O Mουσταφά Κεμάλ, η μητέρα του Ζουμπεϊντέ και η αδελφή του Μακμπουλέ.
Επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να δεχτούμε ενστάσεις και επικρίσεις από ανθρώπους που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ έχουν ευαισθησίες γύρω από θέματα που αφορούν τον κάθε είδους ρατσισμό και προς αποφυγή παρεξηγήσεων και άκοπων αντεγκλήσεων, εμείς από την πλευρά μας δηλώνουμε απερίφραστα ότι είμαστε αλληλέγγυοι, όχι μόνο στα λόγια, αλλά στην πράξη, προς κάθε άτομο ή ομάδα ατόμων που θίγεται από ρατσιστικές συμπεριφορές, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Και επειδή θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα δεχτούμε επιθέσεις από ρατσιστικά κέντρα που τρομοκρατούν με μεθοδευμένο, δόλιο και κεκαλυμένο τρόπο όσους εκφέρουν απόψεις που έρχονται εμπόδιο στα επίσης δόλια σχέδια τους, σημειώνουμε ότι η αναδημοσίευση ενός άρθρου δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην και αποδοχή των όσων αναφέρονται σ’ αυτό και ότι η φίμωση και ιδεολογική τρομοκρατία, πέρα από τα ζητήματα δημοκρατίας και ελευθερίας έκφρασης που θίγει, είναι ίσως μια ενέργεια που τρέφει και καλλιεργεί το ρατσισμό. Σε ό,τι μας αφορά, τα ίδια θα κάναμε και τα ίδια περίπου συμπεράσματα θα βγάζαμε αν σε ένα άρθρο αναφερόταν ότι ο Μουσταφά Κεμάλ ήταν ελληνικής ή αρμενικής ή περσικής καταγωγής.
Για ένα άτομο που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην τύχη του Ελληνισμού της Ανατολής, που με τις αποφάσεις του, οι οποίες εκπορεύονταν από το απύθμενο μίσος που είχε για ό,τι το ελληνικό, βασανίστηκαν, βιάστηκαν και οδηγήθηκαν στο θάνατο εκατοντάδες χιλιάδων Ελλήνων, έχει τη δική του σημασία η βιογραφία του, αλλά και η καταγωγή του, για να εξάγει ο οποιοσδήποτε ελεύθερα και σφαιρικά τα δικά του συμπεράσματα. Επιπλέον, επειδή η καταγωγή του Μουσταφά Κεμάλ είναι ένα θέμα που παρέμεινε επτασφράγιστο μυστικό επί έναν σχεδόν αιώνα, το θέμα αυτό εξάπτει τη φαντασία του καθενός. Το καίριο πάντως δεν είναι η καταγωγή του, αλλά οι ίδιες οι πράξεις του και το αν αυτές ήταν εντεταγμένες σε κάποιο ευρύτερο σχέδιο.
Τέλος, επειδή ο κόσμος έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να μαθαίνει την αλήθεια και να βγάζει αβίαστα τα δικά του συμεπράσματα, πεποίθησή μας είναι ότι επιτέλους η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ και η καραμέλα του “αντισημιτισμού” καλό είναι κάποια φορά να σταματήσει.
Σάββας Καλεντερίδης
Αναδημοσίευση από το makelio
Ο Μουσταφά Κεμάλ Πασάς, ιδρυτής του σύγχρονου τουρκικού κράτους και “Πατέρας των Τούρκων”, γεννήθηκε το 1881 στη Θεσσαλονίκη και ήταν Εβραϊκής καταγωγής από την αίρεση των Σαμπαταϊστών (Ντονμέ).
Οι Ντονμέδες της Θεσσαλονίκης, του Μοναστηρίου (Bitolja) και της ευρύτερης Μακεδονίας αριθμούσαν στις αρχές του 20ου αιώνα κοντά στα 100,000 άτομα και ήταν μια υπόγεια αίρεση Σαμπεταϊστών Εβραίων, που είχαν μουσουλμανικά ονόματα και συμπεριφέρονταν ως Μουσουλμάνοι, αλλά κρυφά πίστευαν στον Σαμπετάι Σεβί, έναν ψευδή Μεσσία του 17ου αιώνα, στου οποίου το όνομα διεξήγαγαν μυστικές τελετουργίες στο όνομα του.
Οι Ντονμέδες ήταν απόγονοι των Σεφαραδιτών Εβραίων, που ζούσαν στην Ισπανία και την Πορτογαλία (Ανδαλουσία) για αιώνες, μέχρι που οι Μουσουλμάνοι Άραβες έχασαν τον έλεγχο της Ανδαλουσίας από τους καθολικούς Ισπανούς. Οι καθολικοί έδωσαν στους Εβραίους τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ θανάτου, αλλαξοπιστίας και εξορίας.
Όσοι έφυγαν, οδηγήθηκαν κατά κύματα, το 1492, κατόπιν διαπραγματεύσεων του αρχιραβίνου της Κων/πολης με την Υψηλή Πύλη, στις πόλεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Μεγάλες εγκαταστάσεις Σεφαρδιτών Εβραίων έγιναν στην Κωνσταντινούπολη, την Θεσσαλονίκη και την Σμύρνη, όπου βρήκαν και άσυλο και ευτυχία.
Το 1922, μετά τη συμφωνία για την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, οι Ντονμέδες της Θεσσαλονίκης προσπάθησαν να αναγνωριστούν ως μη Μουσουλμάνοι για να αποφευχθεί η ανταλλαγή τους. Από αυτούς, 50.000 περίπου έγιναν «χριστιανοί» και παρέμειναν με ελληνικά ονόματα.
Οι παππούδες του Κεμάλ, από την πλευρά της μητέρας του, ήταν Αλβανοί χριστιανοί που εξισλαμίστηκαν το 1834. Η μητέρα του Ατατούρκ, η Ζουμπεϊντέ καταγόταν από τα βουνά δυτικά των Ιωαννίνων, κοντά στα σημερινά Αλβανικά σύνορα.
Ο πατέρας του Αλί Ριζά, για τον οποίο ελάχιστα είναι γνωστά, ήταν «Ντονμέ» Σεφαρδίτης της Θεσσαλονίκης. Ο Κεμάλ ήταν πάντοτε απρόθυμος να αποκαλύψει πράγματα σχετικά με το οικογενειακό του δέντρο.
Ο Κεμάλ είχε βάσιμους λόγους για να αποκρύψει τη προέλευση του από Ντονμέδες, οι οποίοι όχι μόνο περιφρονούνταν από την υπόλοιπη κοινωνία, αλλά και αντιμετωπίζονταν σαν αιρετικοί και από τους Μουσουλμάνους και από τους Εβραίους. Επίσης τους καταδίωκε η φήμη για σεξουαλική ανηθικότητα, κάτι που θα μπορούσε να είναι ελάχιστα κολακευτικό για τους απογόνους τους.
Το 1911, ένας Εβραίος σιωνιστής δημοσιογράφος και εκδότης, ο Ιταμάρ Μπέν- Αβί, συνάντησε στο ξενοδοχείο Kamenitz της Ιερουσαλήμ τον λοχαγό τότε Κεμάλ.
Ο Μπέν- Αβί, όταν έγραψε αργότερα για την συνάντηση, την χαρακτήρισε «τυχαία». Μπορεί όμως να ήταν και «επαγγελματική», αν σκεφθούμε ότι η «επανάσταση» των Ντονμέδων «Νεότουρκων», είχε γίνει το 1908, ότι ο Κεμάλ ήταν μέλος του «κινήματος», και ότι οι σιωνιστές επεδίωκαν την απελευθέρωση της Παλαιστίνης από τους Οθωμανούς. Μπορεί να ήταν η επαφή που άλλαξε τη τύχη του Κεμάλ, των Ελλήνων και των Αρμενίων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Όπως έγραψε ο Μπέν- Αβί, στις συναντήσεις τους ο Κεμάλ εξομολογήθηκε για πρώτη και μοναδική φορά στην ενήλικη ζωή του, ότι ήταν Εβραϊκής καταγωγής.
Ο Ιταμάρ Μπεν- Αβί περιγράφει δύο συναντήσεις με τον Μουσταφά Κεμάλ, τον μελλοντικό Ατατούρκ, («Πατέρας των Τούρκων»). Και οι δύο συζητήσεις έγιναν στη Γαλλική γλώσσα, αφορούσαν κυρίως στην Οθωμανική πολιτική, και συνοδεύονταν με μεγάλες ποσότητες άρακ, το αραβικό τσίπουρο.
Στην πρώτη από αυτές τις δύο συναντήσεις, ο Κεμάλ εξομολογήθηκε τα εξής: «Είμαι απόγονος πιστών του Σαμπετάι Σέβι. Δεν είμαι πραγματικά Εβραίος πλέον, αλλά εξακολουθώ να είμαι ένθερμος θαυμαστής του προφήτη σας. Η γνώμη μου είναι ότι κάθε Εβραίος στη χώρα αυτή καλά θα κάνει να ενταχθεί στο στρατόπεδο του».
Κατά τη δεύτερη συνάντηση που έγινε 10 μέρες αργότερα στο ίδιο ξενοδοχείο, ο Μουσταφά Κεμάλ εξομολογήθηκε ένα ακόμα στοιχείο: «Έχω στο σπίτι μια Εβραϊκή Βίβλο που τυπώθηκε στη Βενετία. Είναι αρκετά παλιά και θυμάμαι τον πατέρα μου που με πήγαινε σε ένα Καραΐτη δάσκαλο, ο οποίος μου δίδαξε να τη διαβάζω. Θυμάμαι ακόμα μερικά λόγια της».
Ο Ιταμάρ Μπεν-Αβί γράφει στην αφήγηση του. «Είχε σταματήσει να μιλά για λίγο, και τα μάτια του έψαχναν κάτι στο καινό. Στη συνέχεια θυμήθηκε»: «Shema Yisra’el, Adonai Elohenu, Adonai Ehad!»
-«Αυτή είναι η πιο σημαντική μας προσευχή, Λοχαγέ.»
-«Και δική μου μυστική προσευχή, Cher Monsieur», απάντησε, ξαναγεμίζοντας τα ποτήρια μας.
Ανάμεσα στις απόκρυφες προσευχές των Ντονμέδων, που πρώτη φορά έγιναν γνωστές στον ακαδημαϊκό κόσμο όταν ένα βιβλίο με αυτές κατέληξε στη Εθνική Βιβλιοθήκη της Ιερουσαλήμ το 1935, είναι μια που περιέχει την ομολογία της πίστης: «Ο Σαμπετάι Σέβι και κανένας άλλος είναι ο αληθινός Μεσσίας. Άκουσε ο Ισραήλ, ο Κύριος ο Θεός μας, ο Κύριος είναι ένας». Χωρίς αμφιβολία αυτή την ομολογία πίστης, θυμήθηκε ο Κεμάλ και όχι την Εβραϊκή προσευχή Shema.
Ο Μουσταφά Κεμάλ ίδρυσε μια κοσμική τουρκική δημοκρατία, όπου ήθελε να περιορίσει το Ισλάμ μια και για πάντα μόνο στα τζαμιά. Αρκετοί Ντονμέδες ήταν μεταξύ των Νεοτούρκων διανοουμένων που προσπάθησαν να μεταρρυθμίσουν τη Οθωμανική Αυτοκρατορία. Κατά την εποχή του ρεπουμλικανικού κόμματος (CHP), θα υποστηρίξουν σθεναρά τις φιλοδυτικές μεταρρυθμίσεις του Μουσταφά Κεμάλ.
Ακόμη μια πηγή για την Εβραϊκή καταγωγή του Κεμάλ
Θέμα: Η Εβραϊκή καταγωγή του Μουσταφά Κεμάλ και του Ενβέρ Πασά γραμμένη σε αμερικανικές εφημερίδες
Πηγή: The Literary Digest (εφημερίδα των ΗΠΑ).
14 Οκτωβρίου 1922, σελίδα: 50
Ισπανο-εβραίος στην καταγωγή, ορθόδοξος (σουνίτης) Μουσουλμάνος από ανατροφή, που εκπαιδεύτηκε στην γερμανική Σχολή Πολέμου, πατριώτης και θαυμαστής των εκστρατειών των μεγάλων στρατηγών, όπως του Ναπολέοντα, και του Κραντ Λι, είναι μερικά από τα έξοχα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του νέου «καβαλάρη» που έχει εμφανιστεί στην Εγγύς Ανατολή.
Είναι ένας πραγματικός δικτάτορας, σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές ανταποκρίσεις, ένας άνδρας που είναι ταυτόχρονα η ελπίδα και ο τρόμος για τα έθνη που έχουν κατασπαραχτεί από τους πολέμους. Η ενότητα και η δύναμη είχε επανέλθει σε μεγάλο βαθμό στην Τουρκία μέσω της θέλησης του Μουσταφά Κεμάλ Πασά.
…Ήταν εκεί ο ίδιος ο Πασάς, ψηλός, ακόμη νέος, όμορφος, με στενούς γλουτούς, πλατιούς ώμους, με γκρι μάλλον λυπημένα μάτια, που μιλούσε εύγλωττα για την Ισπανο-εβραϊκή του καταγωγή, (γιατί ο Κεμάλ, όπως και ο Ενβέρ Πασάς, αν και ορθόδοξος Μωαμεθανός κατάγεται από εκείνες τις Ισπανο-εβραϊκές οικογένειες που βρήκαν άσυλο και ευτυχία στα εδάφη του Σουλτάνου), με πλατιά γύρο από τον καρπό και δυνατά χέρια, χέρια καλλιτέχνη, ονειροπόλου, ενός ανθρώπου που ξέρει να πλάθει τα όνειρα του σε πραγματικότητα.
Σημείωμα.… Ο Κεμάλ είχε σεξουαλική προτίμηση για τα άτομα του δικού του φύλου, σύμφωνα με έγγραφα της Οθωμανικής μυστικής στρατιωτικής αστυνομίας, η οποία τον χαρακτηρίζει ως «ένα πολύ γνωστό ομοφυλόφιλο». «Όταν ήταν σε νεαρή ηλικία, είχε ερωτική σχέση με έναν Έλληνα ψαρά με το όνομα Ιωάννης Τίκκης από τη πόλη του Λαγκαδά».
Σχόλιο: Στο σπίτι που σήμερα στεγάζεται το τουρκικό προξενείο της Θεσσαλονίκης, ανήκε στον δεύτερο σύζυγο της μητέρας του Κεμάλ.
Το εν λόγω σπίτι ο Κεμάλ δεν το επισκεφθηκε παρά μόνο μερικές φορές λόγω των κακών σχέσεων που είχε με τον πατριό του.
