σχεδιάστηκε
η δολοφονία του Αλέξανδρου, από τον Άντε Πάβελιτς,
επικεφαλής των Κροατών Ούστάσι, και τον πρώην
αξιωματικό του στρατού της
αυστροουγγαρίας Γκέοργκ Πέρσεβιτς.
Μία από τις σφαίρες
του Βλάντο του σωφέρ
χτύπησε
τον Λουί Μπαρτού στο χέρι,
αποκόπτοντας ζωτική αρτηρία.
Ο Γάλλος οικοδεσπότης
πέθανε από ακατάσχετη αιμορραγία
μία ώρα αργότερα.
Η Γαλλία ζήτησε ανεπιτυχώς
την έκδοση του Πέρσεβιτς και του Πάβελιτς.
Η δολοφονία του Αλέξανδρου Α΄ και του Μπαρτού
οδήγησε και στη
«Συμφωνία για την Πρόληψη
και την Τιμωρία της Τρομοκρατίας»
που υπογράφηκε στη Γενεύη
από την Κοινωνία των Εθνών
στις 16 Νοεμβρίου 1937.
Η σύμβαση υπεγράφη από 25 κράτη
αλλά επικυρώθηκε μόνο από την Ινδία.
