Άγιος Παρθένιος: ο βίος του Αγίου που εορταζει στις 7 Φεβρουαρίου.
Όσιος Παρθένιος: Ο Όσιος Παρθένιος
γεννήθηκε το 318, στα χρόνια του
Μ. Κωνσταντίνου στη Μελιτούπολη
της Μ. Ασίας κι ο πατέρας του,
πού ήταν διάκονος,
λεγόταν Χριστόδουλος.
Ο Παρθένιος δεν αξιώθηκε να
μάθει πολλά γράμματα,
γι’ αυτό ακροαζόταν με ζήλο
την Αγία Γραφή κι έτσι
απέκτησε τη Θεία Χάρη
να κάνει πράξεις γεμάτες
καλοσύνη σε φτωχούς.
Για να εκτελέσει λοιπόν τη φιλανθρωπία
του επισκεπτόταν συχνά τη λίμνη της
πόλης του, ψάρευε εκεί και τα ψάρια
πού έπιανε, δεν τα έτρωγε ο ίδιος,
αλλά τα πωλούσε στην αγορά
και με τα χρήματα πού κέρδιζε,
βοηθούσε τους φτωχούς.
Ο επίσκοπος Μελιτουπόλεως
Φιλητός, όταν έμαθε την πλούσια
δράση του Παρθενίου, κάλεσε
κοντά του τον ταπεινό νέο και
τον παρεκάλεσε να γίνει ιερέας,
αλλ’ αυτός δίσταζε, γιατί γνώριζε
πόσο βαρύ ήταν το έργο
της ιερωσύνης.
Ο επίσκοπος όμως επέμενε
και τότε ο Παρθένιος αναγκάσθηκε
να υποχωρήσει.
Αφού απέκτησε πια τον βαθμό
του πρεσβυτέρου, επιτελούσε
σχεδόν καθημερινά πολλά
θαύματα, γιατί ο Θεός του
έδωσε τη Θεία Χάρη
να θεραπεύει τους πάσχοντες.
Ο Παρθένιος Επίσκοπος
Ο Παρθενιος επιτέλεσε πολλά
θαύματα και διαδόθηκε η φήμη
του παντού, ώστε ο
Μητροπολίτης Κυζίκου Ασχόλιος
θεώρησε σκόπιμο να τον
χειροτονήσει
Επίσκοπο Λαμψάκου,
διότι ήθελε να σώσει την πόλη
αυτή απ’ την ειδωλολατρία.
Ο Παρθένιος στη νέα θέση του
επέδειξε μεγάλη δραστηριότητα
και με τις προσευχές, νηστείες,
νουθεσίες και θαύματα, έπεισε
τον λαό της πόλης ν’ αποστραφεί
το ψέμα και ν’ αγαπήσει την αλήθεια.
Ο Όσιος όμως δεν ικανοποιήθηκε
μ’ όλη αυτή τη δράση του,
γιατί θερμή επιθυμία του ήταν
να καταστρέφει τους ναούς των
ειδώλων και να κτίσει σύντομα
μεγαλοπρεπείς εκκλησιές προς
τιμή του Σωτήρος.
Πριν όμως από τέτοιο σοβαρό
διάβημα, θεώρησε φρόνιμο
και ζήτησε προσωπικά τη
συγκατάθεση του Μ. Κωνσταντίνου.
Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας όχι μόνον
του παρεχώρησε την άδεια πού ζήτησε,
αλλά διέθεσε για τους σκοπούς του
άφθονο χρυσάφι για να εκτελέσει
ότι επιθυμούσε.
Χάλασε τότε στην Κύζικο όλους τους
βωμούς και έκτισε μεγαλοπρεπή ναό
προς τιμή του Παντοκράτορα.
Η αρετή και η ευσέβεια που έκρυβε
στην ψυχή του ήταν τόσο μεγάλη,
ώστε ο Θεός τον προίκισε με το
χάρισμα της θαυματουργίας,
για να μπορέσει να εκδιώκει
τους δαίμονες από τους ανθρώπους
και να θεραπεύει κάθε είδους ασθένεια.
Γι αυτό προσφεύγουν σε αυτόν
ιδιαίτερα οι πάσχοντες
από την νόσο του καρκίνου.