Εμείς θα έχουμε πυξίδα στη ζωή μας τους καλούς, σαν τον Γέροντα Παΐσιο, τον Γέροντα Πορφύριο, τον Γέροντα Ιάκωβο.
Δεν είμαστε άξιοι να κρίνουμε κανέναν, ούτε τους κακούς.
Μπορεί ένας αμαρτωλός να πει αύριο ένα «ήμαρτον» και να τον συγχωρήσει ο Θεός και να πάει πιο γρήγορα στον Παράδεισο από σένα. Γι’ αυτό, μην κρίνεις.
Αυτά που θα δουν τα μάτια μας και θ’ ακούσουν τ’ αυτιά μας από εδώ και πέρα, δεν θα τα έχουμε ποτέ ξαναδεί ούτε ξανακούσει.
Μέσα στην επόμενη εικοσαετία (σ.σ.: αυτά ειπώθηκαν το 1997), θα γίνουν φοβερά πράγματα.
…Θα υπάρχει φτώχεια, λιμός, θα κλείσουν και τα σύνορα.
Εσύ θα ζεις, εγώ δεν θα ζω
(σ.σ.: Ο γέροντας κοιμήθηκε το 2006).
Θα ζεις και θα το θυμάσαι.
Τότε θα μείνουν δύο εκατομμύρια Έλληνες πιστοί στον Κύριο.
Από αυτούς θα βγουν μάρτυρες.
Ο σωστός Χριστιανός πρέπει να έχει πίστη, αγάπη, ειλικρίνεια, δικαιοσύνη, φιλανθρωπία.
Να ξέρετε ότι αοράτως πολλοί άγιοι κατεβαίνουν και μας βοηθούν.
Δεν επιτρέπει ο Θεός να τους δούμε, αλλά καθημερινώς έχουμε πολλούς Αγίους κοντά μας.
Θα μιλάς σε όλους με αγάπη, αλλά θα κάνεις παρέα με ανθρώπους που είναι στην ίδια συχνότητα.
Νηστεία και προσευχή ήταν η οδός των Αγίων.
Όποιος κατορθώσει να κρατήσει αυτά τα δύο, την αλήθεια στον Κύριο και την αγάπη στον άνθρωπο, αυτός πέτυχε τον στόχο του και τον προορισμό του στη γη.
Όταν έρθει ή ώρα, θα φύγει χωρίς στεναχώρια, χωρίς θλίψη, χωρίς πόνο, χωρίς φασαρία, και θα πάει εκεί που είναι γραμμένο, μέσα στη Βασιλεία των Ουρανών.
…Πάνω απ’ όλα παιδιά μου, να κρατήσουμε την πίστη μας στον Κύριο, και ας έρθουν μέρες δύσκολες και ας έρθουν μέρες δοκιμασίας…
Όμως εκεί θα είναι ο Κύριος και δεν θ’ αφήσει τον άνθρωπο.
Θα μας βοηθά σε ό,τι θέλουμε.
Δεν θα μας αφήσει, να είστε βέβαιοι και πιστοί. Γιατί αυτό θέλει να έχουμε εκείνες τις μέρες: ΠΙΣΤΗ!“
Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης, Ο Πνευματικός της Μονής Δαδίου – εκδόσεις Ακρίτας
