Πατερικές διδαχές Οσίου Εφραίμ του Σύρου.
Η Καθαρότητα του νου.
Να φροντίσεις, παιδί μου να είσαι πάντοτε απλός
και άκακος, και να μην έχεις άλλα
στην καρδιά σου και άλλα στο στόμα σου·
διότι αυτό είναι δολιότητα.
Να γίνεις άνθρωπος που λέει την αλήθεια
και όχι ψεύτης. διότι το ψέμα
είναι από τον Πονηρό.
Ποτέ να μην ανταποδίδεις κακό
για το κακό που σου έκαναν,
αλλά αν κάποτε συμβεί να σου
κάνει κάποιος κακό, συγχώρησέ τον,
για να συγχωρέσει και σένα ο Θεός.
Αν σε πολεμά η μνησικακία,
να προσεύχεσαι με όλη την ψυχή σου
για κείνον τον αδελφό,
και θα φύγει η μνησικακία.
Πρόσεχε να μη δεχθείς το πάθος
του φθόνου, για να μη σε καταπιεί
ο Διάβολος ζωντανό· αλλά
απεναντίας να εξομολογείσαι
το πράγμα και να παρακαλείς
τον Θεό να σε λυτρώσει
από ένα τέτοιο κίνδυνο.
Αν δεις κάποιον να αμαρτάνει,
να μην τον κακολογήσεις,
ούτε να τον κατακρίνεις,
ούτε να τον μισήσεις,
για να μην πέσεις και εσύ
στο ίδιο αμάρτημα·
αλλά απεναντίας να λες
ότι εγώ είμαι χειρότερος·
και, ότι σήμερα αμάρτησε
αυτός, και εγώ αύριο.
Να ξέρεις ότι φοβούνται
και οι δαίμονες τη νηστεία,
την αγρυπνία,
την εγκράτεια,
την ταπείνωση,
τις προσευχές
και τα δάκρυα
και τις άλλες αρετές.
Αν θέλεις να σου χαρίσει
ο Θεός δάκρυα
και κατάνυξη
και απάθεια,
να θυμάσαι
πάντοτε το
θάνατο
και τον τάφο σου.
Αν εξαπατηθείς
από τον Διάβολο
και πέσεις σε αμαρτία,
ή σε μικρή
ή σε μεγάλη,
μην έρθεις σε
απελπισία
και οδηγηθείς
στην απώλεια,
αλλά τρέξε σε
εξομολόγηση
και σε μετάνοια,
και ο Θεός δεν
θα σε απορρίψει.
ΠΗΓΗ: Οσίου Εφραίμ του Σύρου, Έργα, Τόμος Γ΄.
Λόγοι περὶ ἀγάπης
Ὁ ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος
σημειώνει γιὰ αὐτοὺς
ποὺ δὲν ἔχουν ἀγάπη:
«Εἶναι ἄθλιος καὶ
ταλαίπωρος ἐκεῖνος
ποὺ ζεῖ μακριὰ
ἀπὸ τὴν ἀγάπη.
Δὲν ψεύδεται ὁ Ἀπόστολος
ποὺ εἶπε, ὅτι αὐτὸς ποὺ
μισεῖ τὸν ἀδελφό του
εἶναι φονιάς, καὶ
περιπατεῖ στὸ σκοτάδι,
καὶ εὔκολα κυριεύεται
ἀπὸ κάθε ἁμαρτία.
Γιατί ἐκεῖνος ποὺ
δὲν ἔχει ἀγάπη,
ἔντονα θυμώνει,
ἔντονα παροργίζεται,
ἔντονα μισεῖ.
Ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἔχει
ἀγάπη χαίρεται μὲ
τὴν ἀδικία τῶν ἄλλων,
δὲν συμπάσχει...
μὲ αὐτὸν ποὺ ἔπεσε
σὲ σφάλμα, δὲν
ἁπλώνει γιὰ βοήθεια
τὸ χέρι του στὸν
πεσμένο, δὲν
συμβουλεύει αὐτὸν
ποὺ παρασύρθηκε,
δὲν στηρίζει αὐτὸν
ποὺ κλονίζεται.
Ἐκεῖνος ποὺ δὲν
ἔχει ἀγάπη εἶναι
ἀνάπηρος στὸ νοῦ,
εἶναι ὄργανο τοῦ Ἐχθροῦ
, καὶ πλανιέται σὲ ὅλα
τὰ μονοπάτια
τῆς ζωῆς του,
καὶ δὲν ξέρει ὅτι βαδίζει
μέσα στὸ σκοτάδι.
ΠΗΓΗ: Ὁσίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου τόμ. Α΄ σελ. 42.
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Ρεῖθρον ἄυλον,
ἐν τῆ ψυχῆ σου,
τὸν ζωήρρυτον,
πλουτήσας φόβον,
κατανύξεως κρατὴρ
ἀναδέδειξαι, ὅθεν
ἠμᾶς πρὸς ἠθῶν
τελειότητα,
τοὶς ἱεροῖς σου
ρυθμίζεις διδάγμασιν.
Ἐφραὶμ Ὅσιε,
Χριστὸν τὸν Θεὸν
ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν
τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον.
Ἦχος β’. Τά ἄνω ζητῶν.
Τήν ὥραν ἀεί, προβλέπων
τῆς ἐτάσεως,
ἐθρήνεις πικρώς,
Ἐφραίμ δάκρυα κατανύξεως·
πρακτικός δέ
γέγονας, ἐν τοῖς ἔργοις
διδάσκαλος ὅσιε·
ὅθεν Πάτερ παγκόσμιε,
ῥαθύμους ἐγείρεις
πρός μετάνοιαν.
